Kondycja moralna współczesnego człowieka bywa zatrważająca. W życiu gospodarczym, społecznym i prywatnym bywa on niejednokrotnie uwikłany w takie zjawiska i sytuacje jak: korupcja, nepotyzm, mobbing, konsumpcjonizm, konflikty społeczne, nihilizm aksjologiczny. Tym samym, staje on przed wieloma wyzwaniami, dylematami i wyborami etycznymi. Stąd, wielu myślicieli, filozofów i uczonych, dostrzegając potrzebę wskazania współczesnemu człowiekowi dyrektyw postępowania, oraz rozwiązań problemów etycznych, poświęciło moc wysiłku intelektualnego na poszukiwanie drogi życiowej, którą powinien kroczyć człowiek. Rozważania, dotyczące przyjęcia określonej postawy, którą należałoby kierować się w życiu stały się centralnym zagadnieniem w dociekaniach niejednego twórcy. Wielu z nich proponowało dążenie do realizacji, bądź też osiągnięcia w ramach danej postawy określonych cnót, dyrektyw postępowania, norm, celów, czy też przyjęcia swoistego systemu wartości1. Istotny wkład do owej problematyki wniósł polski filozof, Henryk Elzenberg. Jego koncepcja postawy homo ethicus, będąca próbą odpowiedzi na wyodrębnione problemy i kwestie, stanowi doniosłą propozycję na gruncie rodzimej filozofii XX w. (fragment tekstu)