Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Przestępczość w ubezpieczeniach na życie

100%

Rydzek T.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 5-6

13-19

Ubezpieczenia życiowe mają długą historię. Z udokumentowanych przekazów wynika, że już w XV w. były znane ubezpieczenia kapitałowe statków i kupców, podróżujących z towarami po morzach i oceanach świata. Liczba i zakres różnorodnych zdarzeń losowych, zagrażających życiu człowieka, jego zdrowiu i zdolności do wykonywania pracy - zadecydowały o dynamicznym rozwoju tego typu ubezpieczeń.(fragment tekstu)

2

Analiza przestępczości ubezpieczeniowej w Polsce na przestrzeni lat 2012-2015

100%

Dąbek K., Kamiński A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

nr 488 Finanse

11-20

Celem opracowania było przedstawienie problemu przestępczości ubezpieczeniowej w Polsce, a także poszukiwanie odpowiedzi na pytania: czy istnieją skuteczne metody eliminowania tego rodzaju przestępstw oraz w jakich sferach działalności ubezpieczeniowej dochodzi do przestępczości ubezpieczeniowej. We wstępie wyjaśniono, co to jest ubezpieczenie i przestępczość ubezpieczeniowa. W dalszej części artykułu przedstawiono metody ograniczania przestępstw ubezpieczeniowych stosowanych przez zakłady ubezpieczeń, przykłady mechanizmów wyłudzeń stosowane przez oszustów ubezpieczeniowych, a także dokonano analizy danych statystycznych dotyczących ujawnionych przestępstw w związku z działalnością zakładów ubezpieczeń w latach 2012-2015, z których wynika, że z roku na rok wzrasta kwota i liczba przestępstw ujawnionych. Świadczy to o tym, że zakłady ubezpieczeniowe dostrzegły problem przestępczości i coraz skuteczniej z nią walczą. Wnioski zostały ujęte w zakończeniu(abstrakt oryginalny)

3

Wymuszanie okupu a ubezpieczenia

100%

Hołowiński J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 4,5,6

9-12

Wymuszanie okupu spotykane jest od dawna; formy i warunki takiego procederu są różne. W zasadzie wymuszanie okupu jest przestępstwem (w polskim kodeksie karnym arl. 211 - z sankcją pozbawienia wolności od 1 - 10 lat); tylko w szczególnych warunkach politycznych niektóre państwa nadawały okupowi charakter prawny nieprzestępczy, np. wymuszanie kontrybucji pod groźbą. W procesie norymberskim przeciwko zbrodniarzom hitlerowskich Niemiec wymuszanie okupu zakwalifikowano jednak jako przestępstwo, także wówczas, gdy wymuszanie było realizowane przez państwowe organy policyjne, wojskowe czy ogólno-administracyjne, nawet najniższego szczebla.(abstrakt oryginalny)

4

Zwalczanie przestępczości ubezpieczeniowej

100%

Krupicz M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1999

|

nr 5-6

16-22

Zjawisko przestępczości ubezpieczeniowej było obecne w sensie społecznym od początku istnienia asekuracji w formie zorganizowanej, a więc co najmniej od dwustu lat. W ubezpieczeniach, tak jak w każdej nowej formie gospodarowania, na zasadzie swoistej reakcji, pojawiło się społeczne dążenie do obejścia obowiązujących uregulowań prawnych poprzez wyszukiwanie luk czy też nieścisłości w samych przepisach prawa.(fragment tekstu)

