Podjęta w ostatnich latach próba nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji nie powiodła się, projekt upadł w drugim czytaniu. Nie oznacza to, że w dalszym ciągu nie istnieje pilna potrzeba sformułowania nowych zapisów prawnych, które uwzględniałyby nowe zjawiska na rynku polskim mediów wywołane w głównej mierze nowymi technologiami, regulowały kwestie pominięte w obowiązującej ustawie oraz dostosowywały polskie prawo w tym zakresie do wymagań Unii Europejskiej. Podjęcie legislacyjnej próby określenia kształtu rynku polskich mediów nie było łatwe. Kolejne gabinety po roku 1989 prowadzenie polityki audiowizualnej pozostawiały na marginesie swych prac. Tworzenie regulacji dla funkcjonowania mediów w Polsce odbywało się w słabym państwie, w warunkach wielkiej przemiany, rozpadu dawnego porządku i budowania nowego częstokroć po omacku. Brak kompleksowych rozwiązań prawnych, które by na bieżąco uwzględniały płynność tej części społecznej rzeczywistości, powodował spiętrzenie się stałych problemów i narastanie nowych. Dodatkowym utrudnieniem i obciążeniem był brak dialogu bądź jego istotne ograniczenie między władzą wykonawczą a nadawcami komercyjnymi i innymi środowiskami zainteresowanymi ustawą. W przypadku poprzedniej nowelizacji miejsce dialogu o zasadniczych w tym zakresie kwestiach zajął dyskurs skupiony na żądaniach, protestach, w którym padały wielkie słowa, ale zazwyczaj w obronie dość konkretnych interesów. Poczynania władz w toku prac nad ustawą stały się obiektem daleko posuniętej krytyki związanej z konsekwencjami tzw. afery Rywina. Kulisy prac nad poprzednim projektem dla niektórych stały się argumentem, aby odmówić im zdolności formułowania kierunków polityki audiowizualnej. W tych okolicznościach inicjatywę Uniwersytetu Warszawskiego i Ministerstwa Kultury przeprowadzenia debaty na temat rynku audiowizualnego w Polsce należy uznać za jak najbardziej potrzebną. Formalnie organizatorem konferencji był minister kultury, Waldemar Dąbrowski, we współpracy z dziekanem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, prof, dr hab. Grażyną Ulicką, oraz Dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, prof. dr. hab. Tadeuszem Tomaszewskim. Konferencja odbywała się w dniach 28-31 października 2003 roku w Pałacu Tyszkiewiczów przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Wzięło w niej udział kilkaset osób, a wśród nich przedstawiciele organów administracji państwowej, pracownicy naukowi UW, osoby reprezentujące instytucje medialne oraz wszyscy ci, którzy zainteresowani są tworzeniem nowego ładu medialnego w Polsce. Prace zostały podzielone na sześć paneli i obejmowały tematykę mediów publicznych, zasad funkcjonowania rynku mediów elektronicznych, funkcji regulacyjnych państwa, nowoczesnych technologii, kultury i mediów oraz problem archiwów. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.