Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 221

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Migration policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Migracje towarzyszyły ludzkości od setek lat. Wędrówki "za chlebem" były i są wpisane w procesy historyczne i społeczne zachodzące w skali regionalnej i globalnej. Decyzje o zmianie miejsca zamieszkania mają najczęściej podłoże ekonomiczne, ale może ono być też polityczne, religijne, społeczne czy klimatyczne. Podejmują je ludzie dorośli, ale swym zasięgiem i skutkami obejmują także dzieci. Ma to miejsce wtedy, gdy zabierają je ze sobą, w trosce i z chęci poprawienia ich sytuacji życiowej, bądź gdy zostawiają je w kraju pochodzenia, z tych samych powodów. Wyzwaniem dla tych dzieci stają się problemy adaptacji, edukacji i priorytetów wartości, gdy wyjeżdżają, natomiast gdy zostają - samotność, brak bliskości obniżone poczucie bezpieczeństwa. Sytuacji dzieci migrantów poświęcony jest poniższy tekst.(fragment tekstu)
2
Content available remote Ekonomiczne uwarunkowania emigracji Polaków do krajów Europy Zachodniej
100%
Współczesne migracje zagraniczne Polaków mają głównie podłoże ekonomiczne. Do wyjazdów najczęściej skłania migrantów brak pracy oraz związane z tym bezrobocie. W Polsce wskaźnik bezrobocia otrzymuje się na wysokim poziomie (ok. 12% w końcu 2010 r.). Najbardziej dotkliwie odczuwają bezrobocie osoby młode i bez kwalifikacji. Warto podkreślić, że odsetek młodych bezrobotnych w Polsce jest ponad dwukrotnie wyższy od ogólnego wskaźnika bezrobocia. Zatrudnienia nie gwarantuje nawet zdobycie wyższego wykształcenia i ukończenie kilku fakultetów. W efekcie w rejestrach bezrobotnych szybko rośnie liczba osób z dyplomami wyższych uczelni (Dzieje się tak, gdyż na rynku pracy liczy się nie liczba zdobytych dyplomów czy też prestiż uczelni, jaką się kończy lecz doświadczenie zawodowe zdobyte podczas studiów oraz dostosowanie sumy nabytej wiedzy i umiejętności do potrzeb pracodawców) [Solska, 2010: 44-46]; [Rębała, Kowalczuk, Wyrzykowska, 2010: 67-69]; ["Gazeta Wyborcza, 12/07 i 9/08 2010]. (fragment tekstu)
Türkiye has had multidimensional migration experience not only in its past, but also in its present that has led to the formation of a dynamic migration policy to govern such a dynamic process. Türkiye's migration policy has been informed and shaped by its geopolitical location as a migrant receiving, labour migrant sending, and migrant transit country. Today, Türkiye hosts the largest number of migrants and refugees in the world with a far-reaching social, political, and economic impact on the country. This article aims to shed light on the multidimensional migration experience of Türkiye and analyse its migration policies to govern manifold challenges brought about by the presence of almost 6 million foreigners in the country. It is argued in this article that the integration of migrants in general and of Syrians in particular remains a major challenge for Türkiye. Therefore, this article recommends that Turkish decision makers should make short and long-term plans for the integration of Syrians as the current conditions indicate that it is unlikely that Syrians will return in any significant numbers any time soon even though the Turkish government has initiated a number of projects in parts of Northern Syria for the safe and voluntary return of its countrymen and women. One important area of integration in this context is higher education, which would enable Syrians to have access to employment and social mobility that would benefit both themselves and Türkiye.(original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników badań dot. genezy oraz dynamiki rozwoju polityki migracyjnej Unii Europejskiej, a także analiza wyzwań ostatnich lat. W związku z tym postawiono następujące pytania badawcze: (1) jakie zmiany nastąpiły w polityce migracyjnej UE w XXI wieku w porównaniu do XX? (2) jakie są obecnie główne wyzwania polityki migracyjnej UE? Zastosowane metody badawcze obejmują: analizę instytucjonalno-prawną, metodę historyczną oraz porównawczą. Badanie pozwoli wyciągnąć wnioski na temat najważniejszych aspektów polityki migracyjnej oraz zrozumieć dzisiejsze wyzwania.(abstrakt oryginalny)
