Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dług publiczny a wzrost gospodarczy krajów

100%

Soszyńska E.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 9, cz. 3 Transfery międzypokoleniowe : zarządzanie różnorodnością

71-85

W niniejszym artykule przybliżone są czytelnikowi z punktu widzenia teorii wybrane poglądy oraz podstawowe mechanizmy, a także kierunki oddziaływania długu publicznego na wzrost gospodarczy krajów. Mechanizmy, kanały, a nawet kierunki oddziaływania są bardzo różnorodne, a faktycznie - jak wynika z literatury - ich uruchomienie oraz efekty generowane za ich pomocą w dużym stopniu zależą od kontekstu społeczno-gospodarczego danego kraju. Zatem celem pracy jest poszukiwanie powiązań między długiem publicznym a długookresowym tempem wzrostu gospodarczego krajów. Główna teza sprowadzana jest do twierdzenia, że w kontekście analizy teoretycznej można odnotować brak wśród uczonych konsensusu co do typu i przeważającego kierunku rozpatrywanych powiązań. Najnowsza dyskusja teoretyczna skłania do lansowania tezy, że oddziaływanie długu publicznego na długookresowy wzrost gospodarczy nie ma charakteru monotonicznego, to znaczy umiarkowany dług publiczny stymuluje wzrost gospodarczy, a nadmierny wyhamowuje go. Sprawa jest na tyle skomplikowana, że pojęcia umiarkowany, nadmierny mają charakter względny, a o tak zwanych progach stabilności długu, nawisu długu czy też niewypłacalności w dużym stopniu decyduje jakość prowadzonej polityki społeczno-gospodarczej oraz jakość instytucji. W artykule, poza wprowadzeniem i podsumowaniem, przedstawiona jest analiza czterech zagadnień, a mianowicie: poglądów na temat relacji występujących między długiem publicznym a wzrostem gospodarczym przedstawicieli głównych szkół ekonomicznych; nawisu długu; wpływu długu na wzrost gospodarczy w kontekście paradygmatu gospodarki wiedzy; pośredniego oddziaływania długu publicznego na wzrost gospodarczy. (fragment tekstu)

2

"Nowa gospodarka" i jej implikacje dla długofalowego wzrostu w krajach posocjalistycznych

100%

Piątkowski M.

Master of Business Administration

|

2001

|

nr 4 (51)

50-51

W ostatnich latach fenomen tzw. nowej gospodarki stał się jednym z najczęściej debatowanych kwestii. "Nowa gospodarka" stała się modnym tematem nawet w krajach o mniej rozwiniętej gospodarce i technologicznej infrastrukturze. (fragment tekstu)

3

Bilans płatniczy a wzrost gospodarczy. Perspektywa długookresowa

100%

Fiedor B.

Ekonomista

|

1999

|

nr 1-2

175-191

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie czy istnieje bezpośredni związek, a ściślej biorąc wpływ deficytu rachunków obrotów bieżących danego kraju na jego długookresowy wzrost gospodarczy.

4

Industry 4.0? Framing the Digital Revolution and Its Long-Run Growth Consequences

100%

Growiec J.

