Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Collaborative Inquiry for Knowledge Building among Children in Clinical Courses at the Master's Level at an American College in New York State: A Descriptive Case Study

100%

Vokatis B.

Chowanna

|

2022

|

1(58)

1-14

In this article, I describe how I teach graduate students who are in-service teachers in our master's literacy program on how to facilitate in- quiry-based learning among school children. This type of learning concen- trates on students' curiosity, asking questions, and investigating problems in collaboration. The teacher in such learning is more of a facilitator working to- wards helping children in becoming more independent learners. In my role as a teacher educator and coach I have used several resources to develop my own practice of teaching inquiry learning since 2015. I describe how I structure my graduate students' tutoring for inquiry and how I teach the ways of utilizing literacy teaching strategies and routines, such as shared reading and account- able talk, in order to facilitate children's knowledge building and their in- creasing independence in collaborative work. I also describe how my research interests that concentrate around investigating innovative inquiry-based learning spaces has informed this teaching. (original abstract)

2

Ekologia w terenie - logistyka edukacji ekologicznej na etapie szkoły podstawowej

84%

Pawelec L.

Logistyka

|

2015

|

nr 4, CD 2

8108-8112

Środowisko przyrodnicze jest niezwykle znaczącym czynnikiem kształtującym osobowość człowieka zwłaszcza w początkowych etapach jej tworzenia się. W edukacji ekologicznej, podobnie jak i w innych obszarach kształcenia, najważniejsze jest uczenie się przez działanie i przeżywanie, co umożliwia edukacja w terenie. Edukacja w środowisku oznacza uczenie o środowisku poprzez bezpośrednie działanie w kontakcie z nim. W ten sposób stymulowana jest wielostronna aktywność dziecka. Przyroda budzi wrażliwość dziecka na piękno i zniszczenie środowiska, kształtuje jego poczucie odpowiedzialności za otoczenie, pobudza ciekawość i warunkuje nabywanie kompetencji działania na rzecz środowiska. Lekcja w terenie daje dużo lepsze efekty edukacyjne niż lekcja w szkole. Jest to najbardziej efektywny sposób kształtowania postaw proekologicznych. Podczas zajęć w terenie uczniowie szkoły podstawowej mogą poznawać piękno przyrody i obserwować skutki działalności człowieka w środowisku. Pozwalają one rozwijać postawę aktywną i prowadzą do podejmowania działań na rzecz ochrony przyrody. Wszelkie zadania, które nauczyciel przygotowuje dla uczniów podczas zajęć w plenerze powinny być nastawione na rozwijanie przez nich świadomości i odpowiedzialności za obecny i przyszły stan środowiska. Tylko człowiek, który jest świadomy swojego wpływu na środowisko i przyjmuje odpowiedzialność za los własny i innych ludzi oraz przyszłych pokoleń, zdobywa gotowość do podejmowania różnorodnych działań w obszarze ekologii.(abstrakt oryginalny)

3

Professional Development of Older Employees in Small and Medium Enterprises

84%

Trochimiuk R.

Management and Business Administration. Central Europe

|

2015

|

23

|

nr 1

79-94

Purpose: The aim of the paper is to present and assess professional development opportunities for older employees in SME. Methodology: In the process of desk research, the author has discerned a number of characteristics of training activities conducted by SMEs. The management of older employees' professional development is discussed on the basis of selected research findings, i.a. CATI and CAPI surveys conducted in the framework of the "Comprehensive program of activation of people aged 50+" project carried out by the Department of Human Resource Management at Kozminski University in 2010-2012. Findings: The first part of the paper discusses the specificity of training measures undertaken in SMEs. According to a large body research results available, these include: informality, reactivity, short-term perspective, focus on solving current problems, "learning by doing", focus on the development of specific skills and organizational knowledge, lack of professional organization of trainings. The core part of the paper focuses on the management of professional development of older employees in SMEs. The majority of surveyed firms have declared providing their older and younger employees with the same access to training. However, it does not always mean training is organised, or that employees aged 50+ participate in it. Moreover, the survey has proven the existence of significant differences in assessments and opinions among entrepreneurs and employees. Originality/value: This paper discusses professional development of older SME employees, which is a relatively new problem; it is based on an extensive body of research. Managing professional development of older workers is one of the most important challenges faced by SMEs in the twentyfirst century and it shall require extensive and thorough research in the future. (original abstract)

