Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  National parliament
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
We wszystkich parlamentach narodowych UE działają komisje parlamentarne ds. europejskich (wspólnotowych). W artykule przedstawione zostały zasady funkcjonowania tych komisji w wybranych krajach UE (przede wszystkim niemiecka, francuska, grecka, austriacka i duńska). Poddano analizie ich struktury i kompetencje. Analiza tych zasad umożliwia ocenę, w jaki sposób i w jakim zakresie instytucje te wspomagają działalność parlamentów krajowych. Wybrane komisje pięciu krajów reprezentują w sposób najpełniejszy przyjęte w państwach UE modele rozwiązań w odniesieniu do konstrukcji ustrojowej tych instytucji. Poruszono również problem koniecznych zmian w Sejmie i Senacie RP z chwilą przystąpienia Polski do UE.
Autor przedstawił kalendarium spotkań przedstawicieli Sejmu i Senatu Rzeczpospolitej Polskiej w Parlamencie Europejskim. W aneksie zamieszczono najważniejsze fakty w stosunkach Polski ze Wspólnotami Europejskimi i Unia Europejską od 1988 r.
Polityka społeczno-gospodarcza jako jedna z dziedzin branżowych polityki publicznej kreowana może być przez różne organy państwa, wśród nich znajduje się także druga izba parlamentu. Zauważyć jednak należy, że nie jest to główna domena działalności izby drugiej. Widoczne ograniczenie udziału drugiej izby w kreowaniu polityki społeczno-gospodarczej państwa dostrzec można zwłaszcza w tych państwach, w których realizowany jest model bikameralizmu asymetrycznego, przykład może stanowić parlament Republiki Czeskiej, którego izba druga nie bierze udziału w procesie uchwalenia ustawy budżetowej. Analizując prace Senatu RP, także nie można powiedzieć, że kreowanie polityki społeczno- gospodarczej państwa jest działalnością priorytetową wyższej izby polskiego parlamentu, pomimo tego, że Senat posiada instrumenty, które pozwalają brać udział w kreowaniu tej polityki. Chociaż wśród projektów ustaw zaproponowanych przez izbę wyższą parlamentu polskiego rzadko można znaleźć te dotyczące kreowania polityki społeczno-gospodarczej, można jednak podać przykłady inicjatyw ustawodawczych, które proponują zmiany w systemie podatkowym, prawie pracy, zmiany dotyczące opieki społecznej czy też rent i emerytur. Dzięki inicjatywom ustawodawczym Senatu powołane do życia zostały izby obrachunkowe i związki pracodawców. Aktywność Senatu w dziedzinie polityki społeczno-gospodarczej państwa dostrzec można w działalności komisji senackich. Tutaj zwrócić uwagę należy na poprawki do ustawy budżetowej czy opiniowanie umów międzynarodowych. Senat jako "izba refleksji" przywiązuje dużą wagę do organizowania licznych seminariów i konferencji, także dotyczących polityki społeczno-gospodarczej państwa. Należy jednak podkreślić, że Senat marginalizuje swoją rolę w dziedzinie polityki społeczno- gospodarczej. Podejmuje działania niejako na marginesie innej działalności. Dostrzec można brak w tych działaniach programów długofalowych i kompleksowych. Senat wykorzystuje instrumenty ustrojowe, czyni to jednak w sposób umiarkowany. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Semestr europejski w Sejmie RP : aspekty instytucjonalne i prawne
80%
Artykuł poddaje analizie od strony prawnoinstytucjonalnej pierwsze doświadczenia związane z funkcjonowaniem semestru europejskiego w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej. Autor pokazuje ewolucje mechanizmu w izbie niższej polskiego parlamentu od pierwszej edycji semestru w 2011 r. do ostatniej zakończonej procedury w 2014 r. W pracy podniesione są m.in. kwestie udziału poszczególnych komisji sejmowych w pracach nad dokumentami składającymi się na cykl semestru, współpracy międzyparlamentarnej w UE, a także uwarunkowań prawnych semestru z uwzględnieniem współpracy między rządem i parlamentem w ramach ustawy kooperacyjnej. Artykuł zawiera także rekomendacje. (abstrakt oryginalny)
W artykule zbadano relacje parlamentów narodowych i instytucji UE z perspektywy koncepcji sieci politycznych. Weryfikacji poddano hipotezę, że zróżnicowane i rozbudowane formy współpracy między parlamentami narodowymi a instytucjami UE, wypracowane w drodze dobrych praktyk i samoorganizacji, pozytywnie oddziałują na procesy polityczne UE. Badane sieci polityczne analizowano pod kątem: określenia granic, poziomu zintegrowania i otwartości, charakteru występujących relacji, przyczyn zawiązywania sieci, oraz ostatecznie oszacowano wpływ tych sieci na procesy polityczne zachodzące w UE.(abstrakt oryginalny)
