Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Servus Non in Omnibus Rebus Sine Poena Domino Dicto Audiens Esse Solet... (Eine Glosse zum Alfeni Libro Secundo Digestorum, D. 44.7.20)

100%

Jurewicz A. R.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

Vol. 30, nr 4

281-300

W tekście poddano analizie fragment dzieła późnorepublikańskiego prawnika Alfenusa Varusa dotyczący odpowiedzialności niewolnika za działania niedozwolone podjęte na rozkaz właściciela. Z brzmienia D. 44.7.20 wynika, że chodziło tutaj wyłącznie o problem odpowiedzialności prywatnoprawnej na podstawie lex Aquilia de damno, a sprawca został już wyzwolony. Zasada przytoczona przez Alfenusa: niewolnik nie zawsze będzie zwolniony z odpowiedzialności, działając iussum domini, mogła się odnosić zarówno do odpowiedzialności prywatnoprawnej, jak i do odpowiedzialności publicznoprawnej. (abstrakt oryginalny)

2

Obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej kwalifikowanego dostawcy usług zaufania

100%

Bednarczyk T. H., Laskowska I., Wieteska S.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

nr 533 Finanse przedsiębiorstw i gospodarstw rolnych

31-43

W warunkach gospodarki rynkowej ważnym elementem jest nadawanie certyfikatów towarom, usługom, instytucjom, przedsiębiorstwom. Certyfikaty są nadawane przez tzw. kwalifikowanych dostawców usług zaufania. Jednym z warunków funkcjonowania kwalifikowanych dostawców usług zaufania jest posiadanie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Celem artykułu jest ocena ryzyka w ubezpieczeniu obowiązkowym odpowiedzialności cywilnej dostawców usług zaufania. Jest to całkowicie nowy produkt na polskim rynku ubezpieczeniowym. W artykule dokonano krytycznej analizy wielu parametrów wynikających z przyjętego Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej kwalifikowanego dostawcy usług zaufania. Wskazano m.in. na ogólnikowy charakter przyjętego zakresu odpowiedzialności, brak podstaw do obliczania składki ubezpieczeniowej czy obiektywnej likwidacji szkód.(abstrakt oryginalny)

3

Civil Liability Regime for AI-Powered Decision Support Systems in EU's Eastern Partnership - Ukrainian Case

100%

Strelcow W.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2023

|

nr 5

11-16

Głównym problemem rozważanym w artykule jest określenie, w jaki sposób odpowiednio reagować na zmiany w funkcjonowaniu systemów wspomagania decyzji opartych na sztucznej inteligencji pod kątem zaspokajania potrzeb państwa, biznesu i obywateli. Metodologia badań opiera się na przeglądzie literatury przedmiotu oraz analizie różnych opcji polityki. Proces argumentacji składa się z dwóch zasadniczych elementów. Pierwszy charakteryzuje istotę i cel rozwoju systemów odpowiedzialności cywilnej dla systemów wspomagania decyzji opartych na sztucznej inteligencji na Ukrainie. Przeanalizowano ukraińskie przepisy prawne pod kątem ich zakresu merytorycznego i otwartości na internalizację ewentualnych nowych sytuacji związanych z roszczeniami o odszkodowanie od systemów AI. Druga część skupia się na wynikach własnych badań aktów prawnych i strategicznych dokumentów polityki. Badania ujawniają znaczne różnice między regulacjami UE a praktyką prawodawczą na Ukrainie. Przyjęcie podejścia opartego na ryzyku zapewnia odpowiednie zarządzanie ryzykiem podmiotów gospodarczych, a poszkodowanym daje okazję do otrzymania odszkodowania. Dalsze wdrożenie odpowiedzialności cywilnej za działania oparte na AI wymaga zarówno ujednolicenia przepisów, jak i strategicznej perspektywy interoperacyjności różnych reżimów. Stwarza to potrzebę opracowania i wdrożenia długoterminowej strategii w celu znalezienia równowagi między ochroną obywateli przed ewentualnymi szkodami a umożliwieniem innowacji technologicznych. Krajom sąsiadującym z UE zaproponowano różne warianty polityki i systemy prawne.(abstrakt oryginalny)

