Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Statystyczna analiza ryzykownych sytuacji decyzyjnych

100%

Ostasiewicz S.

Śląski Przegląd Statystyczny

|

2015

|

nr 13(19)

111-130

W prezentowanym artykule zaproponowano nową klasyfikację sytuacji ryzykownych, umożliwiającą jednolite ujęcie problemów związanych z niepewnością i ryzykiem. Z podanej klasyfikacji jasno wynika, że nie ma sensu, bo to niemożliwe, formułowanie ogólnych teorii ryzyka. W większości przypadków postępowanie w warun-kach niepewności i ryzyka polega na stosowaniu ogólnego rozsądku opartego na do-świadczeniu. Co nie oznacza, że postępowanie takie nie jest wspierane wiedzą naukową. Istnieją jednak sytuacje ryzykowne, które od blisko stu lat stanowią przedmiot intensyw-nych badań naukowych. W większości przypadków są to sytuacje decyzyjne badane za pomocą metod statystycznych. Tym badaniom poświęcono główną część niniejszej pracy. Jednym z ważniejszych celów było wyjaśnienie różnicy i znaczenia dwóch głównych pojęć stosowanych w statystycznych modelach decyzyjnych. Jednym z nich jest pojęcie użyteczności, drugim zaś subiektywna oczekiwana użyteczność. Użyteczność w sensie Bernoullego, mimo użycia takiego samego słowa, jest istotnie różna od użyteczności w sensie von Neumanna i Morgensterna. Tak samo "subiektywna wartość oczekiwana" w teorii Savage'a, poza samym podłożem psychologicznym, nie ma nic wspólnego z subiektywną wartością oczekiwaną w teorii niepewnych perspektyw (nie prospektów!) Kahnemana i Twersky'ego.(abstrakt oryginalny)

2

Fitting Frequency of Claims by Generalized Linear Models

75%

Gogola J., Pacáková V.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2016

|

nr 428 Wrocław Conference in Finance: Contemporary Trends and Challenges

72-82

Artykuł omawia kwestię tworzenia jednorodnych klas taryfowych ubezpieczeń majątkowych i ustalenie częstotliwości roszczeń każdej klasy taryfowej. W celu znalezienia istotnych czynników ryzyka, a także w celu określenia szacunkowej częstości roszczeń poszczególnych grup taryfowych, wykorzystany został uogólniony model liniowy (GLM). Część teoretyczna została uzupełniona zastosowaniem tego modelu dla typowego niejednorodnego portfela ubezpieczeń OC. Wszystkie obliczenia przeprowadzono z użyciem środowiska programowania R(abstrakt oryginalny)

3

Pojęcie ryzyka operacyjnego i klasyfikacja jego rodzajów

75%

Zawiła-Niedźwiecki J.

Przegląd Organizacji

|

2010

|

nr 6

19-21

Artykuł przedstawia autorską klasyfikację ryzyka operacyjnego, opartą na kryteriach zarządzania procesowego i zasobowego, co poszerza zakres patrzenia na ten rodzaj ryzyka w stosunku do dotąd spotykanej optyki sektora finansowego. (abstrakt oryginalny)

4

Ryzyko jako zjawisko gospodarcze

75%

Szczepanik E.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2010

|

nr 1

215-233

Ryzyko gospodarcze odnosi się do sfery mikro, jak i makroekonomicznej. Mikrootoczenie leży bardziej w zasięgu małego przedsiębiorstwa, które może w większym lub mniejszym stopniu oddziaływać na jego pozycję rynkową. Makrootoczenie ma charakter prawny, społeczny, gospodarczy, polityczny i technologiczny. Stąd zarządzanie ryzykiem w procesie zarządzania przedsiębiorstwem to wielka umiejętność. Można przyjąć, że ryzyko gospodarcze ma istotny związek ze konkurencji podmiotów gospodarczych na rynku, produkcją dóbr, świadczeniem usług, zwiększaniem lub zmniejszaniem zbytu produktów, jak również z wieloma innymi procesami zachodzącymi w gospodarce z uwzględnieniem podejmowania różnorodnych decyzji. W opracowaniu szerzej wykazano, czym jest ryzyko gospodarcze, jaką można przyjąć klasyfikację ryzyka, jakie występują trudności w funkcjonowaniu przedsiębiorstw oraz jaki jest wpływ wiedzy i badań na rozwój firmy.(abstrakt oryginalny)