4

Metody aktywizujące stosowane w dydaktyce na przykładzie wybranych narzędzi wykorzystywanych w wirtualnej edukacji

84%

Abramek E., Piesiur T., Słaboń M., Żytniewski M.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2005

|

Systemy wspomagania organizacji SWO'2005

17-25

Pod pojęciem metod aktywizujących stosowanych w dydaktyce należy rozumieć tzw. uczenie się przez działanie, Badania prowadzone w dydaktyce, odnośnie efektywności procesu nauczania, wskazują że nauczanie jest najbardziej efektywne jeżeli zaangażuje uczestników szkolenia. Wobec faktu, że zdobywanie wiedzy poprzez nauczanie w formie e-learningu wymaga dużej samodyscypliny, zaangażowania oraz nakładów pracy ze strony uczących się, rozwój metod aktywizujących nabiera nowego znaczenia. Metody aktywizujące w e-learningu mogą odnosić się do trzech obszarów: treści, formy oraz tempa przekazywania informacji. Poprzez działanie w tych trzech obszarach możemy zrealizować podejście do nauczania w e-learningu, w nowej formule nazywanej w skrócie 3J: just enough - dokładnie tyle treści, ile trzeba just for me - akurat dla mnie, just in time - szkolenia we właściwym czasie Jak pisze Marek Hyla, ?just enough? to jeden z postulatów e-learningu, który polega na dostarczeniu uczącemu się jedynie takiej porcji wiedzy, która jest niezbędna do rozwiązania problemu. Wiąże się on ponadto z kontrolą procesu szkolenia oraz możliwością zakończenia go w dowolnej chwili. ?Just in time? polega na dostarczaniu wiedzy i umiejętności w momencie, gdy są one niezbędne do rozwiązania problemu. Dodatkowo postulat ten jest rozumiany jako dostęp do materiałów dydaktycznych w miejscu i czasie odpowiednim dla uczącego się. Obserwując rozwój e-learningu, coraz większego znaczenia nabiera postulat ?just for me?. Oznacza on podejście do nauczania ukierunkowanego na jakość kształcenia. Polega bowiem, na dostosowywaniu materiału dydaktycznego do indywidualnych wymagań użytkownika. Materiał dokładniej odpowiada potrzebom uczącego się. Mamy tu do czynienia z personalizacją procesu. (fragment tekstu)

5

Learning by Doing Nasdaq FaceBook Experience

84%

Vila Biglieri J. E., Małecka J.

Horyzonty Polityki

|

2019

|

10

|

nr 31 Władza polityczna w tradycji judeo-chrześcijańskiej

81-102

RESEARCH OBJECTIVE: The future of financial economics development belongs to the capital market solutions - an alternative source of effective financing. The purpose of the article is an attempt to make a glance for teaching experience based on new financial pedagogy, factual on learning by doing and simulating - active decision making in the process of choice the financial instruments from capital market solutions. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The world of stock exchanges is dominated by 16 major players, whose total market capitalization exceeding USD 1 trillion in which the United States represents 40.01% of the global market capitalization. All recognizable brands, such as: Apple, Google, Intel, Microsoft or FaceBook are listed on the NASDAQ stock exchange. Looking for a suitable example that would allow students to be creatively involved in learning through new financial pedagogy, the FaceBook were choose. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Facebook is a reliable - in terms of capitalization and market value - listed company, which is also a global leader in social networks. Two-minute real calls were used to show the opportunities and threats arising from stock market investments. The received effects of students' inference were compared with the knowledge they acquired after using traditional teaching materials. RESEARCH RESULTS: Authors present in the article mechanisms func- tioning on the capital market and the inference process, enabling profitable decisions to be made a few days before the expiry date of the option, as well as the limitations resulting from the use by students' traditional textbooks and the knowledge transferred through them. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The study covered the results of efficiency and the ability to avoid inhibiting the development of student learning in the field of capital market instruments through direct action and involvement them in decision making processes. (original abstract)

