Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Internal auditors
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Obecnie ustawodawca kładzie największy nacisk w zakresie audytu wewnętrznego na zagadnienia związane z audytem finansowym (księgowością), nie doceniając znaczenia funkcjonowania jednostki jako całości (audyt systemu).W chwili obecnej audytorzy wewnętrzni często są niechętnie przyjmowani zarówno przez kierowników jednostek, w których pracują, jak i przez ich pracowników. Kierownicy jednostek uważają, że konieczność stworzenia komórki audytu wewnętrznego została im odgórnie narzucona (na mocy ustawy), taka komórka nie jest im potrzebna. Audyt wewnętrzny jest często mylony przez kierowników jednostek z kontrolą wewnętrzną, która powinna funkcjonować niezależnie od audytu wewnętrznego. Wielu z nich zadaje sobie dzisiaj pytanie, po co ten twór?Pozostaje mieć nadzieje, że za kilka lat audyt wewnętrzny będzie czymś normalnym i docenianym w każdej jednostce sektora finansów publicznych. (fragment tekstu)
Purpose: The paper aims to present the image of internal auditors and its effect on internal audit effectiveness based on the results of a qualitative analysis of internal auditors' and auditees' narratives. Design/Methodology/Approach: in the article a critical literature review and a qualitative analysis of auditees' and internal auditors' narratives were performed. The research method used was an content analysis of narratives. The analysis was conducted on 2114 responses: 953 from auditees and 1161 from internal auditors. The theoretical framework for the study design was contingency theory. Findings: The theoretical part provides a critical review of studies on the perception of internal auditors and its bearing on their work and organisational status. The empirical part discusses the results of author's research, revealing a mostly negative image of internal auditors among auditees and their negative attitudes towards the profession. The internal auditors attributed this mainly to employees' fear of being audited, managers' reluctance to internal audit, and misunderstanding of the purpose of internal audit. The results of the study indicate that more efforts should be made to dispel auditees' negative perceptions of internal auditors and create a more collaborative environment between them. Research limitations/implications: The study has several limitations related to the use of purposive sampling resulting in non-representativeness of the sample and possible misinterpretations of respondents' narratives. Therefore, its findings need to be confirmed by a study using different research methods and a larger sample of respondents representing various internal audit stakeholders. Orginality/Value: Despite its limitations, the study may benefit current and aspiring internal auditors by giving them more insight into the psychosocial challenges of this profession. (original abstract)
3
Content available remote Cechy i kompetencje audytora wewnętrznego
100%
W Polsce wzrost znaczenia zawodu audytora wewnętrznego związany jest z wprowadzeniem w 2002 r. obowiązku utworzenia stanowisk audytora wewnętrznego w większych jednostkach sektora finansów publicznych (w skrócie JSFP). Wprowadzona w 2006 r. istotna zmiana regulacji prawnych dotyczących audytu w JSFP rozszerzyła liczbę zawodów uprawnionych do pracy na stanowisku audytora wewnętrznego w JSFP o osoby mające kwalifikacje kontrolera. Najwyższej Izby Kontroli oraz inspektora kontroli skarbowej. Jednak spełnienie formalnych wymogów dotyczących kwalifikacji audytora wewnętrznego określonych ustawą o finansach publicznych i standardami audytu wewnętrznego nie jest wystarczające, aby zatrudnić właściwą osobę na stanowisko audytora wewnętrznego. W tym artykule podjęto próbę określenia cech i kompetencji audytora, który sprosta dzisiejszym wyzwaniom w każdej organizacji.(fragment tekstu)