5

Kilka uwag o ryzyku prowadzenia działalności gospodarczej

75%

Wroński P.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2007

|

nr 1175 Rachunkowość zarządcza a ryzyko działalności gospodarczej

440-447

Scharakteryzowano pojęcie oraz przedstawiono wybrane klasyfikacje ryzyka. Omówiono także relacje pomiędzy ryzykiem a działalnością gospodarczą.

6

A Review of Individual and Systemic Risk Measures in Terms of Applicability for Banking Regulations

75%

Sum K.

Contemporary Economics

|

2016

|

10

|

nr 1

71-81

The latest financial crisis has exposed substantial weaknesses in the bank risk models used by national regulators as well as the Basel Accords. The study is aimed at presenting the evolution and critique of risk measures and risk models in banking, with a special focus on the dynamically developing area of systemic risk measures. A discussion of the features of the respective measures allows us to draw conclusions for banking regulations based on the analyzed models and to present the main challenges for regulators in terms of bank risk measurement. The study shows that substantial challenges for regulators include compensating for the drawbacks of the Value at Risk (VaR) and expected shortfall risk models, resolving the pro-cyclicality in risk modeling, improving the techniques of stress testing, and addressing the fallacy of composition in banking (i.e., to model risk from a systemic point of view and not only from the perspective of an individual bank). As the discussion concerning proper risk measurement in regulatory frameworks, such as the Basel Accord or the European Banking Authority's (EBA) rules is in progress, the topic seems to be of particular importance; moreover, measures of systemic risk are not yet a subject of regulation. (original abstract)

7

Podział ryzyka transakcji kredytowej jako element działalności instytucji poręczeń kredytowych dla małych i średnich przedsiębiorstw

75%

Adamek J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Finanse Bankowość Rachunkowość

|

2005

|

3

|

nr 1062

200-212

Właśnie dystrybucja ryzyka instytucji gwarancyjnej jest osią tego artykułu. Wynika to z kilku przyczyn. Po pierwsze, problem dystrybucji ryzyka jest jedną z najważniejszych kwestii kształtujących wymiar jakościowy i ilościowy efektów działania instytucji poręczycielskich, po drugie, istnieje bardzo duże zróżnicowanie szczegółowych rozwiązań dystrybucji ryzyka w funkcjonujących na świecie podmiotach zajmujących się świadczeniem tego rodzaju usług, po trzecie, analiza doświadczeń międzynarodowych pozwala na dokonanie porównań z rodzimymi rozwiązaniami dystrybucji ryzyka stosowanymi przez polskie fundusze poręczeń oraz, po czwarte, szczegółowa analiza rozwiązań praktycznych i teoretycznych dotyczących kwestii podziału ryzyka umożliwia sformułowanie tzw. pożądanej praktyki w tym obszarze działania podmiotów poręczeniowych. (fragment tekstu)

8

Wybrane zagadnienia dotyczące ryzyka w audycie wewnętrznym

75%

Judkowiak A., Zaleska B.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2009

