Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Hongkong AD 2019 : przyczyny i kierunki rozwoju protestów w Specjalnym Regionie Administracyjnym ChRL

100%

Zamęcki Ł.

Sprawy Międzynarodowe

|

2019

|

nr 3

133-150

Prezentowane w niniejszej pracy wnioski są efektem prowadzonych od 2012 r. wieloletnich badań terenowych nad przemianami społeczno-politycznymi w Hongkongu, w tym nad postawami tamtejszej młodzieży. W trakcie kilku wizyt badawczych autor przeprowadził m.in. wywiady z lokalnymi politykami, dziennikarzami i naukowcami. Zrealizowana została także praca w grupach fokusowych ze studentami hongkońskich uniwersytetów. Zrozumienie obecnych protestów wymaga naszkicowania choć krótkiego tła historycznego politycznych i społecznych przemian, które dokonały się w regionie przez ostatnie kilka dekad. W dalszej części artykułu przedstawione zostaną aktualna sytuacja polityczna i społeczno-ekonomiczna Hongkongu, a następnie zarys kierunków zmian form protestów. (fragment tekstu)

2

Political Offense and the Shape of the Political System. Reflections on the Mixed Theory, Preponderance and Civil Disobedience : Part 2

84%

Kuczur T.

Humanities and Social Sciences

|

2014

|

19 (XIX)

|

nr 21 (3)

95-104

W prawie wewnętrznym poszczególnych państw zasadniczy podział wyeksponowany podczas dotychczasowych rozważań względem przestępstw mających proweniencję polityczną został oparty na ujęciu przedmiotowym oraz podmiotowym. Jak uznano przestępstwo polityczne może być skorelowane z ujęciem przedmiotowym, a zatem kryterium to opiera się na atakowanym dobru prawnym, które jest w określony sposób chronione. Dobrem tym jest: ustrój państwa, jego organy, suwerenność w stosunkach z innymi podmiotami międzynarodowymi, itp. Wskazanym kryterium może być również ujęcie podmiotowe, a zatem czyn posiada status politycznego, jeżeli sprawca działał z pobudek politycznych. Wreszcie jednak czyn może zostać uznany jako polityczny, na podstawie kryterium mieszanego (podmiotowego i przedmiotowego), co w konsekwencji prowadzi do istotnej eliminacji zachowań spełniających ten "podwójny warunek". Teoria ta posiada swoje zasadnicze pozytywne atrybuty, bowiem przede wszystkim ogranicza ilość czynów przestępnych, które mogą być uznane za polityczne, przede wszystkim poprzez konieczność wypełnienia w trakcie "procesu popełniania przez sprawcę przestępstwa" okoliczności wynikających z teorii podmiotowej oraz przedmiotowej. Zatem w ramach tej teorii; muszą zostać spełnione przesłanki wynikające z obu wskazanych wcześniej teorii, i dopiero wówczas, czyn można traktować jako przestępstwo polityczne. Separując się od teorii podmiotowej, przedmiotowej oraz mieszanej, w prawie międzynarodowym powstała tzw. teoria preponderancji. Charakteryzuje się ona swoistym wyważeniem poszczególnych czynów mających charakter przestępny oraz przypisaniem tym czynom proweniencji politycznej lub kryminalnej. W XXI wieku, poza wymienionymi typami przestępstw o charakterze politycznym, zasadniczego znaczenia nabiera idea nieposłuszeństwa obywatelskiego, jako forma ekspresji społecznej i jednocześnie postać politycznego przestępstwa. W tym przypadku może być ono korelowane z działalnością grup społecznych o różnym kształcie, których celem jest osiągnięcie określonych celów, często związanych z działalnością polityczną. (abstrakt oryginalny)

3

Jeszcze raz o obywatelskim nieposłuszeństwie - interpretacje, spory wokół pojęcia

