Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Konkordat
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wsród zadań, jakie spoczęły na władzach państwowych odrodzonej w 1918 roku Rzeczypospolitej, pilnego rozwiązania wymagała kwestia uregulowania statusu prawnego Kościoła katolickiego. Opinia katolicka nie była zgodna co do konieczności zawierania konkordatu. O konkordatowej formie uregulowania stosunków z Kościołem katolickim przesądziła konstytucja marcowa z 1921 roku. Rząd polski już w kwietniu 1921 r. podjął prace nad tym układem, które trwały do czerwca 1924., przyjmując taktykę nieinformowania polskiego episkopatu i opinii publicznej o treści projektu konkordatu. We wrześniu 1924 r. wszczęto rokowania w Watykanie, które 10 lutego 1925 r. zostały uwieńczone podpisaniem konkordatu. Układ wszedł w życie po ratyfikacji przez parlament w kwietniu 1925 roku.
In the history of relations between the Argentinean government and the Holy See, two ideas are permanently intertwined: signing the Concordat and defending national patronage. The changes that occurred in the 1960s indicated that exercising the right of patronage, based on the principles outlined in the Constitution, was impossible, and the peaceful establishment of the principles of bilateral relations could only be indicated through an international agreement. The Concordat signed by Argentina in 1966 removed the national patronage, but the changes to the content of the Constitution were introduced only in 1994. The aim of the study is to show the concordat agreement concluded in 1966 by Argentina with the Holy See as an example of an international agreement. The main focus is the presentation of concordat standards for the institution of patronage. Due to the subject and purpose of the study, the work uses methods typical of social sciences in the legal science discipline. The dogmatic-legal method is the basis for consideration of the Concordat as a source of Argentine law, and as an auxiliary method, the historical-legal method was used to show the historical background of the presented issue. (original abstract)
3
75%
Od lat trwa dyskusja nad przywróceniem do polskiego porządku prawnego pojęcia osobowości publicznoprawnej. Jednocześnie pojęcie to ciągle wydaje się niejasne, problematyczne, a jego zasadność dyskusyjna. Pomocne w rozwiązaniu powyższych kwestii może być odwołanie się do poglądów międzywojennej doktryny prawa, która przy wykorzystaniu tej konstrukcji prawnej definiowała charakter prawny Kościoła katolickiego w II RP, poddając ją przy tym gruntownej analizie.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest ukazanie wpływu władzy świeckiej na obsadę stanowisk kościelnych oraz aktualne uprawnienia rządów państw europejskich w tej sferze. Opisano zasady mianowania biskupów w świetle obowiązującego ustawodawstwa kościelnego oraz uprawnienia władz państwowych w tym zakresie w wybranych krajach europejskich.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2015 r. potwierdził istnienie interesu prawnego już na etapie "możliwości prawnej" zainicjowania postępowania o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Interes ten warunkuje bezproblemowe - w przeciwieństwie do interesu faktycznego - udostępnienie danych osobowych strony przeciwnej. Ponadto - realizując postanowienia Konkordatu - uwypuklono fakt, że interes prawny można mieć nie tylko w procesie przed sądem świeckim, lecz także w postępowaniu przed sądem kościelnym. Co więcej, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zwraca uwagę na doniosłość podstawowej zasady procesowej audiatur et altera pars. Umożliwia ona stronie pozwanej prawo do obrony poprzez przedstawienie swojego stanowiska, które w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa przybiera szczególną postać, albowiem nadrzędną wartością jest prawda obiektywna o istnieniu albo nieistnieniu danego małżeństwa.(abstrakt oryginalny)