6

Rola action learning w rozwoju i edukacji menedżerów

84%

Urbanik-Papp G.

Zarządzanie Zasobami Ludzkimi

|

2001

|

nr 5

107-117

W artykule omówiono action learning, czyli "uczenie się przez działanie", zaliczane do metod uczenia się na stanowisku pracy, które coraz częściej stosowane jest w uzupełnieniu lub zamiast tradycyjnego szkolenia. Przedstawiono definicję i założenia teoretyczne oraz cztery głowne szkoły action learning: milczącą, naukową, doświadczeniową, krytycznej refleksji.

7

Znaczenie branż z istotnymi efektami uczenia się przez działanie dla zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności państw średnio rozwiniętych na przykładzie produkcji autobusów w Polsce

67%

Truskolaski S.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 213

155-173

W artykule wskazano alternatywny w stosunku do stosowanych obecnie metod przekształcania kraju w GOW kierunek wzbudzania innowacyjności kraju średnio rozwiniętego poprzez stymulowanie innowacyjności branż, które charakteryzują wysokie wymagania dotyczące kapitału ludzkiego i organizacyjnego w formie know-how czy wysokich kwalifikacji pracowników. Kraje średnio rozwinięte dysponują w takich rodzajach produkcji przewagą konkurencyjną w porównaniu do państw wyżej zaawansowanych technologicznie, gdyż z powodu braku możliwości substytuowania pracy kapitałem koszty produkcji w państwach bardziej rozwiniętych są wyższe. W artykule podkreśla się znaczenie produkcji autobusów, wymagającej zarówno wysokich umiejętności pracowników, jak i elastycznego dopasowania wyrobu do potrzeb odbiorców, a więc w której efekty uczenia się przez działanie są również wysokie. Dane statystyczne wskazują, że produkcja autobusów w Polsce charakteryzuje się bardzo wysoką ujawnioną przewagą względną w porównaniu do państw UE-27. Wskaźnik produktywności siły roboczej korygowanej płacami jest ponad dwukrotnie wyższy niż w krajach UE-27, a także w porównaniu do najważniejszego odbiorcy autobusów produkowanych w Polsce - Niemiec. Bez korekty płacami wskaźnik jest niższy niż w Niemczech, ale jest 2,5-krotnie wyższy w porównaniu do średniej dla przetwórstwa przemysłowego w Polsce. Cała branża produkcji środków transportowych wykazuje wyższe przyrosty produkcyjności niż pozostałe sektory przetwórstwa przemysłowego w Polsce. Najwyższe tempo wzrostu notuje się w przypadku nadwozi autobusowych. Tempo wzrostu produktywności jest więc wyższe w tych typach produkcji, w których efekty uczenia się przez działanie są najwyższe. (abstrakt oryginalny)

8

Sposoby akumulacji wiedzy w modelach wzrostu gospodarczego

67%

Nowak W.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2007

|

z. nr 10

282-296

Własności modelu wzrostu gospodarczego zależą od wyboru sposobu akumulacji wiedzy. W artykule analizuje się wybrane sposoby endogenizacji wiedzy w starej i nowej teorii wzrostu gospodarczego. W przypadku starej teorii prezentuje się koncepcję postępu technicznego indukowanego uczeniem się przez działanie oraz równania akumulacji wiedzy zaproponowane przez H. Uzawę (1965) i K. Shella (1966). Endogenizacja wiedzy w nowej teorii ukazana jest na przykładzie modelu P. M. Romera (1986) oraz modeli działalności badawczo-rozwojowej: P. M. Romera (1990), C. I. Jonesa (1995) i T. S. Eichera i S. J. Turnovsky'ego (1999). Ponadto w artykule bada się konsekwencje dla polityki ekonomicznej wynikające z wyboru danego sposobu endogenizacji wiedzy. (abstrakt oryginalny)

9

Rozwój regionalny: główne problemy teorii i polityki

67%

Poliński R.

