Istotnym zagadnieniem w badaniach związanych z cięciem drewna jest analiza stabilności pił taśmowych oraz związany z tym zagadnieniem problem zsuwania się piły z bębna w czasie cięcia. Czynnikami wpływającymi na zsuwanie się piły taśmowej mogą być: siła odporu, zmiana długości taśmy w wyniku nagrzewania się stępionych zębów oraz siodłowość piły taśmowej w stanie nałożenia na bęben, która jest zależna od promienia bębna oraz materiału piły. W artykule uwagę poświęcono promieniowi siodła piły taśmowej zginanej na bębnie. Celem artykułu było porównanie obliczeń teoretycznych, uzyskanych ze wzorów z teorii sprężystości dla cienkich płyt z obliczeniami numerycznymi przy użyciu Metody Elementów Skończonych (MES). Przygotowanych zostało 12 modeli MES piły taśmowej, różniących się od siebie parametrami materiałowymi, geometrycznymi jak również warunkami brzegowymi oraz liczbą warstw elementów skończonych. Analiza nieliniowa przeprowadzona została w programie MSC Marc. Obliczenia wykazały, że model czterowarstwowy taśmy jest niewystarczająco dokładny dla taśm o grubości 2 mm. Zbyt mała liczba warstw w modelu może prowadzić do znaczących rozbieżności między rezultatami uzyskanymi z obliczeń teoretycznych a rezultatami uzyskanymi w obliczeniach MES. W modelach ośmiowarstwowych, z elementami skończonymi wyższego rzędu, otrzymano dobrą zgodność rezultatów. Obliczenia wykazały, że piła taśmowa nawinięta na bęben o średnicy 450 mm z liczbą Poissona 0.3 ma siodło o głębokości 0.12 mm, gdy jej szerokość wynosi 27 mm. Gdy szerokość piły wynosi 60 mm, to głębokość siodła wzrasta do 0.6 mm przy średnicy bębna 450 mm i liczbie Poissona 0.3. Są to wartości, które w połączeniu z innymi czynnikami mogą istotnie wpływać na przyczepność piły do bębna o płaskim wieńcu. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.