W projekcie konstytucji UE zagadnienia związane z udziałem parlamentów krajowych w sprawach Unii Europejskiej zostały uregulowane przede wszystkim w specjalnym protokole. Jak wynika z treści preambuły projektu tego protokołu, jego celem jest zachęcenie parlamentów narodowych do aktywnego udziału w przedsięwzięciach Unii europejskiej, a także zwiększenie możliwości wyrażania ich punktu widzenia w kwestiach, które mogą stanowić dla ich szczególny przedmiot zainteresowania. W związku z powyższym, protokół koncentruje się na dwóch zagadnieniach, a to kwestii właściwego informowania parlamentów narodowych o sprawach rozpatrywanych na forum unijnym oraz współpracy między Parlamentem Europejskim i parlamentami narodowymi, a także między samymi parlamentami narodowymi. Istotne znaczenie dla określenia roli parlamentów krajowych w nowej architekturze europejskiej posiadają również przepisy projektu traktatu dotyczące zasady pomocniczości, w tym protokół w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. (fragment tekstu)
7
Content available remote Kryzys demokracji w Europie
61%
Podstawowa teza niniejszego opracowania głosi, że procesy integracyjne w Europie nie tylko nie zbudowały ustroju demokratycznego na szczeblu Unii Europejskiej, ale wręcz utrudniły funkcjonowanie demokracji w państwach członkowskich. W ten sposób doprowadziły do kryzysu demokracji w Europie. Jest to przykład dojrzewającego od dawna kryzysu, wynikającego w istocie z elitarnej specyfiki procesów integracyjnych, które niejako "z założenia" omijają procedury demokratyczne. W sytuacji trudności ekonomicznych po roku 2008 kryzys ten jedynie zyskał na wyrazistości. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Wymiar parlamentarny współpracy na rzecz rozwoju na świecie
61%
Przewodniczący parlamentów narodowych krajów UE na konferencji w 2006 r. stwierdzili, iż "rozwijanie instytucji parlamentarnych jest równoznaczne z demokratyzacją, a ich sprawne funkcjonowanie jest podstawowym wymogiem demokracji." Wspieraniem rozwoju parlamentów w krach rozwijających się zajmuje się Unia Europejska, Organizacja Narodów Zjednoczonych, Unia Międzyparlamentarna oraz inne organizacje międzynarodowe i regionalne. Wsparcie takie oferowane jest także poprzez sieci współpracy parlamentarnej i parlamentarzystów działających w wyspecjalizowanych stowarzyszeniach oraz przez państwa rozwinięte. Celem niniejszej publikacji jest prezentacja wybranych działań na rzecz wspierania parlamentów w krajach słabiej rozwiniętych a także prezentacja wybranych form współpracy, w których mogą uczestniczyć parlamenty narodowe. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł ma na celu analizę możliwości oddziaływania parlamentów narodowych na Komisję Europejską w ramach procedury żółtej kartki. Badania opierają się na aktywności parlamentów narodowych wybranych państw Europy Zachodniej oraz Europy Środkowo-Wschodniej w okresie między ogłoszeniem wniosku Komisji Europejskiej dotyczącego rewizji dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług a decyzją Komisji dotyczącą podtrzymania tegoż wniosku. Analizie poddane zostały trzy zmienne dotyczące państw wybranych do analizy, tj. interes gospodarczy, spójność przedstawianych przez parlamenty stanowisk oraz aktywność parlamentów, w tym ich członków, na arenie międzynarodowej.(abstrakt oryginalny)
Omówiono znaczenie historyczne oraz znaczenie dla poszczególnych partii wyborów do Bundestagu w 2002 roku. Stały się one potwierdzeniem tendencji w przemianach partyjnych i zachowań społecznych zauważalnych w krajach starych demokrcji. Zanalizowano klimat i uwarunkowania tych zachodzących procesów oraz związane z tym poszukiwanie nowej tożsamości przez poszczególne partie. Przedstawiono zmiany w krajobrazie partyjnym po zjednoczeniu Niemiec i wpływ tego wydarzenia na strukturę parlamentu niemieckiego.
Z chwilą wejścia w życie Traktatu Amsterdamskiego (1 maja 1999 r.), kwestie wzajemnej współpracy parlamentów narodowych państw członkowskich Unii Europejskiej i ich roli w strukturze Unii znalazły swoje miejsce pośród regulacji o randze traktatowej. W artykule przedstawiono rozważania autora poświęcone współczesnej roli parlamentów narodowych w kontekście członkostwa w Unii Europejskiej.
