Celem podjętych w artykule rozważań jest ukazanie czy i jak we współczesnych warunkach gospodarczych rozwija się na świecie transport - niezbędne narzędzie międzynarodowej wymiany towarowej. Podstawą realną owych zmian rozwojowych w transporcie stały się korytarze transportowe. Są one współcześnie najnowszą, najbardziej technicznie, organizacyjnie i przede wszystkim ekonomicznie obiecującą egzemplifikacją głównego kierunku przemian w transporcie światowym. W artykule rozważa się ich rozbudowę i rozwój na kontynencie Eurazji. Wybór tej właśnie przestrzeni gospodarczej uzasadniony jest tym, że to w jej obrębie zachodzą najszybciej i w sposób najbardziej dynamiczny przeobrażenia w tym zakresie. Inspiracją do podjęcia rozważań nad stanem i kierunkami rozwoju euroazjatyckich korytarzy transportowych jest to, iż zarówno planowanie ich przebiegu w przestrzeni tego kontynentu, jak i realny proces ich budowy odbywają się w warunkach postępującej globalizacji. Ta zaś, będąc procesem ze swej natury gospodarczym, i w przekonaniu wielu (zarówno uczonych, jak i praktyków) nieuchronnym, niesie ze sobą, obok rozwiązań pozytywnych, pewne trudności. To właśnie z tych względów zwrócono uwagę na główne źródła ich powstania. Są nimi: z jednej strony niezwykłe dynamiczny proces przemian w realiach politycznych, a stąd także i w gospodarczych na świecie, za którym nie wszystkie gospodarki i nie wszyscy przedsiębiorcy nadążają, utrzymujące się trudności wynikające z zasadniczej różnicy zdań i poglądów w środowisku uczonych, głównie ekonomistów, co do samej natury globalizacji i jej gospodarczych skutków. Stanowiska i poglądy na korzyści z globalizacji jej zwolenników oraz stanowisko i argumenty zdecydowanych jej przeciwników zostały w rozważaniach również zwięźle zarysowane. Na takim poszerzonym i pogłębionym tle w zasadniczej części rozważań czytelnik otrzymuje charakterystykę aktualnego stanu rozwoju korytarzy transportowych w Eurazji oraz fizycznej ich rozbudowy i przebiegu w przestrzeni tego kontynentu. Rozważania te są uzupełnione i pogłębione o analizę gospodarczych oraz (dość jeszcze wyraźnie widocznych - szczególnie w odniesieniu do krajów azjatyckiej części kontynentu) przyczyn politycznych wyznaczania konkretnych kierunków przebiegu tych korytarzy. Całość rozważań oraz wynikające z nich uogólnienia i oceny zostały zebrane w części końcowej artykułu. Te można sprowadzić do stwierdzenia, że proces budowy korytarzy transportowych w gospodarczej przestrzeni Eurazji rozwija się dynamicznie. Siłą sprawczą owego dynamizmu, zarówno w procesie ich kreowania, jak i następnie fizycznej budowy i rozbudowy, stało się otwieranie się krajów na współpracę gospodarczą. Proces ten jest wyraźnie widoczny w Azji, gdzie zanikają również polityczne przeszkody w otwieraniu się gospodarek, wzmacniane wyraźnie nieuchronnym procesem globalizacji. (abstrakt oryginalny)