|

nr 16 Audyt wewnętrzny instrumentem zarządzania

107-120

Audyt wewnętrzny, to działalność niezależna obiektywnie, zapewniająca i doradcza, ocenia procesy zarządzania ryzykiem, systemy kontroli wewnętrznej i governance. Pojęcie ryzyka w audycie wewnętrznym jest kwestią niezwykle istotną. Audytor wewnętrzny musi bliżej współpracować z kadrą zarządczą i wspierać ją w podejmowaniu decyzji dotyczących ryzyka zarówno na poziomie strategicznym, jak i operacyjnym. Wymaga to od audytora rozległej wiedzy w zakresie umiejętności określenia obszarów ryzyka, których rozpoznanie zależeć będzie od znajomości celów, działań i struktury danej jednostki, zakresów odpowiedzialności pracowników oraz intuicji audytora. Celem artykułu jest zaprezentowanie zagadnień dotyczących pojęcia ryzyka i jego klasyfikacji, zaprezentowanie problemów ryzyka poruszanych w standardach audytu wewnętrznego oraz metod analizy ryzyka i zarządzania nim.(fragment tekstu)

9

Pomiar ryzyka bankowego - propozycja typologii

63%

Kochański B.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2013

|

nr 60

459-469

W artykule zaproponowano typologię pomiaru ryzyk bankowych. Wyodrębnione kryteria podziału podejść do pomiaru ryzyka to: (1) pomiar bezpośredni/pośredni, (2) pomiar ex post/ex ante, (3) kryterium oparte o składnik ryzyka - częstotliwość, dotkliwość, ekspozycja, całościowa strata, (4) kryterium oparte o parametr rozkładu: pomiar wartości oczekiwanej/przeciętnej, pomiar rozproszenia, pomiar wartości skrajnych. Wśród motywów pomiaru ryzyka bankowego wymienia się: porównanie w czasie, porównanie w przestrzeni, oszacowanie wartości straty lub prawdopodobieństwa (w tym pomiar ryzyka całościowego, ryzyka poszczególnych elementów lub kontrybucji poszczególnych elementów). Zaproponowana typologia uwzględnia znany z praktyki bankowej pomiar ryzyka w sposób pośredni, np. poprzez czynniki ryzyka. Propozycja ma z założenia stanowić mapę, umożliwiającą konstrukcję miar dla ryzyk trudno mierzalnych lub takich, dla których poszukiwane są nowe miary (np. ryzyko systemowe). (abstrakt oryginalny)

10

Modele systemowe ryzyka indukowanego

63%

Gil Z., Kłęk K.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie

|

2010

|

z. 6

21-28

Obecny kryzys finansowy obnażył braki w teorii ryzyka. W szczególności przydatne do analiz przyczyn tego kryzysu byłoby wprowadzenie pojęcia ryzyka indukowanego, bo to właśnie zaburzenia w sieci powiązań gospodarek państw i światowej giełdy, przenoszone z miejsca na miejsce, dotknęły negatywnymi konsekwencjami gospodarki nawet tych krajów, które w pętlę złych długów samodzielnie nie wpadły. Dotyczy to w szczególności gospodarki polskiej. Celowe jest umiejscowienie tego ryzyka w kontekście innych typów ryzyk i wyciągnięcie wynikających z tego wniosków, przydatnych zarówno dla teorii jak i praktyki w dziedzinie zapobiegania tego rodzaju sytuacjom. Ryzyko indukowane jest dla gospodarki danego kraju równie niespodziewane jak inne typy ryzyka, różni się jednak od nich zdecydowanie większą energią. Zakłócenia nim spowodowane można porównać do fal tsunami, które nakładają się na fale lekko wzburzonego oceanu, gdzie owe lekkie wzburzenie jest opisywane za pomocą terminologii "ryzyk klasycznych" jak ryzyko główne, stowarzyszone, wtórne i alternatywne. Wpływa ono również bardziej niż inne typy ryzyk na ryzyko antyryzyka, czyli na zachowania i odpowiedzialność osób kierujących ciągiem działań zarządzania antykryzysowego. (fragment tekstu)

11

Nieadekwatność rekomendacji m do instrumentów bazowych dla pochodnych ryzyka operacyjnego

63%

Orzeł J.

