Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Instytucje dialogu społecznego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
The paper deals with the perturbations in social dialogue in Poland, and addresses the question of whether the formula of tripartite social dialogue introduced over 20 years ago has any future. The author claims tripartism in Poland has chronically suffered from internal imbalance due to instrumental approach of the government(s) towards social partners. A possible way out of the severe crisis of social dialogue and to opening of a new chapter could lead through civic dialogue, in a formula embracing a broader spectrum of actors such as NGOs. Trade unions and employer organisations face a dilemma of a strategic weight: whether to allow new actors to the negotiation table with a view of reviving the process or defending their current position as sole partners for the government risking the continuing agony of social dialogue and petrification of unilateral government policy. (original abstract)
Autor omawia nowelizację ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego oraz podejmuje próbę jej oceny. Zmiany wprowadzone do ustawy są efektem współpracy partnerów społecznych. Mają charakter kompleksowy - dotyczą wielu różnych zagadnień funkcjonowania zarówno Rady Dialogu Społecznego, jak i wojewódzkich rad dialogu społecznego. Można je podzielić na trzy główne grupy. Pierwsza grupa zmian dotyczy rozszerzenia kompetencji Rady. Druga grupa, jak określił to projektodawca, ma na celu wzmocnienie organizacyjne Rady. Trzecia grupa zmian obejmuje wojewódzkie rady dialogu społecznego. Ustawa nowelizująca nie zwiększa samodzielności organizacyjnej Rady, a tym samym nie realizuje dyspozycji art. 87 ustawy o Radzie Dialogu Społecznego. Zmiany w niej zawarte stanowią istotny krok w rozwoju instytucjonalnego dialogu społecznego w Polsce, ale na pewno nie krok przełomowy. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono zagadnienia dialogu społecznego i umów społecznych. Przedstawiono doświadczenia dialogu społecznego i umów społecznych w Europie i w Polsce w latach 1989-2005. Na koniec zaprezentowano działalność Komisji Trójstronnej oraz koncepcję paktu po objęciu rządów przez koalicję PiS-Samoobrona-LPR.
The book consists of three parts. The first two ('Theoretical and historical context of the social dialogue institutions' and 'Social dialogue in Poland') were written by Juliusz Gardawski. They cover the theoretical and methodological questions as well as the history of the institutions of central dialogue in Poland from 1994 to 2008. The third part is a collection of articles, edited by Barbara Surdykowska, devoted to a selected issues relevant to social dialogue since 2008/2009.(fragment of text)
W artykule przedstawiono syntetyczną ocenę oraz przyczyny niepowodzeń dialogu w Polsce. Szczególną uwagę zwrócono na zakres i skuteczność dialogu w ramach Komisji Trójstronnej. Ustosunkowano się do zmian proponowanych przez związki zawodowe. Przedstawiono własne pomysły rozwiązania dialogu w Polsce, proponując: wyraźne ustalenie katalogu problemów dla poszczególnych szczebli dialogu, opracowanie odpowiednich procedur, wymóg zawierania branżowych układów zbiorowych pracy oraz ograniczenie liczebności organizacji związkowych w zakładzie. (abstrakt oryginalny)
In Poland, both corporate and civil society partners are engaged in many types of dialogue on public issues (public policies of the state). Those types largely correspond to the models of dialogue held in Western Europe. The author puts forward a claim that development of dialogue in Poland is hampered not by structural (legal and organisational) arrangements, but by its low level of advancement, at least in some dimensions. Its intensity is reduced by small amount of expertise circulating within its mechanisms, by imperfect methods of argument presentation, low level of mutual persuasion (confrontation) or limited access of social partners to participation in decision-making in the state (due to statist model of the state functioning). The application of dialogue mechanisms in public policies in Poland remains limited due to numerous barriers stemming from a variety of sources. They result from the way of functioning of some social life structures (statism and clientism) and political life institutions (strong politicisation), as well as from long term cultural factors (lack of the dialogue culture in the past). (original abstract)
