Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Rola ubezpieczeń finansowych w gospodarce polskiej

100%

Nowotarska-Romaniak B.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2002

|

nr 952 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek

192-198

Omówiono znaczenie ubezpieczeń finansowych w działalności przedsiębiorstwa oraz przedstawiono wyniki badania oceniającego rolę tychże ubezpieczeń w gospodarce polskiej.

2

Zmiana statusu agentów generalnych we Francji

75%

Michalak J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 10,11,12

35-38

22.02.1996 r. podpisany został projekt umowy między Stowarzyszeniem Ubezpieczycieli Francuskich (FFSA) i Zrzeszeniem Stowarzyszeń Agentów Generalnych (FNSAGA) dotyczący nowego statusu agentów. Zgromadzenia ogólne tych stowarzyszeń ratyfikowały go w kwietniu tego roku (prawie jednogłośnie w przypadku stowarzyszenia ubezpieczycieli i przez 67% uprawnionych do głosowania reprezentantów agentów).(abstrakt oryginalny)

3

Czynniki wpływające na popyt usług ubezpieczeniowych

75%

Nowotarska-Romaniak B., Ogrodnik H.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2010

|

nr 105 Ubezpieczenia gospodarcze

179-184

W artykule przedstawiono wybrane wyniki badania ankietowego na temat czynników wpływających na popyt usługi ubezpieczeniowej. Badanie to zrealizowane było na przełomie lat 2008/2009 wśród klientów firm ubezpieczeniowych na terenie miast województwa śląskiego. (abstrakt oryginalny)

4

Pośrednictwo ubezpieczeniowe w Niemczech : wybrane zagadnienia. Część I

75%

Przybytniowski J. W.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2009

|

nr 6

103-114

Zasadniczą zmianą w prawie niemieckim jest likwidacja dotychczas istniejącej nieograniczonej wolności wykonywania zawodu pośrednika ubezpieczeniowego zgodnie, z którą nie występowały ograniczenia w dostępie lub wykonywaniu zawodu (tzn. każdy mógł być pośrednikiem ubezpieczeniowym). Zgodnie z nowymi regulacjami pośrednictwo ubezpieczeniowe jako działalność gospodarcza wymaga pozwolenia (§ 34d GewO). Przepis podąża, zatem za istniejącym obowiązkiem pozwolenia na pośrednictwo w handlu nieruchomościami, w pożyczkach i lokatami kapitału (§ 34c GewO). Pośrednicy ubezpieczeniowi muszą spełnić szereg wymogów formalno - prawnych z zakresu posiadanych kwalifikacji, rękojmi należytego wykonywania działalności, ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, aby uzyskać pozwolenie i wpis do rejestru. Podczas wykonywania czynności pośredniczenia w zawieraniu umów ubezpieczenia ciążą na pośrednikach obowiązki informowania, doradzania i dokumentowania udzielanych porad. Za nie wywiązywanie się z powyższych obowiązków pośrednikowi grożą sankcje. (abstrakt oryginalny)

5

Pośrednik ubezpieczeniowy w Niemczech : wybrane zagadnienia. Część II.

75%

Przybytniowski J. W.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2009

|

nr 7

88-98

Rok 2007 nałożył na pośredników ubezpieczeniowych w Niemczech konieczność samookreślenia i odpowiedzi na pytania związane ze statutem pośrednika lub brokera. Odpowiedź na powyższe pytanie jest istotna ze względu na obowiązek umieszczenia w pozwoleniu na wykonywanie działalności, informacji, czy jest ono wydane pośrednikowi czy brokerowi ubezpieczeniowemu. Związane jest to z faktem, iż na pośredniku ubezpieczeniowym ciąży obowiązek informowania klientów odnośnie swojego statutu. (fragment tekstu)

6

Problem wynagradzania ubezpieczającego w umowie ubezpieczenia na cudzy rachunek z pozycji agenta ubezpieczeniowego

75%

Kowalewski E., Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 3

55-66

Artykuł 18 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej od samego początku budził kontrowersje. Jedną z nich jest precyzyjne ustalenie kręgu adresatów zakazu wynagradzania ubezpieczającego w ubezpieczeniu na cudzy rachunek. Celem niniejszego artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy zakaz ten obejmuje także agentów ubezpieczeniowych, działających wszak w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń. Autorzy prezentują argumentację przemawiającą zarówno za stosowaniem art. 18 wobec agentów, jak i przeciwko niemu. Problem ten jest istotny dla funkcjonowania praktyki ubezpieczeń grupowych po wejściu w życie ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. (abstrakt oryginalny)