5

Rola informacji w przeciwdziałaniu przestępczości ubezpieczeniowej

100%

Majewski P.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu

|

2009

|

nr 11

235-242

Przestępczość ubezpieczeniowa to poważny problem dla polskich zakładów ubezpieczeń. Sprawcy przestępstw uzyskują nienależne odszkodowanie drogą oszukiwania zakładu ubezpieczeń. Jest to możliwe z powodu braku wymiany danych pomiędzy ubezpieczycielami. Istniejące bazy danych CEPiK i UFG wskutek wadliwych regulacji prawnych nie są w stanie należycie spełniać swojej funkcji. W kraj ach zachodnich rola administrowania bazami danych ubezpieczeniowych została powierzona podmiotom komercyjnym. Polskie zakłady ubezpieczeń, chcące skutecznie ograniczyć zjawisko przestępczości ubezpieczeniowej, wkrótce będą zmuszone do wdrożenia analogicznych rozwiązań.(abstrakt oryginalny)

6

Przestępczość ubezpieczeniowa (uwagi systematyzujące)

75%

Jaroch W.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2002

|

nr 5-6

28-33

W świetle przepisów polskiego prawa karnego przestępstwem jest czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Przestępstwem jest przy tym czyn zawiniony, co oznacza, iż nie popełnia przestępstwa ten, któremu nie można przypisać winy w czasie czynu. Jednocześnie nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. W polskich rozwiązaniach prawnych czynem zabronionym przez ustawę, związanym z ubezpieczeniami, jest umyślne spowodowanie zdarzenia celem uzyskania odszkodowania. Ponadto odpowiedzialności karnej podlega działanie oszukańcze, w wyniku którego uzyskano odszkodowanie bądź inne świadczenie z tytułu ubezpieczenia.(fragment tekstu)

7

Wokół problematyki przestępczości ubezpieczeniowej

75%

Prętki C.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 1-2

29-31

Sytuacja na rynku ubezpieczeniowym, kiedy dochodzi m in, do ogłaszania upadłości kolejnych zakładów ubezpieczeń, zmusza do refleksji nad przyczynami tego stanu. Przyczyn jest niewątpliwie wiele i trudno pokusić się, wobec braku wiarygodnych i sprawdzalnych danych, o ich pełne wyliczenie i usystematyzowanie. Zresztą nie chodzi tylko o upadłość firm, ale głównie o nie najlepszą kondycję finansową szeregu towarzystw mogących negatywnie wpłynąć na zaufanie do całego rynku. Poziom tego zaufania ma z kolei oczywiście negatywny wpływ na rozwój ubezpieczeń i ich rozmiary, znacznie odbiegające od sytuacji w' wielu państwach. Dzieje się tak w warunkach, kiedy kolejne zdarzenia określane mianem "klęsk żywiołowych" powodują często wręcz niewyobrażalne straty i tragedie dla wielu ludzi. Szuka się środków pomocy socjalnej i nie zawsze i niezbyt głośno przedstawia się rzeczywiste powody tragedii ludzkich, a mianowicie brak ubezpieczeń mienia od tych ryzyk. (fragment tekstu)

8

Nowe aspekty zagrożeń przestępczością rynku ubezpieczeniowego

75%

Jaroch W.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2004

|

nr 9-10

41-46

Współczesny obraz przestępczości ubezpieczeniowej, a ściślej przestępczości na szkodę zakładów ubezpieczeń i ubezpieczonych, przyjmuje nowe formy, a wraz z otwarciem rynku krajowego i rynków zagranicznych pojawiają się szersze możliwości zarówno na legalną działalność, jak i działalność przestępną w sferze ubezpieczeń. Obok klasycznych już form i metod przestępnych, mamy do czynienia z formami i metodami właściwymi dla przestępczości zorganizowanej o zasięgu międzynarodowym. Opinia publiczna co pewien czas jest epatowana doniesieniami prasowymi o przestępnym wyprowadzaniu bajońskich kwot na konta zagraniczne przez osoby mające w zakresie swego zakresu działania zajmowanie się sprawami majątkowym zakładów ubezpieczeń, w tym środków pochodzących z wpłat z tytułu składek ubezpieczeniowych przez ubezpieczonych.(fragment tekstu)

9

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 22 lipca 2020 roku, sygn. III CZP 31/19. Odszkodowanie z tytułu kosztów opieki sprawowanej nieodpłatnie przez osoby bliskie nad poszkodowanym, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia

75%

Sewerynik J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2021

|

nr 4

119-130

Glosa odnosi się do uchwały Sądu Najwyższego z 22 lipca 2020 roku (III CZP 31/19), zgodnie z którą poszkodowany, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, może domagać się na podstawie art. 444 § 1 k.c. odszkodowania z tytułu kosztów opieki sprawowanej nad nim nieodpłatnie przez osoby bliskie. Autor glosy wyraża krytyczną ocenę względem uchwały, wskazując, że sama konieczność zapewnienia opieki - wbrew stanowisku Sądu Najwyższego - nie stanowi szkody majątkowej. Wobec braku straty w majątku poszkodowanego przyznanie odszkodowania w wysokości kosztów hipotetycznej opieki jest niezgodne z zasadą pełnego odszkodowania i prowadzi do wzbogacenia poszkodowanego. Zdaniem autora dla ustalenia należności odszkodowania istotne jest, kto poniósł koszt opieki i czy koszt ten w ogóle był poniesiony. Poszkodowany nie ma prawnego obowiązku rozliczenia się z osobą, która poniosła koszt podlegający kompensacie. Autor wskazuje również, że z samego faktu bycia poszkodowanym nie wynika uprawnienie do dochodzenia roszczeń przysługujących osobom trzecim (również bliskim). Autor wyraził pogląd, że pożądany systemowo skutek można uzyskać przy zastosowaniu przepisu art. 444 § 2 k.c. (renta).(abstrakt oryginalny)

10

Postulowane zasady przeciwdziałania przestępczości ubezpieczeniowej przez zakłady ubezpieczeń i branżę ubezpieczeniową

75%

Handschke J., Osak M., Talarek J.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 181

62-71

Artykuł porusza problematykę przeciwdziałania przestępczości ubezpieczeniowej. Obserwacja działań pojedynczych krajowych zakładów ubezpieczeń, jak również ogółu ubezpieczycieli w zakresie przeciwdziałania przestępczości ubezpieczeniowej prowadzi do wniosku, że działania te nie mają ujednoliconego i kompleksowego charakteru. Celem niniejszego artykułu jest nie tylko zweryfikowanie postawionej tezy, lecz przede wszystkim wskazanie, że utrzymywanie w tym zakresie status quo co najmniej zmniejsza efektywność przeciwdziałania przestępczości ubezpieczeniowej. Autorzy, odwołując się do koncepcji zarządzania ryzykiem, postulują metodyczne, ujednolicone, kompleksowe i konsekwentne podejmowanie działań prewencyjno-wykrywczych. Cechy te powinny charakteryzować aktywność nie tylko poszczególnych ubezpieczycieli, ale także szeroko rozumianej branży ubezpieczeniowej. (abstrakt oryginalny)

11

Oszustwa asekuracyjne i inne przestępstwa na szkodę ubezpieczycieli (cz.II)

75%

Kędra E.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 7,8,9

14-20

Enumeratywnego zestawienia wszelkich typów przestępstw, możliwych do popełnienia na szkodę ubezpieczyciela, niepodobna dokonać bez ryzyka pominięcia jakichś nietypowych zdarzeń, skierowanych zwłaszcza przeciw dobrom trudno mierzalnym w postaci konkretnych strat (np. ujawnienie przez maklera poufnej informacji dot. ubezpieczyciela jako inwestora z naruszeniem art. 119 ustawy z 22.03. 1991 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi...). Zdarzeń takich, możliwych do ukonkretnienia jako szkodliwe także dla ubezpieczyciela, może być bardzo wiele z uwagi na liczne role tego podmiotu i jego organów oraz pracowników w obrocie krajowym i zagranicznym. (abstrakt oryginalny)