In classical theoretical reflections on international reality, one of the leading paradigms is the belief that the Westphalian order based on sovereign states has evolved into a diverse network of interdependent actors. From a legal perspective, a network such as this has the character of multi-level normative linkages. Legislation with varying degrees of impact in terms of its binding force is enacted within a number of parallel consultative bodies. Within the EU this network takes on a concretised, institutionalnormative dimension, the so-called European Composite Administration which is evident in specific areas such as cyber security, asylum and migration policies, energy, and financial market regulation. In the European Union, decentralised agencies play a leading role in a such compound bureaucracy. They are one of the main instruments in the European system for harmonising regulation and practices in specific areas of EU activity. In a crisis situation there is an increasing tendency to modify their powers. Within the European Composite Administration, bodies such as EASO, the agency responsible for migration and asylum policies, play a key coordinating role between the Member States. The crisis legitimises institutional changes, by expanding the catalogue of regulatory agencies' competencies. While practitioners, especially in individual offices in the Member States, may find such processes acceptable in relation to the ideal of efficient and effective administration, these phenomena may be regarded as worrying from the point of view of control over a growing complex integrated administrative apparatus.(original abstract)
Celem artykułu jest charakterystyka i ocena polityki imigracyjnej Unii Europejskiej w kontekście wyzwań, jakie niosą ze sobą regularne i nieregularne procesy migracyjne w skali globalnej i regionalnej. Polityka UE wpisuje się w inicjatywy ONZ ukierunkowane na międzynarodową współpracę w rozwiązywaniu problemów migracyjnych. Kompetencje w zakresie polityki imigracyjnej UE, na mocy postanowień traktatowych są dzielone między jej instytucje i kraje członkowskie. Harmonizacja działań w tej sferze dokonuje się przez implementację dyrektyw, które przyjmowane były w różnych okresach i odnosiły się do ograniczonych obszarów polityki imigracyjnej, stąd jej fragmentaryczny charakter. Kryzys migracyjny z 2015 r. postawił przed polityką imigracyjną UE nowe wyzwania i ujawnił sprzeczności interesów między poszczególnymi krajami członkowskimi. Tym niemniej UE podejmuje działania w celu skonstruowania kompleksowego podejścia do migracji, azylu, integracji i zarządzania granicami (Nowy Pakt o migracji i azylu 2020). Zróżnicowana pozycja pod względem bilansu przepływów migracyjnych UE jako całości (importer netto siły roboczej) i jej poszczególnych krajów członkowskich (przykład Polski jako eksportera netto siły roboczej i odbiorcy migracji cyrkularnej) rzutuje na podejście do kwestii migracyjnych oraz na akceptację proponowanych rozwiązań w sferze polityki migracyjnej. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu będzie przedstawienie uwarunkowań, skali oraz konsekwencji masowych migracji zarobkowych z Europy Wschodniej do państw Grupy Wyszehradzkiej w warunkach przeciągającego się kryzysu ukraińskiego. Zastanowimy się, jak uwarunkowania gospodarcze, polityczne, społeczne i kulturowe mogą w przyszłości kształtować strumienie migracyjne z Europy Wschodniej do państw Grupy Wyszehradzkiej oraz czy Europa Środkowa traktowana być powinna jako cel ostateczny migracji, czy tylko etap na drodze do Europy Zachodniej. Ważnym problemem badawczym będzie również znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy narastająca fala migracji zarobkowych ze Wschodu może skierować się także do innych państw regionu tzw. Trójmorza, przede wszystkim do Bułgarii i Rumunii oraz do państw nadbałtyckich, a także w jaki sposób może ona oddziaływać na sytuację państw Europy Środkowej i całej Unii Europejskiej.(fragment tekstu)
