Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Livestock market
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
2
Content available remote Polski handel zagraniczny kaczkami żywymi i mięsem kaczym w latach 2012-2016
100%
Głównym celem artykułu jest przedstawienie polskiego rynku kaczego w latach 2012-2016 w kontekście zmian w handlu zagranicznym wybranymi produktami kaczymi. W badanym okresie Polska była eksporterem netto mięsa i podrobów kaczych, importerem netto kaczek żywych. W 2016 r. w porównaniu z 2012 r. pogłowie kaczek wzrosło o prawie 43%, przy wzroście ich ubojów oraz zwiększeniu eksportu produktów kaczych. Korzystnie na rozwój rynku oddziałuje zainteresowanie spożyciem tego gatunku mięsa w kraju, czemu sprzyja moda na spożywanie innych gatunków mięs niż kurze. Pomimo że produkcja żywca kaczego w Polsce była niewielka, w 2013 r. była ona ich szóstym producentem w Europie, a w 2016 nawet trzecim największym w UE. Znaczna część krajowej produkcji mięsa kaczego była eksportowana, przede wszystkim do Niemiec. Eksportowano głównie mięso i podroby kacze, a importowano przede wszystkim kaczki żywe(abstrakt oryginalny)
Wprowadzanie na coraz szerszą skalę wyceny żywca według klasyfikacji EUROP należy uznać za korzystne, ponieważ jest to system motywujący producentów żywca do poprawy jakości żywca. Skuteczność wprowadzenia systemu zwiększa się wraz z tworzeniem przez zakłady baz surowcowych opartych na umowach kontraktacyjnych i zmniejszaniem udziału skupu wolnorynkowego. Doprowadzenie do sytuacji, w której większość surowca dostarczają producenci w ramach umów wieloletnich, umożliwia bardziej systematyczną pracę hodowlaną nad poprawą mięsności i otrzymywaniem surowca dobrej jakości. (fragment tekstu)
4
Content available remote Polski rynek drobiu po wstąpieniu do Unii Europejskiej
75%
Głównym celem artykułu jest przedstawienie polskiego rynku drobiu po wejściu do Unii Europejskiej w kontekście zmian w handlu zagranicznym produktami drobiowymi. W badanym okresie obserwuje się tendencję do powiększania się dodatniego salda obrotów handlowych. W ostatniej dekadzie nieznacznemu wzrostowi pogłowia drobiu towarzyszył aż dwukrotny wzrost jego produkcji oraz znaczne zwiększenie eksportu produktów drobiowych. Wzrostowej dynamice eksportu mięsa drobiowego sprzyjała konkurencyjność cenowa i jakościowa tego typu asortymentów na rynku unijnym. Korzystnie na rozwój rynku oddziaływała również tendencja wzrostowa w spożyciu tego gatunku mięsa w kraju, która wynikała między innymi z jego relatywnie niskich cen w stosunku do innych gatunków mięs, a w szczególności w relacji do wołowiny. Popularnymi asortymentami w eksporcie były produkty kurze. Ponadto wystąpił wzrost koncentracji produkcji żywca drobiowego przy jednoczesnym skróceniu średniego cyklu produkcyjnego i zwiększeniu wydajności poubojowej żywca(abstrakt oryginalny)
Cykliczność produkcji i podaży żywca wieprzowego jest zjawiskiem obiektywnym, charakterystycznym nie tylko dla polskiego rolnictwa. "Cykle świńskie" mają zróżnicowane czasookresy, przedstawiane za pomocą przemiennie odwracanej paraboli. Ich przebieg, czas trwania, skala wahań produkcji i podaży w dużym stopniu zależą od opłacalności chowu. Przed urynkowieniem gospodarki decydowały o tym głównie ceny i podaż podstawowych pasz, co miało ścisły związek z wielkością ich plonów i zbiorów. W latach 90. na opłacalność chowu trzody wpływała także w znacznym stopniu koniunktura na rynku mięsa, wynikająca z wzajemnych relacji popytu i podaży na ten rodzaj mięsa. Celem niniejszej pracy są wyodrębnienie i ocena skali cyklicznych wahań produkcji i podaży żywca wieprzowego w Polsce w latach 1991-2000. (fragment tekstu)