Polskie członkostwo w Unii Europejskiej znajduje wyraz m.in. w zaangażowaniu Sejmu w proces tworzenia prawa UE. Zasady tego udziału określone są w niejednorodnym, zmiennym i ustawicznie się rozwijającym korpusie unijnej i krajowej regulacji prawnej. Złożona natura tej regulacji, która sięga zakresem od podstaw ustroju władzy publicznej do proceduralnych niuansów parlamentarnej praktyki, dostarcza wielu wyzwań wszystkim podmiotom, które tę regulację stosują. Prezentowany artykuł zmierza do ukazania tej złożoności i podjęcia kilku kwestii problemowych, które ujawniają się w parlamentarnej praktyce w sprawach europejskich. Rozważane zagadnienia zostały wybrane z uwagi na doświadczenia oraz najlepsze praktyki zgromadzone przez parlamentarne służby prawne: Biuro Legislacyjne i Biuro Analiz Sejmowych. Wszystkie mają systemowy charakter i - jak się wskazuje w artykule - wywodzą się bezpośrednio z wciąż nierozstrzygniętego problemu konstytucyjnej podstawy dla nowych, "unijnych" kompetencji parlamentów narodowych. W artykule podjęte zostały ustalenia na temat kontroli działań podejmowanych przez sejmową Komisję do Spraw Unii Europejskiej, współpracy międzyparlamentarnej i kontroli przestrzegania zasady pomocniczości oraz reprezentacji prawnej Sejmu na forum unijnym. (abstrakt oryginalny)
Publikacja stanowi próbę podsumowania podstawowych zasad odpowiedzialności prawnej parlamentarzystów w polskim porządku prawnym. Autor poddaje krytyce aktualne rozwiązania legislacyjne w tym zakresie, które jego zdaniem idą zbyt daleko w ochronie parlamentarzysty, zarówno w stosunku do jego działalności wchodzącej w zakres sprawowania mandatu, jak i w stosunku do działań pozaparlamentarnych. Społeczeństwo oczekuje od swoich przedstawicieli zachowania godnego i uczciwego, ukierunkowanego troską o dobro wspólne. Mandat parlamentarny nie powinien być ucieczką od odpowiedzialności czy też jej odroczeniem w czasie. W konkluzji autor podkreśla, że nie ma żadnych racjonalnych przesłanek, aby w dalszym ciągu ochrona posła i senatora była tak silna, nawet wówczas gdy w oczywisty sposób godzi to w społeczne poczucie sprawiedliwości.(abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Rola parlamentów narodowych w świetle Traktatu Lizbońskiego
51%
Celem poniższego opracowania jest analiza roli parlamentów narodowych w świetle Traktatu Lizbońskiego, który w dniu 1 grudnia 2009 roku oficjalnie wszedł w życie we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. W artykule przedstawiono problematykę nowych uprawnień parlamentów narodowych w procesie kontroli przestrzegania zasady subsydiarności (pomocniczości) w procesie prawodawczym oraz zagadnienie funkcji konsultacyjnej narodowych organów ustawodawczych w zakresie procedury uproszczonej zmiany. W artykule dokonano także oceny efektywności nowej procedury „wczesnego ostrzegania” oraz przeglądu regulacji traktatowych wzmacniających znaczenie parlamentów narodowych w funkcjonowaniu struktur europejskich. Po wejściu w życie Traktatu Lizbońskiego parlamenty narodowe uzyskały możliwość wywierania realnie większego wpływu na proces legislacyjny Unii Europejskiej. Następstwem wzmocnienia pozycji parlamentów narodowych może być rzeczywiste, istotne umocnienie legitymacji demokratycznej Unii, a także wyjaśnienie relacji Unii z państwami członkowskimi przy wykonywaniu kompetencji prawodawczych. (abstrakt oryginalny)
Ustanowienie funduszu ratunkowego dla strefy euro, czyli Europejskiego Mechanizmu Stabilności, wymagało zmian traktatowych. Państwa członkowskie na szczycie 25 marca 2011 r. podjęły jednogłośnie decyzję 2011/199/ UE o zmianie art. 136 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej według procedury uproszczonej (art. 48 ust. 6 Traktatu o Unii Europejskiej - tzw. procedura kładki). Procedurę tę można stosować, gdy wprowadzona zmiana dotyczy części trzeciej TFUE i nie zwiększa kompetencji UE przyznanych w traktatach. Wejście w życie decyzji 2011/199/UE wymaga zatwierdzenia przez państwa członkowskie zgodnie z ich porządkiem konstytucyjnym, zasadniczo przez parlamenty. W artykule omówiono procedurę kładki, kontrowersje związane z ratyfikacją decyzji Rady Europejskiej nr 2011/199/UE zwykłą mniejszością głosów w polskim Sejmie, a także w niemieckim Bundestagu po decyzji Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. (abstrakt oryginalny)