Gospodarka Narodowa

|

2023

|

nr 4

1-16

Czy przechodzimy właśnie przez czwartą rewolucję przemysłową czy też przełom technologiczny zupełnie innego rodzaju? W tym artykule, opierając się na modelu hardware-software [Growiec, 2022; Growiec, Jabłońska, Parteka, 2023], identyfikuję kluczowe różnice między technologiami rewolucji przemysłowej (rozszerzającymi naszą zdolność do wykonywania działań fizycznych) a technologiami rewolucji cyfrowej (rozszerzającymi naszą zdolność do przetwarzania informacji). Omawiam konsekwencje tych technologii dla długoterminowego wzrostu gospodarczego, postępu technologicznego i popytu na czynniki produkcji. Stwierdzam, że konsekwencje te zależą od możliwości pełnej automatyzacji procesów produkcyjnych, zakresu efektów ubocznych technologii w badaniach i rozwoju oraz tempa wygasania technologii. Pełna automatyzacja jest zakłócająca, ponieważ czyni pracę ludzką nieistotną dla produkcji, co może prowadzić do bezrobocia technologicznego oraz przyspieszenia wzrostu gospodarczego. Przy pozytywnych efektach ubocznych technologii w działalności badawczo-rozwojowej (B+R) postęp technologiczny i akumulacja kapitału B+R mogą stanowić podwójny motor wzrostu, utrzymujący wzrost wykładniczy nawet przy częściowej automatyzacji i bez wzrostu ludności. Jako zastosowanie wyprowadzonej teorii przedstawiam przegląd skutków rzeczywistych i hipotetycznych technologii ery cyfrowej (od krosna Jacquarda po sztuczną superinteligencję) dla tempa długoterminowego wzrostu oraz przewidywanych trendów w zatrudnieniu i udziałach czynników w tworzeniu wartości dodanej.(abstrakt oryginalny)

5

Effectiveness Analysis for Japanese ODA Impact on Growth: Empirical Results from Laos

84%

Chansombuth S.

Journal of International Studies

|

2023

|

16

|

nr 3

117-126

Official development assistance (ODA) has shown strong results in economic development in many least-developed countries. It strengthens growth along with FDI and private investments. However, the significance of ODA depends on the host country and donors. The effectiveness of ODA in Laos has not yet been examined. This investigation deeply explores the relationship between Japanese ODA and the economic growth in Laos by using variables such as ODA funds, industrial investment, and exports of Laos in association with growth effectiveness. In the analysis, the data on ODA from Japan was used as a key factor for the growth in Laos - it is a vital component of this study. The analysis was conducted for 30 years of data (1990-2020) and utilized a vector error correction model with a unit root test and Johansen approach. In the long run, the ODA, as the main independent variable, had a positive effect on growth and industrial investment in Laos, but exports exhibited a negative effect on growth. Furthermore, in the short term, there was no sign of a positive relationship between ODA from Japan and the growth of Laos; exports also had a negative relationship to growth. Conversely, the variable of industrial investment had a positive effect on growth in the short term. However, the empirical results demonstrated growth effectiveness from the involvement of Japanese ODA funds in Laos in the long run. (original abstract)

6

Rozwój rynku akcji a długookresowy wzrost gospodarczy w Polsce

84%

Acedański J.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2008

|

Metody matematyczne, ekonometryczne i komputerowe w finansach i ubezpieczeniach 2006

201-208

W ostatnich kilkunastu latach pojawiło się wiele nowych prac, zarówno teoretycznych jak i empirycznych, badających wpływ rozwoju rynków finansowych na długookresowy wzrost gospodarczy. Jedną z ważnych instytucji rynku finansowego mogącą mieć istotny wpływ na ścieżkę wzrostu gospodarczego jest giełda. Podkreśla się, że jest ona wydajnym kanałem, który kieruje środki finansowe od mniej do bardziej rentownych przedsięwzięć. Umożliwia finansowanie inwestycji długookresowych, które ze względu na długi czas trwania mogłyby mieć trudności z pozyskaniem kapitału przy wykorzystaniu tradycyjnych metod finansowania. Istnienie płynnego i rozległego rynku giełdowego rozszerza możliwości lokowania środków finansowych i stanowi tym samym zachętę do zwiększania oszczędności. Ten ostatni argument jest ostatnio często krytykowany, jako że coraz większy strumień oszczędności lokowany jest na rynkach wtórnych w charakterze czysto spekulacyjnym, a więc nie jest wykorzystywany do finansowania rzeczywistych inwestycji. Przedstawione wyniki wskazują na istnienie długookresowych powiązań pomiędzy wzrostem gospodarczym a giełdą, jednak testy przyczynowości nie dają jednoznacznych wyników i wskazują na istnienie dwukierunkowych powiązań. Można bowiem zauważyć, że zarówno zmiany na giełdzie poprzedzają zmiany aktywności gospodarczej, jak i że zachodzą przeciwne zależności. (fragment tekstu)