4

Determinanty wzrostu składek ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Polsce

100%

Bednarczyk T. H., Szymańska A.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2017

|

t. 18, z. 7, cz. 2 Inwestor, przedsiębiorca, państwo. Współtwórcy gospodarki innowacyjnej

321-342

W niniejszym opracowaniu analizie poddano jedynie wybrane czynniki, uznane za najważniejsze, które determinują aktualny wzrost składek z tytułu ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Zaliczono do nich: zmiany regulacji prawnych wpływających na zakres odpowiedzialności ubezpieczycieli, stan bezpieczeństwa drogowego, koszty likwidacji szkód oraz oszustwa ubezpieczeniowe i rozwiązania podatkowe. W opracowaniu zweryfikowano hipotezę badawczą, która brzmi: główną determinantą aktualnych podwyżek składek w komunikacyjnych ubezpieczeniach OC są regulacje prawne (wytyczne i rekomendacje KNF oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego), które przyczyniają się do wzrostu wartości wypłacanych odszkodowań i świadczeń oraz kosztów likwidacji szkód, a w konsekwencji pogłębiają straty techniczne w tej grupie ubezpieczeń. Niski poziom bezpieczeństwa drogowego, a także wzrost przestępczości ubezpieczeniowej i rozwiązania podatkowe - to czynniki o mniejszym znaczeniu.(fragment tekstu)

5

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej-problemy praktyczne

100%

Reps S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 5-6

53-56

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej jest jednym z najtrudniejszych rodzajów ubezpieczeń, gdyż wymaga nie tylko dobrej znajomości ubezpieczeń, ale także dużej wiedzy cywilistycznej, zwłaszcza w zakresie podstaw odpowiedzialności i zasad odszkodowawczych. Konstrukcja tego ubezpieczenia opiera się bowiem na stosowaniu zasad i norm prawnych dotyczących odpowiedzialności cywilnej. W praktycznej realizacji ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) pojawia się wiele wątpliwości i trudności, przede wszystkim w części cywilistycznej tego ubezpieczenia. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie niektórych zagadnień nasuwających praktykom szereg wątpliwości oraz próba ich wyjaśnienia, a także wskazanie na te kwestie, które powinny być brane przez zakłady ubezpieczeń pod uwagę przy ustalaniu ogólnych warunków OC i ich stosowaniu.(fragment tekstu)

6

Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Odpowiedzialność cywilna

100%

Małysz F.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 1-2

20-27

Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej były prowadzone w Polsce (jako dobrowolne) przez niektóre zakłady ubezpieczeń już od początku lat dwudziestych. W szerszym jednak zakresie ubezpieczenia te zaczęto wprowadzać dopiero w okresie powojennym (jako obowiązkowe i dobrowolne), a właściwie od drugiej połowy lat pięćdziesiątych, gdyż był okres, że uważano tego rodzaju ubezpieczenia za zbędne, wychodząc z założenia, że to państwo w ramach swych funkcji opiekuńczych powinno zapewniać jego obywatelom pokrycie doznanych szkód.(fragment tekstu)

7

Kontrola obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych

75%

Prętki C.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 4,5,6

38-40

W ostatnim okresie wydano szereg aktów prawnych, różnego rzędu, mających istotny wpływ na funkcjonowanie instytucji obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. W szczególności wymienić należy zmianę terminu zawierania umów tego ubezpieczenia. Uprzednio każda umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych mogła być zawierana wyłącznie na rok kalendarzowy lub, w przypadku zakupu pojazdu w trakcie roku, do końca roku. Obecnie, bez względu na datę ubezpieczenia, umowa zawierana jest na 12 miesięcy. Przedmiotem ani celem niniejszego opracowania nie jest analiza przyczyn dokonanej zmiany i dlatego została ona jedynie przypomniana.(abstrakt oryginalny)

8

Wybrane orzeczenia sądu najwyższego i sądów apelacyjnych w sprawach ubezpieczeń gospodarczych (opublikowane w IV kwartale 1995 R.)

