Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 109

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Migrant crisis
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Tematem niniejszego opracowania jest kryzys migracyjny, jaki dotknął Unię Europejską w 2015 roku. Na artykuł składa się część statystyczna pokazująca skalę zjawiska, wskazanie problemu dysproporcji rozwojowych i ich krótka charakterystyka oraz opis aktualnych deficytów w global governance, które są przyczyną kryzysu. Jego celem jest ukazanie problemu kryzysu migracyjnego w szerszej perspektywie. Autor, odwołując się do koncepcji globalnego kierowania (global governance), wskazuje zaniedbania na szczeblu globalnym jako główną i pierwotną przyczynę tego problemu. Korzystając z dorobku ekonomii rozwoju, studiów nad Afryką, a także bazując na informacjach statystycznych i raportach organizacji międzynarodowych, ukazano czynniki, które w opinii autora finalnie doprowadziły do wielu zjawisk określanych jako kryzys migracyjny. W artykule wykorzystano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa naukowego oraz metodę opisową(abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań dot. genezy oraz dynamiki rozwoju polityki migracyjnej Unii Europejskiej, a także analiza wyzwań ostatnich lat. W związku z tym postawiono następujące pytania badawcze: (1) jakie zmiany nastąpiły w polityce migracyjnej UE w XXI wieku w porównaniu do XX? (2) jakie są obecnie główne wyzwania polityki migracyjnej UE? Zastosowane metody badawcze obejmują: analizę instytucjonalno-prawną, metodę historyczną oraz porównawczą. Badanie pozwoli wyciągnąć wnioski na temat najważniejszych aspektów polityki migracyjnej oraz zrozumieć dzisiejsze wyzwania.(abstrakt oryginalny)
The worst contemporary refugee crisis that occurred during the summer of 2015 challenged the basic values of the European Union. There had never been a time when the need for a consistent approach, both from the individual Member States and the EU as a whole, was more urgent. The Union's response during 2015's refugee crisis was unreliable, fragmented, and it largely affected the Western Balkan countries that are now aspiring to become EU Member States. This paper analyses how the EU's response to the refugee crisis has affected and still affects the countries in the Western Balkans, which are all in different stages of their European integration. The refugee crisis created many challenges for the Western Balkan countries which are all weak democracies and which have unstable institutions. This paper also analyses the numerous domestic costs connected to thesecountries when faced with the refugee crisis. Finally, the paper argues that, although largely harmonised with the EU acquis, the legislative and institutional frameworks for migration management in Western Balkan countries need further adjustment.(original abstract)
4
Content available remote Niemiecka polityka socjalna a kryzys migracyjny
80%
Motywacja: Europejski kryzys migracyjny jest obecnie jednym z głównych problemów społeczno-politycznych Europy. Wojny domowe, które rozpoczęły się w Syrii i Libii w 2011 roku, spowodowały napływ imigrantów do Europy. Sytuacja ta nasiliła się szczególnie w 2015 roku, zmuszając rządy państw europejskich do stworzenia warunków bytowych dla przybywających uchodźców. Docelowo bardzo duża część imigrantów dotarła aż do Republiki Federalnej Niemiec. Chęć ukazania jednej z przyczyn obrania akurat takiego kierunku migracji była głównym motywem wyboru tematu niniejszego artykułu. Cel: Celem artykułu jest analiza związków między niemiecką polityką socjalną a powstaniem kryzysu migracyjnego w tym państwie. Badanie zostało przeprowadzone za pomocą oceny mierników ilościowych. Analizie zostały poddane dane Eurostat oraz Federalnego Urzędu Statystycznego Niemiec dotyczące wniosków o azyl oraz przepływów migracyjnych, jak również ustawy Deutscher Bundestagu dotyczące świadczeń socjalnych dla uchodźców. Wyniki: Przeprowadzona analiza wykazała zależności między polityką socjalną prowadzoną przez rząd niemiecki a napływem imigrantów do tego państwa. Wysokie świadczenia socjalne dla uchodźców stanowiły jeden z głównych czynników przyciągających migrantów. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote The Impact of the Refugee Crisis on Polish Perception of the European Union
80%