7

Znaczenie ochrony socjalnej dla efektywności gospodarczej

84%

Piotrowska M.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2008

|

z. nr 12

211-222

Ochrona socjalna w tradycyjnym ujęciu postrzegana jest jako forma redystrybucji. W ostatnich latach jednak w pracach teoretycznych jak i empirycznych podkreślana jest rola ochrony socjalnej jako polityki pomagającej ubogim zarządzać ryzykiem, a przez to zwiększającej ich możliwości, w konsekwencji przyczyniającej się do wzrostu ogólnej efektywności. Celem artykułu jest przeprowadzenie dyskusji nad programami ochrony socjalnej i ustalenie w jakim zakresie programy tego typu mogą być uważane za instrument promujący długookresowy wzrost gospodarczy. Dyskusji zostaną poddane argumenty teoretyczne, poparte doświadczeniami różnych krajów. (abstrakt oryginalny)

8

Sprawozdawczość w XXI wieku - ewolucja czy rewolucja

84%

Kwiecień M.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2018

|

z. 164

63-80

Celem niniejszej publikacji jest wskazanie na potrzebę nowego pragmatyzmu rachunkowości, zwłaszcza sprawozdawczości. Sprawozdawczość jest "sposobem" nie tylko ujawniania i prezentowania przeszłości organizacji gospodarczej, lecz także odczytywania przyszłości, z tym, że w XXI w. przyszłość jest problemem złożonym, co wynika z faktu reformy globalizacji. Globalizacja gospodarcza - koniec XX w. - stawiała wartości materialne ponad innymi wartościami, zwłaszcza takimi jak troska o środowisko naturalne lub etyka biznesu. Liberalizacja rynków kapitałowych (lata 90. XX w.) rozumiana jako przepływ krótkoterminowego pieniądza spekulacyjnego to efekt Konsensusu Waszyngtońskiego. Opierał się on na teorii gospodarki rynkowej, która zakłada doskonałą informację, doskonałą konkurencję i doskonałe rynki. To zdeterminowało status rachunkowości w praktyce gospodarczej, zwłaszcza amerykańskiej. Kryzys finansowy (przełom wieków XX i XXI) stanowił efekt błędnych założeń Konsensusu Waszyngtońskiego - nowy pragmatyzm globalizacji to zrównoważony rozwój, czyli trajektoria działalności, czyli długookresowy wzrost gospodarczy z zachowaniem dobrego stanu środowiska naturalnego oraz zasad etyki biznesu. Nowy pragmatyzm rachunkowości oznacza ograniczenie asymetrii informacji na rzecz informacji niefinansowych. Implikacje tych postulatów stanowią przedmiot badań, czyli rozpoznanie zmian w teorii ekonomii, zmian w sposobie działania gospodarki globalnej, nowych nurtów zarządzania. Stąd podmiotem badań były debaty na temat zmian w ww. zakresie, a zwłaszcza przyczyn kryzysu finansowego - "wynaturzeń" w sprawozdawczości finansowej. Analiza literatury ekonomicznej upoważnia do stwierdzenia, że nowy pragmatyzm rachunkowości to złożony problem w procesie reformy globalizacji.(abstrakt oryginalny)

9

Długofalowy wzrost gospodarczy jako fundament stabilności politycznej państwa

84%

Dokurno Z.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2007

|

14

|

nr 1164

195-207

Próba podania koncepcji pojęcia współczesnego państwa, w historycznym kontekście filozofii politycznej, skłoniły autora do postawienia pytania o program polityczny takiego państwa, w szczególności zaś do pytania o pewne elementy uniwersalne takiego programu, bez względu na rodzaj opcji politycznej podejmującej się jego realizacji. W końcowej części autor określił przesłanki stabilności politycznej współczesnego państwa oraz jak długookresowy wzrost gospodarczy wpływa na stabilność polityczną państwa.