Prakseologia i Zarządzanie. Zeszyty Naukowe Towarzystwa Naukowego Prakseologii

|

2020

|

nr 2

65-81

Przedmiotem nauki o regionach (regional science) jest region ekonomiczny rozumiany jako określona organizacja działalności społeczno- ekonomicznej w przestrzeni (na pewnym terytorium). Teoria systemów ujmuje region ekonomiczny jako układ zdolny do określania własnych celów, charakteryzujący się strukturalnością i hierarchicznością ze względu na wewnętrzny i zewnętrzny podział pracy, względną odrębnością wobec otoczenia i otwartością w stosunku do własnego środowiska, dysponowaniem zasobami czynników egzogenicznych i endogenicznych oraz transformowaniem ich w dobra i usługi, a także zdolnością do zwiększania stopnia swego zorganizowania i sprawności. Spośród czterech typów regionów ekonomicznych: jednorodnych, węzłowych, kompleksowych i klastrów rozwoju działalności gospodarczej, szczególną, motoryczną rolę w dynamizacji i intensyfikacji rozwoju regionalnego przypisuje się klastrom (clusters) jako gronowym strukturom przestrzennym bazującym na szeroko rozumianych czynnikach aglomeracyjnych i innowacyjnych, cechującym się intensywnymi przepływami informacji, wiedzy i technologii, w dążeniu uczestników życia gospodarczego do znacznej redukcji niepewności i ryzyka na rynkach krajowych i międzynarodowych. Dla polityki i strategii rozwoju regionalnego szczególny walor praktyczny i aplikacyjny ma nowa teoria wzrostu endogenicznego, uznająca za główne czynniki długookresowego wzrostu gospodarczego inwestycje w kapitał ludzki, endogenicznie ujmowane wynalazki i innowacje, międzynarodowe i międzyregionalne efekty zewnętrzne spillovers, związane z transferami wiedzy, technologii i kapitału, a także procesy learning by doing (uczenia się przez działanie) w działalności naukowo- badawczej i produkcyjnej. Głównym kierunkiem przezwyciężania regionalnych zróżnicowań w zakresie poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego powinno być efektywne wykorzystanie endogenicznych zasobów rzeczowych i ludzkich, a także tworzenie wyższych form regionalnej organizacji działalności gospodarczej i innowacyjnej, w tym przede wszystkim klastrów produkcyjnych i usługowych. Rozwój regionalny to wzrost potencjału społeczno-ekonomicznego regionu oraz trwała poprawa jego konkurencyjności i poziomu życia mieszkańców w kontekście wpływu na rozwój kraju i ewentualnie międzynarodowego ugrupowania integracyjnego. (abstrakt oryginalny)

10

Postęp technologiczny, kapitał ludzki i kapitał społeczny w modelach równowagi ogólnej