Literatures based on developed countries suggest an interaction of internal audit with management has impact on the internal-external audit linkages and the interactions and linkages have their own contribution toward the realization of good corporate governance. Nevertheless, these interactions have not been sufficiently explored in developing countries such as Ethiopia. This quantitative research examines in the form of explanatory study the interaction of internal audit with management and its impact on the internal- external audit linkages in Ethiopia. By doing so, it explained the causal relationship between variables through hypothesis testing. The research method of this study was a constructed questionnaire, which was sent to companies and to the 100 top management, internal auditors, and external auditors in Ethiopia. As it has been examined, existing findings suggest that organizations can enhance corporate governance's effectiveness by strengthening the interactions of internal audit with management and in the meantime as the result of this impact by upgrading the internal-external audit linkages. In line with this, the results indicate interactions of internal audit with management depend on the level of the result of internal audits' effectiveness, as the result, it positively moderates the internal-external audit linkages.(original abstract)
Artykuł podejmuje tematykę wypalenia zawodowego audytorów wewnętrznych. Wypalenie zawodowe, jako zjawisko, jest znane od prawie pięciu dekad, jednak wciąż brakuje w tej tematyce badań. Jest to istotne, ponieważ problem zdaje się dotykać większą liczbę zawodów, ponadto coraz więcej organizacji zmaga się z efektami tego zjawiska. Inspiracją do podjęcia tematu opisywanego w artykule były wyniki wcześniejszych badań autorki nad skutecznością audytu wewnętrznego. Badani audytorzy wewnętrzni wskazywali, że wykonywana przez nich profesja jest bardziej (niż inne) narażona na ryzyko wypalenia zawodowego, co wpływa ujemnie na ich skuteczność. Te ustalenia badawcze doprowadziły autorkę do konkluzji, że bycie audytorem wewnętrznym wiąże się z wyższym ryzykiem wypalenia zawodowego z uwagi na specyfikę audytu wewnętrznego. Stąd celem niniejszego artykułu teoretycznego jest ocena pilności badania wypalenia zawodowego wśród audytorów wewnętrznych. Odpowiedziano w nim na pytanie: czy i dlaczego badania nad wypaleniem zawodowym audytorów wewnętrznych są konieczne? Opracowanie może być zachętą do podejmowania większej liczby badań nad wypaleniem zawodowym audytorów wewnętrznych. Jako metody badawcze zostały wykorzystane: krytyczna analiza literatury oraz analiza treści. Struktura artykułu jest następująca. W sekcji 1 jest wprowadzenie. Sekcja 2 zawiera omówienie czynników ryzyka wypalenia zawodowego wśród audytorów wewnętrznych. W sekcji 3 wskazano na kierunki dalszych badań (dyskusja).(abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule pokazano, że audyt wewnętrzny może odegrać istotną rolę w promowaniu skutecznego nadzoru korporacyjnego. Audytorzy wewnętrzni pracując zgodnie ze standardami audytu wewnętrznego mają możliwość odpowiedniego doprecyzowania celów swojego działania w karcie audytu wewnętrznego. Zarówno korzystny status oraz zakres wykonywanych usług pozwala audytorowi wewnętrznemu na promowanie skutecznego nadzoru korporacyjnego. Rozszerzenie zakresu usług świadczonych przez audytora wewnętrznego o monitorowanie jakości nadzoru korporacyjnego oraz lepsza współpraca z biegłymi rewidentami może mieć tu kluczowe znaczenie.(abstrakt oryginalny)
Obecne warunki ekonomiczne stawiają przed zarządzającymi coraz trudniejsze wyzwania. Aby zminimalizować zagrożenia oraz jak najbardziej efektywnie wykorzystać posiadane zasoby kierownicy jednostek zdają sobie sprawę, iż należy korzystać z dorobku audytu. Gospodarność, wydajność i skuteczność to najważniejsze cechy audytu efektywności. Najważniejszą rolę w procesie audytu odgrywają audytorzy wewnętrzni, którzy powinni skupiać się na obszarach największego ryzyka.(abstrakt oryginalny)
