Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Wskaźnik trwałego dobrobytu ekonomicznego

100%

Prochowicz R., Śleszyński J.

Wiadomości Statystyczne

|

2006

|

nr 7/8

56-67

Standardem w rozwiniętych krajach europejskich jest stosowanie zestawu kluczowych wskaźników przekrojowych opisujących regularnie stan gospodarki. Propozycją takiego agregatu jest wskaźnik trwałego dobrobytu ekonomicznego ISEW, pomyślany jako alternatywa dla PKB, który nie obejmuje pracy w gospodarstwie domowym, nie odzwierciedla form nierówności i niesprawiedliwości społecznej, zjawisk degradacji środowiska, rabunkowego zużywania zasobów naturalnych itp. Autorzy przedstawiają koncepcję wskaźnika ISEW, przyjęte w badaniach dla Polski dla okresu 1990-2003 założenia dla tego wskaźnika oraz ocenę otrzymanych oszacowań, w tym porównanie PKB oraz ISEW.

2

Wskaźnik trwałego dobrobytu ekonomicznego (ISEW). Część I. Metodologia i dotychczasowe doświadczenia

100%

Gil S., Śleszyński J.

Ekonomista

|

2000

|

nr 5

605-633

W artykule przedstawiono zarys założeń strategii trwałego rozwoju społeczno-gospodarczego oraz podstawy metodologiczne pomiaru i oceny dobrobytu ekonomicznego za pomocą wskaźnika opracowanego przez H.E. Daly i J.B. Cobb jr. (ISEW Index of Sustatainable Economic Welfare). Autorzy omawiają dotychczasowe doświadczenia przy konstruowaniu i obliczaniu wskaźnika poszerzając problematykę ochrony środowiska oraz trwałości rozwoju. Zwrócono uwagę na rozbieżności między ISEW a wskaźnikami Nordhausa, Tobina, Zolotasa, wynikami badań japońskich a także wynikami analiz prowadzonych w oparciu o SNA. Pewna modyfikacja i adaptacja metodyki ISEW umożliwia opracowanie takiej postaci wskaźnika, który jest przydatny do badania gospodarki Polski.

3

National Welfare Index - ocena nowego miernika rozwoju trwałego i zrównoważonego

100%

Śleszyński J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2013

|

nr 309 Społeczno-gospodarcze aspekty statystyki

236-260

Miernik National Welfare Indicator (NWI) należy do grupy syntetycznych mierników rozwoju trwałego i zrównoważonego (sustainable development), wyrażonych w jednostkach pieniężnych. Bierze za punkt wyjścia kategorie stosowane do pomiaru dobrobytu ekonomicznego, ale modyfikuje je i uzupełnia kategoriami, które z natury rzeczy nie są uwzględniane w tradycyjnych rachunkach narodowych. W artykule przedstawiono strukturę wskaźnika NWI i przedyskutowano sposób uwzględnienia w nim poszczególnych kategorii ekonomicznych. Dokonana analiza silnych i słabych stron NWI wskazuje na potencjalną przydatność tego miernika do pomiaru postępów w realizacji trwałości rozwoju w ramach gospodarki narodowej. Przedstawienie miernika NWI uzupełnione zostało uwagami na temat możliwości posłużenia się tym wskaźnikiem w polskich warunkach.(abstrakt oryginalny)

4

Mierniki dobrobytu. Polska na tle wybranych krajów świata

75%

Jabłoński Ł.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2012

|

nr 897

103-120

Celem artykułu jest przedstawienie prowadzonej w literaturze dyskusji nad syntetycznymi miernikami dobrobytu ekonomicznego, a także zaprezentowanie rozbieżności w ocenie dobrobytu ekonomicznego różnych krajów w zależności od zastosowanej miary tej kategorii ekonomicznej. Artykuł składa się z dwóch głównych części. W pierwszej z nich przedstawiono dyskusje nad różnymi sposobami pomiaru dobrobytu ekonomicznego. Część druga poświęcona jest porównawczej analizie dobrobytu ekonomicznego, mierzonego różnymi miarami, w Polsce na tle wybranych krajów świata. Z przeglądu syntetycznych mierników dobrobytu ekonomicznego wynika, że miary alternatywne i być może lepsze niż PKB per capita charakteryzują się jedną zasadniczą słabością, wynikającą z arbitralności w doborze uwzględnianych w nich mierników cząstkowych. W związku z tym utrudnione jest wykorzystywanie w badaniach porównawczych wartości szacowanych przez różnych badaczy lub instytucje statystyczne. Co więcej, trudno jest pozyskać długie szeregi czasowe innych niż PKB per capita i HDI mierników, które rzucają światło na pozakonwencjonalne aspekty dobrobytu ekonomicznego, istotnie determinujące jakość życia. Z porównania wartości różnych mierników dobrobytu wynika, iż prezentują one zasadniczo odmienną strukturę podziału dobrobytu ekonomicznego w świecie. Tradycyjne mierniki dobrobytu, a więc PKB per capita i HDI, gloryfikują zwłaszcza kraje z euroatlantyckiego obszaru kulturowego, a więc UE-15, OECD, UCJNA. Z kolei mierniki wywiedzione z heterodoksyjnej ekonomii lepiej oceniają kraje na niższym poziomie rozwoju ekonomicznego. (abstrakt autora)