Wyrazem zachodzących zmian w wielkości i strukturze produkcji zwierzęcej jest różnokierunkowy rozwój pogłowia zwierząt gospodarskich i jego przestrzenne rozmieszczenie. Charakterystyczną cechą rozmieszczenia pogłowia zwierząt jest jego zróżnicowanie przestrzenne, będące wynikiem oddziaływania warunków przyrodniczych, historycznych, politycznych i czynników społeczno-ekonomicznych. Jednocześnie siła związków między wymienionymi warunkami i czynnikami a natężeniem chowu poszczególnych gatunków zwierząt jest różna, co wyraźnie można zaobserwować na ryc. 1-8 (na kolorowej wkładce). Niezależnie od kierunku i dynamiki zmian pogłowia obserwuje się stałą tendencję do koncentracji zwierząt gospodarskich na coraz mniejszej powierzchni, ale także stale powiększający się obszar ich dużego rozproszenia (dekoncentracji). (fragment tekstu)
Celem badań było wskazanie koniunktury na rynku żywca wieprzowego w 2012 r. na tle tendencji w poprzednich latach. Sektor trzody chlewnej na świecie należy do głównych gałęzi agrobiznesu. Podaż mięsa wieprzowego i jego spożycie są najwyższe wśród wszystkich gatunków mięsa, znaczący udział ma również handel zagraniczny. Kilkanaście ostatnich lat charakteryzowała tendencja dynamicznego wzrostu produkcji, przede wszystkim w krajach rozwijających się. Motorem wzrostu był rosnący poziom PKB i dochodów dyspozycyjnych ludności, które stymulowały popyt na produkty mięsne. Z drugiej strony pojawiły się determinanty ograniczające wzrost podaży, do których zaliczyć można zwiększenie kosztów produkcji, zmniejszający się areał ziemi rolniczej z przeznaczeniem na produkcję pasz, coraz bardziej restrykcyjne wymogi związane z ochroną środowiska naturalnego czy też zmiany klimatyczne, warunkujące podaż roślin paszowych. Analiza dotyczy przede wszystkim tych państw, które mają najwyższy udział w produkcji mięsa wieprzowego i/lub handlu zagranicznym tym mięsem, tj. Chin, Stanów Zjednoczonych, krajów UE, Brazylii i Rosji. Wykorzystano dane z baz statystycznych Eurostatu, FAO, OECD, MFW i USDA. (abstrakt oryginalny)
Dokonano oceny 10 ferm województwa śląskiego i małopolskiego, prowadzących w sposób intensywny produkcję żywca kurcząt brojlerów. Stwierdzono, że fermy województwa śląskiego dysponują znacznie większą powierzchnią produkcyjną niż fermy zlokalizowane w Małopolsce, a dla ich właścicieli prowadzenie fermy jest w większości przypadków jedynym źródłem utrzymania (w 60% badanych ferm śląskich udział dochodu z ferm stanowił 100% dochodu ogółem, a w Małopolsce - w 30% badanych obiektów). Zaplecze produkcyjne, którymi dysponowali producenci, jak budynki do odchowu, powstały w tym samym okresie (prawie 70% wychowalni w obu analizowanych regionach powstało przed 1979 rokiem). Wyposażenie w produkcyjne środki trwałe (jak systemy paszowe, pojenia i inne) było lepsze w fermach śląskich. Różnice dotyczyły zasobności w ziemię użytkowaną rolniczo, gdyż jedynie dwie fermy województwa śląskiego posiadały ziemię, a w województwie małopolskim - ziemię posiadało 5 gospodarstw. Występuje większa specjalizacja produkcji rolniczej w regionie śląskim niż w małopolskim, gdzie gospodarstwa są tradycyjnie wielokierunkowe.