This paper investigates the effects of the migration crisis of 2015 on Polish attitudes to the European Union. Superficially, there seems to have been no significant impact: even though the migration crisis resulted in hitherto unprecedented tensions between Poland and the EU, as well as a robust anti-immigrant turn in Polish public opinion, this crisis had little or no effect on the standard survey gauges of EU favorability in Poland. However, based on a comparison between the results of pre- and post-crisis Eurobarometer surveys (EB82.3 and EB87.3), our analysis demonstrates that while the overall perception of the EU became only slightly less favourable between 2014 and 2017, a substantial shift in the structure of public opinion did occur. Concerns over immigration were not associated with perception of the EU before the crisis but became dominant predictors after 2015. (original abstract)
Nowadays the European Union migration policy towards is one of the most important aspects in ensuring internal security of the EU. At the end of the XXth - beginning of the XXI century, Europe faced a new phenomenon - the intensification of migration processes, namely the influx of refugees and migrants-asylum seekers from third countries. Therefore, it led to the creation and development of common migration policy of the European Union. In this regard, it was important to create legislation that could regulate such issues as border security and combating illegal migration, as well as to create a common asylum system. The need to study the legal framework on which the EU policy on migrants and refugees is based, and to study the current state and trends in the migration policy of the member-states of the EU has determined the relevance of this study. The importance of this topic is intensified by the European migration crisis of 2015, which is even described as a humanitarian catastrophe caused by a massive influx of refugees from Africa and the Middle East. It showed the main problems in the sphere of migration policy and policy towards refugees: imperfection of the system of delimitation of the EU competencies; a large number of countries with conflicting interests in various spheres; fragmentation of programs in force at the national level. To address the migration crisis, the EU used a multifaceted strategy: improving and creating new migration management institutions, expanding crossregional dialogue with the countries of the Mediterranean region, Africa and the Middle East; continued to reformat the Mediterranean region (region-building). Potential approaches range from an internal search for strategies in which each member state seeks to defend its own interests (sometimes even against European integration processes) to a more farsighted approach in which member states work together to address a wide range of migration issues.(original abstract)
Począwszy od 2015 roku do chwili obecnej Unia Europejska zmaga się z największym od czasów II wojny światowej kryzysem migracyjnym w Europie. Kryzys ten - określany przez wielu jako jedno z największych wyzwań UE w XXI wieku - wymaga podjęcia efektywnych działań przez wszystkie kraje członkowskie. Celem stawianym sobie przez autorów niniejszego artykułu jest syntetyczne scharakteryzowanie dotychczas podjętych przez Unię Europejską działań w tym zakresie oraz próba oceny ich efektów. (abstrakt oryginalny)
The aim of this study is to assess the scale and effects of influx of people from Africa and the Middle East to European Union countries and to present the objectives of the "Marshall Plan with Africa", which aims to support African economic activation and intensify the economic links within this region. The assessment also addresses the risk of escalation of migration to Europe and European Union initiatives aimed at containing the African population within their countries. The author focuses on the activities presented in the first pillar of the "Marshall Plan" which provide for improving the investment climate in African countries, including the ease of doing business, developing trade and establishing a free trade area, and ratifying the Trade Facilitation Agreement (FTA). The paper is based on the primary literature on the subject under study and the sources of data include Eurostat, UN, WTO and Africa Infrastructure Knowledge Program. (original abstract)