7
Content available remote Wzorce kulturowe, formalne instytucje a partnerstwo i dialog
63%
W artykule pada wiele pytań oraz pojawiają się próby odpowiedzi w sprawie kulturowej zdolności adaptacyjnej instytucji partnerstwa i dialogu, a zwłaszcza formalnych zaleceń Unii Europejskiej. W warstwie teoretyczno-metodycznej tekstu przeważa podejście celowościowo- funkcjonalne, zorientowane na analizę instytucji formalnych w ich kulturowym otoczeniu. Wątek empiryczny stanowi problematyka partnerstwa i dialogu w europejskich funduszach strukturalnych i inwestycyjnych. Tekst jest próbą uzupełnienia dyskusji nt. kierunku i kształtu polityki publicznej o kluczowe, a spychane niekiedy na margines, wątki dotyczące praktyki. Cel, metoda i styl narracji nawiązują z jednej strony do partycypacyjnych wzorców polityki publicznej, znanych z publikacji autorów zachodnich, a z drugiej do krajowych analiz empirycznych i uogólnień teoretycznych. Wiodąca teza to prymat instytucji kulturowych nad instytucjami formalnymi i wynikająca z niego potrzeba przekształcania ich wzajemnych relacji w sposób partnerski i deliberacyjny. (abstrakt oryginalny)
Z okazji jubileuszu 15-lecia istnienia Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych (TK) zorganizowano konferencję "Dialog społeczny - sztuka osiągania kompromisu w zjednoczonej Europie". Głównym tematem konferencji była wymiana poglądów na temat funkcjonowania rad społeczno-gospodarczych w państwach członkowskich UE. Nie zapomniano jednak wspomnieć o początkach i roli TK w budowaniu dialogu społecznego, jak i o znaczeniu samego dialogu na arenie gospodarczej, społecznej i politycznej.
Autorka opisuje irlandzką Komisję Stosunków Pracy (Labour Relations Commission), będącą mechanizmem dobrowolnego rozwiązywania sporów między pracodawcami i pracownikami, która powstała w wyniku dążenia do kooperacyjnego oraz nieantagonistycznego stylu interakcji w relacjach pomiędzy tymi głównymi aktorami stosunków przemysłowych. Dążenie to przekłada się na sferę instytucjonalną obsługującą przetargi zbiorowe toczące się na różnych poziomach. Sama Komisja oddaje zaś złożoność procesu rozwiązywania sporów pracowniczych, oferując różnego rodzaju usługi poprzez swoje służby, które mają wspierać i kształtować lepszy i efektywniejszy system rozwiązywania sporów zbiorowych. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono koncepcję dialogu społecznego i jej źródła w neokorporatyzmie. Podjęto próbę systematyzacji wpływu integracji europejskiej na dialog społeczny, a następnie omówiono stan i rozwój dialogu społecznego w Republice Czeskiej, Polsce, na Słowacji i Węgrzech.
W wielu państwach od dawna administracja państwowa pełni wiodącą funkcję w kształtowaniu przesłanek zatrudnienia. Funkcja ta jest realizowana (w mniejszym lub szerszym zakresie w poszczególnych państwach), przy zastosowaniu stosownych instrumentów i zgodnie z przyjmowanymi zasadami konstytucyjnymi, wśród których szczególne znaczenie ma zasada pomocniczości (subsydiarności) państwa . Sprawia ona, że w wypełnianiu części zadań administracji publicznej m.in. w sferze zatrudnienia uczestniczy wiele instytucji. W Polsce - zgodnie z art. 24, 65 i 66 Konstytucji RP - zadania w zakresie promocji zatrudnienia realizowane są przez różne instytucje rynku pracy z udziałem partnerów społecznych. Oznacza to przekazanie im kompetencji w sferze podejmowania stosownych decyzji odnoszących się do własnego rynku pracy i zatrudnienia na warunkach określonych przez obowiązujące przepisy prawa. Przemiany zachodzące w Polsce po 1990 r. zwróciły w szczególności uwagę na znaczenie demokracji, zarówno tradycyjnej parlamentarnej, jak i konsensualnej, jako istotnego czynnika służącego przezwyciężaniu negatywnych zjawisk i sytuacji kryzysowych.
