Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Multi-agent system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Normy definiujące reguły, nakazy, zakazy, wskazówki dotyczące pożądanych zachowań towarzyszą człowiekowi w każdym podejmowanym działaniu, wynikając z jego światopoglądu, wiedzy, doświadczenia. Z punktu widzenia nauk o organizacji i zarządzaniu "[...] we wszystkich grupach istnieją ustalone normy, czyli akceptowalne standardy wspólne dla członków grupy". Z punktu widzenia psychologii "[...] specyficzne oczekiwania, które dotyczą odpowiednich postaw i zachowań i są zawarte w wyraźnie sformułowanych lub przyjmowanych implicite regułach grupy, noszą nazwę norm społecznych". Normy działające w danej społeczności mogą wpływać na jej zachowania poprzez definiowanie ogólnych przyjętych wytycznych działania, standardów postępowania, mogą też wspomagać procesy kooperacji. W niniejszej pracy podjęte zostaną rozważania dotyczące zastosowania norm jako elementu wpływającego na działania (związane z przyjęta funkcją celu) agentów oprogramowania. (fragment tekstu)
Opracowana w niniejszym artykule struktura wiedzy agenta pozwala na przedstawienie podjętej decyzji finansowej. W systemach multiagenckich pojawia się możliwość porównywania decyzji poszczególnych agentów i, jeżeli są one różne, określenia jednej, wspólnej decyzji systemu przedstawionej następnie użytkownikowi. Wspólną decyzję można uzgodnić np. za pomocą metod wyboru, w których dokonywany jest wybór rozwiązania przedstawionego przez jednego z agentów, pozostałe rozwiązania nie są brane pod uwagę. Coraz częściej stosowane są jednak metody consensusu, w których każde rozwiązanie jest brane pod uwagę, decyzja nie jest jednym z wyników proponowanych przez agentów, lecz jest ona zbliżona do tych wyników. (fragment tekstu)
W przypadku budowy systemów wieloagentowych jednym z problemów, z którym muszą się zmierzyć jego twórcy, jest odpowiednie zaplanowanie architektury systemu, tak by uwzględnić potrzebę koordynowania działań poszczególnych agentów. Mimo różnorodności w sferze metodyk projektowych, technologii, architektur wewnętrznych agentów, elementami łączącymi dowolny system wieloagentowy są celowość oraz zadaniowość działania poszczególnych jednostek. Skoordynowane działania realizowane przez poszczególne jednostki, niezależnie od przyjętej architektury, mogą być rozpatrywane jako proces biznesowy, którego aktorami są ludzie, systemy informatyczne oraz agenci programowi. Celem niniejszej pracy jest prezentacja możliwości zastosowania podejścia procesowego w budowie systemów wieloagentowych, w szczególności z wykorzystaniem systemu WADE będącego rozszerzeniem platformy JADE. (abstrakt oryginalny)
Podejmowanie decyzji jest złożonym procesem, pochłaniającym ograniczone zasoby czasowe, intelektualne, finansowe i wiele innych. Szczególnym przypadkiem takiej sytuacji jest wielokrotnie powtarzane rozwiązywanie tego samego problemu decyzyjnego, np. wybór składu portfela inwestycyjnego w kolejnych okresach lub decyzja o poziomie cen przez przedsiębiorstwo. W takich sytuacjach okazuje się, że podmioty gospodarcze decydują się na zmianę raz podjętej decyzji dopiero w przypadku, gdy pojawią się nowe dostatecznie silne bodźcie ku temu, by ją zrewidować. Celem pracy jest zbadanie, w jaki sposób w powtarzalnych problemach decyzyjnych występowanie niechęci do zmiany raz podjętej decyzji wpływa na długookresową dynamikę systemu na przykładzie symetrycznej gry koordynacyjnej. (fragment tekstu)
|
|
nr 355
117-134
Rozproszone systemy informatyczne wymagają zastosowania mechanizmów wspomagających monitorowanie i koordynację ich działania. Systemy charakteryzujące się samoorganizacją oraz autoadaptacją postrzegane mogą być w kategoriach systemów autopojetycznych, posiadających możliwość samoprodukcji i związanej z nią umiejętności definiowania relacji między komponentami systemu. Samoorganizacja jako mechanizm realizowany "z dołu do góry" dotyczy aspektu komunikacji między jednostkami struktury dla celu osiągnięcia określonych rezultatów. Autoadaptacja działa odgórnie i jest inicjowana przez mechanizmy kontrolne systemu, które wskazują, jak poszczególne jednostki powinny się zachowywać. Przykładem takich rozwiązań mogą być systemy zarządzania wiedzą wspomagane przez technologie agentowe. Celem tego artykułu są analiza koncepcji autopojezy oraz propozycja modelu oceniającego reputację elementów autopojetycznych i regulującego zachowanie agentów.(abstrakt oryginalny)