Stanowisko dwóch rządów Polski, rządu premier Ewy Kopacz i rządu premier Beaty Szydło, wobec kryzysu uchodźczego i migracyjnego ulegało w latach 2015-2017 ewolucji. Rząd PO/PSL Ewy Kopacz, po okresie pewnego wahania i wbrew stanowisku pozostałych państw Grupy Wyszehradzkiej, przystąpił do unijnego programu relokacji uchodźców. Przedstawiciele tego rządu zwracali zarazem uwagę na to, że działania zmierzające do rozwiązania problemu związanego z imigrantami nie powinny polegać tylko na przydzielaniu kwot uchodźców poszczególnym krajom, ale na pomocy docelowo w krajach, z których imigranci przemieszczają się do Europy. Rząd PiS premier Beaty Szydło w okresie pierwszych miesięcy swojego funkcjonowania deklarował gotowość respektowania zobowiązań rządu E. Kopacz w sprawie przyjęcia przez Polskę kilku tysięcy uchodźców. Jednakże pod koniec marca 2016 r., po atakach terrorystycznych w Brukseli, rząd PiS faktycznie wycofał się z zobowiązań poprzedników dotyczących relokacji uchodźców z Grecji i Włoch. Decyzja ta motywowana była zarówno względami bezpieczeństwa (obawy, że wśród uchodźców mogą znajdować się terroryści islamscy) jak i względami ochrony dziedzictwa cywilizacyjnego i tożsamości narodowej, w kontekście wzrostu w społeczeństwie polskim postaw antymuzułmańskich. Do połowy maja 2017 r. Polska nie przyjęła żadnego uchodźcy z kwoty przydzielonej przez Radę Unii Europejskiej poszczególnym państwom członkowskim Unii w roku 2015. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Wpływ kryzysu migracyjnego Unii Europejskiej na stosunki grecko-tureckie
61%
W interesie wszystkich graczy koncentrujących swoją uwagę na wydarzeniach politycznych na Morzu Egejskim jest ustabilizowanie sytuacji w regionie. Dotyczy to przede wszystkim napięć związanych z exodusem migrantów próbujących przedostać się przez Turcję do Unii Europejskiej, jak i stosunków bilateralnych między Grecją i Turcją. Jeszcze do niedawna Turcja była krajem przewidywalnym, silnie związanym z zachodem, aspirującym do członkostwa w Unii Europejskiej i stabilnym partnerem w ramach NATO. Zmiany polityczne, które zaszły na wewnętrznej scenie Turcji, jak i wyzwania międzynarodowe w regionie spowodowały osłabienie więzi Turcji i Unii Europejskiej, a także relacji między Turcją i Stanami Zjednoczonymi. Turcja próbuje wzmocnić swoją pozycję międzynarodową, grając na kilku frontach. Pokazuje, że nie jest już krajem zakotwiczonym w Europie, ale otwartym na współpracę z Rosją i państwami Bliskiego Wschodu. Jest krajem rządzonym przez polityków, którzy na potrzeby wewnętrzne zaczęli używać silnej retoryki nacjonalistycznej, która wywołuje silne reperkusje międzynarodowe i antagonizuje stabilnych do tej pory partnerów na zachodzie. Jest krajem, który zaczął używać problemu migracyjnego jako swoistej broni masowego rażenia w stosunkach z państwami europejskimi, a w szczególności ze swoim sąsiadem Grecją.(fragment tekstu)
This paper reflects on reports documenting human rights violations on the Balkan route as one of the implications of European migration policies, and applies them to the Serbian context. The Republic of Serbia is considered as one of the main transit countries for the migrant traffic on the Balkan Peninsula and eventually has become an unlikely gatekeeper of European Union when many migrants got stranded on its territory as a result of gradual border securitization. Further politics of closed borders have caused a serious concern of non-governmental organizations and activists when violent practices of security forces and smugglers got revealed. Serbia, in its pursuit of EU accession, must prove its respect for fundamental human rights while not losing sight of its national interest. (original abstract)
Artykuł jest rozwinięciem wykładu wygłoszonego na konferencji "Imigracja i wielokulturowość w XXI wieku. Przypadek Polski", zorganizowanej przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w kwietniu 2016 r. Zawiera on historyczny i współczesny przegląd australijskich doświadczeń z imigracją oraz wielokulturowością i próbuje ocenić przydatność tego doświadczeń dla Europy. Pierwsza część artykułu omawia cele i zasady australijskiego systemu imigracyjnego stosowane przez ostatnie dwieście lat, ze szczególnym naciskiem na ekonomię, bezpieczeństwo i świadomość narodową. Następnie autor rozwija temat polityki osadnictwa i wielokulturowości od roku 1975, z punktu widzenia sukcesu w integracji migrantów i uchodźców w społeczeństwo australijskie. Szczególny dyskurs dotyczy powiązań pomiędzy polityką imigracyjną i wielokulturowością. Artykuł ocenia wpływ tych programów rządowych na zapewnienie społecznej jedności. W końcowej części artykuł ocenia użyteczność australijskich rozwiązań dla formowania odpowiedzi na europejski kryzys związany z masowym napływem uchodźców i migrantów w latach 2015-2016. W konkluzji autor stwierdza, iż Unia Europejska nie ma obecnie ani skutecznej polityki imigracyjnej ani programów osadnictwa, które pozwoliłyby na efektywną kontrolę granic i na zapewnienie spokoju społecznego. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Współczesna niemiecka geopolityka : ciągłość i zmiana
61%