Potrzeba prowadzenia dialogu społecznego i jego zabezpieczenia instytucjonalnego pojawiła się jako skutek transformacji społeczno - gospodarczej Polski. Na tym tle przedstawiono dialog społeczny jako formę i narzędzie służące poprawie sprawności zarządzania publicznego. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia wyniki badań na temat opinii wybranych instytucji dialogu społecznego w regionie lubelskim, dotyczących możliwości i utrudnień współpracy gospodarczej oraz rozwoju przedsiębiorczości na Ukrainie, w szczególności w regionie przygranicznym obwodu wołyńskiego. Tematyka badań dotyczyła następujących obszarów problemowych: a) wiedza o rynku ukraińskim, b) skłonność do podjęcia współpracy z odpowiednimi instytucjami po stronie ukraińskiej, c) bariery takiej współpracy, d) oczekiwania wsparcia dla takiej współpracy oraz e) ocena atrakcyjności rynku ukraińskiego w opinii przedstawicieli instytucji dialogu społecznego.(abstrakt oryginalny)
W interpretacji proponowanej przez J. Cohena jednym z najistotniejszych elementów demokratycznego podejmowania decyzji jest upubliczniony proces komunikacji, której strony są zorientowane na poszukiwanie argumentów przemawiających za określonymi ocenami i rozwiązaniami dyskutowanych kwestii. W jego koncepcji pojęcie "deliberacji" odnosi się do tych sytuacji, w których głównym narzędziem używanym przez komunikujące się strony jest perswazja, a komunikacyjna interakcja ma charakter jawny i otwarty. Istotą rozumianej w ten sposób "deliberacji" będzie dążenie do osiągnięcia konsensusu w dyskutowanych sprawach. Nie jest zatem możliwe odnoszenie pojęcia deliberacji do każdego rodzaju demokratycznej dyskusji czy debaty, gdyż w wielu z nich stosowane są strategie konfrontacyjne, manipulacja oraz utajnianie obrad. Deliberację zaś charakteryzują: perswazyjny sposób doboru argumentów, dążenie do osiągnięcia konsensusu oraz publiczny charakter dyskursu. (fragment tekstu)
12 marca 2004 r. w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej odbyło się seminarium z okazji X-lecia Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, pod w/w tytułem. W spotkaniu wzięli udział najważniejsi partnerzy z kraju i zagranicy. Materiał niniejszy pokrótce relacjonuje problematykę poruszoną na tym posiedzeniu.
Celem opracowania jest przedstawienie najważniejszych regulacji dotyczących Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem - pierwszego ustawowego organu działającego w ramach administracji rządowej z udziałem przedstawicieli młodzieży. Autor analizuje wybrane przepisy w zakresie funkcjonowania Rady oraz prezentuje uwagi de lege lata i postulaty de lege ferenda w celu wykorzystania pełnego potencjału tego organu. Szczególną uwagę poświęca wadze pluralizmu poglądów w ramach prac Rady. W konkluzjach zaznacza się kluczową rolę dialogu z perspektywy społecznej i konstytucyjnej. Refleksje wieńczy propozycja dyskusji ponad podziałami nad ewentualnymi zmianami przepisów w tym przedmiocie.(abstrakt oryginalny)
Podstawowym celem dialogu społecznego jest uspołecznienie procesów decyzyjnych oraz przeciwdziałanie procesom marginalizacji różnorodnych interesów społecznych. W Polsce działa kilka instytucji mogących służyć rozwijaniu demokratycznego pluralizmu. Jedną z nich jest Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno - Gospodarczych.
W artykule podzielonym na dwie części (część druga w numerze 5-6/2005) zaprezentowano tematykę dialogu społecznego w Polsce. W części pierwszej przedstawiono sytuację wyjściową - polski dialog społeczny w latach 1998-2001. Następnie omówiono instytucje dialogu społecznego w systemie politycznym i stan gospodarki, a także przybliżono partnerów społecznych biorących udział w dialogu społecznym - związki zawodowe, pracodawcy, samorząd terytorialny. W artykule przeanalizowano także przyjęty przez rząd w październiku 2002 r. dokument programowy Zasady Dialogu Społecznego. W części tej przedstawiono także zasady działania Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, utworzonej na podstawie uchwały Rady Ministrów nr 7/94 z dnia 15 lutego 1994 r.
W drugiej części artykułu omawiającego system dialogu społecznego w Polsce zaprezentowano rządową inicjatywę Paktu dla Pracy i Rozwoju, omówiono wojewódzkie komisje dialogu społecznego, dialog branżowy i autonomiczny.
Omówiono nową ustawę o Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych. W ramach nowych regulacji dialog społeczny prowadzony będzie nie tylko w sektorze publicznym, ale również z przedstawicielami sektora prywatnego.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.