Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zalecenie nr 202 Międzynarodowej Organizacji Pracy jako instrument zapewniający podstawowy poziom zabezpieczenia społecznego

100%

Binaś A.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2019

|

nr 10

14-21

Tematem artykułu są wytyczne Międzynarodowej Organizacji Pracy w zakresie podstawowego poziomu zabezpieczenia społecznego, uregulowane w zaleceniu nr 202 z 14 czerwca 2012 r. Zaprezentowano w nim główne wytyczne oraz zasady, jakimi powinny kierować się państwa członkowskie MOP w zakresie ustanowienia i utrzymania podstaw ochrony socjalnej jako zasadniczego elementu krajowych systemów zabezpieczenia społecznego. Dokonano porównania zakresu podmiotowego i przedmiotowego zalecenia nr 202 MOP z Konwencją nr 102 MOP dotyczącą minimalnych norm zabezpieczenia społecznego z 1952 r. oraz Europejską kartą społeczną z 1961 r. Artykuł kończy analiza stanu wdrożenia wytycznych ustanowionych zaleceniem nr 202 na podstawie raportów MOP o ochronie socjalnej za okres 2014-2015 i 2017-2019. (abstrakt oryginalny)

2

Autonomiczna i jednolita definicja przemocy i molestowania w świetle nowych rozwiązań przyjętych w Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 190

100%

Tomaszewska M.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 4

3-11

Celem artykułu jest omówienie podstaw przyjęcia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 190 oraz zaprezentowanie całkiem nowego podejścia do definicji przemocy i molestowania w środowisku pracy. Z uwagi na przedmiot artykułu wszystkie materiały źródłowe, w oparciu o które są formułowane określone tezy i wnioski, mają za podstawę raporty oraz analizy przeprowadzane w ramach Międzynarodowej Organizacji Pracy, choć - oczywiście - nie są to jedyne badania tego zagadnienia. Chodzi przede wszystkim o przybliżenie czynników, które wpłynęły na konkretne rozwiązania przyjęte w opisywanej Konwencji, gdyż materiały źródłowe kształtują później sposób interpretacji i stosowania przepisów konwencyjnych. Przemoc i molestowanie w dotychczas przyjętych konwencjach Międzynarodowej Organizacji Pracy stanowiły przedmiot regulacji dwóch kategorii praw, tj. prawa do godnych warunków pracy, prawa do równego i niedyskryminującego traktowania, a także prawa do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Powyższa dychotomia kwalifikacji prawnej nękania i molestowania powodowała uruchomienie zespołu różnych praw i środków ochrony w oparciu o różne podstawy prawne. W artykule jest przedstawiony całkowicie inny sposób podejścia do tych groźnych dla godnych warunków pracy zjawisk, jakimi są przemoc i molestowanie. Zaprezentowane są argumenty na rzecz tezy przyjęcia w Konwencji MOP nr 190 autonomicznej i jednolitej definicji, co pozwala obu kategorii naruszeń, tj. przemocy i molestowania, nie traktować jako elementu innych praw, jak chociażby zakazu dyskryminacji czy kategorii ryzyka zawodowego. We wnioskach pojawiają się również korzyści, jakie mogą wyniknąć z przyjęcia definicji zaproponowanej w Konwencji MOP nr 190, chociażby dla stosowania instytucji mobbingu uregulowanej w Kodeksie Pracy. Obowiązujące przepisy zakładają konieczność rozróżniania między molestowaniem, uznawanym za kategorię dyskryminacji, a mobbingiem, uznawanym za formę przemocy psychicznej i fizycznej, który różni się pod względem kryteriów właściwie tylko czasem trwania. (abstrakt oryginalny)

3

Modele organizacji inspekcji pracy w Polsce i na świecie w świetle art. 7 Konwencji nr 129 Międzynarodowej Organizacji Pracy

100%

Makowski D.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2012

|

85

167-187

W artykule omówiono następujące zagadnienia: zakres zastosowania art. 7 Konwencji nr 129 Międzynarodowej Organizacji Pracy, typologia modeli organizacji inspekcji pracy na gruncie art. 7 ust. 3 Konwencji, modele organizacji inspekcji pracy w wybranych krajach europejskich oraz model organizacji inspekcji pracy w Polsce.

4

Nowe zalecenie MOP nr 202 dotyczące podstaw ochrony socjalnej

100%

Petelczyc J.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2012

|

nr 1

93-95

Artykuł koncentruje się na najnowszych działaniach Międzynarodowej Organizacji Pracy, w tym przyjęciu zalecenia nr 202 dotyczącego podstaw ochrony socjalnej oraz ratyfikowania przez Polskę Konwencji o pracy na morzu. (abstrakt oryginalny)

5

Standardy MOP i perspektywy rozwoju

100%

Egorov A.