Celem artykułu jest analiza polityki imigracyjnej Federacji Rosyjskiej w ostatnich trzech dekadach z uwzględnieniem jej znaczenia z punktu widzenia polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa. Począwszy od roku 2000 r., wraz z początkiem pierwszej prezydentury Władimira Putina obserwujemy istotny wzrost znaczenia polityki imigracyjnej Federacji Rosyjskiej, która stanowiła ważny komponent rosyjskiej polityki ludnościowej, będąc jednym z kluczowych instrumentów przeciwdziałania pogłębiającej się depopulacji państwa. Jednak rosnąca popularność migracji zarobkowej do Federacji Rosyjskiej oraz niska skuteczność zarządzania przepływami migracyjnymi spowodowały masowy napływ migrantów nieregularnych, co wykorzystała część rosyjskich środowisk politycznych do podsycania nastrojów antyimigracyjnych. W konsekwencji począwszy od 2007 r. obserwujemy stopniowe odchodzenie od wcześniejszego modelu polityki imigracyjnej, otwartej na migrację zarobkową z obszaru Wspólnoty Niepodległych Państw, w kierunku polityki ograniczającej napływ muzułmańskich migrantów z Azji Centralnej, a jednocześnie zachęcającej do osiedlania się w Rosji osób rosyjskojęzycznych z obszaru poradzieckiego. Wprowadzone restrykcje umożliwiły Federacji Rosyjskiej wykorzystanie ułatwień w dostępie do rosyjskiego rynku pracy jako instrumentu zachęcającego do integracji politycznej i gospodarczej państw poradzieckich w ramach struktur kontrolowanych przez Federację Rosyjską. Wzrost komponentu politycznego polityki imigracyjnej nie zmienił faktu, że to dzięki napływowi osób z państw obszaru poradzieckiego Rosja uniknęła depopulacji, jaką obserwujemy obecnie na Ukrainie. Do analizy sytuacji Federacji Rosyjskiej i jej polityki wobec regionu poradzieckiego wykorzystano paradygmat realistyczny jako najlepiej oddający specyfikę regionu.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Migracja cyrkulacyjna w świetle polityki imigracyjnej Unii Europejskiej
100%
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie koncepcji migracji cyrkulacyjnej w kontekście polityki imigracyjnej Unii Europejskiej. Na początek pragnę przedstawić krótki rys historyczny przybliżający proces powstawania pierwszych regulacji w dziedzinie polityki imigracyjnej w kolejnych traktatach UE, wcześniej Wspólnot Europejskich. Następnie analizie poddałam najważniejsze komunikaty Komisji Europejskiej z ostatnich 20 lat. Wzięłam pod uwagę zapisy, które pośrednio lub bezpośrednio dotyczą kwestii związanych z migracją cyrkulacyjną. Istotne znaczenie w pracach nad tworzeniem wspólnej polityki imigracyjnej mają wybrane dokumenty Rady Europejskiej, które również wspomniane są w publikacji. Postanowienia i rekomendacje w nich zawarte stanowią dla Komisji Europejskiej podstawę, na której bazuje, przygotowując swoje własne zalecenia, i dają zielone światło dla dalszego rozwoju tej ważnej dziedziny. Szczególny nacisk położyłam na kwestie będące tematem przewodnim opracowania, czyli na koncepcję migracji cyrkulacyjnej i jej realizację z wykorzystaniem partnerstw na rzecz mobilności. Publikację kończy podsumowanie i ocena zaprezentowanych dokonań w sferze polityki imigracyjnej, z uwzględnieniem zaleceń dotyczących migracji cyrkulacyjnych.(abstrakt oryginalny)
Na podstawie modelu regresji wielokrotnej i podejścia scenariuszowego do prognoz oszacowano ukraińskie aspiracje migracyjne do Niemiec (skala migracji, aktywność gospodarcza migrantów i ich korzyści ekonomiczne). Argumentuje się, że poważne zmiany w strukturze wiekowej i płci ludności lokalnej mogą powodować kryzys demograficzny i utratę równowagi na rynku pracy. Przedstawione prognozy wskazują na rosnącą rolę zagranicznych zasobów ludzkich w niemieckiej gospodarce. Modelując skalę emigracji z Ukrainy zastosowano podejście zintegrowane, uwzględniające nie tylko trendy czynników przyciągających, ale także szczególne aspekty niemieckiej polityki migracyjnej i odpływ 8-10 milionów ukraińskich pracowników. Biorąc pod uwagę brak wystarczających danych statystycznych dotyczących skali emigracji zarobkowej, potrzebnych do budowy wiarygodnych modeli ekonometrycznych, uzasadniono, że zastosowanie eksperckiej metody prognozowania pozostaje optymalną techniką oceny potencjalnych przepływów migracyjnych i systemów migracji. (abstrakt oryginalny)
