Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Maritime administration
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W artykule przedstawiono inicjatywy i działania organizacji "Stowarzyszenie Pracowników na Polu Rozwoju Żeglugi Bandera Polska", którego liderem był Kazimierz Porębski. Zaprezentowano również instytucje państwowe takie jak: Sekcja Marynarki Wojennej Ministerstwa Spraw Wojennych , działająca najpierw w ramach Ministerstwa Robót Publicznych, następnie Ministerstwa Przemysłu i Handlu, wreszcie w ramach powstałego Departamentu Spraw Morskich w Ministerstwie Spraw Wojennych, co było początkiem administracji morskiej II RP.
Artykuł dotyczy zagadnienia przetwarzania danych pochodzących z wiadomości AIS na potrzeby identyfikacji zdarzeń polegających na zawijaniu przez statki do portów. Identyfikacja taka może pełnić istotną funkcję w rozwijaniu świadomości sytuacyjnej na morzu różnego rodzaju służb. W artykule omówiono przeprowadzone eksperymenty, wykorzystujące dane pochodzące z systemu AIS oraz dane o wizytach w portach pozyskane z portalu MarineTraffic.com, które posłużyły do ewaluacji wypracowanego rozwiązania. Przeprowadzone badania wskazały na konieczność wypracowania wiarygodnej kolekcji danych, która mogłaby być wykorzystana w dalszych pracach w omawianym kierunku. (abstrakt oryginalny)
3
84%
Celem artykułu jest przedstawienie oryginalnego podejścia do problematyki modelowania bezpieczeństwa morskiego, które powszechnie jest traktowane jako jedna z wielu kategorii dominującego w teorii i praktyce bezpieczeństwa narodowego. We wstępne zarysowano elementy teorii bezpieczeństwa i podstawowe jego definicje. Podjęto także dyskusję na temat niekończącego się problemu rozłączności/ tożsamości bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa państwa. Dla bezpieczeństwa morskiego zostały wyspecyfikowane zasadnicze rodzaje zagrożeń powodujących jego destrukcję. Szczególną uwagę zwrócono na wielowymiarowość bezpieczeństwa morskiego i związane z tym podziały typologiczne oraz konsekwencje prawno-międzynarodowe. Nakreślono zasadnicze przesłanki, zgodnie z którymi bezpieczeństwo morskie jest uważane za pojęcie wieloznaczne, o znaczeniu ogólnoświatowym i transgranicznym. Odnosi się ono do całego środowiska morskiego, będącego kategorią wspólną dla wszystkich uczestników życia międzynarodowego. Określa ono ogólne warunki korzystania z przestrzeni i obszarów morskich przez różne podmioty krajowe, międzynarodowe, a także komercyjne, publiczne i niepubliczne - zgodnie z pewnymi zasadami przestrzegającymi uniwersum bezpieczeństwa. W zakończeniu wskazano główne podmioty i organa administracyjne kształtujące wymagane standardy bezpieczeństwa w wymiarze krajowym i międzynarodowym. Główna teza pracy orzeka, iż bezpieczeństwo morskie jako kategoria rodzajowa bezpieczeństwa narodowego w istotny sposób wpływa na wiele rodzajów bezpieczeństwa przedmiotowego, a tym samym na ogólny poziom bezpieczeństwa narodowego każdego państwa nadbrzeżnego. W dobie globalizacji bezpieczeństwo morskie tych państw, obok bezpieczeństwa ekonomicznego, społecznego, gospodarczego, informacyjnego, energetycznego i wielu innych, jest jednym z kluczowych komponentów bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa państwa. (abstrakt oryginalny)
Omówiono system organów administracji morskiej w Polsce, właściwość miejscową i rzeczową tych organów, uprawnienia do wydawania przepisów prawnych i sprawowanie nadzoru.
Wachlarz zadań dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa stawiany organom administracji morskiej ciągle wzrasta. Dlatego zasadne jest wykorzystanie nowych środków, które mogę pomóc w ich realizacji. Do takich nowoczesnych środków należą bezzałogowe statki powietrzne (drony). Użycie ich pozwala w pełni realizować zadania z zakresu zarządzania kryzysowego, ratownictwa, monitoringu strefy brzegowej czy interwencji w zakresie rozpoznania terenu oraz geodezji. (abstrakt oryginalny)
Zapewnienie bezpieczeństwa wszystkich operacji związanych z transportem morskim staje się nadrzędnym obowiązkiem administracji morskiej państw nadbrzeżnych. W Polsce powinność ta realizowana jest w ramach implementacji Krajowego Systemu Bezpieczeństwa Morskiego (KSBM), którego beneficjentem jest Urząd Morski w Gdyni. Wdrożenie systemu odbywa się przy udziale środków unijnych, a zgodnie z koncepcją jego utrzymanie finansować będzie budżet państwa. Po zakończeniu realizacji drugiego etapu KSBM, współfinansowanego ze środków unijnych, wszystkie wydatki będą pokrywane wyłącznie z budżetu państwa, obciążając koszt społeczny (kategoria TSC). Biorąc pod uwagę rosnące koszty eksploatacyjne, konieczność dokonywania niezbędnych modernizacji, bieżącą amortyzację środków trwałych (elementów struktury morfologicznej systemu) oraz bardzo prawdopodobne ograniczenie dalszego współfinansowania inwestycji ze środków UE w kolejnej perspektywie finansowej, rozważyć trzeba kwestię internalizacji kosztów KSBM, a także opracować strategię przeniesienia ich na końcowych użytkowników systemu. Celem niniejszego opracowania jest próba holistycznej analizy systemowych przesłanek koncepcji nowej opłaty safety surcharge, która zapewniłaby zewnętrzne finansowanie funkcjonowania, rozwoju, modernizacji oraz amortyzacji struktur KSBM. W artykule pozytywnie zweryfikowano hipotezę roboczą, która stanowi, iż istnieją identyfikowalne przesłanki internalizacji kosztów KSBM w Polsce. Na podstawie analizy społeczno-ekonomicznej KSBM wskazano trzy potencjalne opcje strategiczne kalkulacji i wdrożenia proponowanej opłaty.(abstrakt oryginalny)
7
67%
Sytuacja polskiego sektora rybołówstwa bałtyckiego jest wyjątkowo trudna. Sektor ten boryka się z wieloma problemami, do których należą przede wszystkim niezadowalający stan zasobów morza, zbyt duży nakład połowowy w stosunku do zasobów, znaczna skala błędnie deklarowanych bądź niezgłaszanych połowów oraz nieskuteczna kontrola ze strony administracji morskiej. Głównym celem Wspólnej Polityki Rybołówstwa jest ochrona i zrównoważona eksploatacja żywych zasobów mórz pozwalająca na kontynuację połowów, przy uwzględnieniu potrzeb producentów i konsumentów. Polityka ta (a zwłaszcza jej część, która dotyczy zarządzania zasobami morza) wzbudza wiele kontrowersji, przede wszystkim w środowisku rybaków, którzy sprzeciwiają się zmniejszaniu wielkości połowowych, widząc w tym zagrożenie dla głównego (często jedynego) źródła ich utrzymania jakim jest rybołówstwo. Z drugiej strony ekologów niepokoi wyczerpywanie się zasobów mórz wskutek niezrównoważonej ich eksploatacji. W artykule przedstawiono główne obszary działań Wspólnej Polityki Rybołówstwa w kontekście potrzeb i oczekiwań polskiego sektora rybołówstwa. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.