7

Etyka agenta ubezpieczeniowego

75%

Chojnacka E.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2003

|

nr 5-6

66-68

Prowadząc działalność ubezpieczeniową agent bardzo często napotyka na problemy natury etycznej, których sposoby rozwiązania nie są regulowane przez żadne normy prawne, rozporządzenia czy zapisy ustawy. Rozstrzygniecie takich problemów leży wyłącznie w gestii agenta, który sam musi dokonać oceny, czy dane działanie jest uczciwe, zgodne z przyjętymi obyczajami, czy nie szkodzi interesom drugiego człowieka bądź przedsiębiorcy. Podczas wykonywania czynności zawodowych, agent ubezpieczeniowy, jak nikt inny ze świata biznesu, wkracza w prywatną sferę życia swojego klienta. Od tego, w jaki sposób postąpi, zdobywając bądź tracąc zaufanie klienta, zależy sens całej transakcji ubezpieczeniowej.(abstrakt oryginalny)

8

Kooperencja agentów ubezpieczeniowych

75%

Krymarys I.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 2

135-144

W artykule omówiono znaczenie zjawiska kooperencji pomiędzy agentami ubezpieczeniowymi będącymi członkami grup. We wprowadzeniu i części pierwszej tekstu zaprezentowano charakterystykę pracy agentów ubezpieczeniowych oraz grup agentów ubezpieczeniowych, ich specyfikę i wspólne cechy. W kolejnym punkcie zostało omówione zagadnienie kooperencji - definicja terminu, charakterystyka, a także klasyfikacja w zależności od stopnia natężenia współpracy i konkurencji. W dalszej części artykułu zaprezentowano wyniki badania empirycznego dotyczącego kooperencji agentów ubezpieczeniowych przeprowadzonego wśród menedżerów sprzedaży jednego z zakładów ubezpieczeń w Polsce. (abstrakt oryginalny)

9

Ocena systemu motywowania agentów ubezpieczeniowych

75%

Niedzielski E.

Przegląd Organizacji

|

2006

|

nr 7-8

53-54

W artykule analizie poddano ocenę systemu motywacyjnego agentów ubezpieczeniowych działających w jednym z towarzystw ubezpieczeń na życie. Towarzystwo to jest jedną z firm wiodących grupy kapitałowej zarządzającej ponadto funduszami inwestycyjnymi i funduszem emerytalnym oraz wieloma innymi spółkami. Badania ankietowe przeprowadzono w 2005 r. Objęto nimi 62 z 81 zatrudnionych w towarzystwie agentów ubezpieczeniowych.

10

Inne wcielenia poczciwej komórki : Telekomunikacja

75%

Kisielewski M.

Nowe Życie Gospodarcze

|

2003

|

nr 16

34-35

Telefony w systemie pre-paid pod względem swojej użyteczności i wbudowanych funkcji, niewiele się już różnią od tych na abonament. Okazuje się, że dzięki swoim rozbudowanym funkcjom mogą być doskonałym narzędziem pracy np. dla agenta ubezpieczeniowego, a pracodawca będzie miał ścisły nadzór nad kosztami z tego wynikającymi.

11

Prestiż zawodu

75%

Ramirez K., Woźniak I.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2005

|

nr 11-12

60-61

W nowoczesnym podejściu do kształcenia zawodowego Pośredników Ubezpieczeniowych ważne jest nie tylko to, jakie kwalifikacje systemowe zostały nabyte, ale także jakie procedury należy zastosować, aby potwierdzić nabyte umiejętności. Katarzyna Ramirez i Ireneusz Woźniak uważają, że powinien istnieć wzorzec/standard określający rodzaj i poziom umiejętności zawodowych. Może być swego rodzaju standardem umiejętności zawodowych. Komisja Pośrednicząca Oświaty i Ubezpieczeń Polskiej Izby Ubezpieczeń pracuje przy odpowiednich standardach kwalifikacji zawodowych(abstrakt oryginalny)

12

Etyka agenta ubezpieczeniowego

75%

Wieteska S.