10

Wpływ starzejącego się społeczeństwa na długookresowy wzrost gospodarczy Polski do roku 2050

84%

Florczak W.

Gospodarka Narodowa

|

2017

|

nr 5

73-104

Głębokie zmiany struktury demograficznej populacji Polski wpłyną na aktywność gospodarczą. Niezależne od uwarunkowań ekonomicznych, zmiany te będą silnie oddziaływały na przyszły rozwój społeczno-ekonomiczny kraju. W artykule oszacowano długookresowy wpływ starzejącego się społeczeństwa na wzrost gospodarczy Polski do roku 2050, mierzony dynamiką PKB per capita. Punktem wyjścia jest tożsamościowa dekompozycja wielkości PKB per capita i powiązanie wszystkich jej komponentów ze strukturą demograficzną populacji. Na podstawie długookresowej prognozy rozwoju demograficznego do roku 2050, opracowanej przez GUS, i adekwatnych metod analitycznych (modele ekonometryczne, shift share, równowaga ogólna) dokonano oceny wpływu starzejącego się społeczeństwa na dynamikę PKB per capita w Polsce do roku 2050. Z analizy wynika, że efekty te w ciągu najbliższych piętnastu lat będą pozytywne, ale od trzeciej dekady bieżącego stulecia spowolnią dynamikę wzrostu. (abstrakt oryginalny)

11

Dług publiczny a cykliczność polityki fiskalnej

84%

Siwińska-Gorzelak J.

Bank i Kredyt

|

2015

|

nr 1

91-108

Celem tego artykułu jest sprawdzenie, czy wysoki dług publiczny wpływa na cykliczność polityki fiskalnej. Cykliczność jest tu rozumiana jako reakcja polityki fiskalnej na krótkookresowe wahania PKB. Mimo że wpływ długu publicznego na funkcjonowanie gospodarki analizowany ostatnio dość często podlega analizom, to akurat tak sformułowany problem badawczy rzadko jest poruszany w literaturze. Wydaje się jednak, że temat ten zasługuje na uwagę. Cykliczność polityki fiskalnej ma istotne konsekwencje makroekonomiczne, nieograniczające się do krótkiego okresu - ma ona również wpływ na długookresowy wzrost gospodarczy. W literaturze przedmiotu wskazuje się na istnienie związku pomiędzy wielkością długu publicznego a cyklicznością polityki fiskalnej, brakuje natomiast opracowania, które badałoby ten związek dokładniej. Niniejsza praca przedstawia między innymi rezultaty badania ekonometrycznego przeprowadzonego na danych czasowo-przekrojowych dla szerokiej próby krajów rozwijających się i rozwiniętych. Wynika z nich, że dług publiczny w istocie wpływa na kształt polityki fiskalnej, zwiększając jej procykliczność lub osłabiając siłę reakcji antycyklicznej.(abstrakt oryginalny)

12

Recenzja książki: Maciej Malaczewski, Zasoby naturalne, postęp techniczny a długookresowy wzrost gospodarczy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2013, s. 138.

84%

Malaga K.

Gospodarka Narodowa

|

2015

|

nr 1

176-193

Pomimo zastrzeżeń, podnoszonych chętnie także przez Autora, monografia jest bardzo wartościowa. Podjęto w niej ważną problematykę. Autor respektuje współczesne standardy wiedzy i badań w zakresie teorii wzrostu gospodarczego. Przede wszystkim jednak nie ma ona odpowiedników w polskiej literaturze ekonomicznej, Najważniejszą jej zaletą jest jednak to, że stanowi ona bardzo dobry punkt wyjścia do dalszych badań nad rzadkością, dostępnością lub wyczerpywaniem się nieodnawialnych zasobów naturalnych stosowanych w procesach produkcyjnych, w powiązaniu z rolą postępu technicznego lub technologicznego i kapitału ludzkiego w kontekście zrównoważonego wzrostu lub rozwoju gospodarczego. (fragment tekstu)

13

Fazy wzrostu gospodarki polskiej po 1918 roku

84%

Kaliński J.