Funkcjonujące dotychczas systemy wczesnego ostrzegania przed sytuacjami kryzysowymi w gospodarce odnoszą się jedynie do konkretnych branż lub grup kilku branż w gospodarce i są skierowane przeważnie do wybranych grup użytkowników. Występowanie niekorzystnych zjawisk gospodarczych w całej przestrzeni gospodarczej wymaga jednak uniwersalnego podejścia do konstrukcji systemów wczesnego ostrzegania. W artykule opracowano koncepcję systemu obejmującego swoim zakresem zarówno użytkowników indywidualnych i przedsiębiorstwa, jak i całe gospodarki w ujęciu globalnym. System ten składa się z następujących modułów: konwersji istniejących i nowo tworzonych modeli systemów wczesnego ostrzegania, kolektywów człowiek-agent oraz integracji, oceny wiedzy i personalizacji. Funkcjonowanie tego typu systemu może wpłynąć na wzrost poziomu skuteczności prognoz ostrzegawczych oraz na wzrost poziomu efektywności decyzji umożliwiających podjęcie działań wyprzedzających, co w konsekwencji może ograniczać skutki kryzysów w gospodarce.(abstrakt oryginalny)
Przeprowadzono badania dynamiki systemu multiagentowego, dokonując analizy wybranych szeregów czasowych generowanych w systemie oraz portretów fazowych i wrażliwości na warunki początkowe. Zwrócono uwagę na potencjalną przydatność neuronowych modeli multiagentowych w modelowaniu rynków finansowych i zaproponowano dalsze kierunki badań.
Technologia agentowa zdaje się być obiecująca na potrzeby tworzenia aplikacji handlu elektronicznego. Aby efektywnie budować wieloagentowe systemy e-commerce, ich twórcy muszą zmierzyć się z wieloma problemami, takimi jak charakterystyki agentów, ich funkcjonalność, protokoły, komunikacja, współdziałanie i koordynacja. Dodatkowo systemy agentowe muszą być wydajne, skalowalne oraz bezpieczne. Aby to osiągnąć musimy korzystać z otwartej, stabilnej i godnej zaufania architektury, która pozwala agentom komunikować się i oferować sobie wzajemnie usługi. JADE (Java Agent Development Environment), czyli platforma open-source jest obecnie najlepszym narzędziem do budowy Systemów wieloagentowych. W tym artykule celem autora jest prezentacja własnego doświadczenia w projektowaniu i budowie wieloagentowych systemów handlu elektorncznego przy użyciu platformy JADE. (abstrakt oryginalny)
Zaufanie i reputacja odgrywają ważną rolę w naszym codziennym życiu. W praktyce większość podejmowanych przez nas decyzji oraz działań uwarunkowana jest poziomem zaufania i budowanej na jego podstawie reputacji. Oba te elementy odgrywają także coraz ważniejszą rolę w sferze technologii i systemów komputerowych, zwłaszcza tych, które posiadają pewien poziom autonomii. Doskonałym przykładem mogą być tutaj systemy wieloagentowe oraz często utożsamiane z nimi w literaturze społeczności agentów programowych. Celem niniejszej publikacji jest propozycja elementów modelu zaufania i reputacji dla uzyskania pożądanych zachowań agentów. Proponowany model związany jest z założeniami prezentowanymi w pracy dotyczącej metodyki projektowania społeczności agentów programowych oraz dotyczy wcześniejszych badań autorów w tej materii. W kolejnych punktach zaprezentowane zostaną elementy metodyki, model zaufania i reputacji oraz przykład jego zastosowania. (abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano problem konfliktów w wieloagentowym systemie wspomagania decyzji. W początkowej części artykułu dokonano charakterystyki konfliktów w różnego typu organizacjach, biorąc pod uwagę proces podejmowania decyzji. W drugiej części artykułu przedstawiono różnego rodzaju konflikty występujące w wieloagentowym systemie wspomagania decyzji.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Learning Methods of Cognitive Agents Related to Decision Areasin DSS
63%
