Zarówno Szwajcaria, jak i Austria są krajami wyjątkowymi w skali Europy, ponieważ nie mają bezpośredniego dostępu do morza, co stwarza utrudnienia w imporcie produktów z innych kontynentów. W związku z tymi utrudnieniami kraje te w większym stopniu niż inne korzystają z transportu śródlądowego. Oba kraje, ze względu na centralne położenie w Europie, są predysponowane do tego, aby stać się istotnymi elementami w sieci transportowej Europy, jednak w większości górzysty teren, mała liczba ludności oraz niewielki potencjał powodują przesunięcie tych krajów na dalszy plan w hierarchii ważności w porównaniu z innymi sąsiadującymi krajami. Zarówno Szwajcaria, jak i Austria ze względu na bliskość geograficzną, kulturową i językową pozostają pod ogromnym wpływem gospodarki niemieckiej, a Szwajcaria również francuskiej. System transportowy tych krajów zintegrował się w dużym stopniu z systemami krajów ościennych. Wiele centrów logistycznych południowych Niemiec czy północnych Włoch jest budowanych z myślą o objęciu swym zasięgiem zarówno Austrii, jak i Szwajcarii. Ważnym elementem w polityce transportowej obu krajów jest ochrona alpejskiego środowiska i dlatego kraje te rozwijają transport intermodalny, przenosić dużą część transportu samochodowego na koleje. W tym celu oraz w celu przeładunku dóbr napływających z portów morskich innych krajów powstało kilka dużych i nowoczesnych centrów logistycznych. Centra logistyczne są to najczęściej samodzielne podmioty gospodarcze, dysponujące wydzielonym terenem, powiązane z otoczeniem komunikacyjnym (głównie siecią dróg), infrastrukturą (drogi, place, parkingi, budowle inżynierskie i budynki), wyposażeniem, personelem i organizacją, świadczące usługi logistyczne (przewóz, przeładunki, magazynowanie, rozdział i kompletacja, funkcje zaopatrzeniowe i dystrybucyjne) w ramach doraźnych zleceń lub ciągłych umów z dostawcami zewnętrznymi. (fragment tekstu)