Nowadays the European Union migration policy towards is one of the most important aspects in ensuring internal security of the EU. At the end of the XXth - beginning of the XXI century, Europe faced a new phenomenon - the intensification of migration processes, namely the influx of refugees and migrants-asylum seekers from third countries. Therefore, it led to the creation and development of common migration policy of the European Union. In this regard, it was important to create legislation that could regulate such issues as border security and combating illegal migration, as well as to create a common asylum system. The need to study the legal framework on which the EU policy on migrants and refugees is based, and to study the current state and trends in the migration policy of the member-states of the EU has determined the relevance of this study. The importance of this topic is intensified by the European migration crisis of 2015, which is even described as a humanitarian catastrophe caused by a massive influx of refugees from Africa and the Middle East. It showed the main problems in the sphere of migration policy and policy towards refugees: imperfection of the system of delimitation of the EU competencies; a large number of countries with conflicting interests in various spheres; fragmentation of programs in force at the national level. To address the migration crisis, the EU used a multifaceted strategy: improving and creating new migration management institutions, expanding crossregional dialogue with the countries of the Mediterranean region, Africa and the Middle East; continued to reformat the Mediterranean region (region-building). Potential approaches range from an internal search for strategies in which each member state seeks to defend its own interests (sometimes even against European integration processes) to a more farsighted approach in which member states work together to address a wide range of migration issues.(original abstract)
12
Content available remote Migration flows management in Latvia
75%
The present-day world features ever growing mobility - free movement of people, financial capital, markets and services. This mobility is enhanced and arranged by cross-national networks. The major instrument driving migration is modern technologies and information, including internet, communications and cheap air travels. The article makes insight into external migration trends of labour force and migration flows management prospects so as to discover the possible solutions for further formation of migration policy in Latvia.(original abstract)
W Białej Księdze bezpieczeństwa z 2006 r. wśród asymetrycznych zagrożeń wymieniono m.in. "skutki wewnątrzpaństwowych i regionalnych konfliktów, destabilizację państw". Dla państwa będącego celem migracji i przyjmującego wielu azylantów z obszarów pozaeuropejskich jest to szczególnie istotne, jak pokazały to doświadczenia RFN z lat 90. XX w. związane z konfliktem kurdyjsko-tureckim. Obecnie Niemcy są narażone zarówno na przenikanie na terytorium państwa dżihadystów, głoszących ideologię i działających na rzecz Państwa Islamskiego (PI), jak i na radykalizację własnych obywateli i osiadłych cudzoziemców wyjeżdżających, aby walczyć w Syrii i Iraku po stronie PI. Zaistniała sytuacja prowadzi też do wielu niepokojów społecznych, formują się grupy antyislamskie, dochodzi do demonstracji i zamieszek. Mimo wielu wysiłków na rzecz integracji migrantów i cudzoziemców środowiska najbardziej radykalnych grup islamskich, takich jak salafici, są hermetyczne, rządzą się własnym prawem, które próbują narzucić innym, jak w Wuppertalu, gdzie utworzyli tzw. policję szariatu, uzurpując sobie prawo poddania regułom islamskiego prawa określonej strefy. Nie są też zainteresowani integracją, której rząd federalny poświęca wiele uwagi i środków. Celem artykułu jest analiza sytuacji w kontekście zagrożeń i podejmowanych środków zaradczych oraz ocena ich skuteczności.