Stosowane obecnie systemy informatyczne wspomagają podejmowanie decyzji głównie na szczeblach operacyjnym i taktycznym, natomiast stają się niewystarczające na szczeblu strategicznym. Umożliwiają one bowiem jedynie analizę formy informacji, powiązań pomiędzy wartościami ekonomicznymi, natomiast nie wspomagają procesu analizy ich znaczenia. Zasadne staje się zatem wykorzystanie narzędzi, które realizują funkcje poznawcze i decyzyjne, jakie zachodzą w ludzkim mózgu, dzięki czemu potrafią zrozumieć rzeczywiste znaczenie obserwowanych zjawisk i procesów gospodarczych zachodzących w otoczeniu organizacji. Do narzędzi tych należą między innymi agenty kognitywne, które często współpracują ze sobą w ramach systemu wieloagentowego, aby skutecznie osiągnąć wyznaczony cel. Jedną z najważniejszych cech agentów kognitywnych jest umiejętność uczenia się. W niniejszym artykule dokonano analizy i usystematyzowania metod uczenia się agentów kognitywnych, które mogą być wykorzystane w konkretnych obszarach decyzyjnych wspomaganych przez system informatyczny. W pierwszej części przedstawiono charakterystykę i strukturę wieloagentowego systemu wspomagania decyzji. Następnie omówiono aspekty związane z problematyką architektur agentów kognitywnych. W końcowej części artykułu przedstawiono metody uczenia się agentów wyróżniane ze względu na różne kryteria, które mogą być wykorzystane w odniesieniu do danych obszarów decyzyjnych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przybliżono ideę obiektów abstrakcyjnych w kontekście możliwości zastosowania jej w symulacji wieloagentowej do odwzorowania zachowań agentów zależnych od czynników losowych. Ponadto przedstawiono wieloagentowy model ruchu drogowego, w którym w opisie agentów użyto obiekty abstrakcyjne. Wyniki przeprowadzonych eksperymentów uzasadniają przydatność prezentowanej koncepcji.(abstrakt oryginalny)
Zastosowanie systemów agentowych w dyseminacji wiedzy jest kluczowym elementem procesów biznesowych w dowolnej organizacji. Podczas budowy systemów agentowych dla wspomagania działań biznesowych ważne jest określenie oddziaływania agentów na uczestników procesów biznesowych. Zespoły agentów zaprojektowane dla wspomagania działania organizacji, szczególnie organizacji opartej na wiedzy, powinny być rozważane jako pewien system, którego głównym zadaniem ma być wspomaganie procesów biznesowych takiej organizacji, uczestnictwo w procesach zarządzania wiedzą i wspomaganie różnych uczestników procesów biznesowych. Celem tego artykułu ma być analiza wyników prowadzonych eksperymentów badawczych w konfrontacji z cechami społecznymi analizowanej grupy. Pierwsza część artykułu przedstawia badania w tym obszarze przeprowadzone przez autorów. Druga część obejmuje wyniki badań dotyczące użyteczności agentów programowych w kontekście cech społecznych analizowanej grupy.(abstrakt oryginalny)
Podejmowanie decyzji w złożonych systemach gospodarczych, jakimi są przedsiębiorstwa, jest zadaniem trudnym i wymagającym odpowiedniego podejścia. Najczęściej wiąże się z konstruowaniem odpowiedniego modelu, w którym można symulować działanie całego systemu z punktu widzenia wielu heterogenicznych podmiotów. W artykule przybliżono problematykę modelowania zachowania agentów w wieloagentowych systemach symulacyjnych stosowanych w zarządzaniu oraz wskazano podstawowe uwarunkowania zachowania agentów-decydentów. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 814
185-204
Agentowy model społeczności stanowi interesujący przedmiot obserwacji emergentnych cech populacji agentów wyposażonych w zdolności przemieszczania się i reprezentacji opinii. Oddziaływania przyciągające agenty o zgodnych opiniach i odpychające te o przeciwstawnych poglądach prowadzą do przestrzennej strukturalizacji zbiorowości. Wśród powstających grup społecznych można obserwować analogie między innymi takich cech rzeczywistego społeczeństwa jak tolerancja czy konsolidacja pod wpływem wspólnego przeciwnika. Eksperymenty symulacyjne prowadzone z użyciem systemu komputerowego pozwalają wnioskować, że systemy multiagentowe mogą być dobrym narzędziem modelowania cech dynamicznych społeczności ludzi. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Wspomaganie twórczości organizacyjnej na podstawie systemów agentowych
63%
|
|
nr 212
14-22