5

Sustainable Development as a Challenge for a Society and an Economy

75%

Reichel J.

Economic and Environmental Studies

|

2017

|

nr 4

1203-1215

W politycznym procesie prowadzącym do Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku ustalono, że koncepcją, która będzie stosowana do koordynowania spontanicznych procesów rozwojowych będzie koncepcja rozwoju zrównoważonego. Od tego czasu czynione są wysiłki na rzecz realizacji tej koncepcji poprzez m.in. włączenie jest jej do ustawodawstwa oraz poprzez modelowanie za jej pomocą celów rozwojowych społeczeństw. Towarzyszyć temu powinny: 1) namysł nad tym dokąd/w jakim kierunku dokładnie powinniśmy zmierzać i 2) pytanie czy faktycznie prowadzone w duchu rozwoju zrównoważonego działania przybliżają nas do realizacji tej koncepcji. Artykuł rozwija te dwa ostatnie pytania skupiając się na uzyskaniu chociażby częściowych odpowiedzi. W artykule przedstawiono do dyskusji propozycję pomiaru dystansu jaki dzieli poszczególne kraje od celu(-ów) rozwoju zrównoważonego. (abstrakt oryginalny)

6

Wskaźniki trwałego rozwoju : spojrzenie ekonomisty

75%

Żylicz T.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2007

|

nr 1190 Zrównoważony rozwój w teorii ekonomii i praktyce

89-98

W opracowaniu dążono do wykazania, że problem trwałości gospodarowania może być adekwatnie ujęty na gruncie współczesnej teorii ekonomii. Na uwagę zasługuje zwłaszcza koncepcja 'zazielenienia' produktu krajowego, odzwierciedlająca ideę funkcji dobrobytu społecznego, której celem jest ujęcie ogólnego położenia społeczeństwa.

7

Wskaźnik trwałego dobrobytu ekonomicznego ISEW. Część II. Obliczenia dla Polski - lata 1980-97

75%

Berkowska M., Gil S., Śleszyński J.

Ekonomista

|

2000

|

nr 6

763-787

Artykuł prezentuje i omawia wyniki analizy poziomu dobrobytu w Polsce w latach 1980-1997. Badania te zostały przeprowadzone w oparciu o metodykę omówioną w artykule zamieszczonym w "Ekonomiście" (nr 5, 2000). Wyniki badań wskazują, że po okresie wahań wskaźnika ISEW w latach 1980-1995 nastąpił okres spadku (1986-1990) w wyniku kryzysu gospodarczego w Polsce. W latach 90, po okresie wzrostu (1991-1995) wskaźnik ISEW wykazuje tendencję spadkową, co obserwuje się w gospodarkach innych krajów już od lat 70. Autorzy artykułu porównali zmiany ISEW i PKB per capita. Wykazany spodek ISEW przy równoczesnym wzroście PKB sugeruje, że niewłaściwa struktura produkcji i konsumpcji w Polsce może zagrozić trwałości rozwoju.

8

Dylematy aplikacyjne wskaźnika rzeczywistego rozwoju dla Polski

75%

Sulik J.