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem rozważań jest sformułowane w 1895 roku przez Samuela Bennera pojęcie "cyklu świńskiego". Od tego czasu zarówno samo zjawisko, jak i jego mechanizm są badane i opisywane przez zagranicznych, ale też polskich naukowców. W niniejszym artykule przedstawiono kluczowe obszary badań amerykańskich w tym zakresie, jak przyczyny cyklu świńskiego; rozważania związane z teorematem pajęczyny, czy długością cyklu i jego poszczególnych faz; wskazując również na wyniki badań pochodzące z kilku ostatnich lat. Ważną częścią artykułu są badania cyklu świńskiego w Polsce tak przedwojennej, jak i powojennej. W tym ostatnim okresie istotną okolicznością było to, że badacze przedmiotu musieli zmierzyć się z problemem - czy cykliczne wahania produkcji mogą mieć miejsce w socjalistycznej gospodarce planowej? W artykule wydobyto też nie mniej ważny od teoretycznego, praktyczny aspekt badań związany z możliwością stabilizowania rynku trzody. Zaprezentowano różne podejście polityki rolnej w tym zakresie, tak w poszczególnych krajach jak i okresach. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie potrzeb integracji na rynku trzody chlewnej i wskazanie możliwych rozwiązań organizacyjnych. W analizie wykorzystano dane IERiGŻ-PIB na temat produkcji żywca wieprzowego w kraju oraz dane GIW dotyczące przedsiębiorstw branży mięsnej. Z badań wynika, że polski rynek żywca wieprzowego cechują luźne powiązania sfery produkcji ze sferą uboju. Brak współpracy zwiększa ryzyko i koszty działalności na wszystkich poziomach łańcucha żywnościowego i ogranicza konkurencyjność międzynarodową pojedynczych gospodarstw i przedsiębiorstw oraz sektora jako całości. Większa aktywność zakładów mięsnych w organizowaniu bazy surowcowej może doprowadzić do wzmacniania integracji pionowej na rynku wieprzowiny. (abstrakt oryginalny)
Niekorzystna sytuacja producentów żywca wieprzowego w Polsce była wynikiem wielu przyczyn. Obserwatorzy rynku wieprzowiny wskazywali m.in. na brak wsparcia rozwoju gospodarstw specjalizujących się w produkcji trzody chlewnej, duże rozdrobnienie i małą skalę produkcji, małą siłę grup producenckich oraz brak profesjonalizmu w zarządzaniu produkcją, w tym problemy z kontrolą kosztów produkcji. Z pewnością poprawa sytuacji na rynku wieprzowiny wymaga wielu długotrwałych zabiegów na różnych ogniwach tego łańcucha, natomiast na poziomie operacyjnym rolnicy mogą wesprzeć procesy decyzyjne kalkulacjami ekonomicznymi kosztów produkcji. Gospodarstwa uczestniczące w systemie AGROKOSZTY w wiodących w produkcji żywca wieprzowego regionach Wielkopolska i Śląsk oraz Mazowsze i Podlasie (razem ponad 70% pogłowia krajowej trzody chlewnej) wykazywały straty z tej produkcji. Wskaźnik opłacalności kształtował się na poziomie 88,7 i 93,5%. (abstrakt oryginalny)
Przeprowadzono analizę danych makroekonomicznych dotyczących funkcjonowania rynku żywca drobiowego oraz wskazano, jakie istotne zmiany zaszły po wejściu Polski do UE. W okresie tym nastąpił znaczny wzrost zarówno eksportu, jak i importu mięsa drobiowego i produktów, co w dużym stopniu umożliwiło dalszy wzrost produkcji na tym rynku. Spożycie mięsa drobiowego w Polsce nadal wzrasta, choć w zdecydowanie mniejszym stopniu niż w latach 1995-2003. Po akcesji do struktur UE nie obserwuje się w Polsce znaczniejszych wzrostów cen skupu żywca i cen detalicznych produktów drobiowych. Nastąpiła natomiast widoczna zmiana relacji cen skupu żywca drobiowego do cen pozostałych rodzajów żywca. (abstrakt oryginalny)
Przeprowadzone badania wskazały, że założony spadek cen skupu żywca spowodował skrócenie drugiej fazy produkcji, czyli przyśpieszenie wejścia produkcji w fazę nieopłacalną. W przypadku bardzo niskiej ceny skupu żywca należy uwzględnić również kształtowanie się wartości produktu przeciętnego. Z tego względu odchów kurcząt brojlerów przy cenie 2,0 zł/kg powinien trwać krócej niż 43,8 dni. Dla porównania, przy cenie 2,6 zł/kg żywca produkt przeciętny osiągnąłby wartość 1,0 zł dopiero w trzeciej fazie produkcji, na zakończenie odchowu trwającego 54 dni. W takim przypadku informacja ta nie miałaby żadnego wpływu na decyzje podejmowane przez producenta. (fragment tekstu)