Studia Ekonomiczne / Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Ekonomicznych

|

2012

|

nr 2 (73)

265-279

Artykuł dotyczy rozwoju nowej klasy instrumentów pochodnych - instrumentów pochodnych ryzyka operacyjnego (IPRO). Obecnie ta klasa nie istnieje, a funkcjonują jedynie dwie grupy instrumentów pochodnych (katastrofowe i pogodowe instrumenty pochodne), które mogłyby zostać zaliczone do IPRO. Klasa IPRO dotyczy zabezpieczenia się przed dowolnym czynnikiem ryzyka operacyjnego. Rozwój koncepcji instrumentów IPRO będzie wymagać dużego zaangażowania wielu uczestników rynku finansowego. Wejście w życie tej idei jest tylko kwestią czasu, gdyż potrzeby w zakresie zabezpieczania się przed ryzykiem operacyjnym rosną coraz szybciej, a przed wieloma czynnikami tego ryzyka obecnie nie można się zabezpieczyć. Celem artykułu jest analiza adekwatności Rekomendacji M dotyczącej zarządzania ryzykiem operacyjnym w bankach (dalej Rekomendacja M) do wymogów instrumentów bazowych dla IPRO oraz przedstawienie metodyki opracowania klasyfikacji i definicji zdarzeń operacyjnych, które mogłyby stać się instrumentami podstawowymi dla instrumentów pochodnych ryzyka operacyjnego. Podejście to w szczególności opiera się na wykorzystaniu analogii konstruowania i stosowania kredytowych instrumentów pochodnych oraz instrumentów pochodnych ryzyka operacyjnego. Proponuje się opracowanie dla obszaru ryzyka operacyjnego dokumentu podobnego do "Rekomendacji w sprawie zawierania kredytowych transakcji terminowych na polskim rynku międzybankowym, funkcjonującego w obszarze ryzyka kredytowego", która może przyspieszyć rozwój tej nowej klasy instrumentów pochodnych - instrumentów pochodnych ryzyka operacyjnego. Uzyskane rezultaty to nowatorskie myśli i koncepcje dotyczące m.in.: możliwości wykorzystania Rekomendacji M, pomysłu na nową grupę instrumentów pochodnych ryzyka operacyjnego (IPRO oparte na zdarzeniach ryzyka operacyjnego), pomysłu opracowania dokumentu dla ryzyka operacyjnego na podobieństwo "Rekomendacji w sprawie zawierania kredytowych transakcji terminowych na polskim rynku międzybankowym", propozycji podejścia do definiowania zdarzeń operacyjnych, które mogłyby być instrumentami bazowymi dla IPRO oraz kilka autorskich definicji zdarzeń operacyjnych, a także propozycja metody ich definiowania. Zdefiniowanie zdarzeń operacyjnych dla potrzeb IPRO przyspieszy dalszy rozwój tej klasy instrumentów, przyczyniając się do obniżenia poziomu ryzyka operacyjnego. (abstrakt oryginalny)

12

Identyfikacja ryzyka wpływającego na wynik ze sprzedaży przedsiębiorstwa z branży FMCG

63%

Michalski D.

Marketing i Rynek

|

2018

|

nr 9 (CD)

621-639

Funkcjonowanie każdego przedsiębiorstwa jest nierozerwalnie związane z podejmowaniem ryzyka finansowego, jednakże konieczne jest, aby ryzyko finansowe podejmowane było w sposób świadomy, gdyż tylko wtedy może przedsiębiorstwo osiągnąć sukces. Stąd właściwa identyfikacja ryzyka, nie tylko w branży dóbr szybko rotujących (FMCG), ale w każdym przedsiębiorstwie jest warunkiem koniecznym dla osiągnięcia przez niego sukcesu. Pozwala nie tylko na zbudowanie świadomości potencjalnych skutków wystąpienia ryzyka, ale także przygotować niezbędne instrumenty reakcji na ryzyko. Celem autora jest zidentyfikowanie i opisanie najważniejszych elementów ryzyka finansowego, wpływających na wyniki ekonomiczne funkcjonowania przedsiębiorstw z branży FMCG, co konstytuuje zakres zarówno przedmiotowy, jak i podmiotowy artykułu. (abstrakt oryginalny)

13

Klasyfikacja ryzyka w zarządzaniu według Andreasa Klinkego i Ortwina Renna

63%

Kapliński O.

