godnie z art. 1174 par. 1 Kpc, osoba powołana na arbitra powinna niezwłocznie ujawnić stronom wszystkie okoliczności, które mogłyby wzbudzić wątpliwości co do jej bezstronności lub niezależności (Uliasz, 2008, s.1558). Jak podkreśla się w doktrynie prawa, o ile osoba powołania na stanowisko arbitra nie ma obowiązku pełnienia swojej funkcji (z zastrzeżeniem obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej ustąpieniem bez ważnych powodów), to w przypadku przyjęcia powołania ma ona obowiązek poinformowania stron o okolicznościach, które mogłyby wzbudzić wątpliwości co do jej bezstronności i niezależności. Analogiczne zobowiązanie wynika także z regulaminów stałych sądów arbitrażowych (por. np. par. 16 ust. 6 Regulaminu Sądu Arbitrażowego przy KIG w Warszawie; par. 8 ust. 4 Regulaminu Sądu Arbitrażowego przy Konfederacji Lewiatan; par. 8 ust. 3 Regulaminu Sądu Polubownego (Arbitrażowego) przy Związku Banków Polskich; art. 14 pkt 2 Regulaminu SCC; art. 16 pkt 3 Regulaminu VIAC; art. 5 ust. 3 Regulaminu LCIA), Regulaminu ICC (art. 11 ust. 3), jak i Regulaminu Arbitrażowego UNCITRAL (Art. 11). Złożenie przez arbitra oświadczenia o bezstronności i niezależności ma fundamentalne znaczenie dla dalszego biegu postępowania arbitrażowego, bowiem od daty dowiedzenia się przez strony o wskazanych w nim okolicznościach rozpoczyna swój bieg termin do złożenia żądania wyłączenia arbitra (por. art. 1176 par. 3 Kpc, w zw. z art. 1174 par. 2 KPC) (Asłanowicz, 2013c, s.14). Kluczową kwestią związaną z wykonaniem wskazanego obowiązku przez arbitra pozostaje zdefiniowanie zakresu ujawnienia, do którego jest on zobowiązany, jak również określenie zdarzeń i okoliczności, których zajście skutkuje lub może skutkować utratą przez arbitra przymiotu bezstronności lub niezależności (Tobor, Pietrzykowski, 2003, s. 276-277; Tobor, Pietrzykowski, 2003a). Analiza tych zagadnień oraz wynikająca z niej ocena istnienia podstaw wniosków o wyłączenie arbitra, dokonywana przez właściwe organy sądów arbitrażowych oraz przez sądy powszechne, będzie bezpośrednio rzutować na sposób prowadzenia postępowania arbitrażowego, a w konsekwencji na dokonywaną przez uczestników obrotu gospodarczego ocenę ewentualnej przewagi postępowań arbitrażowych nad postępowaniami prowadzonymi przez sądy powszechne. Warto podkreślić, iż imperatyw bezstronności arbitra nie może być utożsamiany z nakazem braku zainteresowania wynikiem sprawy ze strony arbitra (tak trafnie: Łyda, 1996, s. 51). Zważyć również należy, iż oceny bezstronności danego arbitra dokonywać winno się z uwzględnieniem jego dotychczasowego postępowania i praktyki - to właśnie ona stanowić bowiem będzie w istotnym stopniu o wiarygodności arbitra, rozumianej jako determinacji do wydania obiektywnego i sprawiedliwego rozstrzygnięcia w sprawie. Dokonywane przez arbitra ujawnienie w równym stopniu wpływać będzie na ocenę jego bezstronności, jak i niezależności (Derain, Y., Schwartz, E. 1998, s. 110-111 z powołaną tam literaturą). Ewentualny konflikt interesów arbitra skutkować może bowiem zarówno utratą możliwości dokonania przez niego obiektywnej oceny danej sprawy wyłącznie na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz znajomości prawa lub zasad słuszności (a więc utratą przymiotu bezstronności), jak i faktycznym reprezentowaniem bezpośrednio lub pośrednio interesów strony powołującej, lub wykonywaniem jej poleceń i wskazówek (a więc utratą przymiotu niezależności; odnośnie rozumienia pojęć bezstronności i niezależności - Gessel-Kalinowska vel Kalisz, B., 2008, s.17).(abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.