Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Znaczenie współpracy Chin i Rosji dla kształtowania nowego porządku międzynarodowego : wprowadzenie

100%

Cziomer E.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 1 Współpraca Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską a nowy wymiar stosunków międzynarodowych w XXI wieku. Część 1, Znaczenie współpracy Chin i Rosji dla kształtowania nowego porządku międzynarodowego

7-22

Celem kolejnego tomu "Krakowskich Studiów Międzynarodowych" (KSM) jest dążenie do przedstawienia głównych przesłanek i następstw zacieśnienia współpracy między Chińską Republiką Ludową (CHRL) a Federacją Rosyjską, określanych współcześnie zamiennie w publicystyce i pracach naukowych jako Chiny i Rosja. Zagadnienie powyższe zostało zaprojektowane w dwóch powiązanych ze sobą zakresach tematyczno-merytorycznych: 1) Współdziałanie Chin z Rosją w kształtowaniu nowego porządku międzynarodowego - cześć 1; 2) Chiny i Rosja wobec nowych wyzwań bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej - część 2. (fragment tekstu)

2

Międzyrządowy wymiar polsko-rosyjskiej współpracy transgranicznej i międzyregionalnej

100%

Ignatowicz K.

|

2021

|

Vol. 19, z. 2 30 lat od upadku ZSRR - konsekwencje dla państw Europy Środkowej i Wschodniej

173-195

Autor artykułu podejmuje próbę zaprezentowania polsko-rosyjskiej współpracy transgranicznej i międzyregionalnej na szczeblu międzyrządowym. W tym celu przywołuje konkretne dokumenty międzynarodowe, na podstawie których powołano trzy polsko-rosyjskie instytucje, których zadaniem jest koordynacja tego obszaru współpracy. W tekście oprócz nakreślonej siatki pojęciowej znajdziemy krótki rys historyczny pozwalający prześledzić początki i rozwój polsko-rosyjskiej współpracy transgranicznej i międzyregionalnej w wybranym ujęciu. Autor, charakteryzując działalność rad i komisji międzyrządowych, zwraca uwagę na ich umiejscowienie w administracji centralnej, strukturę, a także wymienia konkretne płaszczyzny wzajemnej współpracy. Wywód zakończony jest próbą oceny działalności przedmiotowych gremiów i poszukiwaniem nowych perspektyw w kontekście zbliżającego się trzydziestolecia funkcjonowania umowy o współpracy transgranicznej z Rosją.(abstrakt oryginalny)

3

Przestrzenne zróżnicowanie współpracy transgranicznej w Polsce

100%

Jankowska-Ambroziak E.

|

nr 527 Polityka ekonomiczna

129-139

Współpraca transgraniczna ma w Unii Europejskiej ponad pięćdziesięcioletnią historię, która często warunkuje powodzenie kooperacji. W związku z dołączaniem kolejnych krajów do struktur unijnych współpraca na szczeblu transgranicznym rozwija się terytorialnie. Długość trwania współpracy jest jednym z wielu czynników świadczących o jej przestrzennym zróżnicowaniu. Celem badawczym pracy jest ukazanie przestrzennego zróżnicowania współpracy transgranicznej realizowanej w obrębie siedmiu programów operacyjnych na terenie Polski. Za pomocą metody wskaźników przyrodniczych Perkala uszeregowano obszary wsparcia pod względem najlepszego i najgorszego poziomu współpracy. Przedstawiono także harmonijność realizacji poszczególnych wskaźników uwzględnionych w badaniu. Wyniki są zbieżne z wysokością finansowania programów, a także wykazują się ogólną harmonijnością realizacji(abstrakt oryginalny)

4

Współpraca krajów europejskich z afrykańskimi w świetle III Szczytu UE - Afryka w Trypolisie w 2010 roku

100%

Czernichowski K.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 221 Problemy regionalizmu i globalizacji

110-122

Artykuł omawia stosunki UE z państwami afrykańskimi w okresie 1957-2010, czyli od traktatu rzymskiego do III Szczytu UE - Afryka w Trypolisie. Te międzykontynentalne relacje ewoluowały w czasie. Podpisywano kolejne konwencje: z Jaunde, Lomé, porozumienie z Cotonou. W 2007 r. przyjęto Wspólną Strategię Afryki i UE. Do tej pory zorganizowano trzy szczyty UE - Afryka (nie licząc nadzwyczajnego w 2011 r. w związku z trudną sytuacją polityczną w Libii; w tym spotkaniu udział wzięła także Liga Państw Arabskich). Szczyty te, choć miały się odbywać co 3 lata, w rzeczywistości miały miejsce w latach: 2000 (w Kairze), 2007 (w Lizbonie) i 2010 (w Trypolisie). Temu ostatniemu poświęcono w tekście najwięcej uwagi. Obecnie negocjowane są umowy o partnerstwie gospodarczym (EPA) pomiędzy UE a poszczególnymi regionami Afryki. Następny, czwarty, szczyt ma zostać zorganizowany w Brukseli w 2013 r. (abstrakt oryginalny)