Współczesna niemiecka geopolityka obciążona jest "grzechem pierworodnym" - gdy w latach 1933-1945 wykorzystana była do polityki podbojów, uzasadniała masowe zbrodnie wojenne III Rzeszy. Z tego względu po II wojnie światowej nastąpiło radykalne przerwanie i kompromitacja głównych założeń niemieckiej geopolityki. Współczesny dyskurs o niemieckiej geopolityce bazuje w znacznej mierze na konsekwencjach wynikających z centralnego położenia Niemiec w Europie. Elementy geopolityki odnajdujemy w roli Niemiec jako pośrednika między Rosją i Zachodem, specjalnego traktowania Rosji oraz w rozwiązywaniu kryzysu migracyjnego. Ukazał on nowe linie podziałów na Europę Wschodnią i Zachodnią, które nawiązują do starych wyobrażeń o geopolitycznych interesach państw narodowych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza rozległych polityczno-kulturowych skutków wywołanych w Austrii przez europejski kryzys imigracyjny, a w szczególności - jego wpływu na wyniki wyborów do tamtejszych sejmów krajowych w 2015 r. oraz przeprowadzonych rok później wyborów prezydenckich. Badania opinii publicznej pokazują, iż w 2015 r. doszło w tym państwie do dramatycznego wzrostu negatywnego stosunku do imigrantów i uchodźców. Miało to ogromny wpływ na krajową scenę polityczną: prawicowa populistyczna Austriacka Partia Wolnościowa (FPÖ) zdołała odnieść ogromny sukces we wszystkich czterech wyborach do sejmów krajowych przeprowadzonych w 2015 r. w Austrii. W opinii autora za radykalizację austriackiego społeczeństwa odpowiedzialny jest nie obecny europejski kryzys imigracyjny, ale raczej kombinacja innych czynników, takich jak obawa o pogorszenie się wysokiego standardu życia w konsekwencji procesów globalizacyjnych i ksenofobiczny stosunek znaczącej części austriackiego społeczeństwa do setek tysięcy cudzoziemców, którzy w ostatnich dziesięcioleciach napłynęli do Austrii. Owi obcokrajowcy postrzegani są jako zagrożenie dla krajowego rynku pracy, rosnące obciążenie dla budżetu federalnego, a także zagrożenie dla austriackiej tożsamości narodowej. (abstrakt oryginalny)
Niedawno Unia Europejska przyjęła dość dużą liczbę uchodźców. Celem artykułu jest zbadanie, czy globalizacja mogła przyczynić się do tak dramatycznego wzrostu przepływu migrantów (albo czy to jedyny powód?). Najmocniejsza bariera migracji - niekompletne informacje - została przezwyciężona przez swobodny dostęp do Internetu i komunikacji mobilnej. W niniejszym artykule omówiono migrację w 195 krajach w okresie od 2000 do 2015 r. Stwierdzono, że wskaźniki wysokiego poziomu życia w krajach przyjmujących lub ekstremalne warunki życia w krajach pochodzenia nie wpływają na przepływ migrantów. Wyniki potwierdzają hipotezę, że lepszy dostęp do informacji ma pozytywną korelacją ze wzrostem migracji na całym świecie.(abstrakt oryginalny)
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy zbudowany w XX w. system instytucjonalno-prawny jest skuteczny w obliczu zjawiska współczesnych dynamicznych migracji do państw członkowskich Unii Europejskiej. W pierwszej części artykułu autorka przytacza przebieg budowy systemu wsparcia dla uchodźców w dwudziestowiecznej Europie oraz wskazuje przyczyny powstania poszczególnych instytucji wspierających uchodźców. W następnej kolejności analizie zostaje poddane zjawisko dynamicznych migracji wywołanych konfliktem syryjskim, a określanych mianem "kryzysu uchodźczego". Autorka opisuje jego przebieg, dynamikę i skalę. W ostatniej części tekstu znajduje się próba odpowiedzi na pytanie badawcze w kontekście przebiegu zmian w polityce migracyjnej UE i działań, które zostały podjęte w ciągu ostatnich dwóch lat. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Migration Policy and the Cross-Border Security
61%
The essence of the modern migration crisis is the rapid increase in the number of migrants traveling to Europe to obtain asylum. 2015 is recognised as the beginning of the crisis, when 1.2 million asylum applications were filed in the EU, although the number of migrants has been steadily increasing for several years. Population flow to and within the European Union was almost out of control, and short-term blockades and restrictions were introduced at the borders of individual Member States to change the selection of migrants brought chaos and misunderstandings. This phenomenon has led to diplomatic impasse, humanitarian threats and, above all, a serious reduction in cross-border security. The crisis has exposed one of the greatest weaknesses of the European Union - the lack of a common migration policy. The European migration program, combined with efficient management of the EU's external borders, is becoming a solution. Its fulfilment starts to bring first effects. (original abstract)