W uchwale z 12.09.2018 r., III CZP 14/18, Sąd Najwyższy zasadnie uznał, w związku z tzw. postępowaniem regulacyjnym, że parafie Kościoła Katolickiego z terenów byłego zaboru pruskiego, które weszły w skład II Rzeczypospolitej, są następcami prawnymi kolejno kościołów parafialnych i beneficjów proboszczowskich, a wcześniej - katolickich gmin kościelnych. Sukcesorami katolickich gmin kościelnych miały stać się z chwilą wejścia w życie konkordatu polskiego w 1925 r. kościoły parafialne i beneficja proboszczowskie. Natomiast po II wojnie światowej następcami prawnych ww. jednostek organizacyjnych Kościoła stały się parafie. Sąd Najwyższy nie sprecyzował jednak momentu owego następstwa prawnego. Przyznał także, iż brak jest szczegółowej podstawy prawnej dla opisanej sukcesji uniwersalnej. Sąd Najwyższy dał pierwszeństwo zasadzie bezpieczeństwa obrotu oraz zasadzie ochrony praw nabytych przed zasadą legalizmu. Należy podnieść, że w swoich rozważaniach Sąd respektuje zasadę odrębności prawa państwowego (świeckiego) i prawa kościelnego (kanonicznego). Przekonujący jest pogląd Sądy Najwyższego, iż konkordat polski z 1925 wygasł z dniem 8.05.1945 r., czyli wraz z kapitulacją Niemiec, w wyniku zasadniczej zmiany warunków terytorialnych i polityczno-prawnych, w jakich znalazła się Polska po II wojnie światowej, a w konsekwencji na skutek tzw. desuetudo. To stanowisko pozwala uniknąć wikłania się w spory polityczne i światopoglądowe na tle wygaśnięcia konkordatu polskiego z 1925 r. Sąd podtrzymał pogląd sformułowany w 1959 r., że polskie kościelne osoby prawne, które podjęły działalność po II wojnie światowej na tzw. Ziemiach Zachodnich i Północnych, nie mogą być uznane za następców prawnych odpowiednich niemieckich i gdańskich kościelnych osób prawnych, ponieważ prawo polskie nie przyznaje im osobowości prawa publicznego. Pogląd przeciwny, chociaż propagowany przez niektórych badaczy kościelnych, jest nieuzasadniony. (abstrakt oryginalny)
Artykuł podejmuje problematykę określenia trzech wymiarów małżeństwa: kanonicznego, cywilnego oraz konkordatowego. Małżeństwo nie jest instytucją wyłącznie prawną, gdyż ścierają się w jego ramach zarówno nurty religijne, moralne jak i kulturowe. Przyznać jednak należy, iż prawo traktuje małżeństwo w sposób szczególny, nadaje jemu formalny kształt, a także gwarantuje ochronę. Małżeństwo w aspekcie prawnym określa się, jako trwały związek mężczyzny i kobiety, powstały z woli małżonków, który polega na związaniu małżonków w sferze stosunków osobistych oraz w sferze majątkowej. Rozpatrywanie instytucji małżeństwa wyłącznie pod kątem prawnym, nie daje pełnego obrazu tego zespolenia, w tym zakresie należy również uwzględnić np. aspekt religijny, etyczny, socjologiczny, czy psychologiczny.(abstrakt oryginalny)
Celem głównym niniejszego artykułu jest zaprezentowanie pozycji finansowej i prawnej Kościoła katolickiego obrządku łacińskiego w Polsce po odzyskaniu niepodległości oraz opisanie drogi zmian prawnych, jakie dokonały się w wyniku zawarcia Konkordatu i przeprowadzenia reformy rolnej. Za sprawą umowy konkordatowej podpisanej w dniu 10 lutego 1925 r. zaobserwować można wzrost znaczenia Kościoła katolickiego w Polsce, co poświadczają liczne publikacje. W opracowaniu posłużono się metodą dogmatyczno- -prawną, zaś przedstawione w niniejszym artykule rezultaty mogą stanowić istotną wskazówkę dla osób interesujących się zagadnieniem relacji na linii państwo-Kościół, zarówno na płaszczyźnie prawnej, jak i historycznej.(abstrakt oryginalny)