Optimum : studia ekonomiczne

|

2017

|

nr 1(85)

65-81

Analiza wzrostu gospodarczego Polski po 1918 roku wskazuje, że zarówno w Drugiej Rzeczypospolitej, Polsce Ludowej i Trzeciej Rzeczypospolitej, mimo stosunkowo długich okresów dobrej koniunktury, nie udawało się rozwiązywać głównych problemów rozwoju. W latach międzywojennych nie przezwyciężono silnego zróżnicowania regionalnego, a wielomilionowe przeludnienie agrarne było podstawową przyczyną ubóstwa zasadniczej części społeczeństwa. Trwający do 1978 roku wzrost gospodarczy Polski Ludowej wprawdzie rozwiązał szereg problemów odziedziczonych po Drugiej Rzeczypospolitej, ale stworzył nowe. Permanentne niedostatki artykułów konsumpcyjnych i zaniedbania w sferze infrastruktury były powodem kilkakrotnych wystąpień społecznych przeciwko komunistycznej władzy. Jej upadek w 1989 roku umożliwił reformy ekonomiczne ukierunkowane w stronę gospodarki rynkowej. Początkowo doprowadziły one do depresji transformacyjnej, aby od 1992 roku wprowadzić gospodarkę na ścieżkę wzrostu. Towarzyszące jej, rosnące zróżnicowanie społeczne uległo złagodzeniu po wejściu Polski do Unii Europejskiej, a akces podtrzymał długookresowy wzrost gospodarczy. (abstrakt oryginalny)

14

A Marshall Plan for Greece? The European Union and the Financial Crisis in Greece. A Theoretical and Political Analysis in the Global World Against a Background of Regional Integration

84%

Frankenfeld P.

Prace i Materiały Instytutu Handlu Zagranicznego Uniwersytetu Gdańskiego

|

2012

|

nr 31/1

63-90

Z powodu wieloletniego okresu zachwiania równowagi i globalnego załamania sytuacji finansowej i gospodarczej w latach 2008-2009 Grecja odnotowuje wysokie wskaźniki długu publicznego. Negatywnie na stan greckiej gospodarki wpłynęły także wspólne programy oszczędnościowe Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W ramach poszukiwania rozwiązań dla Grecji, wspomina się o wdrożeniu programów sprzyjających wzrostowi gospodarczemu podobnych do Planu Marshalla w okresie powojennym, 60 lat temu. Wyniki badań nie są jednakże jednoznaczne i istnieją wątpliwości co do rzeczywistego wpływu Planu Marshalla na długookresowy wzrost gospodarczy w Europie Zachodniej w latach 50. i 60 XX w. Doświadczenia płynące z procesu zjednoczenia Niemiec pokazuje, że znacząco wysokich transferów finansowych i inwestycji są niczym innym, jak gwarancją wzrostu i konkurencyjności. W przypadku Grecji każde rozwiązanie wydaje się być niekorzystne. W tym samym czasie można mówić o problemach, w obliczu których staje integracja europejska. Wynikają one z jednej strony ze sprzeczności pomiędzy tworzeniem rynku wewnętrznego i unii monetarnej, a z drugiej z procesu wdrażania w życie zasad spójności i solidarności, co ogółem wymaga zasadniczych zmian przystosowawczych w celu uratowania Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)

15

Zasoby naturalne, postęp techniczny a długookresowy wzrost gospodarczy

84%

Malaczewski M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 176

329-344

Badania empiryczne pokazują niejednoznaczny kierunek wpływu bogactwa zasobów naturalnych na stopę wzrostu produkcji per capita. Z uzasadnień teoretycznych takich rezultatów wynika, że spowolniony rozwój technologiczny sektora wydobywczego stanowi główne źródło obniżenia tempa wzrostu gospodarczego. Jest to bardziej widoczne w gospodarkach, w których wydobycie zasobów naturalnych stanowi dużą część łącznej produkcji. Celem niniejszego artykułu jest dostarczenie uzasadnienia, poprzez konstrukcję teoretycznego modelu wzrostu, wyników badań empirycznych związanych z zależnością pomiędzy wielkością zasobów naturalnych a tempem wzrostu gospodarczego. Stworzony model zostanie zanalizowany teoretycznie, po czym zostaną dokonane jego symulacje celem przetestowania, czy w istocie spełnia on wymagane własności. (abstrakt oryginalny)