Przegląd Organizacji

|

2002

|

nr 5

13-17

Artykuł omawia klasyfikiację ryzyka w zarządzaniu A. Klinkego i O. Renna, którzy są pracownikami Akademie für Technikfolgenabschätzung in Baden-Württemberg. Zastanawiają się nad następującymi dylematami: Które skutki ryzyka są mile widziane, a które niepożądane? W jaki sposób możemy przewidzieć te skutki? Jak je szacować? Jakie narzędzia musimy zastoswać do zarządzania w niepewności? Które charakterystyki są odpowiednie w ocenie ryzyka? Czy obejmują one sytuacje występujące z zarządzaniu? W dlaszej części omówiono sześć kryteriów klasyfikacji ryzyka: niepewność, powierzchowność, trwałość, odwracalność, opóźnienie, potencjalna mobiizacja.

14

Identyfikacja rodzajów ryzyka w procesie zarządzania ryzykiem w jednostkach samorządu terytorialnego

63%

Jastrzębska M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2010

|

nr 141

246-256

Autorka zwraca uwagę na ryzyko zawarte w działaniach jednostek samorządu terytorialnego. Omówione zostają rodzaje jak i sama istota takiego ryzyka. Autorka wymienia cele i zakres zarządzania ryzykiem w jednostkach samorządu terytorialnego oraz zwraca uwagę na rolę i odpowiedzialność kontroli zarządczej a także komitetu audytu w zakresie identyfikacji rodzajów ryzyka.

15

Pojęcie ryzyka handlowego i finansowego oraz jego rodzaje

63%

Kaczmarek T.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie. Seria Ekonomia

|

2001

|

z. 3

161-205

Za cel opracowania przyjęto próbę usystematyzowania ryzyka, wyróżniając dwie podstawowe klasy ryzyka, tj. ryzyko handlowe i ryzyko finansowe. (fragment tekstu)

16

Uwarunkowania i konsekwencje zarządzania ryzykiem w organizacji - ryzyko w projektach

63%

Skrzypek E.

Problemy Jakości

|

2011

|

nr 11

12-22

W artykule przedstawiono podstawowe kwestie problematyki zarządzania ryzykiem. Omówiono istotę i rodzaje ryzyka, potrzebę zarządzania ryzykiem w warunkach zmienności otoczenia. Szeroko scharakteryzowano zagadnienie zarządzania ryzykiem w projektach.

17

The Risks of Direct and Portfolio Investments in the Agricultural Sector of Ukraine

63%

Rudenko O.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej

|

2012

|

nr 96

41-50

W niniejszym artykule autor badał ryzyko inwestycji portfelowych w produkcji rolno-przemysłowego kompleksu. Zbadano dynamikę międzynarodowej pozycji inwestycyjnej Ukrainy. Przedstawiono klasyfikację rodzajów ryzyka inwestycji portfelowych oraz metody prewencji. Autor opracował klasyfikację typów portfeli w zależności od poziomu ryzyka i zbadał zasady formowania portfela inwestycyjnego. (abstrakt oryginalny)

18

Rating, czyli klasyfikacja ryzyka kredytowego

63%

Zajdel P.

Bank

|

2004

|

nr 1

29

Omówiono różnice między ratingiem a standardową oceną kredytową. Wskazano główne powody dla których przedsiębiorstwa zamawiają rating innych firm.