Polityka Społeczna

|

2005

|

nr 3

17-19

Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) to jedna z wyspecjalizowanych instytucji ONZ utworzonych po wojnie. Od 58 lat zajmuje się standardami pracy, ubezpieczeń społecznych i zabezpieczenia społecznego. Przyjęła już 185 Konwencji i 194 Zaleceń, co w sumie tworzy kodeks międzynarodowych norm pracy. Niedawno MOP stworzyła tzw. globalny fundusz społeczny, który będzie służył jako instrument stabilizacji finansowej dla krajów potrzebujących.

6

Social Protection Floor - Practice, Concept, Standard and Global Social Policy

84%

Hagemejer K.

Polityka Społeczna

|

2013

|

nr 1 (ang) "Old" and "New" Social Risks

14-19

101th Session of the International Labour conference in June 2012 adopted new Recommendation concerning national floors of social protection. The paper explains reasons which led to adoption of this recommendation, whose main intention is to secure protection to all those who in developing countries have no protection now - and in the first instance to the poorest. Contents of the recommendation are presented focussing on the points where initial positions of government, employers and workers delegates differed and where concessions and compromises were necessary. It is also discussed how the new recommendation relates to existing ILO social security conventions, and in particular to Minimum Standards (Social Security) Convention no 102. In conclusions, main challenges to the implementation of the Recommendation in developing countries are pointed out, as well as its potential relevance in developing, including European, countries.(original abstract)

7

Dura lex, sed lex - wiek emerytalny

84%

Stawski W., Swaczyna T., Górski A.

Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2016

|

nr 4 (82) Cz.1 Pomiar i ocena wyników przedsiębiorstw

819-831

Cel - Głównym celem artykułu jest wskazanie na fakt nieprzestrzegania przez Rzeczpospolitą Polską przyjętych ustawą konwencji nr 35 i 36 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczących obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnych. Przyjęte w roku 2012 ustawy w zakresie wieku emerytalnego ustanawiające wiek emerytalny na 67 lat, w którym osoby objęte obowiązkowym systemem ubezpieczeń emerytalnych uzyskują prawo do otrzymania należnego im świadczenia, są niezgodne z przyjętymi przez Rzeczpospolitą Polską konwencjami. W konsekwencji takich działań, z początkiem 2013 roku, stopniowemu wydłużeniu uległ wiek emerytalny dla kobiet i mężczyzn do 67 lat, przy czym wydłużenie wieku dla kobiet i mężczyzn powyżej 65 lat jest niezgodne z prawem polskim. Metodologia badania - Przeprowadzona w artykule analiza w pierwszej kolejności miała na celu wskazanie niezgodności przepisów Ustawy z dnia 11 maja 2012 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, a w konsekwencji także ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z obowiązującym w Polsce porządkiem prawnym. Następnie, na podstawie wstępnych szacunków, podjęto próbę określenia możliwych strat dla Skarbu Państwa z tytułu potencjalnych roszczeń od emerytów, którzy niezgodnie z prawem zostali pozbawieni wypłaty części należnych im świadczeń. Wynik - Przeprowadzona analiza prowadzi do następujących konkluzji. Uchwalenie ustawy podwyższającej wiek powyżej 65 lat, jest niezgodne z polskim prawem. W momencie publikacji artykułu (kwiecień 2016 r.) łączna wartość potencjalnego roszczenia pokrzywdzonych emerytów określona została szacunkowo na poziomie 3,5 mld PLN.(abstrakt oryginalny)

8

Uczestnictwo kobiet w życiu zawodowym i politycznym : Polska rzeczywistość a wymagania Unii Europejskiej

84%

Janowska Z.

Polityka Społeczna

|

2000

|

nr 1

15-18

Aktywność zawodowa kobiet, poparta osiąganiem coraz wyższego poziomu wykształcenia nie znajduje należytego odzwierciedlenia w praktyce. Również mimo wyraźnego przyzwolenia społecznego niewielki procent kobiet pełni funkcje polityczne, sprawując mandat parlamentarzysty czy radnego.

9

Ekonomiczne stymulatory poprawy warunków pracy w Polsce

84%

Rzepecki J.