Annales : etyka w życiu gospodarczym

|

2007

|

10

|

nr 2

47-55

Dynamiczny rozwój ubezpieczeń życiowych i majątkowo-osobowych wyraża się tendencją wzrostu przypisu składki, a także wypłatami odszkodowań i świadczeń. Powstały rozbudowane struktury organizacyjne do obsługi rynku ubezpieczeniowego. Na bazie wymogów rynku ubezpieczeniowego w gospodarce rynkowej bardzo często tracimy z pola widzenia etyczną stronę kontaktów ubezpieczeniowych i wynikających z nich zobowiązań. Literatura przedmiotu w zakresie etyki w szeroko rozumianej problematyce ubezpieczeniowej jest bardzo skromna. Koniecznością staje się więc zwrócenie uwagi na jeden z fragmentów tej problematyki, tj. zawierania kontaktów ubezpieczeniowych przez agentów ubezpieczeniowych. Celem artykułu jest prezentacja wybranych aspektów etyki agentów ubezpieczeniowych jako grupy zawodowej. (fragment tekstu)

13

Zasady organizacji i funkcjonowania agenta jako kanału dystrybucji w towarzystwie ubezpieczeń na życie w Polsce

75%

Zielińska-Kurpiel B.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2005

|

z. 59

94-106

Celem artykułu jest identyfikacja i wyliczenie najważniejszych zagadnień związanych z organizacją i funkcjonowaniem w zakładzie ubezpieczeń agenta jako kanału dystrybucji. Artykuł podzielony został na cztery główne części. Pierwsza część dotyczy aspektów formalno-prawnych współpracy agenta z towarzystwem ubezpieczeniowym. Granice jej wyznaczane są przez kodeks cywilny, Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 9 grudnia 2002 r. (2002/92/EC) o pośrednictwie ubezpieczeniowym, ustawę z dnia 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym, Rozporządzenia Ministra Finansów związane z ustawą. Agent i zakład ubezpieczeń, jako strony w zawieranej umowie agencyjnej określają wzajemne obowiązki oraz zasady współpracy. Druga cześć stanowi próbę technicznej analizy tego kanału dystrybucji oraz polega na opisaniu poszczególnych jego uczestników zlokalizowanych w terenie (agenta, jego kierownika, menedżerów wyższego szczebla). Część trzecia dotyczy zasad wynagradzania sprzedawcy, czyli rodzajów wynagrodzenia prowizyjnego, zasad jego naliczania i wypłacania oraz w pewnym sensie łączy się z czwartą, w której mowa o sposobach motywowania uczestników tego kanału dystrybucji. Opisane zasady funkcjonowania obejmują zagadnienia związane z etyką agenta ubezpieczeniowego, zasadami organizacji sprzedaży i obsługi umów ubezpieczenia oraz szkoleniami.(abstrakt oryginalny)

14

Zmiany w prawie bankowym i ubezpieczeniowym w zakresie pośrednictwa finansowego w okresie transformacji ustrojowej. Część 2: Prawo ubezpieczeniowe

75%

Byrski J., Szaraniec M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2014

|

nr 362 Zmiany prawodawstwa gospodarczego w okresie transformacji ustrojowej w Polsce

36-48

Niniejszy artykuł ma na celu pokazanie regulacji prawnych dotyczących zlecania zakresu czynności ubezpieczeniowych podmiotom trzecim. Szczególną uwagę poświęcono ewolucji wymagań ustawowych, jakie musi spełniać agent ubezpieczeniowy, który działa na rzecz i w imieniu zakładu ubezpieczeń. Charakterystyczne dla rynku finansowego jest to, że ustawodawca nie tylko decyduje, jakie czynności zakład ubezpieczeń może zlecać do wykonania podmiotom trzecim, lecz wprowadza również wymagania ustawowe dla tych podmiotów w związku z wykonywaniem przez nie czynności ubezpieczeniowych.(abstrakt oryginalny)

15

Po szczeblach kariery

75%

Sekuła Z., Sybilski W.

Personel i Zarządzanie

|

2009

|

nr 6

76-81

W artykule przedstawiono rozwój zawodowy oraz ścieżki awansów w jednej z firm ubezpieczeniowych. Omówiono stopnie profesjonalizmu agenta i niezbędne wymagania. Zaprezentowano ścieżkę awansów agentów na stanowiska kierownicze oraz moduły szkoleń dla agentów ubezpieczeniowych. Zwrócono uwagę na ocenę systemu rozwoju zawodowego i awansów.

16

Dyskusja o prowizjach

75%

Mintoft-Czyż T.

Gazeta Bankowa

|

2005

|

nr 10

18-19

Program lutowej sesji (2005 roku) BIPAR, jaka odbyła się w Wiedniu, dotyczył jednego zagadnienia - transparentności wynagrodzeń brokerskich. Autor reasumuje prezentowane w czasie sesji stanowiska delegatów dotyczące wynagrodzeń brokerów ubezpieczeniowych. Rezultatem sesji zostało podjęte stanowisko BIPAR dotyczące jawności wynagrodzeń pośredników ubezpieczeniowych, które ma wkrótce zostać wypracowane przez zarząd i poddane dalszej dyskusji w organizacjach członkowskich.