Niniejszy artykuł opisuje wykorzystanie podejścia wieloagentowego do wspierania twórczości organizacyjnej. Dlatego aby pokazać możliwości systemu agentowego scharakteryzowano termin inteligentny agent i systemy wieloagentowe. Na tej podstawie opisano warunki stosowalności inteligentnych agentów w twórczości organizacyjnej. Wynikiem końcowym przedstawionych dociekań jest propozycja warunków, które powinny być spełnione przy wspomaganiu twórczości organizacyjnej przez systemy agentowe.(abstrakt oryginalny)
In this dissertation we propose Agent Computing Environment ACE as a single technology to solve all the personalization problems listed above. The technology is based on software agents, distributed across the network. Despite the existing proposals, the agents and intended to be imperatively programmed by their owners, to achieve individual personalization goals. The agents may collect the information from distributed and heterogeneous sources, according to current preferences of their owners. At the same time, the agents may automatically adjust their behavior to the environment where they are executed at a moment, as well as to some user-independent restrictions, e.g., communication costs, technical characteristics of the communication channel used at the moment, limitations of end-user hardware, etc. To solve the above-mentioned trade-off between system security and efficiency, a dedicated programming language is proposed for the preparation of user-defined, remotely executed agent code. Several methods for agent management and distribution are proposed, including security checks, run-time code verification, distributed access-rights, and other features related with the security, safety, and efficiency. The thesis of this dissertation is formulated as follows: Agent Computing Environment ACE is a universal approach to personalize access to heterogeneous, distributed information sources. (skrócony abstrakt oryginalny)
|
|
nr 172
139-147
Wraz z rozwojem procesów wytwórczych poszukiwane są rozwiązania, które pozwolą zwiększyć ich szybkość, elastyczność oraz efektywność. W niniejszym artykule zostanie podjęta próba zaprezentowania nowych tendencji w organizacji i zarządzaniu systemami wytwórczymi, ze szczególnym uwzględnieniem technologii agentowej. Prezentujemy koncepcję zastosowania systemów agentowych do tworzenia nowoczesnych modeli systemów wytwórczych. Rezultatem nowego podejścia do organizacji systemów wytwarzania jest pojawienie się nowych modeli organizacji tych systemów, takich jak: bioniczne systemy produkcyjne (bionic manufakturin systems), holonowe systemy produkcyjne (holonic manufacturing systems), fabryki fraktalne (fraktal manufacturing systems). (abstrakt oryginalny)
W artykule scharakteryzowane zostały ważniejsze narzędzia i technologie multimedialne, które wykorzystywane są przez menedżerów kierujących lub zarządzających współczesnymi organizacjami. Skrótowo przedstawione zostały komunikatory internetowe, które od paru lat wykorzystywane są jako narzędzia w przekazach multimedialnych. Opisane zostały multimedialne narzędzia sieciowe wykorzystywane w usługach wideokonferencyjnych. Przybliżono formy wykorzystywania technologii futurystycznych stosowanych w sieciach komunikacji multimedialnej. W tym obszarze zagadnień podkreślona została rola agentów programowych i systemów agendowych w komunikacji multimedialnej. Przedstawiono rolę sieci semantycznych podczas wykorzystywania przez menedżerów form komunikacyjnych "komputer-człowiek". (abstrakt oryginalny)
Celem mniejszej pracy jest opracowanie metody integracji wiedzy w systemie wieloagentowym wspomagającym podejmowanie decyzji na giełdach papierów wartościowych z wykorzystaniem teorii consensusu. W pierwszej części zaprezentowano architekturę systemu wieloagentowego, opracowanego z wykorzystaniem platformy JADE, oraz algorytmy i funkcjonowanie wybranych agentów podejmujących decyzje kupna-sprzedaży. Następnie scharakteryzowano metodę integracji wiedzy wykorzystywaną przez agenta Supervisor. W końcowej części przedstawiono wyniki eksperymentu badawczego, mającego na celu zbadanie efektywności metody integracji wiedzy. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.