Polityka Społeczna

|

1999

|

nr 8

1-4

Konwencja nr 155 MOP nakłada na państwa, które tę konwencję podpisały obowiązek prowadzenia polityki mającej na celu zapewnienie podstawowych wymagań w zakresie bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia pracujących. Ponieważ w dalszym ciągu mają miejsca wypadki przy pracy, koniecznością staje się stworzenie mechanizmów w postaci bodźców ekonomicznych, które poprawiłyby sytuację w tym obszarze.

10

Międzynarodowa Organizacja Pracy

84%

Stefańska M. D.

Rynek Pracy

|

1999

|

nr 11

5-25

Idea utworzenia Międzynarodowej Organizacji Pracy sięga wieku XIX. Właściwą datą jej utworzenia jest jednak rok 1919. W roku 1944 przyjęto tzw. Deklarację Filadelfijską, w której ponownie zdefiniowano i rozszerzono podstawowe cele i zasady działania tej organizacji. MOP jest obecnie jedyną spośród światowych organizacji, w której przedstawiciele pracodawców i pracowników mają równe prawa z przedstawicielami rządów do kształtowania swojej polityki i programów.

11

Znaczenie standardów europejskich dla polskiego prawa pracy

84%

Matey-Tyrowicz M.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2000

|

nr 6

2-7

Artykuł obejmuje kilka wątków dotyczących znaczenia europejskiego prawa wspólnotowego dla polskiego prawa pracy. Jeden z nich dotyczy źródeł zobowiązań Polski wynikających z instrumentów międzynarodowych i europejskich: konwencji MOP, Europejskiej Karty Społecznej oraz wspólnotowego prawa pracy.

12

Ocena realizacji przez Polskę przepisów konwencji nr 102 MOP dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego

84%

Uścińska G., Binaś A.

Polityka Społeczna

|

2019

|

nr 11-12

1-8

Artykuł omawia standardy Międzynarodowej Organizacji Pracy w obszarze zabezpieczenia społecznego, a głównie Konwencję nr 102 MOP dotyczącą minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. W tekście prezentuje się ocenę realizacji przez Polskę tej najważniejszej konwencji w obszarze zabezpieczenia społecznego oraz wnioski wynikające z tej oceny. (abstrakt oryginalny)

13

Standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy

84%

Uścińska G.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2018

|

nr 8

36-48

Artykuł omawia standardy zabezpieczenia społecznego Międzynarodowej Organizacji Pracy w formie konwencji i zaleceń. Mają one wpływ na krajowe standardy w tym obszarze. Konwencja nr 102 dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego uznawana jest za podstawowy instrument międzynarodowy w zakresie zabezpieczenia społecznego. (abstrakt oryginalny)

14

Potwierdźmy słowa czynami: prawo do zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej - argumenty przemawiające za nową konwencją międzynarodową

84%

Cichon M.

Polityka Społeczna

|

2020

|

nr 1

11-20

Prawo człowieka do zabezpieczenia społecznego weszło do prawa międzynarodowego w połowie ubiegłego wieku. W 2012 r. Międzynarodowa Konferencja Pracy poczyniła ostatni krok w kierunku skonkretyzowania tego prawa, przyjmując Zalecenie nr 202 dotyczące minimalnego zakresu ochrony socjalnej. Wkrótce potem, w 2015 r., światowa społeczność narodów przyjęła cele zrównoważonego rozwoju, które zawierają kompleksową agendę ochrony socjalnej. Te dwa instrumenty wspólnie wyznaczają globalne cele w zakresie ochrony socjalnej, dostępne dla wszystkich ludzi. W artykule przedstawiono argumenty za tym, że MOP lub ONZ muszą podjąć kolejny krok i przekształcić "miękkie" instrumenty zaleceń i celów w instrumenty "twarde" oraz opracować nową konwencję w sprawie powszechnego dostępu do przynajmniej minimalnego zakresu ochrony socjalnej, aby stworzyć prawdziwą gwarancję dla prawa do zabezpieczenia społecznego i utrudnić odwrócenie osiągniętego postępu społecznego. (abstrakt oryginalny)

15

Let Us Walk the Talk: the Right to Social Security and Social Protection - the Case For a New International Convention

84%

Cichon M.