Audytorzy wewnętrzni zatrudnieni w Izbie Skarbowej w Szczecinie realizowali zadania audytowe o temacie: "Zabezpieczenia systemów informatycznych". Przegląd i korekta zabezpieczenia systemów informatycznych w urzędach skarbowych rozpoczęta została w 2005 roku i zajęła kilka lat, gdyż niemożliwe było przeprowadzenie więcej niż czterech zadań z tego zakresu rocznie, ze względu na zbyt dużą ich pracochłonność. Wchodząca w życie od 1 stycznia 2010 roku nowa ustawa o finansach publicznych' na tyle radykalnie zmieniła warunki prowadzenia audytu wewnętrznego, że wymusiła zmiany w prowadzeniu zadań realizowanych w cyklu kilkuletnim. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób audytorzy wewnętrzni w sektorze publicznym i prywatnym definiują bieżące monitorowanie działań audytu wewnętrznego. Materiał empiryczny do analizy został zebrany za pomocą wywiadów przeprowadzonych w Polsce z 28 audytorami wewnętrznymi zatrudnionymi w 30 organizacjach. Zebrane dane ujawniły liczne podobieństwa i różnice w postrzeganiu istoty tego pojęcia. Bieżące monitorowanie działalności audytu wewnętrznego jest najczęściej rozumiane jako sprawowanie nadzoru przez zarządzającego audytem wewnętrznym nad audytorem wewnętrznym w celu zapewnienia, że zadania audytowe są wykonywane zgodnie z międzynarodowymi standardami profesjonalnej praktyki audytu wewnętrznego, cele tych zadań są osiągane, a programy tych zadań są realizowane.(abstrakt oryginalny)
Zarządzanie, ogół działań zmierzających do efektywnego wykorzystania zespołów ludzkich i środków materialnych, podejmowanych w celu osiągnięcia wcześniej sformułowanych założeń. W efektywnym zarządzaniu niezbędne jest określenie kierunków funkcjonowania jednostki, wyznaczanie celów, monitorowanie rezultatów, efektywności finansów, ustalenie standardów usług oraz zarządzanie zasobami. By sprostać temu zadaniu przez lata wypracowano szereg narzędzi wspomagających ten trudny proces. Jednym z nich jest wprowadzenie obowiązku prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. Zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w Polsce zostały określone w ustawie o finansach publicznych, rozporządzeniach wykonawczych, Międzynarodowych standardach praktyki zawodowej audytu wewnętrznego, Kodeksie etyki audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych oraz Karcie audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. Wdrożenie audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych może wpłynąć na poprawę ich przejrzystości i wizerunku. Audytor poprzez swoje działania ma możliwość zaobserwowania zmian w otoczeniu organizacji. Taka ewentualność pozwala kierownictwu jednostki na racjonalne wykorzystanie nadarzających się okazji lub szybką reakcję. Audytorzy w trakcie prowadzonych działań mogą zapobiegać nadużyciom władzy oraz korupcji. Mają możliwość wykrywania niewłaściwych, nieskutecznych, nielegalnych działań, oszustw lub nadużyć. Audytorzy wewnętrzni wykonując obowiązki mogą przysporzyć jednostce wartości dodanej oraz prowadzą do usprawnienia zachodzących w organizacji procesów. (abstrakt oryginalny)
Publikacja ma na celu zwrócenie uwagi na problemy i zagrożenia związane z wprowadzaniem nowych regulacji prawnych w zakresie funkcjonowania audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych (jsfp) w Polsce. Poprzez analizę regulacji prawnych i opracowań w powyższym zakresie autor wskazuje na potrzeby doprecyzowania lub wprowadzenia zmian w obowiązujących aktach prawnych. Uwzględnia także istotę problemów i zagrożeń, które wpływają, na jakość, prawidłowość i zgodność ze Standardami IIA funkcjonowania audytu wewnętrznego w Polsce. W publikacji zastosowano metodologię opartą na analizie regulacji prawnych i opracowań w zakresie oceny funkcjonowania audytu wewnętrznego w jsfp. Wskazane problemy i zagrożenia przedstawione w tej publikacji są problemami obecnie występującymi w sektorze publicznym. Ich rozwiązaniem zajmują się zarówno audytorzy wewnętrzni zatrudnieni w jsfp, usługodawcy zewnętrzni świadczący usługi w zakresie audytu, jak również kierownicy jednostek, w których audyt już funkcjonuje lub będzie wprowadzony w przyszłości. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy w zakresie kilku najważniejszych aspektów samooceny audytu wewnętrznego oraz określenie kierunków dalszych badań. W tym celu przeprowadzono pogłębione studia literaturowe oraz badanie ankietowe wśród audytorów wewnętrznych zatrudnionych w organizacjach z sektora prywatnego i publicznego w Polsce w 2013 r. Z badania wynika, że większość komórek audytu wewnętrznego przeprowadza samoocenę audytu wewnętrznego, ale nie wszystkie przekazują ich wyniki komitetowi audytu i naczelnemu kierownictwu oraz nie wszystkie wprowadzają na tej podstawie usprawnienia. Przeprowadzając samoocenę, audytorzy wewnętrzni najczęściej kierują się wyłącznie wytycznymi Ministerstwa Finansów i rzadko korzystają z innych metodyk opracowanych na świecie.(abstrakt oryginalny)