The article attempts to evaluate the rationale, for a joint or separate analysis of both types of migration in the European Union. First the author examines different types of migration barriers, reaching the conclusion, that since the countries' policies regulate the possibility of border crossing for its' own citizens and for foreigners, therefore in the international migration analysis the economic, social and psychological barriers are secondary to administrative and -political barriers. Next, the author discusses the ongoing integration process of EU countries in the area of standardization of both internal and international migration, in the context of legal regulations and their practical effects on the population flows between the EU countries. He concedes that, internal and international migrations within the EU may be treated with identical principles and analysed jointly. The following review of migration studies, supports further the view, that a dogmatic clinging to the distinction between internal and international migrations is in many cases unjustified. The author, however, does not rule out the possibility of the existence of such areas of migration research, in which separate examination of both migration categories makes sense, with regard to the existence of important institutional and political barriers.(original abstract)
Artykuł analizuje wybrane zagadnienia polityki integracyjnej wobec migrantów w Polsce. Przedstawiony został stan obecny tej polityki publicznej, jej uwarunkowania oraz perspektywy jej rozwoju. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Polityka migracyjna Unii Europejskiej : stan obecny i perspektywy
75%
Imigracja stała się dla krajów Unii Europejskiej prawdziwym wyzwaniem. Część państw członkowskich, nieradzących sobie z problemem asymilacji i integracji swoich imigrantów, stało się zakładnikami populistycznych haseł walki z nielegalną migracją i przestępczością. Inne - w tym Polska - muszą zmierzyć się z problemem masowej emigracji swoich obywateli, przede wszystkim z coraz większym odpływem osób młodych i wykwalifikowanych. Widać wyraźnie, że wielu z tych problemów nie uda się państwom członkowskim rozwiązać samodzielnie. Stąd potrzeba rozwoju wspólnej, unijnej polityki migracyjnej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie historii polityki migracyjnej UE, dynamiki jej rozwoju i perspektyw, ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych wyzwań stojących przed ugrupowaniem. (fragment tekstu)
Dane statystyczne wskazują na ciągły wzrost liczby cudzoziemców przyjeżdżających do Polski. Zapewnienie dostępu do opieki zdrowotnej osobom, które - niezależnie od swojego pochodzenia - czasowo lub stale przebywają na terenie Polski, wynika z umów międzynarodowych i ustawodawstwa krajowego. Sytuacja prawna cudzoziemców różni się w zależności od kraju pochodzenia i przyczyn dla których przebywają oni na terenie Polski. Za organizację opieki nad osobami oczekującymi na wydanie decyzji o przyznaniu ochrony międzynarodowej, odpowiada Urząd do Spraw Cudzoziemców. Dotyczą ich także specjalne procedury związane z przebywaniem w ośrodkach recepcyjnych (filtr epidemiologiczny). Osoby przebywające w Polsce legalnie mają zapewnione ubezpieczenie na tych samych zasadach co obywatele Polski (składki odprowadzane przez pracodawców, ubezpieczenie dla członków rodzin pracowników, ubezpieczenie dobrowolne itp.). W najtrudniejszej sytuacji prawnej są migranci nieudokumentowani. Potrzeba jest ułatwienia dostępu do informacji dotyczącej zasad korzystania z opieki zdrowotnej - zarówno dla migrantów, jak i pracowników medycznych. Należy także rozwiązać problem refundacji świadczeń udzielanych w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia osobom nieubezpieczonym. Konieczne jest także zapewnienie pełnego dostępu do opieki zdrowotnej dzieciom i kobietom w ciąży, bez względu na obywatelstwo. (abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to examine the changes in the orientation of the Polish diaspora policy (Polonia policy) on the East-West axis, their conditions and perception presented by representatives of institutions involved in the