17

Ocena nowych przepisów o maklerach ubezpieczeniowych

75%

Kowalewski E.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1994

|

nr 4,5,6

7-12

Konieczność zmiany przepisów zawartych w zarządzeniu Ministra Finansów z 29 listopada 1990 roku1, dotyczącym maklerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych (tzw. brokerów), była oczywista już od chwili wydania tego aktu. Należy więc z aprobatą powitać nowe ujęcia prawne2 tej tak istotnej - dla rozwijającego się rynku ubezpieczeniowego - problematyki pośrednictwa ubezpieczeniowego, która ulegała dość niepokojącym deformacjom i pozostawała praktycznie poza wszelką kontrolą. Pojawienie się zatem nowych przepisów o maklerach należy odnotować z uznaniem; godne aprobaty jest również to, że uwzględniono w nich zgłaszane w literaturze postulaty, choć nie wszystkie(abstrakt oryginalny)

18

Jak można efektywnie sprzedawać ubezpieczenia w bankach (cz. II)

63%

Noworyta S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2002

|

nr 3-4

79-83

W celu przedstawienia założeń efektywnej strategii sprzedaży ubezpieczeń gospodarczych za pośrednictwem oddziałów banków należy podać informacje mające wpływ na przygotowanie skutecznej strategii sprzedaży. Między innymi niezbędne są dane na temat: -działalności agentów ubezpieczeniowych w Polsce. -funkcjonowania banków w Polsce oraz firm, które stanowią konkurencję dla nich, -funkcjonowania firm zajmujących się dystrybucją usług finansowych w Polsce.(fragment tekstu)

19

Ocena jakości usług ubezpieczeniowych świadczonych przez agentów

63%

Jędrzychowska A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Taksonomia

|

2007

|

14

|

nr 1169 Klasyfikacja i analiza danych - teoria i zastosowania

587-596

Agent reprezentuje zakład ubezpieczeń, dlatego przy ocenie zakładów ubezpieczeń należy dokonać analizy i oceny jakości usług, jakie w imieniu ubezpieczyciela świadczy pośrednik. Celem niniejszego opracowania jest więc analiza trudno mierzalnego aspektu działalności ubezpieczeniowej, którym jest jakość usług świadczonych przez agentów. Za definicję jakości usług ubezpieczeniowych przyjęto postrzeganie przez klienta zakładu ubezpieczeń stopnia, w jakim praca agenta zaspokaja jego potrzeby. Podstawowym miernikiem jakości świadczonych usług ubezpieczeniowych jest zgodność działań agenta z regulacjami dotyczącymi jego zawodu, zawartymi w Ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym z dnia 22 maja 2003 r. (ze zmianami z dnia 18 lutego 2005 r., DzU nr 48, poz. 447), w wewnętrznych przepisach, regulacjach i zasadach zakładu ubezpieczeń. Jednak takie badanie będzie niekompletne, pominięty zostanie istotny element oceny usługi przez usługobiorcę. To właśnie od decyzji odbiorcy zależy, czy na wolnym rynku wybierze on dany zakład ubezpieczeń oraz czy pozostanie klientem już wybranego ubezpieczyciela. (fragment tekstu)

20

Zmiany w kanale agencyjnym na rynku ubezpieczeniowym w Polsce

63%

Lisowski J., Zieniewicz M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

2015

|

49

|

nr 4

335-345

Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytania: jakie są najważniejsze zmiany w kanale agencyjnym na polskim rynku ubezpieczeń i jakie czynniki je kształtują? Kanał agencyjny w Polsce czeka szereg istotnych zmian, które będą wpływać na jego rozwój. Pod względem prawnym najważniejszą zmianą będzie nowa dyrektywa unijna IDD (IMD2) i zmiany w prawie polskim, jakie zostaną wdrożone pod jej wpływem. Wśród czynników społeczno-ekonomicznych szczególne znaczenie ma świadomość ubezpieczeniowa i niskie zaufanie do sektora ubezpieczeniowego oraz do samego agenta. Nowe technologie natomiast będą wymagały od agentów nakładów adaptacyjnych oraz wymuszą na nich korzystanie z nowych, dostępnych ułatwień kontaktu z klientami i zakładami ubezpieczeń. Istotny wpływ na działalność agentów ubezpieczeniowych w Polsce będzie mieć również sytuacja w branży ubezpieczeniowej w Polsce i na świecie, gdyż wynagrodzenie agenta zależy od składki płaconej przez klienta. Przewiduje się też zmiany pod względem profilu specjalizacji agenta. (abstrakt oryginalny)