This paper investigates the effectiveness of recent measures undertaken by the governments of some European Union Member States such as the United Kingdom, Germany and Poland as well as of non-EU European countries such as Switzerland in order to face growing concerns in the public opinion with the increase of transnational migration flows on European continent. The authors analyse selected legislative, regulatory and administrative measures motivated by objectives of migration policy or affecting the mobility of workers, taken in the aftermath of the economic and financial crisis. They argue that, albeit political discourse unfavourable on immigration and migrant workers has become the mainstream in some countries, the measures taken by national governments and legislators seldom involve direct constraints on the free movement of workers which is safeguarded by EU treaty provisions. However, concrete examples illustrate that access of such workers to social security benefits has been restricted through making use of certain derogations from the principle of equal treatment allowed under EU law. In some cases national legislators had to abandon plans to limit directly the free movement of workers, because the envisaged provisions were incompatible with the EU Treaties. With regard to social security, regulatory measures and administrative actions may have effectively implemented national policy concerns with large-scale migration movements. In general, it could be concluded that the European Union, while struggling against multiple crises, has taken a not fully favourable approach to free movement and migration of EU citizens. The present political climate unfavourable to intra-European migration may be understood, from the perspective of historical analysis, as an expression of constitutional ambiguity underlying the European Union's normative framework, consisting in a gap between its formally recognised noble values and the mentalities prevailing in the citizenry, which may place democratic forms of governance in a serious dilemma. (original abstract)
The open Russian military invasion of Ukraine supported by Belarus launched in February 2022 has changed the usual state of affairs and caused the economic, humanitarian, and migration crises. Several millions of Ukrainian people had to move to safer regions of the country, and a significant share of them (mostly women, children, and elderly people) have left abroad in search of safer living conditions, which has become the worst migration crisis since the World War II. Many Ukrainian citizens have been forced to move to Russia. Poland hosts the largest number of Ukrainian citizens among the EU countries (about 60% of all refugees), much less left for Romania, Hungary, Slovakia, and Germany. Almost every European country helps Ukraine in some way or another, hosting its residents and providing asylum. The aim of this article is to investigate the tendencies and changes of forced migration in Ukraine in the conditions of war. The collective protection of displaced persons allows immediate assistance to many people in conditions of emergencies and reduces pressure on the system of asylum provision authorities. This decision provides the right to Ukrainians to live, work, and receive assistance in the EU countries avoiding the lingering process of asylum application submission and long waiting for the respective decision. The article highlights the comparison of standards for providing temporary protection of displaced persons in the EU countries that have accepted most of them. Certainly, the situation with the mass movement of people or leaving abroad will have negative consequences for Ukraine. The return of forcibly displaced from Ukraine will depend on what way of legal stay abroad they choose (status of "forced" tourist, refugee, or temporary protection). Moreover, the duration of hostilities and efficiency and complexity of actions taken by state and local authorities to implement economic and social reforms will have much effect. The article offers various development scenarios for Ukraine and ways and incentives for returning Ukrainian citizens to their Motherland.(original abstract)
20
Content available remote Państwa Grupy Wyszehradzkiej wobec kryzysu imigracyjnego w Unii Europejskiej
61%
Celem artykułu jest analiza stosunku państw Grupy Wyszehradzkiej do kryzysu imigracyjnego w UE. Zaprezentowano w nim wspólne działania państw V4, jak i decyzje podejmowane na poziomie narodowym. W artykule postawiono tezę, że negatywny stosunek do obowiązkowej relokacji imigrantów uaktywnił państwa należące do Grupy Wyszehradzkiej i zbliżył je do siebie. Pokazano rozłam w UE i tym samym brak solidarności państw członkowskich w rozwiązywaniu problemu imigracji.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.