75%

Reps S., Reps J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 4,5,6

59-63

Zakład ubezpieczeń odpowiadający za sprawcę wypadku komunikacyjnego z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dopuszcza się zwłoki, jeżeli nie spełnia świadczenia w terminie 30 dni, licząc od dnia otrzymania zawiadomienia o wypadku. Jeżeli poszkodowany wezwał wcześniej sprawcę wypadku do zapłaty odszkodowania, który jednak świadczenia nie spełnił, wówczas zakład ubezpieczeń dopuszcza się zwłoki od daty tego wezwania.(abstrakt oryginalny)

9

Przedawnienie nietypowego roszczenia regresowego zakładu ubezpieczeń

75%

Mazurczak Ł.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 3(22)

90-101

Instytucja ubezpieczeniowego regresu nietypowego była wielokrotnie przedmiotem zarówno orzecznictwa sądów, jak i wypowiedzi przedstawicieli nauki prawa. Właściwe określenie terminu przedawnienia tych roszczeń regresowych ma duże znaczenie praktyczne tak dla towarzystw ubezpieczeń, jak i podmiotów mogących stać się dłużnikami w postępowaniu regresowym. Stosunkowo długo brak było zgody co do określenia, w jakim terminie przedawniają się tego typu roszczenia. Zagadnienie to budziło dużo kontrowersji zarówno wśród przedstawicieli doktryny, jak i w orzecznictwie. Istniejącej w piśmiennictwie różnorodności poglądów sprzyjały liczne zmiany przepisów regulujących kwestię obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych, stanowiących podstawę do analizy terminów przedawnienia nietypowego roszczenia regresowego ubezpieczyciela. Spośród wielu warto odnotować podgląd, w myśl którego roszczenia te wynikają z umowy ubezpieczenia i przedawniają się w terminach przewidzianych dla roszczeń z niej wynikających. Wśród przedstawicieli doktryny pojawiło się także stanowisko, zgodnie z którym nietypowe roszczenie regresowe jest roszczeniem związanym z prowadzeniem przez ubezpieczyciela działalności gospodarczej i w konsekwencji winno się przedawniać w terminach przewidzianych dla tego typu roszczeń. W literaturze tematu zaakcentowane zostało także stanowisko, iż termin przedawnienia omawianych roszczeń powinien być ustalany w sposób analogiczny do terminu przedawnienia roszczenia z tytuły regresu zwykłego, a zatem zgodnie z terminami przewidzianymi dla poszkodowanych. Z kolei teoria podkreślająca, iż roszczenie regresowe nietypowe jest roszczeniem w pełni samoistnym, nowym, wynikającym z przepisu prawa, wskazuje jako właściwe dla określenia terminu przedawnienia omawianego roszczenia zawarte w kodeksie cywilnym przepisy lex generalis, z art. 118 k.c. na czele. Za niebudzące wątpliwości uznać należy, iż roszczenie to staje się wymagalne z chwilą wypłaty odszkodowania i tym samym zmaterializowania się odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela. Niniejsze opracowanie poddaje analizie kwestię przedawnienia nietypowych roszczeń regresowych ubezpieczycieli oraz stanowi swoiste podsumowanie stanowisk prezentowanych przez przedstawicieli doktryny i orzecznictwo w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)

10

Criminal Law for Ski Slopes in Poland

75%

Leciak M.

Ekonomia i Prawo

|

2014

|

13

|

nr 4

483-497

A study is focused on the analysis of regulations intended to prevent certain dangerous behavior on the ski slopes. It concerns to the Act of 18 August 2011 on the safety and rescue in the mountains and at the organized ski areas, as well as general criminal law provisions contained in the Penal Code and the Code of Petty Offenses. For examining the legitimacy of the criminal law response for such behavior the necessary is also an analyze of the domestic and foreign literature and the practical sphere of the problem. (original abstract)

11

Klauzula rebus sic stantibus a podwyższenie sumy gwarancyjnej w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej

75%

Serwach M., Kowalewski E.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2006

|

nr 1(1)