Wiadomości Statystyczne

|

2018

|

nr 6

5-22

Celem artykułu jest przedstawienie wskaźnika rzeczywistego rozwoju GPI (Genuine Progress Indicator) jako narzędzia pomiaru dobrobytu, uwzględniającego zasady zrównoważonego rozwoju. GPI należy do grupy syntetycznych wskaźników trwałego i zrównoważonego rozwoju wyrażonych w jednostkach monetarnych. Zastosowanie miary pieniężnej pozwala na odniesienie go do rachunków narodowych i PKB. W artykule omówiono koncepcję wskaźnika i jego strukturę, zgodnie z metodologią opracowaną w latach 2013-2016 (GPI 2.0). Pokazano, w jaki sposób oblicza się jego komponenty w badaniach amerykańskich. Opis ten uzupełniono uwagami dotyczącymi możliwości obliczania i wykorzystywania GPI 2.0 w warunkach polskich. (abstrakt oryginalny)

9

Źródła trwałości państwa dobrobytu

75%

Kowalski R.

Zeszyty Naukowe / Polskie Towarzystwo Ekonomiczne

|

2010

|

nr 8

55-67

Historyczne uporządkowanie głównych wątków debaty nad państwem dobrobytu, pozwala postawić zasadnicze pytanie: skoro w każdym z okresów państwo dobrobytu znajdowało się jakoby w ogromnym kryzysie, niekiedy zarysowywanym tak silnie, że jedynym rozsądnym rozwiązaniem wydawało się jego odrzucenie, to dlaczego na początku XXI wieku nadal pozostaje ono dominującym wzorcem organizacji zadań publicznych w sferze socjalnej i ekonomicznej krajów wysoko rozwiniętych? Poszukując uzasadnienia tej trwałości, autor odwołał się do argumentacji natury politycznej, filozoficznej oraz ekonomicznej. (fragment tekstu)

10

The Economics of Happiness: an Approach to Portuguese Economy

75%

Ribeiro S. C., Santos A. D.

Economics & Sociology

|

2019

|

12

|

nr 4

197-212

One of the major motivational sources humans have is feeling happy. The issue of Happiness has been studied since Ancient Greece. Recently, though, this has become a research topic in social fields such as Economics. In the past three decades, studies have been made on Happiness in the frameworks of Economics. However, not many of them concerned the Economics of Happiness, since it is a relatively new research field. Thus, our study aims to present a literature review that includes references to the main factors behind the increase of happiness, as well as the relation between economics and happiness. We also offer our own validity analysis methodology in which Gross Domestic Product (GDP) is considered as an indicator of excellence representing the population's satisfaction level, evidencing the restraints and limitations to national income. We will describe the elements of the Well-Being Index of Portugal for 2004 to 2017 and link them to the country's position in the World Happiness Index and in the world GDP. Considering that national wealth is one of the elements in the analysis of Happiness, there is a positive relation between the two variables in the referred time span. However, our analysis has led us to discover other variables, more relevant for the analysis of the happiness level and thus the results are debatable. (original abstract)

11

The Construction of Well-Being Indicators: from Definitions to Measures and to Interpretation

63%

Maggino F.

Śląski Przegląd Statystyczny

|

2013

|

nr 11 (17)

95-122

Pomiar i monitorowanie postępu i dobrobytu krajowego wymaga przeprowadzenia ściśle określonych etapów: od definicji, przez pomiar, do interpretacji. Proces realizacji tych etapów polega głównie na konceptualizacji, czyli określeniu niezbędnych pojęć wraz z dziedzinami, których te pojęcia dotyczą. Ważna jest odpowiednia interpretacja wyników pomiaru, którą mogą wspomóc odpowiednie modele eksploracyjne. Celem tego artykułu jest całościowe omówienie zagadnienia wraz z wyjaśnieniem podstawowych pojęć, takich jak: jakość życia, sprawiedliwość, trwały rozwój.(abstrakt oryginalny)

12

Wskaźniki dobrobytu o charakterze odsetków - przegląd

63%

Sieradzki D.

Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych / Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

|

2020

|

21(XXI)

|

nr 4

208-223

Artykuł ma charakter przeglądowy. Celem badań było określenie wykorzystywanych wskaźników dobrobytu, które mają charakter odsetków. Na samym początku przedstawiono szkic historyczny ekonomii dobrobytu. Następnie przedstawiono opisane w literaturze domeny dobrobytu i zidentyfikowano odpowiadające im wskaźniki dobrobytu. W dalszej części przedstawiono klasyfikację wskaźników do poszczególnych podgrup - tradycyjnych mierników gospodarki, zmodyfikowanych rachunków narodowych, miar indeksowych oraz indykatorów środowiskowych. Na końcu omówiono źródła danych dla wskaźników dobrobytu, a następnie wskazano wskaźniki, które mają charakter odsetków. (abstrakt oryginalny)

13

Indeks trwałego dobrobytu ekonomicznego województwa białostockiego i podlaskiego

63%

Wasiak A., Lewociuk P.