5

International Cooperation as a Method of Improving the Firm's Competitiveness

80%

Kasych A. O.

|

76 nr 5 Kooperacja przedsiębiorstw i jej znaczenie dla konkurencyjności gospodarki lokalnej i krajowej

51-60

W artykule przedstawiono analizę podejścia teoretycznego do znaczenia międzynarodowej współpracy przedsiębiorstw. Etapy, takie jak: sprzedaż, produkcja i badania naukowe, zostały wykorzystane do określenia charakterystycznych cech głównych form współpracy międzynarodowej przedsiębiorstwa. Aby wdrożyć teoretyczne pozycje międzynarodowej współpracy przedsiębiorstwa w zakresie praktyk zarządzania, zaproponowano uwzględnienie takich czynników, jak: globalne otoczenie makroekonomiczne, zwiększona konkurencja, rosnąca złożoność wymagań klientów. Podkreślono także warunki konieczne do współpracy międzynarodowej.(abstrakt oryginalny)

6

Niemcy wobec międzynarodowych implikacji zacieśniania współpracy Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską w drugiej dekadzie w XXI wieku

80%

Cziomer E.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 1 Współpraca Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską a nowy wymiar stosunków międzynarodowych w XXI wieku. Część 1, Znaczenie współpracy Chin i Rosji dla kształtowania nowego porządku międzynarodowego

49-65

Artykuł podejmuje analizę stanowiska Niemiec wobec międzynarodowych implikacji zacieśnienia współpracy Chin z Rosją w drugiej dekadzie XXI wieku. Składa się on z trzech części:- Chiny i Rosja jako partnerzy Niemiec;- Niemcy wobec zacieśnienia współpracy Rosji z Chinami;- Rola Chin oraz Rosji w przekształcaniu systemu międzynarodowego w kontekście strategicznych interesów i celów Niemiec.Zasadnicza teza artykułu brzmi: Niemcy jako pierwszoplanowe państwo UE o interesach globalnych posiadają rozbudowaną współpracę z Chinami i Rosją, które jako państwa autorytarne działają w kierunku przekształcenia neoliberalnego systemu międzynarodowego na czele z USA w systemie multilateralnym. Oba kraje poprzez zacieśnienie współpracy polityczno-militarnej oraz gospodarczo-handlowej zmierzają do zwiększenia własnej roli międzynarodowej oraz osłabienia roli i pozycji USA. Ważnymi strategiami długofalowego rozwoju obu krajów są: Chin - Nowy Jedwabny Szlak (2013) oraz Rosji - Unia Euroazjatycka (2015). Procesowi postępujących międzynarodowych zmian układu sił towarzyszy szereg zagrożeń, napięć, konfliktów oraz innych wyzwań w skali globalnej, regionalnej oraz lokalnej. Poważnym wyzwaniem dla Zachodu jest polityka nowej administracji amerykańskiego prezydenta Donalda Trampa, która od 2017 r. preferuje własne interesy USA, zarówno w stosunku do Chin i Rosji, jak też wobec swoich partnerów oraz sojuszników transatlantyckich w UE oraz NATO. Prowadzi to również do narastania znacznych kontrowersji politycznych i gospodarczych między Niemcami a USA. (abstrakt oryginalny)

7

Synergia : rozwój stosunków Chin i Rosji w XXI w.

80%

Kwieciński R.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 1 Współpraca Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską a nowy wymiar stosunków międzynarodowych w XXI wieku. Część 1, Znaczenie współpracy Chin i Rosji dla kształtowania nowego porządku międzynarodowego

159-171

Chiny i Rosję łączy wspólne pragnienie ustanowienia świata multipolarnego. Na początku XXI w. ma miejsce polityczne i gospodarcze zbliżenie pomiędzy obu krajami w wielu dziedzinach: handlu, sektorze energetycznym oraz w sferze militarnej. Z powodu różnych potencjałów stosunki chińsko-rosyjskie są asymetryczne. Asymetria tych relacji kształtuje synergię Chin i Rosji w systemie międzynarodowym. Obecnie wyłania się strategia Chin i Rosji polegająca na przymusowym wspólnym działaniu przeciwko Stanom Zjednoczonym (chain-gaining). (abstrakt oryginalny)