Analiza nowych przepisów dotyczących roli parlamentów narodowych w UE zachęca do refleksji. Jednym z największych uprawnień nadanych parlamentom, wprowadzonych przez Traktat Lizboński, jest niewątpliwie prawo czuwania nad przestrzeganiem zasady pomocniczości. Parlamenty narodowe uczestniczące w monitorowaniu przestrzegania owej zasady pełnią funkcję nadzorczą. Kontrola może być przeprowadzana ex ante, za pomocą mechanizmu wczesnego ostrzegania na mocy art. 7 protokołu nr 2, lub ex post, na podstawie pośredniego prawa do wszczęcia postępowania przed TSUE na mocy art. 8 protokołu nr 2. Może aktywne i pełne korzystanie z przysługujących dziś parlamentom narodowych uprawnień to właśnie kierunek, w którym powinny podążać? Tworząc kolektywnie pewnego rodzaju ciało nadzorcze, niezależnie od jego formy, nie dopuszczą do powielania istniejących europejskich struktur instytucjonalnych, a jednocześnie pozostaną ważnymi aktorami integracji europejskiej.(fragment tekstu)
17
Content available remote Parlamenty narodowe na świecie w liczbach (wg raportu IPU i UNDP)
51%
W kwietniu 2012 r. ukazał się Global Parliamentary Report, pierwszy raport przygotowany przez Unię Międzyparlamentarną i Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju. Raport prezentuje m.in. dane statystyczne dotyczące funkcjonowania parlamentów na świecie. Na tle innych państw obraz Sejmu RP i Senatu RP wygląda bardzo pozytywnie. Poza zbyt niską reprezentacją kobiet zarówno w izbie niższej, jak i w izbie wyższej, obie izby polskiego parlamentu nie odbiegają w swoich działaniach ani w zasobach, którymi dysponują, od parlamentów państw wysokorozwiniętych. (abstrakt oryginalny)
Gender equality is one of the main priorities of any democratic society. The developed world has long agreed that the participation of women in politics is a key condition for democratic development of the country. No country can ensure fair and equal-opportunity policy without the participation of women. It will take decades for women to naturally secure equal political participation. Therefore, in order to speed progress and to address inequalities, in 2020, after much resistance and disagreements, the statutory gender quota was adopted by the Georgian Parliament. The purpose of this study is to examine the current situation regarding women's participation in Georgian political life, to identify factors that have led to the implementation of the statutory gender quota, to access the efficiency of the state policies to increase women's representation in political institutions and also to assess how incentive mechanisms devised in previous years have increased women's representation in Georgian political life. The aim of the paper is to identify the main reasons that hinder women's political involvement in Georgia. In the long term, it is necessary to maintain and increase the current gender quota to ensure equal representation.(original abstract)
Artykuł dotyczy problematyki pojęcia wypadku przy pracy posła i senatora w świetle obowiązujących przepisów z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Zagadnienie to autorka przedstawia w szerszym kontekście, z uwzględnieniem analizy definicji pracowniczego wypadku przy pracy. Szczegółowo omawia różnice pomiędzy pracowniczym a niepracowniczym wypadkiem przy pracy. Istotną część artykułu poświecono kwestii zakresu czynności objętych pojęciem wypadku posła i senatora. (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Parlament w opiniach Europejczyków
51%
Zaufanie do instytucji władzy, w tym do parlamentu narodowego, stanowi przedmiot badań i sondaży w wielu krajach i regionach. Dane statystyczne OECD wskazują, że na początku XXI wieku zaufanie do parlamentu deklarowało przeciętnie 38% mieszkańców tych krajów. Sondaże prowadzone w państwach członkowskich Unii Europejskiej wskazują, że parlament narodowy cieszył się zaufaniem co trzeciego mieszkańca tych krajów (34%). Pierwsza część artykułu poświęcona jest kwestii czynników, które wpływają na formowanie opinii o parlamencie. W drugiej części przedstawiono poziom zaufania do parlamentów narodowych w różnych krajach od początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Kolejna część ukazuje zaufanie do parlamentu na tle zaufania do innych instytucji, w tym rządu krajowego i instytucji międzynarodowych. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.