Ekonomia i Środowisko

|

2005

|

nr 2 (28)

150-163

Koniec wieku XX i początek wieku XXI to okres wielu zmian, nieuniknionego rozwoju i postępu cywilizacyjnego. Zarządzanie ryzykiem, nowoczesne technologie, gospodarka oparta na wiedzy i społeczeństwo informacyjne to kluczowe kierunki rozwoju każdego państwa. W tym ogromie innowacji, nieustannej komputeryzacji i nasilonej walki konkurencyjnej zachowanie otaczającej nas przyrody staje się priorytetem. Zarządzanie środowiskiem naturalnym wymaga wiedzy technicznej, ekonomicznej i społecznej i, niestety, nie gwarantuje efektów, takich jak przy sterowaniu pozostałymi czynnikami. Przyroda to jedyny w swoim rodzaju element wymagający specjalnych i szczegółowych rozwiązań. Odpowiedzią na te wymagania jest idea zrównoważonego rozwoju (sustainable development). Idea ta doczekała się już wielu opracowań w literaturze i sformułowania wielu definicji1, spośród których często przyjmowana jest następująca: zrównoważony rozwój to taki rozwój gospodarczo-społeczny, gdzie równowaga ekonomiczna, społeczna i ochrona środowiska osiągana jest poprzez realizacje odpowiednio przemyślanych celów?(fragment tekstu)

14

Pomiar jakości życia

63%

Zysnarska E.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2003

|

z. nr 1

181-190

W dobie globalizacji i szybkiego przepływu informacji społeczeństwo polskie czerpie wzorce dotyczące życia z krajów wysoko rozwiniętych. W artykule przedstawiono wybrane pieniężne wskaźniki i mierniki dobrobytu ekonomicznego i społecznego oraz niepieniężne wskaźniki dobrobytu i jakości życia. Omówiono również miejsce nierówności społecznych w miernikach i wskaźnikach dobrobytu oraz scharakteryzowano wskaźniki ubóstwa.

15

Wzrost gospodarczy a dobrobyt ekonomiczno-społeczny w wybranych krajach europejskich

63%

Machowska-Okrój S.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2014

|

nr 35 T.2 Problemy współczesnej ekonomii

409-430

Wzrost gospodarczy nie jest tym samym, co wzrost dobrobytu, nadal jednak PKB często interpretuje się jako miarę wzrostu dobrobytu. W opracowaniu przyjęto, że wzrost gospodarczy mierzony PKB determinuje wzrost dobrobytu, jednak przyrost dobrobytu nie jest proporcjonalny do przyrostu PKB. W gospodarkach rozwijających się w początkowej fazie rozwoju gospodarki dobrobyt mierzony wskaźnikiem Quality of Life oraz wskaźnikiem rozwoju społecznego HDI postępuje stosunkowo szybko, ale wolniej niż wzrost gospodarczy. Analizowane wskaźniki: PKB per capita, Quality of Life i HDI, wyznaczają badanym krajom ich miejsce w rankingu ze względu na poziom wzrostu gospodarczego oraz dobrobytu ekonomiczno-społecznego. Według wskazań tych mierników najwyższy wzrost gospodarczy i najwyższy poziom dobrobytu mają Niemcy. Na następnej pozycji plasują się Czechy, a po nich Polska. Pozycję czwartą zajmuje Słowacja, piątą Litwa, następnie Białoruś i jako ostatnia w szeregu plasuje się Ukraina. (abstrakt oryginalny)

16

Subjective aspects of economic poverty. Ordered response model approach

63%

Dudek H.

Department of Applied Econometrics Working Papers

|

2008

|

nr 8

19

Paper analyses subjective economic welfare and well-being in Polish households. The study is based on the Household Budget Survey carried out by the Central Statistical Office in Poland. Subjective measures are estimated using households' answers to questions about the own satisfaction with their financial situation. The inspiration for this research comes from Schwarze's article [2003] where ordered logit model was applied to estimate the equivalence scale elasticity. Such model implicitly assumes that the effects of the explanatory variables are identical at each cut-off point between categories, what is known as the "parallel regression assumption". Paper indicates the violation of this assumption for the sample of Polish households of retirees as the whole, while the assumption cannot be rejected when we exclude the poorest and richest households. Some of the paper's results are similar to typical findings in poverty research, such as U-shaped relationship between age and subjective income satisfaction. Different results are found with regard to gender of household head. Also, as compared with other research for Polish data, the method applied here produces higher equivalence scale elasticity.(original abstract)

17

Jakość życia gospodarstw domowych w Polsce w układzie wojewódzkim

51%

Panek T.