67%

Dąbrowski I.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2012

|

z. 119

40-50

Zagadnienie równowagi ogólnej należy rozpatrywać w kontekście kapitału rzeczowego, kapitału ludzkiego i kapitału społecznego. Kapitał rzeczowy to pochodzące z przyrody składniki materialne wykorzystywane w procesach gospodarowania. Kapitał ludzki to wiedza i umiejętności podmiotów, w szczególności zdolności do pozyskiwania i przetwarzania informacji o kapitale rzeczowym, zdolności do przełamywania ograniczonej mobilności i pokonywania problemów związanych z niepodzielnością. Kapitał społeczny to postawa podmiotów przy współpracy z innymi podmiotami, zdolność do budowania relacji i eliminowania defektów koordynacji. Klasyczny model równowagi ogólnej opierał się na bardzo rygorystycznych założeniach, które powodowały wyłączenie problemu wielopunktowości równowagi. Założenia te miały dwojaki charakter: z jednej strony, techniczny (fizyczny, przyrodniczy), eliminując niedoskonałości "przyrody", a z drugiej strony, społeczny, eliminując awersję do ryzyka. W rzeczywistych warunkach, przy ograniczeniach przyrody i ograniczeniach behawioralnych, podmioty tak naprawdę nie muszą być zakładnikami swojego poprzedniego położenia. Analiza równowagowa powinna poszukiwać rozwiązania problemu istoty i przyczyn tego, że pierwotna równowaga była bliżej lub dalej punktu równowagi ogólnej optymalnej. Kluczowa jest też odpowiedź na pytanie, co powinno się wydarzyć w systemie ekonomicznym, żeby punkt równowagi mógł się przybliżyć do równowagi optymalnej. Postęp technologiczny i learning by doing z jednej strony przybliżają równowagę optymalną i supraoptymalną, z drugiej strony mają także wpływ na behawioralne parametry struktury (kapitał społeczny). Zwiększenie dostępu do informacji może spowodować większą skłonność podmiotów do podejmowania kooperacji. Działania, uchodzące kiedyś w ich percepcji za ryzykowne, przy lepszym nasyceniu informacyjnym są już akceptowane. Ważną rolę w przełamywaniu defektów koordynacji może odegrać superpodmiot, jakim może być władza publiczna. Wykorzystując uprawnienia władcze i przewagę informacyjną, władza publiczna może ułatwiać koordynowanie działań innych podmiotów i pomóc lub wręcz wymóc przejście do nowego stanu równowagi ogólnej, lepszego w sensie Pareta. (abstrakt autora)

11

Konstruktywizm edukacyjny w nauczaniu przedsiębiorczości metodą gier elektronicznych

67%

Gaweł A., Wach-Kąkolewicz A.

Horyzonty Wychowania

|

2016

|

15

|

nr 34 Edukacja w służbie przedsiębiorczości

87-102

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest zaprezentowanie znaczenia metody wirtualnych gier strategicznych w edukacji przedsiębiorczej w kontekście projektowania i prowadzenia zajęć zgodnie z założeniami konstruktywistycznej teorii uczenia się i poznania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano studium przypadku. Przedstawiono wirtualne gry strategiczne będące wynikiem realizacji prac w dwóch międzynarodowych projektach dydaktycznych. Odwołując się do założeń konstruktywistycznej teorii uczenia się i poznania (J. Piaget, L. Wygotski, J. Bruner) oraz koncepcji uczenia się przez doświadczenie D. Kolba, omówiono wykorzystanie gier elektronicznych jako metody kształcenia oraz wskazano możliwości realizacji zajęć z zakresu przedsiębiorczości zgodnie z założeniami konstruktywistycznymi. PROCES ARGUMENTACJI: Artykuł rozpoczyna zagadnienie specyfiki nauczania przedsiębiorczości, które z założenia powinno kształtować postawy proaktywne i kreatywne. Autorki poruszają zagadnienie uczenia się przez działanie, wskazując, iż metody aktywizujące, w tym gry elektroniczne, są współcześnie odpowiednimi strategiami edukacyjnymi. Na specyfikę edukacji przedsiębiorczej nałożone zostają założenia paradygmatu konstruktywistycznego, a na jego tle opisany cykl uczenia się według Davida Kolba, będący ramą dla projektowania procesu nauczania. W kolejnej części autorki przedstawiają konstruktywistyczną propozycję prowadzenia zajęć z przedsiębiorczości z wykorzystaniem metody gier elektronicznych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zaprezentowana analiza wykorzystania gier elektronicznych w edukacji przedsiębiorczej wskazuje, że metoda ta wpisuje się w założenia współczesnych teorii i koncepcji pedagogicznych, sytuujących uczącego się w centrum procesu dydaktycznego. Gry uruchamiają przedwiedzę studenta, angażują wielostronnie, umożliwiają uczenie się w grupie, refleksję w działaniu i nad działaniem oraz aplikację nowych rozwiązań. Pozwalają na doświadczanie i indywidualne konstruowanie wiedzy w społecznym kontekście. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zaprezentowany w artykule tok rozumowania służy zwróceniu uwagi na kilka kwestii. Po pierwsze na fakt, iż edukacja przedsiębiorcza z założenia powinna być nauczana metodami aktywizującymi. Po drugie, że kształcenie w uczelni wyższej powinno być zorientowane na studenta i jego wielostronną aktywność. Po trzecie, iż gry elektroniczne będące przedmiotem analizy są ciekawą konstruktywistyczną propozycją dydaktyczną dla nauczycieli przedsiębiorczości. Mogą także stanowić źródło inspiracji dla wszystkich nauczycieli, poszukujących niekonwencjonalnych rozwiązań w zakresie dydaktyki akademickiej. (abstrakt oryginalny)

