Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Nowe ustawy ubezpieczeniowe - kilka uwag

100%

Kucharski S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2003

|

nr 11-12

69-73

Oczekiwane przez ostatnie 10 lat nowe ustawy ubezpieczeniowe miały spełnić kilka ważnych postulatów, nie tylko dostosowujących nasze przepisy do unijnych. W szczególności powinny uregulować stosunki między ubezpieczającymi i ubezpieczonymi a zakładami ubezpieczeń, zgodnie z tendencjami tak zwanego "rynku konsumenta". Po drugie, miały odpowiedzieć na problem samorządności organizacji ubezpieczeniowych i z nimi związanych. A po trzecie, zlikwidować ostatecznie system dyrektywno-rozdzielczego zarządzania tym działem gospodarki narodowej przez organy państwowe.(abstrakt oryginalny)

2

Ochrona konsumenta usług ubezpieczeniowych w Finlandii

100%

Czerny M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2003

|

nr 9-10

69-72

Po siedmiu latach przynależności Finlandii do struktur UE sytuacja przeciętnego Fina, jako potencjalnego konsumenta usług ubezpieczeniowych, nie uległa szczególnej zmianie. Należytą ochronę konsumentom usług ubezpieczeniowych nadal zapewniają w Finlandii przede wszystkim dwie ustawy. Pierwsza to ustawa o ochronie konsumentów z 1978 roku, dotycząca wszystkich artykułów konsumenckich występujących na rynku. Obejmuje ona w swej treści zarówno ogólne zagadnienia reklamy, handlu, sprzedaży, jak i szczegółowe regulacje, np. obrotu prefabrykatami przeznaczonymi do potrzeb budownictwa mieszkaniowego, kredytów konsumenckich, sprzedaży domowej i na odległość umów time-sharingu itp. Tak szeroki zasięg regulacji w jednej tylko ustawie spowodowany jest dostosowaniem prawa fińskiego do ustawodawstwa Unii Europejskiej. Jej postanowienia w dziedzinie ubezpieczeń odnoszą się głównie do interpretacji warunków umów ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczeń obowiązkowych i grupowego pracowniczego ubezpieczenia na życie.(abstrakt oryginalny)

3

Zadania Polskiej Izby Ubezpieczeń

100%

Szuchnik A.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 7,8,9A

3-4

W świetle art; 82 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 89 pkt 1 i pkt 3 znowelizowanej ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jednolity: Dz. U. z 1996 r. nr 11 poz. 62), zwanej dalej w tekście "ustawą".(abstrakt oryginalny)

4

Analiza projektu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym

100%

Maliszewska M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2000

|

nr 9-10

48-55

Projekt ustawy określa zasady podejmowania i wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych. Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest typowym przykładem działalności gospodarczej o charakterze usługowym, które pozostaje w nierozerwalnym związku funkcjonalnym z działalnością ubezpieczeniową. Zwrócić jednak należy uwagę na to, iż pośrednictwo ubezpieczeniowe nie jest podtypem działalności ubezpieczeniowej podejmowanej i prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń działające w prawnej formie spółki lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, lecz samodzielnym rodzajem aktywności gospodarczej. W obecnym stanie prawnym nie istnieje ogólne prawo o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Jego namiastka funkcjonuje w rozdziale 3a aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. "O działalności ubezpieczeniowej".(abstrakt oryginalny)

5

Problematyka ogólnych warunków ubezpieczenia

100%

Małysz F.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 1,2,3A

9-16

Przepisy Kodeksu cywilnego o umowie ubezpieczenia (zawarte w tytule XXVII) regulują w sposób ogólny zasady zawierania umów ubezpieczenia, prawa i obowiązki stron wynikające z umowy oraz niektóre inne zagadnienia związane z wykonaniem umowy. Również dotychczasowe ustawy ubezpieczeniowe zawierały tylko fragmentaiyczne unormowania dotyczące umowy ubezpieczenia, traktując ją jako jedno - obok ustawy - ze źródeł powstania prawnego stosunku ubezpieczenia,

6

Początek służby nowej ustawy

100%

Borsuk W.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 10,11,12

76-79

Trwające niemal 3 lata prace nad nowelizacją ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej - zakończyły się. W dniu 8 czerwca 1995 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prezydent podpisał tę ustawę 10 lipca 1995 r., a ustawa została ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 22 sierpnia 1995 r. nr 96, pod poz. 478.(abstrakt oryginalny)

7

Zmiany podmiotowe w umowie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych a realizacja opcji wykupu pojazdu będącego przedmiotem leasingu