16

Wpływ liberalizacji rynków finansowych na dynamikę wzrostu gospodarczego oraz podatność gospodarki na kryzysy

84%

Kawa P.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu

|

2011

|

nr 35 Wyzwania dla uczestników rynków finansowych w obliczu współczesnego kryzysu ekonomicznego

85-96

Skutki liberalizacji sektora finansowego stały się przedmiotem licznych badań teoretycznych i empirycznych, które koncentrowały się zasadniczo na 2 płaszczyznach. W literaturze dotyczącej kryzysów finansowych podejmuje się próbę odpowiedzi na pytanie, czy liberalizacja zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia kryzysów finansowych. Drugi nurt badań, szeroko rozpowszechniony w literaturze poświęconej problematyce wzrostu gospodarczego, dotyczy skutków liberalizacji dla kształtowania się długookresowej dynamiki gospodarki. Badania pozwalają na postawienie kilku tez: -liberalizacja finansowa wpływa pozytywnie na długookresowy wzrost gospodarczy (efekt bezpośredni), powodując zwiększenie jego tempa, -liberalizacja finansowa zwiększa ryzyko wystąpienia kryzysów bliźniaczych (kryzys bankowy i walutowy), -wystąpienie kryzysu wiąże się z kosztami definiowanymi jako obniżka dynamiki produkcji (efekt pośredni liberalizacji), -w ujęciu netto prowzrostowy wpływ liberalizacji istotnie przeważa nad kosztami wystąpienia ewentualnego kryzysu.(abstrakt oryginalny)

17

Wzrost gospodarczy i zasoby naturalne w gospodarce z endogenicznym postępem technicznym

84%

Malaczewski M.

Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego

|

2011

|

nr 4/8

117-128

Stopniowe wyczerpywanie się zasobów naturalnych takich jak ropa naftowa czy węgiel kamienny związane jest z jednej strony z rozwojem gospodarczym świata, z drugiej - z brakiem istnienia dostatecznie dobrych substytutów, które pomogłyby zmniejszyć zużycie zasobów nieodnawialnych w procesach produkcyjnych. Powstaje tym samym naturalne pytanie o wpływ, jaki wyczerpywanie się zasobów naturalnych może mieć na długookresowy wzrost gospodarczy. Istnieją opinie, iż postęp techniczny oraz akumulacja kapitału ludzkiego rozwiąże te problemy poprzez np. utworzenie dóbr kapitałowych, które pozwolą na wyeliminowanie lub ograniczenie zużycia nieodnawialnych zasobów naturalnych w produkcji dóbr i usług. Celem pracy jest próba odpowiedzi na pytania o teoretyczne zależności pomiędzy postępem technicznym, zużyciem nieodnawialnych zasobów naturalnych a długookresowym wzrostem gospodarczym. Konieczne jest przy tym wzięcie pod uwagę postulatów zarówno nowoczesnej teorii wzrostu, jak i ekonomii ekologicznej. Praca zawiera model wzrostu gospodarczego oparty na endogenicznym modelu Lucasa, w którym dodatkowo uwzględniono zasoby naturalne w procesie produkcyjnym. (abstrakt oryginalny)

18

Postęp techniczny a wzrost gospodarczy w modelach endogenicznych

84%

Tokarski T.