12

Przestępczość ubezpieczeniowa - problem metodologii badań

75%

Rydzek T.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2000

|

nr 3-4

8-11

Współczesna kryminalistyka i kryminologia dysponuje metodami badania i mierzenia, a nawet przewidywania przestępczości i innych zjawisk ze sfery patologii społecznej. Miarodajność wyników tych badań zależy od charakteru i zakresu danych wyjściowych oraz wyboru optymalnej metodologii. Teza ta obowiązuje w badaniach wszelkiego rodzaju zagrożeń, w tym również przestępczości na szkodę podmiotów ubezpieczeniowych. W praktyce przedmiotem badań są najczęściej rozmiary przestępczości, jej aktualne formy i metody oraz prognozy na przyszłość. Te trzy problemy badawcze, w odniesieniu do przestępczości ubezpieczeniowej w Polsce, omówiono w artykule.

13

Nowe patologie w ubezpieczeniach

75%

Rydzek T.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1998

|

nr 3-4

6-13

Historia przestępczości i innych patologii w ubezpieczeniach jest tak długa, jak historia samej instytucji asekuracji. Na przestrzeni wieków zmieniały się tylko rozmiary, formy i kształty tych zjawisk. U podstaw tych przeobrażeń leżała relacja pomiędzy ubezpieczycielem i ubezpieczonym. Początkowo relacja ta miała charakter idealistyczny - uczciwy, nienaganny ubezpieczyciel był oszukiwany przez swoich klientów, co odnotowali kronikarze już w dobie starożytności i wczesnego średniowiecza. Później ulegała ona antagonizacji - ubezpieczyciele, w obronie swoich interesów, zaczęli odpłacać pięknym za nadobne.(abstrakt oryginalny)

14

Przestępczość w sektorze ubezpieczeń życiowych

75%

Śliperski M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2000

|

nr 7-8

56-59

Celem artykułu jest przedstawienie istoty przestępczości w ubezpieczeniach życiowych. Straty z tego tytułu bywają duże, ponieważ możliwości oszustw w ubezpieczeniach osobowych w ogóle są przeróżne, zaś kwoty przestępstw - wcale niemałe. Źródeł tego zjawiska znaleźć można wiele, centralnym z nich jest jednak dynamiczny rozwój gospodarczy świata, który z ubezpieczeń uczynił wielką, anonimową, zbiurokratyzowaną machiną.(abstrakt oryginalny)

15

Ryzyko przestępcze w ubezpieczeniach

75%

Rydzek T.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 1,2,3

7-11

Istota i definicja ryzyka ubezpieczeniowego jest w nauce sporna od prawie stu lat. Spór ten zapoczątkował A H. Willett, który w opublikowanej w 1901 r. pracy "The Economic Theory Risk and Insurance" stwierdził, ze istotą ryzyka jest niepewność. Opierając się na zasadach determinizmu filozoficznego uczony ten skonstatował, że niepewność ma tu charakter subiektywny, to znaczy wynikający z naszej niewiedzy, a w rzeczywistości samo ryzyko jest kategorią obiektywną i urzeczywistnia się zgodnie z prawidłowościami rządzącymi światem zewnętrznym.(abstrakt oryginalny)

16

Przestępczość ubezpieczeniowa w świetle badań kryminologicznych

75%

Kukuła Z.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2001

|

nr 5-6

61-66

Od dłuższego czasu spotykamy się w naszym życiu gospodarczym z poruszaniem tematu patologii występującej w sferze działalności ubezpieczeniowej. Nierzadko omawiane są szerzej pojedyncze przypadki nadużyć ubezpieczeniowych, gdzie zwraca się uwagę na sposób ich popełnienia, kwoty strat, osobę sprawcy. Używa się w związku z tym określenia przestępczość ubezpieczeniowa. Oczywiście jest to nazwa zbiorcza, w której skład wchodzą różne jej odmiany, zależnie od rodzaju dobra, na które dokonuje się zamachu. Rodzaj dóbr w tym przypadku, to w ogólnym ujęciu katalog usług oferowanych przez przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe swoim klientom. W przytłaczającej części odnotowanych sytuacji to właśnie oni są sprawcami przestępstw ubezpieczeniowych. Pojawiające się publikacje, jak również lektura akt sądowych, skłaniają do bliższego zainteresowania się tą problematyką.(abstrakt oryginalny)