Polityka Społeczna

|

2019

|

nr 1 (ang) How Decent Will Be Work in the Future? Centenary of the International Labour Organization

31-36

The human right to social security entered into international law in the middle of the last century. In 2012 the International Labour Conference took the latest step towards the concretisation of this right when it adopted its recommendation No. 202 (R202) concerning national floors of social protection. Shortly thereafter, in 2015, the global community of nations adopted the Sustainable Development Goals (SDGs) which contain a comprehensive social protection agenda. Together, these two instruments set clear global objectives of social protection accessible to all people. It is argued here that the ILO or the UN have to take the next step and transform "soft" instruments of recommendation and goals into "hard" ones and develop a new convention on universal access to at least floor of social protection to a create true safeguard for the right to social security and make it more difficult to reverse achieved social progress. (original abstract)

16

Evaluation of the Implementation of ILO Convention No. 102 by Poland

84%

Uścińska G., Binaś A.

Polityka Społeczna

|

2019

|

nr 1 (ang) How Decent Will Be Work in the Future? Centenary of the International Labour Organization

36-41

The article discusses the social security standards of International Labour Organisation (ILO), mainly the ILO Convention No. 102 on minimum social security standards. The paper presents an assessment of the implementation by Poland of this key social security convention and conclusions drawn from the assessment. (original abstract)

17

Istota i funkcje instytucji pośrednictwa pracy

84%

Kukulak-Dolata I.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

1995

|

135 Rynek pracy i bezrobocie

91-102

Przedstawiono funkcje i cele publicznego pośrednictwa w aspekcie wymagań Międzynarodowej Organizacji Pracy i obecnej sytuacji na rynku pracy.

18

Międzynarodowe regulacje w zakresie ochrony informacji personalnej i ich konsekwencje dla zarządzania kadrami

84%

Szambelańczyk J., Majerowicz M., Szkałuba J.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1997

|

nr 255

120-140

W artykule omówiono zagadnienia dotyczące ochrony informacji personalnej o pracowniku w kontekście potrzeb i wykorzystania tych informacji w zarządzaniu kadrami. W Polsce problematyka ochrony informacji personalnej nie jest postrzegana jako ważne ograniczenie zarządzania kadrami. Autorzy zaprezentowali rozwiązania zachodnie na przykładzie Danii, Francji, Stanów Zjednoczonych i instytucji międzynarodowych oraz zwrócili uwagę na konsekwencje ich wprowadzenia w praktyce polskiej.

19

Ochrona przed przemocą w miejscu odbywania stażu przez osoby bezrobotne - polskie standardy w świetle Konwencji nr 190 MOP

84%

Staszewska-Kozłowska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 12

3-10

Artykuł został poświęcony problematyce ochrony prawnej przed przemocą osób bezrobotnych w trakcie odbywania stażu, który zalicza się do najczęściej stosowanych podstawowych form aktywizacji zawodowej. Problematyka ta nabiera szczególnego znaczenia w świetle Konwencji nr 190 MOP dotyczącej eliminacji przemocy i molestowania w świecie pracy, w której stażyści zostali explicite wskazani obok pracowników jako grupa, której ochrona przed przemocą i molestowaniem powinna być zagwarantowana. Niejasny charakter prawny stażu oraz złożoność relacji zachodzących pomiędzy trzema podmiotami zaangażowanymi w jego realizację, daje asumpt do rozważań na temat przyjętego przez polskiego ustawodawcę modelu ochrony oraz jego zgodności z Konwencją nr 190 MOP, która w razie ratyfikacji będzie wyznaczała standardy ochrony przed przemocą w świecie pracy. (abstrakt oryginalny)

20

Podstawowe gwarancje zabezpieczenia społecznego - praktyka, koncepcja, standard i globalna polityka społeczna

84%

Hagemejer K.

Polityka Społeczna

|

2013

|

nr 11-12

15-20

W dniu 14 czerwca 2012 r. Międzynarodowa Konferencja Pracy przyjęła jednogłośnie nowe zalecenie dotyczące krajowych podstawowych gwarancji zabezpieczenia społecznego - national floors of social protection (ILO 2012a). Tak więc dokładnie sześćdziesiąt lat po przyjęciu konwencji MOP nr 102 dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego nowy instrument uzupełnia międzynarodowy kodeks obowiązujących w tym zakresie standardów. Międzynarodowe standardy w zakresie pracy i polityki społecznej ustalane są zawsze jako rezultat identyfikacji pewnego problemu społecznego obecnego w skali globalnej. Międzynarodowa Organizacja Pracy dokonuje następnie przeglądu istniejących rozwiązań prawnych, praktyki i doświadczeń w rozwiązywaniu tego problemu w krajach członkowskich, a następnie rozważa, czy i w jaki sposób istniejące rozwiązania można skodyfikować w formie konwencji lub zalecenia (ILO 2009а). Tak też było w przypadku nowego zalecenia przyjętego w 2012 r.(fragment tekstu)