Celem artykułu było określenie stopnia podobieństwa rozkładu całkowitych miesięcznych wydatków na osobę w poszczególnych województwach oraz wyodrębnienie województw najbardziej do siebie pod tym względem podobnych. Wszystkie obliczenia przeprowadzono w oparciu o nieidentyfikowalne dane jednostkowe z badania budżetów gospodarstw domowych przez Główny Urząd Statystyczny. Co niezmiernie istotne, badanie budżetów przez GUS prowadzone jest metodą reprezentacyjną, która daje możliwość uogólnienia uzyskanych wyników na wszystkie gospodarstwa w Polsce. W artykule objęto analizą 37 427 gospodarstw domowych, które pogrupowano w szesnaście zbiorowości statystycznych dotyczących województw. Zrealizowano dwa zadania badawcze. Pierwsze z nich dotyczyło sprawdzenia, czy rozkład wydatków na mieszkańca w poszczególnych województwach jest taki sam. W celu realizacji tego zadania postawiono odpowiednie hipotezy statystyczne i zweryfikowano je za pomocą testu Kołmogorowa-Smirnowa. Procedurę weryfikacyjną przeprowadzono dla każdej pary województw, czyli sto dwadzieścia razy. Przyjęto poziom istotności 0,01, a zatem ryzyko odrzucenia hipotezy prawdziwej wynosiło jedynie 1 na 100 przypadków. Sfinalizowanie zadania pierwszego pozwoliło wyciągnąć wniosek, że zaobserwowane różnice między rozkładami całkowitych miesięcznych wydatków per capita w poszczególnych województwach Polski są statystycznie istotne, a zatem zmienna będąca przedmiotem badania ma w każdym z województw inny rozkład. Drugie zadanie badawcze polegało na podzieleniu województw na grupy o jak najbardziej podobnych rozkładach. Do wykonania tego zadania posłużyła taksonomia wrocławska. Jako miernik stopnia podobieństwa rozkładów wykorzystano statystykę λ (lambda) opartą na maksymalnej bezwzględnej wartości różnicy między dwiema dystrybuantami empirycznymi. Na podstawie wartości statystyki λ obliczonej dla każdej z par rozkładów szesnaście województw podzielono na trzy jednolite klasy. Podział ten skutkował utworzeniem jednej grupy jednoelementowej, jednej grupy ośmioelementowej oraz jednej grupy siedmioelementowej. W grupie jednoelementowej znalazło się województwo mazowieckie, w grupie ośmioelementowej - województwa dolnośląskie, śląskie, pomorskie, opolskie, łódzkie, zachodniopomorskie, małopolskie i lubuskie, a w grupie siedmioelementowej - województwa kujawsko-pomorskie, podlaskie, lubelskie, wielkopolskie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie i podkarpackie. W 2012 roku średnie miesięczne wydatki w woj. mazowieckim wynosiły 1330 zł/osobę, w dolnośląskim: 1139 zł/osobę, w śląskim: 1123 zł/osobę, w pomorskim: 1081 zł/osobę, w opolskim: 1079 zł/osobę, w łódzkim: 1075 zł/osobę, w zachodniopomorskim: 1057 zł/osobę, w małopolskim: 998 zł/osobę, w lubuskim: 996 zł/osobę, w kujawsko-pomorskim: 947 zł/osobę, w podlaskim: 939 zł/osobę, w lubelskim: 938 zł/osobę, w wielkopolskim: 931 zł/osobę, w świętokrzyskim: 884 zł/osobę, w warmińsko-mazurskim: 865 zł/osobę i w podkarpackim: 848 zł/osobę. Z kolei przeciętne różnice w miesięcznych wydatkach mieszkańców woj. mazowieckiego w 2012 r. opiewały na 1171 zł/osobę, dolnośląskiego: 854 zł/osobę, śląskiego: 783 zł/osobę, pomorskiego: 843 zł/osobę, opolskiego: 606 zł/osobę, łódzkiego: 755 zł/osobę, zachodniopomorskiego: 731 zł/osobę, małopolskiego: 649 zł/osobę, lubuskiego: 581 zł/osobę, kujawsko-pomorskiego: 635 zł/osobę, podlaskiego: 712 zł/osobę, lubelskiego: 793 zł/osobę, wielkopolskiego: 675 zł/osobę, świętokrzyskiego: 578 zł/osobę, warmińsko-mazurskiego: 700 zł/osobę, podkarpackiego: 478 zł/osobę.(abstrakt oryginalny)