Celem opracowania było zbadanie możliwości zastosowania podejścia wykorzystującego zmienne wyprzedzające w roli zmiennych objaśniających do krótkookresowego prognozowania cen żywca wieprzowego w Polsce. Specyfikację takiego modelu przeprowadzono według koncepcji modelowania zgodnego. (fragment tekstu)
Celem pracy była analiza wyników badań producentów żywca rzeźnego dotyczących sposobu sprzedaży produkowanego w gospodarstwie żywca. Badania empiryczne w formie wywiadu standaryzowanego zostały przeprowadzone w trzech województwach: dolnośląskim, podkarpackim i wielkopolskim. Jako główny problem swojej działalności producenci żywca wymieniali niepewność dotyczącą cen skupu. Jednak podejmowali niewiele działań, aby tą niepewność zmniejszyć. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza cen żywca wieprzowego i kosztów produkcji w okresie przedakcesyjnym oraz w rok po integracji, a także ocena potencjału produkcyjnego polskich i unijnych gospodarstw rolnych, która pozwoli oszacować konkurencyjność chowu. (fragment tekstu)
Głównym celem publikacji jest zbadanie tendencji na rynku żywca wieprzowego w skali globalnej i wybranych krajach w latach 1991-2010. Podjęto próbę określenia zbieżności i rozbieżności cyklu świńskiego między krajami oraz wskazano na przyczyny zróżnicowania wahań podaży i/lub cen surowca. Na podstawie kwerendy źródłowej stwierdzono, iż pierwotnym czynnikiem fluktuacji produkcji i cen mięsa wieprzowego była spontaniczna reakcja producentów trzody na zmianę opłacalności chowu, determinowaną przez relację cen pasz do cen skupu żywca. Wskazano, iż przyczyną wahań jest brak informacji rynkowej prowadzący do niepewności, a podstawowym problemem jest zdolność gospodarstw rolnych do przewidywania przyszłych warunków rynkowych i w odpowiedzi wdrażania odpowiednich działań. Zaprezentowane wyniki analizy empirycznej dotyczą lat 1991-2010 i obejmują kraje, które mają największy udział w produkcji mięsa wieprzowego lub są znaczącym eksporterem surowca, tj. Chiny, USA, Kanadę, Brazylię, Rosję, kraje UE (w tym przede wszystkim Niemcy, Francję, Hiszpanię, Danię, Holandię, Polskę). (abstrakt oryginalny)
W pracy przedstawiono charakterystykę gospodarstw rolnych w województwie podkarpackim ukierunkowanych na produkcje żywca wieprzowego. Dokonano oceny wskaźników produkcyjnych, a także ukazano zamierzenia organizacyjne i inwestycyjne producentów żywca wieprzowego. (abstrakt oryginalny)
Prognozowanie cen produktów rolnych odgrywa dużą rolę we wspomaganiu decyzji produkcyjnych w gospodarstwach rolnych. Poprawne wyznaczenie prognoz cen produktów rolnych pozwala ograniczyć ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W opracowaniu autorka przedstawiła możliwość zastosowania modeli autoregresyjnych, za pomocą których wyznaczono prognozy cen podstawowych produktów rolnych w skupie na trzy kwartały 2010 r. (abstrakt oryginalny)
W artykule opisano procesy globalizacji w sektorze rolnym oraz wskazano makroekonomiczne uwarunkowania rozwoju agrobiznesu. Na tym tle zaprezentowano koniunkturę na rynku mięsa wieprzowego oraz dokonano próby projekcji dla wybranych wskaźników charakteryzujących ten rynek. W publikacji wykorzystano polsko- i anglojęzyczną literaturę przedmiotu, w tym opracowania OECD, FAO i Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA). (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.