84%

Stoczewska B.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

nr 3 Andrzeja Kapiszewskiego przekraczanie granic kulturowych

83-99

Pojęcie obywatelskiego nieposłuszeństwa wiąże się tradycyjnie z postacią Henry`ego Davida Thorea, którego słynny esej z 1848 roku pt. Resitance to Civil Government, stał się inspiracją dla rozwoju współczesnej refleksji nad obywatelskim nieposłuszeństwem, a także źródłem nieustannych poszukiwań jego istoty. Rozważania nad nieposłuszeństwem obywatelskim prowadzili też Hannah Arendt, a także John Rawls, Joseph Ratz oraz Ronald Dworkin. Stworzone przez tych autorów definicje obywatelskiego nieposłuszeństwa zawierają pewien katalog cech składających się na to pojęcie. Najważniejszymi spośród nich są zakaz stosowania przemocy oraz gotowość poddania się karze. Na gruncie polskim problematyka ta omawiana była przez Andrzeja Rzeplińskiego, Ewę Łętowską, a ostatnio przez Artura Szutę i Michała Rocha Kaczmarczyka. W historii Polski symbolem obywatelskiego nieposłuszeństwa jest Tadeusz Rejtan. Ostatnio działania wykazujące cechy obywatelskiego nieposłuszeństwa podejmują Obywatele RP. Obywatelskie nieposłuszeństwo może być mylone z takimi pojęciami jak prawo do oporu, sprzeciw sumienia lub nieposłuszeństwo rewolucyjne. Niezależnie od wielu kontrowersji związanych z samym pojęciem, nie ma wątpliwości, że instytucja ta ma do spełnienia szereg bardzo pozytywnych ról. Pozwala na zainicjowanie niezależnej, niekontrolowanej przez władzę dyskusji. Zapewnia partycypację polityczną oraz stwarza warunki sprzyjające możliwości oddziaływania na władzę. Odgrywa też niebagatelną funkcję informacyjną. Ale przede wszystkim przyczynia się do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. (abstrakt oryginalny)

4

O prawie oporu i obywatelskim nieposłuszeństwie

84%

Wenklar M.

Horyzonty Polityki

|

2011

|

2

|

nr 3 Edukacja polityczna

133-148

Tematem artykułu jest rozwój pojęcia prawa oporu w historii filozofii politycznej. Zaprezentowano szereg ujęć tej kwestii, od starożytnych Greków, poprzez francuskich monarchomachów, aż do J. Locke'a. Druga część zawiera krótki opis obywatelskiego nieposłuszeństwa, na przykładzie takich postaci jak H.D. Thoreau, H. Arendt, J. Rawls i inni. (abstrakt oryginalny)

5

Zamach stanu jako forma kwestionowania legitymacji prawa

84%

Konarski M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2015

|

nr 13 (3)

11-23

Zagadnienia dotyczące zamachu stanu stanowią zainteresowanie wielu nauk. Są one przedmiotem badań zarówno nauk o polityce jak i przede wszystkim nauk prawnych (historii państwa i prawa, prawa konstytucyjnego oraz prawa i postępowania karnego). Niniejszy artykuł dotyczy pojęcia zamachu stanu jako jednej z form kwestionowania legitymacji prawa, która obejmuje swoim zasięgiem takie jego formy jak między innymi: prawo do oporu, obywatelskie nieposłuszeństwo czy też rewolucję. Rozważania podjęte przez autora, których przedmiotem jest zjawisko zamachu stanu, odnoszą się zarówno do jego aspektów historycznych jak i normatywnych. (abstrakt oryginalny)

6

Umowa społeczna jako fundament życia zbiorowego

84%

Łuszczyńska M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2014

|

21

43-54

Celem artykułu jest prześledzenie rozwoju idei umowy społecznej w powiązaniu z aspektami współcześnie implementowanymi. Główna teza sprowadza się do założenia, że umowa społeczna stanowi fundament społeczeństwa obywatelskiego oraz kładzie podwaliny pod koncepcję podziału władz. Zwrócić należy ponadto uwagę, że umowa społeczna jest paradoksalnie sui generis formą równoległą do uprawnień naturalnych, ściśle powiązaną z ideą wolności oraz równości. Sama konstrukcja "kontraktu" zbliża przedmiotową ideę do prawa zobowiązań przeniesionego na grunt historii doktryn polityczno-prawnych. Oczywiście przy punktowaniu stycznych należy być dość ostrożnym i nie dokonywać nadinterpretacji w poszukiwaniu analogii, niemniej stale trzeba pamiętać, że umowa społeczna to jednak umowa, chociaż mająca szczególną postać. (fragment tekstu)

7

Armenia's Creeping Revolution: between the

84%

Jakubiak M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2018

|

Vol. 16, z. 4 Central Europe in Contemporary International Affairs: Security, Society, International Collaboration

125-145

Mass protests which erupted in Armenia in April 2018 were the biggest demonstrations in this country since the nineties of the XX century. With the dismissal of prime minister Serzh Sargsyan and appointment of the "temporary" government, the so called

8

The Idea of Civil Disobedience : a Few Words after the Judgment of the Voivodeship Administrative Court in Opole (II SA/Op 219/20) and the Judgment of the Supreme Administrative Court (II GSK 292/21)