Firmy, które wyróżniają się na tle konkurencji, wykorzystują mierniki i inne narzędzia nie tylko do oceny planów strategicznych, ale także do monitorowania ich realizacji. W przypadku organizacji, które wdrożyły system zarządzania jakością według normy ISO 9001:2008 audity wewnętrzne są takim narzędziem. Jednak nadal prowadzone są dyskusje na temat tego, co należy zrobić, aby członkowie kadry zarządzającej dostrzegali znacznie większą wartość z przedstawianych im wniosków z auditów wewnętrznych, niż dotychczas. Poza tym, uzyskanie przewagi konkurencyjnej zależy od efektów wszystkich czynności wykonywanych w firmie, a nie tylko kilku wybranych, zatem także od auditów wewnętrznych. Nowe narzędzie do oceny i przeprowadzania auditów zorientowanych na strategię, przeznaczone głównie dla przedstawicieli kierownictwa pomaga im ocenić, czy audytorzy wewnętrzni weryfikują badane obszary organizacji z perspektywy kadry zarządzającej i w jakim stopniu audyty wewnętrzne przyczyniają się do ustalenia czy strategia jest realizowana zgodnie z planem. Podejście do auditowania zorientowane na strategię ma szansę przyczynić się do poprawy opinii o tym procesie przez członków kadry zarządzającej, gdyż zwiększy się prawdopodobieństwo wyciągania takich wniosków z auditu, które oni uznają za przydatne w ich codziennej pracy. (abstrakt oryginalny)
Audyt wewnętrzny odpowiada generalnie za nadzór i monitorowanie procesów zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej w każdej jednostce organizacyjnej i gospodarczej. Celem skutecznej realizacji tej funkcji audytorzy wewnętrzni winni być dopuszczeni do badania wszystkich obszarów działalności, a zwłaszcza tych, w których zostały lub zostaną wykryte najistotniejsze ryzyka. Nieodzowne jest zatem zapewnienie audytorom całkowitej niezależności i swobody w ustalaniu zakresu i tematyki prac realizowanych w trakcie przeprowadzania czynności audytu, oceniania stosowanych procedur kontroli wewnętrznej.(fragment tekstu)
Audyt wewnętrzny funkcjonuje w przestrzeni publicznej od wielu lat. Szczególne znaczenie dla propagowania tego zawodu miało powołanie w 1942 r. Instytutu Audytorów Wewnętrznych, który rozpowszechnił jego definicję, funkcje, zdefiniował zakres prac, wprowadził programy certyfikacyjne i certyfikaty rozpoznawalne na całym świecie. To jego określenie audytu wewnętrznego jako niezależnego i obiektywnego, wewnętrznego eksperta (rozumianego również jako zespół osób), który w sposób niezależny i obiektywny świadczy usługi doradcze, przysparzając wartość i usprawnienia działalności organizacji, spowodowało wyróżnienie zawodu audytora wewnętrznego. Jednak należy pamiętać, że patrząc szerzej przez pryzmat specyfiki branży, w której zatrudniony jest audytor, wymagania co do kwalifikacji doradcy mogą się różnić. Oczywiście jest to również uzależnione od wymogów prawnych, które wprowadzają obowiązki i wymagania w tym zakresie. Jednak niezależnie od nich, najistotniejsza wydaje się jakość świadczonego doradztwa. Dla każdego kierownika jednostki niezależnie od sektora, w którym funkcjonuje, te wymagania mogą być nieco inaczej postrzegane. Istotnym czynnikiem, który ma wpływ na ocenę jakości usług, są wiedza audytora wewnętrznego i jego umiejętności jej przekazania. Wymagają one ciągłego aktualizowania, zapoznawania się z nowymi trendami, doskonalenia warsztatu. Aby przyjrzeć się tym aspektom przez pryzmat wymagań, kwalifikacji i certyfikatów, które zostały określone w Polsce dla różnych sektorów, należy najpierw je zidentyfikować, uwzględniając obowiązujące uregulowania. Na potrzeby niniejszego rozdziału przyjęto podział na jednostki sektora finansów publicznych, jednostki zainteresowania publicznego, spółki giełdowe i przedsiębiorstwa prywatne inne niż spółki giełdowe. Celem rozdziału jest dokonanie przeglądu wymagań prawnych w Polsce dotyczących zawodu audytora wewnętrznego w aspekcie doskonalenia tego zawodu.(abstrakt oryginalny)