84%

Astasiewicz M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2021

|

nr 2

95-108

W dniu 11 lutego 2021 roku Urząd Komisji Nadzoru Finansowego opublikował Komunikat dotyczący interpretacji art. 31 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Organ przedstawił w nim wykładnię tego przepisu, mającą znaczenie dla tysięcy leasingobiorców, którzy zawarli umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, a następnie nabyli prawo własności pojazdu. Celem publikacji jest odpowiedź na pytanie, czy wskazany przepis znajduje zastosowanie w sytuacji, w której pomimo przeniesienia prawa własności pojazdu nie dochodzi do zmiany jego posiadania. Autor podejmuje próbę dokonania wykładni językowej, systemowej, autentycznej i celowościowej dla wykazania, że ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych nie stanowi adekwatnego narzędzia do przywracania równowagi stron umowy ubezpieczenia, a ekstensywna interpretacja wskazanego przepisu może prowadzić do naruszenia zasady trwałości ochrony ubezpieczeniowej.(abstrakt oryginalny)

8

Nowelizacja ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych

84%

Rapkiewicz M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2005

|

nr 3-4

59-65

Uwzględniając krytyczne głosy środowisk ubezpieczeniowego, i nie tylko, została znowelizowana ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r.n, zwana dalej stawą o ubezpieczeniach obowiązkowych. Weszła ona w życie 1 stycznia 2005 r. Zmieniony został szczególnie krytykowany art. ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, zgodnie z którym odpowiedzialność za :kody wyrządzone umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa przewidziana jest tylko expressis verbis) w przypadku ubezpieczenia i odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z chem tych pojazdów oraz ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego. (abstrakt oryginalny)

9

Składka ubezpieczeniowa a trwanie ochrony ubezpieczeniowej

84%

Nawracała J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2004

|

nr 9-10

46-52

Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (zwana w dalszej części artykułu ustawą o ubezpieczeniach obowiązkowych) zawiera szereg przepisów, odnoszących się do ubezpieczeń obowiązkowych. Przepisy te mają charakter lex specialis w stosunku do przepisów ogólnych, dotyczących prawa ubezpieczeń gospodarczych. Oznacza to, że jeżeli dana materia regulowana jest przez ustawę o ubezpieczeniach obowiązkowych inaczej niż przez kodeks cywilny bądź ustawę o działalności ubezpieczeniowej (akty prawne mające w praktyce największe znaczenie dla tej dziedziny prawa), to do ubezpieczeń obowiązkowych stosować należy przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Ogólne przepisy dotyczące prawa ubezpieczeń stosujemy do ubezpieczeń obowiązkowych tylko wtedy, kiedy ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych nie reguluje danej kwestii inaczej.(fragment tekstu)

10

Rynek ubezpieczeń w Polsce rok po wejściu do Unii Europejskiej

84%

Podstawka M., Sługocka D.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej

|

2006

|

nr 59

53-62

Rok 2004 był rokiem przełomowym w historii Polski, przyniósł on bowiem wiele w całej gospodarce, w tym w sektorze ubezpieczeń. Wejście Polski do Unii Europejskiej otworzyło nowe możliwości przed polskim sektorem ubezpieczeń, a także spowodowało otwarcie tego sektora na działalność innych towarzystw ubezpieczeniowych z UE. W wyniku reform systemowych zapoczątkowanych w 1989 r. początek lat dziewięćdziesiątych zapoczątkował cykl przeobrażeń polskiego prawa do zmieniających się regulacji wspólnotowych. Przełomowym aktem prawnym stała się ustawa o działalności ubezpieczeniowej z dnia 28 lipca 1990 r. Wprowadziła ona zasadę wolnej konkurencji i zasadę jednakowego traktowania wszystkich podmiotów działających na polskim rynku. Kolejne nowelizacje miały na celu integrację ustawodawczą z krajami unijnymi, wprowadzając m.in. zwiększoną ochronę ubezpieczonych, regulacje dotyczące działalności zagranicznych zakładów czy konieczność uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej. W celu dalszego dostosowania polskiego prawa do standardów unijnych w 2003 r. uchwalono pakiet 4 ustaw ubezpieczeniowych, na który składają się następujące akty: ustawa o działalności ubezpieczeniowej, ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym (znowelizowana w 2005 r.), ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych i ustawa o nadzorze ubezpieczeniowym. Wyżej wymienione ustawy regulują rynek od 1 stycznia 2004 r. (fragment tekstu)

11

Problematyka przestępczości ubezpieczeniowej (Relacja z szóstej ogólnopolskiej konferencji "Przestępczość ubezpieczeniowa")