19

Ocena ryzyka na potrzeby audytu wewnętrznego jednostek sektora polskich finansów publicznych

63%

Tatoj M.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2009

|

53

|

nr 109

271-288

Audyt wewnętrzny w jednostkach sektora polskich finansów publicznych funkcjonuje dopiero od 1 stycznia 2002 r. Na świecie idea profesjonalnego, współczesnego audytu wewnętrznego zrodziła się w pierwszej połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych – utworzenie w 1941 r. Instytutu Audytorów Wewnętrznych (The Institute of Internal Auditors), natomiast w Europie znaczącą datą dla audytu wewnętrznego był rok 1977 – utworzenie Europejskiego Trybunału Audytorów (The European Court of Auditors) w Luksemburgu. Na podstawie krajowych i zagranicznych regulacji profesjonalnych i prawnych, a także literatury przedmiotu, zaprezentowano w opracowaniu ocenę ryzyka we współczesnym audycie wewnętrznym. Przedstawiono istotę i rodzaje ryzyka oraz pojęcie zarządzania ryzykiem, uporządkowano problematykę, zdefiniowano pojęcia i syntetycznie zaprezentowano metody analizy ryzyka. W opracowaniu pokazano ogromne znaczenie oceny ryzyka dla bieżącej i przyszłej działalności jednostki organizacyjnej oraz rolę, jaką odgrywa w niej współczesny audyt wewnętrzny. Współczesny audyt wewnętrzny jest nowoczesnym narzędziem zarządzania jednostką organizacyjną, integrującym m.in. zadania wszystkich znanych elementów nadzoru, dostarczającym dokładnych informacji, analiz, ocen i zaleceń, zorientowanym (biznesowo- zarządczo) na cele jednostki, przynoszącym wartość dodaną i usprawnienie działalności, funkcjonującym w trzech przestrzeniach czasowych – przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jest również działalnością doradczą i instruktażową. Nadrzędnym celem audytu wewnętrznego jest ograniczenie ryzyka w działalności jednostki. Audyt stanowi w jednostce wsparcie kadry kierowniczej w realizacji powierzonych im zadań, m.in. poprzez ocenę efektywności zarządzania ryzykiem, za które kierownictwo jest odpowiedzialne. Audyt koncentruje się na ocenie ryzyka (identyfikacji obszarów i analizie ryzyka), a poziom ryzyka stanowi podstawę hierarchizacji obszarów podlegających audytowi wewnętrznemu w danym okresie, czyli wskazania najpilniejszych zadań audytowych, narażonych w jednostce na największe ryzyko. Ocena ryzyka jest procesem ciągłym. Ujawnione ryzyka wymagają stałego monitorowania, aby pojawiające się nowe ryzyka zostały w porę dostrzeżone, monitorowane i zaplanowane do audytowania. (abstrakt oryginalny)

20

Business a Cause, Victims, and Solution to the Climate Crisis

63%

Jóhannsdóttir L.

Studies in Risk and Sustainable Development

|

2024

|

nr 398

1-13

The purpose of this article, and conference talk, is to discuss climate change in the context of businesses where the focus is on businesses as a cause, victims, and solution to the climate change crisis. DESIGN/METHOD: This is a conceptual paper focusing on explaining some of the key concepts relevant to the framing of businesses as a cause, victims, and solution to the climate crisis using the so-called business-poverty framework in a new setting. RESULTS/FINDINGS: The findings suggest that the business-poverty framework is useful when framing the discussion around businesses as a cause, victims, and solutions to climate change, drawing the attention to supply of and demand for fossil fuels, negative actions of industry leaders, and superficial reporting in this regard. Furthermore, various risk factors were identified, namely physical, transitional, market, and policy risks, financial and talent-related risks, liability, litigation, and systemic risks. Opportunities to address the climate crisis proactively by businesses entail low-carbon investments, cost management and access to finance, innovation, behavioural, and organizational changes, reputational enhancement, talent attraction and retention, and supply chain resilience. ORIGINALITY/VALUE: The originality is to employ a framework used to evaluate business operations concerning poverty in a new context, namely, to address various aspects of climate change business implications relevant to the cause, implication for, and solution to the situation. (original abstract)