Potrzeba samooceny ryzyka operacyjnego wynika zarówno ze zmieniających się warunków zewnętrznych oraz z potrzeby sprostania nowym wyzwaniom w zakresie zarządzania ryzykiem w banku. Niektóre banki rozpoczęły wprowadzanie samoocen kontrolnych polegających na formalnym i udokumentowanym procesie, przy pomocy którego kierownictwo i zespół pracowników analizują swoją działalność, składające się na nią procesy i procedury i oceniają wydajność oraz skuteczność kontroli wewnętrznej. Samooceny mogą stanowić użyteczną technikę oceny wydajności i efektywności kontroli wewnętrznej oraz środowiska kontrolnego, nie będąc jednocześnie substytutem audytu wewnętrznego, ale jego uzupełnieniem. Natomiast w proces oceny skuteczności prowadzenia takiego pomiaru muszą być zaangażowani audytorzy. Ich zadaniem jest np. nadzorowanie procedury samooceny, wykrywanie potencjalnych problemów oraz propozycje ich rozwiązania. Często audytorzy wewnętrzni pełnią funkcje edukacyjną w procesie samooceny, zanim metodologia ta przyjmie się na stale w banku. Samoocena ryzyka operacyjnego znalazła uznanie w rekomendacjach bazylejskich1, gdzie wskazano na kluczowe znaczenie identyfikacji, pomiaru, monitorowania i kontroli w procesie zarządzania ryzykiem operacyjnym. (fragment tekstu)
Autorka podjęła próbę ustalenia, czy i w jakim zakresie pandemia COVID-19 wpłynęła na funkcjonowanie audytu wewnętrznego, koncentrując swoją uwagę na sektorze samorządowym. Celem artykułu jest odpowiedź na pytania badawcze: 1) czy i w jaki sposód pandemia COVID-19 wpłynęła na działalność audytu wewnętrznego w jednostkach samorządu terytorialnego, w szczególności na sposób organizacji pracy oraz na roczny plan audytu; 2) czy audytorzy wewnętrzni pracujący w sektorze samorządowym uwzględniają w analizie ryzyka nowe kategorie ryzyk, których pojawienie się związane jest z pandemią COVID-19. Do zebrania danych wykorzystano kwestionariusz ankiety w wersji elektronicznej. Przeprowadzone wśród audytorów wewnętrznych badanie dotyczyło trzech aspektów funkcjonowania audytu wewnętrznego realizowanego w sektorze samorządowym w warunkach pandemii COVID-19: wpływu pandemii na organizację pracy audytu wewnętrznego, oddziaływanie pandemii na roczny plan audytu oraz uwzględnienie nowych kategorii ryzyk związanych z COVID-19 w analizie ryzyka przeprowadzanej przez audytorów wewnętrznych. Zgodnie z uzyskanymi wynikami badań audytorzy wewnętrzni byli zmuszeni do zdefiniowania nowych zasad i kanałów komunikacji pomiędzy członkami zespołu audytowego i audytowanymi, a pandemia znacznie wydłużyła proces komunikacji. Ponad 95% audytorów biorących udział w badaniu musiało opracować i wdrożyć procedury pracy zdalnej. W pierwszej fazie pandemii COVID-19 zaledwie 8,9% audytorów wewnętrznych włączyło do planu audytu nowe zadania, zdecydowana większość realizowała te wcześniej ujęte w planie, lecz zmieniła się forma realizacji audytu. Zdecydowana większość audytorów wewnętrznych włączyła do analizy ryzyka nowe kategorie ryzyk związane ze stanem pandemia COVID-19. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono element reform z zakresu New Public Management w Polsce, gdzie gruntowne zmiany w systemach kontroli w sektorze publicznym są wprowadzane za sprawą grupy zwolenników innowacji w Ministerstwie Finansów. Zmiany dotyczą zarówno aspektów technicznych, jak i kulturowych. Nowy system jest oparty na wzorcach brytyjskich, przede wszystkim na podręczniku brytyjskiego skarbu nazywanym Pomarańczową Księgą. Głównymi sponsorami nowego systemu w Polsce są audytorzy wewnętrzni, tworzący nową grupę zawodową od 2001 r., która zastępuje wcześniej istniejące struktury kontroli. Dorobek badań z zakresu teorii aktorów-sieci wskazuje, że przyjęcie innowacji jest uzależnione od uruchomienia przez sponsorów procesu translacji oraz zdobycia sojuszników, którzy będą wspierać translację. W artykule przedstawiono rozwój reform oraz wyniki dwóch badań empirycznych pokazujących początkowe reakcje na nowy system kontroli oraz ocenę percepcji ryzyka wśród pracowników sektora publicznego. Wyniki badania wskazują, że zarówno problematyzacja, jak i zainteresowanie reformami były ograniczone. Jednak nowy system został wpisany w przepisy prawa o finansach publicznych, co utrudnia jego zaniechanie i zwiększa szansę na kontynuację reform, choćby w sensie formalnym. W zakończeniu przedstawiono nowe możliwości badań w zakresie kontroli zarządczej. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.