17

Przestępczość ubezpieczeniowa w Polsce : formy wyłudzeń

75%

Otocka E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

2008

|

222 Ubezpieczenia majątkowo-osobowe

63-74

Szczegółowej analizie poddano zagadnienie przestępczości ubezpieczeniowej. Przedstawiono skalę zjawiska oraz scharakteryzowano sprawców i motywy ich działania. Omówiono rodzaje przestępstw ubezpieczeniowych oraz rolę Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w procesie weryfikacji szkód i przeciwdziałaniu przestępczości ubezpieczeniowej.

18

Przestępstwo działania na szkodę zakładu ubezpieczeń

75%

Kukuła Z.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2005

|

nr 5-6

35-42

Prezentowana w niniejszym opracowaniu problematyka związana jest ze zjawiskami nazywanymi szerzej przestępczością ubezpieczeniową, a przez niektórych również przestępczością na szkodę ubezpieczyciela. Ta jednak przeciętnemu adresatowi kojarzy się zazwyczaj z oszustwami, polegającymi na wyłudzaniu z instytucji ubezpieczeniowych różnymi pozaprawnymi sposobami nienależnych odszkodowań. Zaliczenie powyższego zagadnienia do przestępczości ubezpieczeniowej jest poniekąd słuszne, albowiem z samej już nazwy przestępstwa wynika niezbicie, że jest ono popełnione na szkodę zakładu ubezpieczeń.(abstrakt oryginalny)

19

Ewolucja procedur rejestracji pojazdów a przestępczość ubezpieczeniowa

75%

Majewski P.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2008

|

nr 7

397-405

Większość przestępstw ubezpieczeniowych w Polsce dokonywana jest przy użyciu produktów ubezpieczeń komunikacyjnych. Najpopularniejsze metody wyłudzeń bazują na wykorzystywaniu niedoskonałości procedur rejestracji pojazdów. Niestety, obecnie ciągle możliwe jest w Polsce zarejestrowanie fikcyjnego pojazdu przy użyciu fałszywych dokumentów. Wiele wyłudzeń bazuje na lukach w przepisach dotyczących złomowania zniszczonych w wypadkach pojazdów. Mimo to, wciąż brak jest nowych rozwiązań zdolnych do uszczelnienie systemu rejestracji, a sejm jest o krok od wprowadzenia kolejnych przepisów łagodzących procedury badań technicznych. (oryginalne streszczenie)

20

Przestępczość socjalna i gospodarcza - podobieństwa i różnice (zagadnienia teoretyczne)

75%

Kukuła Z.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2018

|

nr 2 (137)

3-17

Przestępczość socjalną należy uznać za szczególną odmianę szeroko pojmowanej przestępczości gospodarczej. W ramach prowadzonych rozważań teoretycznych zwrócono uwagę na zależności występujące pomiędzy nimi. Główny wątek prowadzonych rozważań koncentruje się na poznaniu różnic i ustaleniu podobieństw w definicjach przestępczości socjalnej i gospodarczej. Temu celowi posłużyło zaprezentowanie różnych koncepcji przestępczości gospodarczej budowanych na przestrzeni lat. Sprecyzowano zasadnicze kierunki zagrożeń rodzajem przestępczości wymierzonej w system ubezpieczeń społecznych, pomoc społeczną, instytucje rynku pracy oraz wsparcie finansowe rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Na uwagę zasługują zdiagnozowane czynniki sprzyjające popełnianiu przestępstw socjalnych, porównywane na tle ich odpowiedników właściwych dla przestępczości gospodarczej. Artykuł zawiera kilka innych elementów pozwalających na dokonywanie ukierunkowanych porównań na tej płaszczyźnie. (abstrakt oryginalny)