creation and implementation of the Polish diaspora policy. Although the Polonia policy implemented after 1989 concerned both communities - Poles in the East and Poles in the West, one can observe temporary changes in orientation, consisting in applying more or less importance to one of the directions. The article presents the results of the analysis of official documents which were the basis for the transformation of the Polish diaspora policy in years 1989-2016. In addition, the results of empirical research conducted in 2015-2017 among representatives of institutions implementing the Polish diaspora policy are discussed. To interpret research results we used the typology categorizing types of perspectives explaining the emergence and development of diaspora policies, developed by Gamlen and colleagues. It captures three perspectives: tapping, embracing and governing perspective. The results of the research presented in the article suggest that in the case of Poland, on the one hand, there is a coexistence of the embracing and tapping perspective, and on the other, temporary emphasis on one or the other approach can be observed.(original abstract)
W artykule omówiono współczesne światowe trendy migracyjne w Europie i Polsce. Zidentyfikowano zagadnienia problemowe i zagrożenia dla funkcjonowania i rozwoju obszarów wiejskich Polski na tle intensyfikacji emigracji i mobilności wewnętrznej ludności tego kraju. Uzasadniono istotę zagadnienia migracji ukraińskiej jako zasobu wyrównania sytuacji deficytu pracowników na polskim rynku pracy. Przedstawiono oficjalne dane Urzędu do Spraw Cudzoziemców w Polsce, Głównego Urzędu Statystycznego, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Departamentu Statystyki Narodowego Banku Polski oraz niektórych organizacji zajmujących się badaniem migracji w ramach terytorialnego systemu migracyjnego Ukraina-Polska. Na podstawie tych danych udowodniono wzrost wielkości i zasięgu zagranicznej migracji zarobkowej Ukraińców do Polski (wykazano, że obecnie w Polsce przebywa około 1,3 mln Ukraińców, co stanowi 3,5% ludności Polski i jest znaczącą wartością), zaprezentowano kluczowe zmiany w cechach jakościowych i strukturalnych migracji. Scharakteryzowano główne parametry migracji stałej i zarobkowej ludności z Ukrainy na obszary wiejskie w Polsce. Wyciągnięto wniosek, że pomimo wciąż niewielkiej ilości, istnieją pozytywne tendencje i poprawy struktury emigracji Ukraińców na obszary wiejskie w Polsce. Przedstawiono wyniki analizy ilościowej migracji zarobkowej Ukraińców w kontekście ich zatrudnienia w sektorze rolnictwa, leśnictwa, łowiectwa i rybactwa. Określono specyficzność i zagadnienia problemowe migracji z Ukrainy na obszary wiejskie w Polsce. Uzasadniono zalecenia dotyczące opracowania wspólnych ukraińsko-polskich praktyk oraz przepisów normatywnych i metodycznych, a także priorytetowych instrumentów polityki migracyjnej, skierowanych na zaspokojenie interesów społeczno-gospodarczych obu państw.(abstrakt oryginalny)
Włochy na tle Francji czy Wielkiej Brytanii stosunkowo niedawno stały się państwem imigracji. Dopiero w połowie lat 70. XX wieku po raz pierwszy zanotowano więcej przyjeżdżających obywateli państw trzecich niż emigrujących z ojczyzny Włochów. Początkowo jednak nie było to zjawisko masowe, a przyjeżdżający cudzoziemcy w większości przebywali legalnie. Zmiany nastąpiły w latach 90. XX wieku, kiedy to Europa Zachodnia i Południowa zaczęła zmagać się z nasilającym się zjawiskiem nielegalnych migracji drogą morską. Poprzez wojny na Bałkanach w latach 90. ubiegłego stulecia problem ten nie ominął również Włoch, a na przełomie wieków dodatkowo nabrał znaczenia poprzez migracje z południowych brzegów Morza Śródziemnego. Ponad 8500 kilometrów linii brzegowej i niewielka odległość od Bałkan oraz Afryki Północnej czyni z Włoch obszar wyjątkowo wrażliwy na presje migracyjne. Wymaga to dobrze zaplanowanej i skoordynowanej na wielu płaszczyznach polityki, która jednak nie zawsze znajdowała zastosowanie w praktyce. Nie od razu w proces przeciwdziałania nielegalnej imigracji zostały włączone państwa pochodzenia. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.