Orzeczenie nieważności małżeństwa konkordatowego wydane na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Kościelnego i zatwierdzone dekretem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, na wniosek jednej lub obojga Stron stanowi podstawę do dalszego postępowania przed włoskim Sądem Apelacyjnym wydającym postanowienie o uznaniu wyroku zagranicznego. W tym sensie, nie wszystkie orzeczenia nieważności małżeństwa zostają automatycznie uznane w Republice Włoskiej przez Sąd Apelacyjny. Powodem takiego stanu rzeczy jest zakwestionowanie niektórych orzeczeń nieważności małżeństwa jako niezgodnych z włoskim systemem prawa. Bez wchodzenia w przedmiot postępowania kanonicznego, niektórym orzeczeniom nieważności małżeństwa zarzuca się m.in. naruszenie norm włoskiego prawa procesowego, kwestionuje się wykluczenie istotnego elementu małżeństwa przez jedną ze Stron czy też podważa się wydłużony okres pożycia małżeńskiego, co sprawia, że orzecznictwo Sądu Najwyższego Republiki Włoskiej stoi na stanowisku nie zatwierdzenia niektórych orzeczeń nieważności małżeństwa w systemie prawa włoskiego. Tym samym, pomimo wspólnej regulacji zawartej w Porozumieniu z 1984 r., zauważa się kolizję systemów prawnych w rozpatrywanym kontekście prawa małżeńskiego, co świadczy o pewnej niekompatybilności i brakach tego Porozumienia. (abstrakt oryginalny)
This study serves as prolegomena to reflection on the legal framework of church universities in Poland. This article is the second of two parts of research on this issue. This installment specifically examines universities administered by the Catholic Church. The specifics of church universities within the Polish higher education system were outlined in Part 1, "Church Universities in the Higher Education System in Poland. Part 1: Universities Run by non-Catholic Churches and Religious Associations." Part 2 explores the legal and extralegal sources governing the operation of Catholic church universities in Poland. Additionally, it proposes a systematic categorization of these higher education institutions, providing descriptions and highlighting differences in their legal statuses. The "Summary" at the end of this text encompasses both the analyses presented in Part 1 and Part 2. (original abstract)
This study is a prolegomena for reflection on the legal system of church universities in Poland. This article is the first of two parts of research on this issue. In this part, attention has been focused on, firstly, the specificity of the Polish context of the issues we are interested in, and, secondly, the universities run by non-Catholic churches and religious associations. The presented specificity is also an introduction to research, which was included in a separate text "Church Universities in the Higher Education System in Poland. Part 2: Universities Run by the Catholic Church." The material scope of Part 1 includes analyses of legal and non-legal sources regulating the functioning of non-Catholic church universities in Poland. In addition, a systemic division of these universities has been proposed, together with their description and specification of differences in legal status. (original abstract)
Funkcja stabilizacyjna jest jedną z głównych zamierzonych funkcji konkordatów. Jej gwarancją w polskim systemie prawnym są zwłaszcza postanowienia Konstytucji RP z 1997 r. (art. 25 ust. 3 oraz 5) a także postanowienia konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. z 1969 r. Konkordat z 1993 r. jest zatem legalnie trudno wypowiedzieć. Traktat w zróżnicowany sposób urzeczywistnia funkcję stabilizacyjną. Nie jest konkordatem pełnym i w związku z tym w ograniczonym stopniu zapewnia stabilizację w zakresie spraw finansowych i majątkowych Kościoła i duchowieństwa. W praktyce jednak układ z 1993 r. w połączeniu z siłą polityczną Kościoła zapewnił mu względnie dobrą stabilizację położenia prawnego, chociaż nie został jeszcze w pełni zrealizowany i doczekał się paru oczywistych naruszeń. W szeregu aspektach nastąpiła jednak poprawa położenia prawnego Kościoła.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.