84%

Talarek J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2003

|

nr 7-8

51-57

Problematyka przestępczości ubezpieczeniowej już po raz szósty zgromadziła specjalistów z całego kraju oraz gości z zagranicy, na ogólnopolskiej konferencji, mającej miejsce w Szczecinie w dniach 18-19 lutego 2003 r. Od samego początku, czyli od 1998 r., organizatorem konferencji jest Szczecin-Expo - Towarzystwo Wspierania Rozwoju Pomorza Zachodniego. Jak zwykle, wśród uczestników nie zabrakło przedstawicieli większości towarzystw ubezpieczeniowych, policji, prokuratorów, adwokatów, reprezentantów organu nadzoru ubezpieczeniowego, instytucji reprezentujących ubezpieczonych oraz przedstawicieli świata nauki. Podczas dwóch dni poruszone zostały zagadnienia prawne związane z przestępstwami ubezpieczeniowymi, nowymi formami przestępczości, metodami przeciwdziałania oraz wykrywania przestępstw ubezpieczeniowych. Ponadto po raz pierwszy odbyły się również sesje warsztatowe, prowadzone przez praktyków mających na co dzień do czynienia z problematyką przestępczości ubezpieczeniowej.(abstrakt oryginalny)

12

Ostatni etap przed uchwaleniem

84%

Borsuk W.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 4,5,6

80-82

Sejm odbył 29 marca br. debatę nad projektem ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Choć prace nad nim trwały bez mała 3 lata i dyskutowano o jej zapisach w czasie 30. posiedzeń komisyjnych, nie doszło do jej uchwalenia. Mimo że w projekcie dokonano ponad 60 istotnych zmian, a więc na dobrą sprawę nie była to już nowelizacja, lecz praktycznie nowy akt, to jednak w czasie obrad plenarnych posłowie nadal wnosili uwagi i wnioski, których rozpatrzenie i ewentualne uwzględnienie wymagało czasu. Zapadła więc decyzja, by projekt ponownie skierować do dopracowania w komisjach. Zanim więc poprawiony projekt znów trafi, w celu uchwalenia, warto wiedzieć, jakie proponuje się zmiany i co mówili posłowie w czasie wspomnianej debaty plenarnej Sejmu.(abstrakt oryginalny)

13

Nowa regulacja prawna systemu ubezpieczeń obowiązkowych

84%

Małysz F.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2004

|

nr 5-6

10-22

W pakiecie czterech ustaw ubezpieczeniowych z dnia 22 maja 2003 r. znajduje się również ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. nr 124, poz. 1152; zm. Dz.U. z 2004 r. nr 26, poz. 225 oraz nr 96, poz. 959 zwana dalej ustawą), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., podobnie jak pozostałe ustawy (tylko niektóre przepisy tych ustaw weszły w życie z dniem uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej, a więc z dniem 1 maja 2004 r.). Uregulowanie ubezpieczeń obowiązkowych bezpośrednio przepisami ustawowymi było zresztą postulowane od dawna. Postulat ten nie został jednakże w pełni zrealizowany. Z drugiej zaś strony uregulowanie wszystkich istniejących aktualnie ubezpieczeń obowiązkowych w jednej ustawie - mając na uwadze ich liczbę - byłoby utrudnione, jakkolwiek możliwe ze względów legislacyjnych i technicznych.(fragment tekstu)

14

Znaczenie dla poszkodowanego przepisów przejściowych w ubezpieczeniach obowiązkowych

84%

Fuchs D.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2012

|

nr 1(12)

14-24

Prawa i obowiązki, które są kształtowane przez normy prawne są zagadnieniem priorytetowym dla uczestników obrotu, nie tylko z powodu konieczności należytego zrozumienia ich treści ale także prawidłowej oceny daty wejścia w życie i odpowiednio: daty ustania ich obowiązywania. Jest to istota problematyki prawa przechodniego (intertemporalnego, przejściowego), które odnosi się do obowiązywania norm prawnych w zasięgu czasowym. W konsekwencji, dla praktyki obrotu fundamentalnym zagadnieniem staje się odpowiedź na pytanie "(...) w jakich przypadkach należy stosować dawne, obecnie uchylone przepisy prawa, w jakich zaś należy oprzeć się na nowych przepisach prawa (...)". Ponieważ kwestia przepisów przejściowych ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych) stosunkowo rzadko była przedmiotem analizy w literaturze polskiej, to także w związku z nowelizacją tej ustawy (na podstawie ustawy z dnia z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw; dalej także: ustawa nowelizująca), która weszła w życie co do zasady w dniu 11 lutego 2012 r., szczególnie w odniesieniu do statusu poszkodowanego, prezentacja materii prawa intertemporalnego jest potrzebna, zarówno ze względów teoretycznych, jak i przede wszystkim w celu ujednolicenia praktyki. (fragment tekstu)

15

OC doradców podatkowych

84%

Siedlecka B.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 7-8

73-74

Ustawa o doradztwie podatkowym nakłada na podmioty uprawnione do zawodowego wykonywania tych czynności obowiązek ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone doradztwem podatkowym. Ogólne warunki obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących doradztwo podatkowe za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego określają w szczególności: -zakres podmiotowy ubezpieczenia, -czynności objęte ubezpieczeniem, -termin powstania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia -minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, -zakres praw i obowiązków stron umowy, -górne granice składek ubezpieczeniowych.(fragment tekstu)