8

Neue Seidenstrasse und Eurasische Union : Bausteine Einer Neuen Multilateralen Weltordnung Oder Mauern Weiterer Hegemonialer Frontstellungen? Deutsche Einschätzungen

80%

Munkelt P.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 1 Współpraca Chińskiej Republiki Ludowej z Federacją Rosyjską a nowy wymiar stosunków międzynarodowych w XXI wieku. Część 1, Znaczenie współpracy Chin i Rosji dla kształtowania nowego porządku międzynarodowego

175-189

Omówiono koncepcję "Nowego Jedwabnego Szlaku", który ma poszerzyć i umocnić współpracę między Chinami i Niemcami.

9

Relacje UE - Turcja : między współpracą a członkostwem

80%

Konopacki S.

|

2011

|

nr 2

9-23

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie najważniejszych źródeł tych przeciwstawnych tendencji, z których wyłania się obraz wzajemnych relacji Europy z Turcją mających nierzadko paradoksalny charakter. Autor podjął też próbę zarysowania możliwości wyjścia z błędnego koła i znalezienia korzystnego dla obydwu stron rozwiązania. (fragment tekstu)

10

Transnational Business as a Manifestation of the Integration of the Global Economy and a Driving Force of Its Development

80%

Morkovina S. S., Natsubidze A. S., Irizepova M. S., Sinyavsky N. G., Chashchin V. V.

Contemporary Economics

|

2016

|

10

|

nr 4

311-321

The purpose of this article is to determine the significance of transnational business in the development of the global economic system, to present perspectives on its further functioning and distribution in the global economy, and to develop recommendations for state regulation of entrepreneurship in developing countries for the purposes of attracting transnational business and stimulating the internationalization of domestic business. To achieve this purpose, the authors use statistical information combined with several methods: substantiation of mathematical expressions "by contradiction", structural analysis, classical methods of analyzing economic effectiveness, comparative analysis, problem and SWOT-analysis, systemic analysis, modeling of the current state of (and perspectives on) the development of economic systems, and formalization. The authors reach the conclusion that transnational business is a manifestation and driving force of the development of the modern global economy and that maximization of the economic growth of the global economy in the long-term requires the creation of favorable conditions for further development of transnational business. Transnational business plays an important role in the development of the global economic system. Perspectives on the further functioning and distribution of transnational business in the global economy are connected to the development of integration processes and the realization of a free trade policy. To overcome threats to the development of transnational business, the authors of this study offer recommendations for state regulation of business in developing countries for the purpose of attracting transnational business and stimulating the internationalization of domestic business, and a special model is developed. (original abstract)

11

Współpraca państw Grupy Wyszehradzkiej na forum Unii Europejskiej - doświadczenia i wyzwania

80%

Adamczyk A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2015

|

nr 4

71-89

Wydaje się, że Grupa Wyszehradzka po blisko ćwierćwieczu funkcjonowania i dekadzie członkostwa w UE powinna stanowić silna grupę wpływającą na decyzje zapadające w Brukseli. Po analizie jej funkcjonowania dochodzi się jednak do wniosku, że na pewno jest to grupa widoczna na forum UE (efektowna), ale nie do końca skuteczna. Związane jest to z dwoma wymiarami. Pierwszy to wymiar wewnętrzny samej Grupy Wyszehradzkiej, a więc jej charakter jako struktury regionalnej oraz różnice między jej członkami. Grupa Wyszehradzka jest luźnym ugrupowaniem regionalnym o charakterze międzyrządowym. Nie wykształciła żadnych silnych wewnętrznych struktur organizacyjnych. Jej mechanizmy współpracy opierają się na rocznej prezydencji każdego państwa członkowskiego, corocznych (jednorazowych) szczytach prezydentów oraz oficjalnych spotkaniach premierów dwa razy w roku. Spotkania ministerialne i grup roboczych odbywają się w zależności od potrzeb. Jest to zatem bardzo luźna formuła międzyrządowa, w której - gdy weźmie się pod uwagę wyżej przedstawione różnice w interesach państw - ciężko o konsensus. Należy podkreślić, że kraje członkowskie nie zamierzają wcale pogłębiać tej współpracy w kierunku ugrupowania ponadnarodowego.(fragment tekstu)

12

The idea of East-Central Europe and its Role in Shaping the Logic behind Eastern Partnership

80%

Filipowicz M.