Ekonomista

|

1996

|

nr 5

581-604

Celem prezentowanego opracowania jest próba teoretycznej specyfikacji czynników determinujących długookresowy wzrost gospodarczy na gruncie podażowych modeli wzrostu endogenicznego. (fragment tekstu)

19

Insurance development as a factor in long-term economic growth

84%

Bednarczyk T. H.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2013

|

nr 4

29-47

Nauki ekonomiczne od lat poszukują czynników długookresowego wzrostu gospodarczego. Jednym z nich jest stopień rozwoju finansowego. Zgodnie z teorią, zarówno rynki finansowe, jak i pośrednicy finansowi są potrzebni w gospodarce, ponieważ pomagają pokonywać problemy niedoskonałości rynku w postaci asymetrii informacyjnej oraz kosztów transakcyjnych. Wpływ pośredników finansowych na wzrost gospodarczy jest realizowany poprzez pełnione funkcje, takie jak: mobilizowanie oszczędności oraz ich transformacja w finansowanie projektów inwestycyjnych, ocena projektów inwestycyjnych oraz monitorowanie menedżerów, zarządzanie ryzykiem i ułatwianie transakcji handlowych. Funkcje te są niezbędne dla powstawania innowacji technologicznych i rozwoju gospodarczego. Ponieważ ubezpieczyciele pełnią większość z tych funkcji, to powinni odgrywać również istotną rolę we wzroście gospodarczym.W ostatnich dekadach zarówno na świecie, jak i w Polsce obserwuje się relatywnie szybki rozwój ubezpieczeń, natomiast stosunkowo rzadko bada się ich wpływ na wzrost gospodarczy. Opracowanie to dotyczy współzależności zachodzących między rozwojem ubezpieczeń oraz wzrostem gospodarczym (insurance-growth nexus theory). W artykule omówiono kierunki wpływu rozwoju finansowego i rozwoju ubezpieczeń na wzrost gospodarczy, wynikające z teorii pośrednictwa finansowego i teorii endogenicznego wzrostu. Przedstawiono również przegląd badań empirycznych dotyczących tych relacji. W opracowaniu pozytywnie zweryfikowano główną hipotezę badawczą, że rozwój ubezpieczeń, który jest integralną częścią rozwoju finansowego, pozytywnie wpływa na długookresowy wzrost gospodarczy.(abstrakt oryginalny)

20

Financial Services Input as a Source of Economic Growth in the European Union Countries

84%

Wyszkowska-Kuna J.

Przegląd Statystyczny

|

2016

|

63

|

z. 3

289-308

W pracy przedstawiono model służący do oceny procesu konwersji technologicznej będącej następstwem ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Limity emisji są wprowadzane w celu ograniczenia ocieplenia klimatu, czego skutkiem jest ograniczenie wzrostu gospodarczego. Konwersja technologiczna oznacza wybór czystszych, lecz ekonomicznie mniej sprawnych technologii. W rezultacie, długookresowy wzrost gospodarczy zmienia charakter: ze wzrostu względnie swobodnego ograniczonego przez dostępność czynników produkcji, zasobów oraz tempa postępu technicznego, na wzrost ograniczany ponadto przez dodatkowe ograniczenie - limit emisji. Analizę przeprowadzono przy pomocy modelu opartego na założeniach różniących się od stosowanych w budowie modeli CGE. Model składa się z następujących sektorów: a) konsumujący (obejmujący gospodarstwa domowe i sektor publiczny), b) wytwarzający dobra (z wyłączeniem energii) kupowane przez sektor konsumujący, c) wytwarzający nakłady pośrednie (bez energii) zużywane przez wszystkie sektory produkcyjne, d) wytwarzający energię zużywaną przez wszystkie sektory, e) wytwarzający dobra inwestycyjne kupowane przez wszystkie sektory produkcyjne. Wszystkie sektory produkcyjne realizują wspólny cel maksymalizacji zdyskontowanej wartości konsumpcji dla całego okresu optymalizacji, przy czym wielkości produkcji, inwestycje w poszczególne technologie w sektorach oraz salda wymiany zagranicznej stanowią zmienne decyzyjne. Model jest rozwiązywany jako zadanie optymalizacji liniowej. Rozwiązanie modelu jest traktowane jako wielkość referencyjna, nie obejmuje narzędzi polityki gospodarczej służących realizacji celu. (abstrakt oryginalny)