Każdy, zwłaszcza młody człowiek, który wkracza w dorosłe życie, zaczyna za-stanawiać się nad swoją przyszłością, zarówno życiem osobistym, jak i zawo-dowym. Najczęściej robi to wówczas, gdy wszyscy jego rówieśnicy wybierają wymarzoną przez siebie uczelnię, która może im zapewnić odpowiedni zawód, lub, o ile nie zdecydują się na ten krok, szukają pracy po szkole średniej. Są też i tacy, których wcale nie jest mniej, a którzy na tyle już osiągnęli równowagę osobowo-emocjonalną i świadomość swoich celów życiowych, iż potrafią za-planować swoje życie osobowo-zawodowe. Wówczas wiedzą, że ukończenie studiów jest dla nich nieodłącznym etapem życia, który umożliwi im dalszą realizację swojej egzystencji. Powyższe wywody są tylko uogólnieniami, gdyż jest szereg determinantów, które także decydują o tym, czy ktoś podejmie dalszą naukę czy też nie. Zali-czyć do nich należy: - Sytuację rodzinną (np. potrzeba nieustannej opieki nad osobą starszą), - Sprawność intelektualną, - Zdrowie fizyczne i psychiczne, - Potrzebę usamodzielnienia się, - Założenie rodziny, - Inne okoliczności, uniemożliwiające dalsze, być może w danym okresie, kontynuowanie nauki - studiów. Niezależnie od motywów, jakimi kierowali się studenci, którzy rozpoczęli swój etap życia - studiowanie, wysoce pożądanym jest, aby właśnie w okresie studiów pozyskali jedną z najważniejszych kompetencji, która może zadecy-dować w największej mierze o ich dalszej egzystencji - umiejętność zarzą-dzania sobą.(fragment tekstu)