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

69-86

The EaP embodies a potent idea and a policy-framework that equips the EU with a set of tools to address the specificity of the EU's eastern neighbours, certainly apart from Russia. The EaP presents itself in this context as a seminal, even if largely implicit, attempt to consolidate the idea of East-Central Europe as an entity that is culturally and politically independent from Russia. Paradoxically, the concept and, indeed, the idea of East-Central Europe have not been as firmly established in the popular consensus as the inhabitants of the area in question would have assumed even in the late 20th century. Indeed, following the collapse of communism in 1989, a simple mention by the political establishment, e.g. in Poland, of its prospective European integration, was received by many in so-called West with an unease. It has taken another nearly three decades for the idea of cultural and political distinctiveness of East-Central Europe to be recognized. Still, the case of Ukraine suggests that it is far from being consolidated. Therefore, if our concern today is Ukraine, but also Russia and its European vocation, it is necessary that the ideas that have shaped the prevailing conception of the region and its identity are re-thought. The objective of this paper is to do just that.(original abstract)

13

Układ o Współpracy i Partnerstwie pomiędzy Unią Europejską a Ukrainą

80%

Kończyk E.

Wspólnoty Europejskie

|

1994

|

nr 4 (32)

10

Unia Europejska w ramach swojego szerokiego poparcia dla reform rynkowych podejmowanych przez wszystkie europejskie kraje postkomunistyczne, zgodziła się na zawarcie z Ukrainą bilateralnego układu o współpracy i partnerstwie. Układ taki parafowano w Brukseli 23 marca 1994 r. Najważniejsze dziedziny objęte tym układem dotyczą dialogu politycznego, wymiany towarowej, prawa zakładania przedsiębiorstw i warunków prowadzenia działalności gospodarczej, świadczenia usług transgranicznych, warunków płatności i przepływu kapitału, zasad konkurencji i ochrony własności intelektualnej oraz współpracy gospodarczej. (fragment tekstu)

14

Le Triangle de Weimar a-t-il encore une raison d'être dans l'Europe en voie d'unification?

80%

Parzymies S.

|

nr 2

183-198

Le premier mai 2014 dix ans se sont écoulés depuis l'accession à l'Union européenne de la Pologne et de neuf autres pays, dont six faisaient également parti de l'Europe centrale. L'élargissement de 2004 fut un événement historique. L'adhésion de plusieurs pays de l'ancienne Europe de l'Est à l'Union européenne a mis fin à la division de l'Europe qui avait été décrétée à Yalta en février 1945. Dès la fi n de la Guerre froide, l'entrée dans l'UE avait été un objectif stratégique de la Pologne, après la transformation démocratique en 1989; les Polonais accueillirent très favorablement les avantages politiques, économiques, juridiques, culturels... liés à l'adhésion. Pour des raisons politiques, l'élargissement de l'Union européenne aux pays d'Europe Centrale était inévitable et devait intervenir tôt ou tard. Cela eut lieu au terme des quinze années de leur transformation démocratique, transition qui fut inaugurée en Pologne par la réunion de toutes ses forces politiques au mois de février 1989. (fragment tekstu)

15

Współpraca międzynarodowa w dziedzinie polityki konkurencji na forum OECD oraz UNCTAD

80%

Michalski B.

|

Internacjonalizacja, globalizacja i integracja we współczesnej gospodarce światowej

115-126

Przedstawiono rozwiązania dotyczące współpracy w dziedzinie polityki konkurencji, które są zdeterminowane przez interesy narodowe i różnice w filozofii stosowania prawa. Zaprezentowano wypracowane rozwiązania i rozbieżności na forach dwóch organizacji - Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju.

16

University in the Internationalisation Process Based on Experience of the Jan Kochanowski University in Kielce

80%

Szplit M.

|

2015

|

New Media in Higher Education Market

15-20

In the article the author shares some information and own experiences from internationalisation process of the Jan Kochanowski University in Kielce. The article emphasises the crucial role of cooperation between different types of organisations not only the university but regional government and authorities as well. In two chapters the author lists the steps of creating a structure that helps the scientist in establishing international cooperation and knowledge transfer. Now in Year 2015 at the Jan Kochanowski University in Kielce a new structure called MOVEO University Foundation is functioning. It performs the tasks of knowledge transfer and internationalisation. The main results of the ICCC were two international projects. In both the University was a partner. (fragment of text)

17

Polityka traktatowa Polski w zakresie umów o przyjaźni i współpracy po "Jesieni ludów" 1989 r