84%

Kulikowska-Kulesza J. E.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

Vol. 32, nr 5

265-285

Globalna pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 przyniosła szereg ograniczeń i zakazów, których przejawem w Polsce było m.in. cykliczne zamykanie i otwieranie wybranych gałęzi gospodarki, co dla zdecydowanej większości przedsiębiorców oznaczało - w najlepszym wypadku - niepewną przyszłość. Brak jasnych i konsekwentnych działań przy wprowadzaniu przez polską Radę Ministrów ograniczeń i zakazów, a także niezapewnienie realnej pomocy finansowej skutkowało narastającym sprzeciwem wielu przedsiębiorców, co z kolei przekładało się na łamanie bądź obchodzenie obowiązujących przepisów, które dotyczyły ograniczeń i zakazów w sferze wolności gospodarczej. Czy takie działanie można uznać za przejaw obywatelskiego nieposłuszeństwa? Próba uzyskania przez autorkę odpowiedzi na to pytanie jest efektem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 października 2020 r. (SA/Op 219/20), który dla wielu polskich przedsiębiorców stanowił usprawiedliwienie do wyrażenia swojego obywatelskiego sprzeciwu oraz otwierania działalności gospodarczej wbrew obowiązującym restrykcjom i ograniczeniom, a także wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2022 r. (II GSK 292/21). (abstrakt oryginalny)

9

Znaczenie Arabskiej Wiosny

84%

Zdanowski J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2013

|

nr 3 Stosunki Międzynarodowe na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie

13-33

Na przełomie 2010 i 2011 r. doszło na Bliskim Wschodzie do burzliwych wydarzeń, które nazwane zostały w świecie Arabską Wiosną. Początkowo miały one formę obywatelskiego nieposłuszeństwa - ludzie w miastach wyszli na ulice i zażądali ustąpienia przywódców swoich państw. Później sytuacja rozwinęła w kilku kierunkach. W Tunezji i Egipcie władze usiłowały początkowo rozbić ruch obywatelski, ale w końcu zrezygnowały i ustąpiły pod presją narastającego protestu. W Jordanii, Algierii, Maroku, Arabii Saudyjskiej, Kuwejcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Mauretanii, Sudanie i Omanie władzom udało się przekonać społeczeństwo, że podejmą nowe reformy i zaspokoją jego potrzeby. W Syrii, Libii, Jemenie i na Bahrajnie władze zajęły najtwardszą pozycję i albo uśmierzyły protesty siłą (Bahrajn), albo nie udało im się tego zrobić i zaczęła się długotrwała wojna domowa (Libia, Syria i Jemen)2. W Tunezji i Egipcie przeprowadzono wolne wybory i kraje te wkroczyły na drogę budowy systemu demokratycznego. Eksperyment ten został w Egipcie przerwany 3 lipca 2013 r. wraz z interwencją wojska. Czy w związku z tym można sądzić, że Arabska Wiosna jest już zamkniętym rozdziałem w historii Bliskiego Wschodu i nadzieje na demokratyzację państw regionu zostały na zawsze pogrzebane? Artykuł nawiązuje do przyczyn Arabskiej Wiosny i wskazuje na jej znaczenie dla historii regionu.(fragment tekstu)

10

The Colour Revolutions In The Post-Soviet Space: Illusion And Reality Of The Post-Soviet Civil Disobedience

67%

Kozłowski K.

Studia z Polityki Publicznej / Szkoła Główna Handlowa

|

2016

|

nr 4

135-151

The political events that took place at the end of 2003 in Georgia, in 2004 in Ukraine and in 2005 in Kyrgyzstan are popularly called the Rose, Orange and Tulip Revolution or collectively: the Colour Revolutions in the post-Soviet space. At first glance the term "revolution" may seem appropriate. The Colour Revolutions have resulted in the regime change in all the three states. However, from a decade-long perspective one may notice that the revolutionary changes in the political systems of Georgia, Ukraine and Kyrgyzstan did not actually take place. The post-revolutionary reality: the Russian-Georgian war and criminal charges against the revolutionary Georgian President Micheil Saakashvili, the infamous ending to the political career of the revolutionary leader Victor Yushchenko just four year after the Orange Revolution and the spectacular collapse of the Victor Yanukovych regime, which led to a hybrid warfare with Russia, or Kyrgyzstan's permanent political instability following the revolutionary events of 2005 require yet another insight into what has happened in Tbilisi, Kiev, and Bishkek. Without an in-depth analysis of the events, it is impossible to understand the fundamental social and political dynamics of the ongoing and future changes in Eastern Europe, the Caucasus or Central Asia. The re-evaluation of the Colour Revolutions is not only of historical importance, though. It is also a universal lesson concerning the most important challenge that all the democratic social movements active in the authoritarian or post-authoritarian states have to face: how to manage large-scale civil disobedience protests of a disappointed society while the ruling governments do not follow democratic rules and the international community does not fully comprehend the significance of the ongoing changes. (original abstract)

11

Kwestionowanie legitymacji prawa

67%

Konarski M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2015

|

nr 11 (1)

3-8

Niniejszy artykuł dotyczy zachowań, które kwestionują legitymację prawa. Analiza koncentruje się na podstawowych formach kwestionowania legitymacji prawa a mianowicie prawie do oporu, obywatelskim nieposłuszeństwie i rewolucji. Rozważania zawarte w tym artykule stanowią syntetyczną analizę zagadnień związanych z kwestionowaniem władzy państwowej przez obywateli. (abstrakt oryginalny)