ISiD Working Papers

|

2015

|

nr 46

111

Wzrost jakości życia społeczeństwa stanowi nadrzędny cel zarówno polityki społecznej jak i gospodarczej na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. W ostatnim dwudziestoleciu obserwujemy w kolejnych traktatach Unii Europejskiej coraz wyraźniejsze eksponowanie jako jednego z celów UE utrzymanie równowagi pomiędzy rozwojem gospodarczym i rozwojem społecznym, przy zachowaniu środowiska naturalnego oraz dziedzictwa kulturowego. Wzrost jakości życia i spójności społecznej jest także jednym z istotnych celów unijnej strategii Europa 2020. Poprawa jakości życia Polaków, poprzez zapewnienie stabilnego i wysokiego wzrostu gospodarczego, jest także głównym celem polskiej Długookresowej Strategii Rozwoju Kraju do 2030 r. oraz Średniookresowej Strategii Rozwoju Kraju 2020. Prace nad stworzeniem systemu wskaźników monitorujących jakość życia prowadzone są od wielu lat przez instytucje międzynarodowe. UE i jej państwa członkowskie opracowały i od lat stosują w praktyce szeroką gamę wskaźników społecznych i środowiskowych, często występujących w systemach wskaźników zrównoważonego rozwoju. W 2011 r. powołano, z inicjatywy Eurostatu oraz Francuskiego Narodowego Instytutu Badań Statystycznych i Ekonomicznych (INSEE) Grupę Inicjatywną ds. Pomiaru Postępu, Dobrobytu i Zrównoważonego Rozwoju. Grupa ta zaproponowała zestaw wskaźników służących do pomiaru jakości życia. Nad uszczegółowieniem zaleceń dotyczących pomiaru jakości życia oraz opracowaniem ostatecznej listy wskaźników w tym obszarze pracuje aktualnie powołana przez Eurostat grupa ekspertów. W opracowaniu przedstawiona została koncepcja badania jakości życia w kontekście celów polityki społecznej oraz narzędzia umożliwiające ten pomiar. Jakość życia w kontekście polityki społecznej zdefiniowana jest przy tym na gruncie teorii potrzeb, czyli utożsamiana jest z poziomem zaspokojenia potrzeb społecznych. W ocenie jakości życia został uwzględniony zarówno wymiar obiektywny jak i subiektywny jego pomiaru. Ponadto przedstawione zostały powiązania pojęcia jakości życia z integracją społeczną i zrównoważonym rozwojem. Zaproponowaną metodykę pomiaru jakości życia zastosowano do jego pomiaru w Polsce w 2011 r. zarówno na poziomie ogólnokrajowym jak i na poziomie regionalnym (wojewódzkim). Dokonano także grupowania województw ze względu na podobieństwo struktury jakości życia gospodarstw domowych zarówno według ujęcia obiektywnego jak i subiektywnego. (abstrakt oryginalny)

18

Dobrobyt społeczno-ekonomiczny jako główny cel gospodarowania : problemy pomiaru

51%

Mierzyńska D.

Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego

|

2009

|

nr 4/2

79-93

W badaniach społeczno-ekonomicznych coraz częściej wskazuje się, że produkt krajowy, czy też dochód narodowy, nie odzwierciedlają wszystkich aspektów gospodarowania i nie powinny być utożsamiane z dobrobytem. Głównym celem artykułu jest zaprezentowanie pomiaru dobrobytu społeczno-ekonomicznego za pomocą: wskaźnika rozwoju społecznego HDI (Human Development Index) oraz wskaźnika trwałego dobrobytu ekonomicznego ISEW (Index of Sustainable Economic Welfare), bądź jego modyfikacji wskaźnika autentycznego rozwoju GPI (Genuine Progress Indicator). W artykule przedstawione będą własności powyższych mierników oraz wskazane ich wady i zalety. Żaden z powyższych sposobów pomiaru dobrobytu nie jest powszechnie akceptowany. Trwają poszukiwania formuły, stąd pomiar dobrobytu społeczno-ekonomicznego jest otwartym problemem badawczym. (abstrakt oryginalny)