Badania adhezji powłok akrylowych metodą odrywową udowodniły istotny wpływ chropowatości powierzchni podłoża stalowego, zależnej od gradacji papieru ściernego, na wytrzymałość jego połączenia adhezyjnego z powłoką. Stwierdzono, że im większe były rozmiary ziarna papieru ściernego, tym wytrzymałość połączenia adhezyjnego powłoki z podłożem stalowym była większa. Gradacja papieru ściernego miała również istotny wpływ na charakter zerwania kontaktu powłoki z podłożem. Badając metodą odrywową adhezję powłoki akrylowej, nałożonej na podłoże stalowe przygotowane gruboziarnistym papierem ściernym P80 (którego nasyp tworzyły ziarna elektrokorundu o rozmiarach 180÷212 μm), zanotowano rozerwanie kohezyjne w międzywarstwie, na obszarze odpowiadającym 85% powierzchni odrywanego stempla. Rozerwanie kohezyjne w warstwie podkładowej na obszarze odpowiadającym 50% powierzchni odrywanego stempla oraz rozerwanie kohezyjne w międzywarstwie, na obszarze odpowiadającym 40% powierzchni odrywanego stempla zaobserwowano natomiast w przypadku przygotowania podłoża średnioziarnistym papierem ściernym P150 (o ziarnie 90-106 μm). Rozerwanie kohezyjne w warstwie podkładowej, na obszarze odpowiadającym 75% powierzchni odrywanego stempla stwierdzono w przypadku przygotowania podłoża drobnoziarnistym papierem ściernym P600 (o ziarnie 25-27 μm). (abstrakt oryginalny)