80%

Staszewski W. S.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 1 Transformacje w Europie Środkowej i Wschodniej 1989-2019

281-302

Polityka traktatowa państwa stanowi istotny aspekt polityki zagranicznej dla każdego kraju. Transformacje w Polsce i innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej zainicjowane wydarzeniami opisanymi jako "Jesień Narodów" w 1989 r. Przyniosły fundamentalne zmiany kilku rządom i społeczności międzynarodowej, w tym polskiej, które wymagały rewizji polskiego traktatu polityka. Z uwagi na fakt, że ilateralne traktaty o przyjaźni i współpracy odzwierciedlają priorytety polityki zagranicznej i wskazują na charakter stosunków dwustronnych, odgrywają one szczególnie istotną rolę w stosunkach traktatowych każdego kraju. Poprzez spojrzenie na przekształcenia polskiej polityki traktatowej w odniesieniu do traktatów o przyjaźni i współpracy dokonane po zmianach rządowych, w niniejszym dokumencie podjęto próbę przedstawienia obszarów zainteresowań polskiej polityki zagranicznej po 1989 r. (abstrakt oryginalny)

18

Ukraina między Wschodem a Zachodem. Stanowisko Polski wobec akcesji Ukrainy do NATO i Unii Europejskiej

80%

Fiszer J. M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 2 10 lat Partnerstwa Wschodniego UE - perspektywa Polski i Europy Środkowej

251-275

Celem niniejszego artykułu jest próba pokazania dylematu suwerennej Ukrainy, który występuje w jej polityce zagranicznej od 1991 r. - de facto do dziś. Dotyczy on wyboru strategicznych kierunków rozwoju tego państwa i jego współpracy tak ze Wschodem, jak i z Zachodem, co w praktyce sprowadza się do wyboru między Rosją a Unią Europejską (UE) i NATO oraz między UE i Unią Euroazjatycką Władimira Putina. Dylemat, czy ubiegać się o akcesję do NATO i Unii Europejskiej, czy też zacieśniać współpracę z Rosją, jest widoczny w polityce wewnętrznej i zagranicznej Ukrainy od momentu ogłoszenia jej niepodległości i wciąż - moim zdaniem - nie został ostatecznie rozwiązany. Paraliżuje on politykę zagraniczną Ukrainy i wpływa na zróżnicowanie jej społeczeństwa, dzielącego się na zwolenników współpracy z Rosją i jej przeciwników. Ponadto w opracowaniu chciałbym przedstawić stanowisko Polski wobec ukraińskiego dylematu oraz wobec akcesji Ukrainy do NATO i Unii Europejskiej. Od 1991 r. jest ono faktycznie niezmienne, ale też niepozbawione okresowych turbulencji, które mają różne źródła. Polska była pierwszym państwem, które uznało niepodległość Ukrainy i poparło jej dążenia do członkostwa w strukturach euroatlantyckich.(fragment tekstu)

19

Współpraca międzynarodowa na poziomie transnarodowym - próba ujęcia systemowego

80%

Przybyła Z.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2004

|

nr 1024 Proces globalizacji gospodarki - udział krajów w jej korzyściach i kosztach : wyzwania dla polityki gospodarczej i społecznej państwa

358-362

Długotrwały proces akcesyjny Polski do Unii Europejskiej zakończył się sukcesem. 1 maja 2004 r. nasz kraj stał się pełnoprawnym członkiem tej wspólnoty. Należy to traktować jako wyraz dokonujących się procesów integracyjnych i towarzyszących im przejawów transgranicznych stosunków międzynarodowych. To właśnie współpraca międzynarodowa na poziomach regionalnym i lokalnym stała się swoistym "pomostem" umożliwiającym dotarcie do celu, jakim jest członkostwo Polski w UE. Pomimo wielu problemów i trudności z tym związanych wydaje się, że lata pierwszej dekady XXI w. cechować się będą dalszym intensyfikowaniem współpracy na poziomie transnarodowym. Proces ten będzie zarówno wynikiem, jak i przyczyną europejskich tendencji integracyjnych. (fragment tekstu)

20

Role Unii Europejskiej w regionie Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu : aspekty metodologiczne

80%

Zając J.

Przegląd Europejski

|

2011

|

nr 1

29-44

Celem pracy jest ukazanie uwarunkowań, rodzajów, specyfiki oraz efektywności ról Unii Europejskiej w regionie Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Analiza została przeprowadzona głównie na poziomie regionalnym, bez szczegółowych badań relacji dwustronnych między Unią Europejską a poszczególnymi państwami tego obszaru. (fragment tekstu)