12

Entrepreneurial Experience and Venture Success: A Comprehensive Meta-Analysis of Performance Determinants

67%

Grežo M., Hanák R.

Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation (JEMI)

|

2024

|

20

|

nr 1 Exploring Entrepreneurial Intentions, Innovation, and Performance in Small and Medium-Sized Enterprises

5-29

PURPOSE: In both theory and practice, the entrepreneur's prior experience is considered to be one of the most important human capital factors affecting venture performance. Nonetheless, the research on the effect of experience on venture performance has produced inconclusive findings. The literature explaining this inconclusiveness is sparse, but several determinants have been identified, such as the variability in the conceptualization and measurement of experience and performance, age of the investigated ventures, types of industry, or size and composition of venture management. The inconsistency of these features across primary studies makes it difficult to compare the results and to integrate findings. METHODOLOGY: This meta-analysis reviews and summarizes 80 primary studies in order to investigate the relationship between entrepreneur's experience and venture performance. We investigated the effect of five determinants of this relationship, namely the type of experience, type of performance, venture age, size of managerial team, and composition of managerial team. A random effect model was applied and the correlation coefficient was used as an indicator of effect size. FINDINGS: The study found that experience positively affected venture performance, although the magnitude of the effect was rather small. Venture performance showed to have the strongest significant relationship with start-up experience, followed by industrial, working, and managerial experience. International, functional, and entrepreneurial experience had a non-significant effect on venture performance. Moreover, the effect of experience on venture performance was not significant for older ventures. Experience significantly affected two types of venture performance, namely the size of venture and profitability, while the effect on growth was non-significant. Finally, of all the types of venture management, the experience of owner-inclusive entrepreneurial teams had the greatest effect on venture performance. IMPLICATIONS: Investor practitioners may find it helpful to assess entrepreneurs' experience within a broader context, taking account of the types of experience the entrepreneur possesses. Entrepreneurs' international, functional, and entrepreneurial experience should be considered very carefully, as they had a non-significant effect on venture performance. In contrast, having experience of founding a venture or of a particular industry seems to provide more value than experience of doing business internationally, or being in business for many years. Another important aspect that investors and venture capitalists should take into account is the size and composition of the entrepreneurial team and the extent to which the venture proposal reflects the different types of experience the team members possess. ORIGINALITY AND VALUE: The study contributes to the human capital literature by firstly attempting to examine systematically the overall magnitude of the relationship between entrepreneur's experience and venture performance. It also contributes by investigating the determinants of the relationship between experience and venture performance. It summarizes and combines previous inconclusive findings about the impact of different types of experience on different venture performance outcomes. (original abstract)