7-19

W ostatnich latach obserwujemy szczególnie dynamiczny rozwój ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, co powoduje coraz większe zainteresowanie wskazaną problematyką, w szczególności zakresem udzielanej przez ubezpieczyciela ochrony. Praktyka ubezpieczeniowa dowodzi, że wzrost świadomości osób poszkodowanych znacznie częściej występujących z żądaniem naprawienia wyrządzonej szkody oraz podnoszących coraz wyższe roszczenia może - w konkretnym stanie faktycznym - doprowadzić do wyczerpania zastrzeżonego w umowie limitu sumy gwarancyjnej. Dlatego przedstawiciele nauki prawa wiele uwagi poświęcają obecnie nie tylko tym postanowieniom, które określają przedmiotowe czy czasowe ograniczenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, ale też kwotowe granice ochrony ubezpieczeniowej. Kwestia dopuszczalności modyfikacji górnej granicy odpowiedzialności ubezpieczyciela w czasie trwania umowy, rozpatrywana na gruncie poszczególnych typów ubezpieczeń, najwięcej wątpliwości rodzi na tle ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej. Cechą charakterystyczną ubezpieczeń tego typu jest bowiem powstanie, z chwilą zajęcia wypadku ubezpieczeniowego, trójstronnego stosunku prawnego pomiędzy ubezpieczycielem, ubezpieczającym i poszkodowanym. Istnienie tego powiązania powoduje, że podmiotem faktycznie uprawnionym z umowy ubezpieczenia OC jest poszkodowany, czyli osoba trzecia spoza stosunku umownego. Dodatkowo we wskazanych ubezpieczeniach bardzo często mamy do czynienia ze szkodą na osobie, która z natury rzeczy ma charakter ewolucyjny, jej zakres oraz rozmiar mogą się pogłębiać, co z kolei może prowadzić do powstania nieprzewidzianych kosztów czy wydatków. W pozostałych ubezpieczeniach majątkowych wysokość sumy ubezpieczenia winna odpowiadać wartości ubezpieczeniowej, a tego rodzaju zależność w znacznym stopniu niweluje negatywne dla poszkodowanego skutki. Poza tym poszkodowanym jest tutaj sam ubezpieczający, który w każdym czasie może wystąpić do swojego kontrahenta z żądaniem podwyższenia sumy ubezpieczenia. Niezależnie od poczynionych uwag należy zauważyć, że w ubezpieczeniach OC - w przeciwieństwie do ubezpieczeń osobowych, nie wydaje się możliwe podwyższenie sumy gwarancyjnej na podstawie przepisów o waloryzacji sądowej. Warunkiem koniecznym zastosowania art. 3581 § 3 k.c. jest bowiem istnienie zobowiązania pieniężnego sensu stricto, którego przedmiotem od chwili jego powstania jest określona suma pieniężna. W ubezpieczeniach OC świadczenie zakładu ubezpieczeń polega na zwolnieniu ubezpieczającego od obowiązku wypłaty poszkodowanemu odszkodowania. Świadczenie tego podmiotu jako świadczeniem in natura należy do zobowiązań pieniężnych sensu largo, nazywanych też zobowiązaniami niepieniężnymi ze świadczeniem pieniężnym. (fragment tekstu)

12

Klauzule abuzywne w Restatement of European Insurance Contract Law a prawo polskie

75%

Ziemiak M. P.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2(9)

156-167

Zasady Europejskiego Kontraktowego Prawa Ubezpieczeniowego (Principles of European Insurance Contract Law, zwane dalej PEICL) zawierają w art. 2:304 regulację dotyczącą klauzul abuzywnych. Jest ona o tyle interesująca, gdyż odnosi się w całości do umowy ubezpieczenia, w przeciwieństwie do ustawodawstw państw członkowskich UE, które w omawianym zakresie przyjmują rozwiązania uniwersalne dla całego obrotu cywilnoprawnego (jak choćby w art. 385¹- 3853 polskiego kodeksu cywilnego). Niniejszy artykuł ma na celu syntetyczne przedstawienie wskazanych uregulowań PEICL, w szczególności w zestawieniu z prawem polskim. (fragment tekstu)

13

Kultura roszczeniowa - dynamika zjawiska w kontekście odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczeń

75%

Kwiecień I.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2(9)

7-20

W wielu krajach, w tym także w Polsce, obserwujemy w ostatnich latach wzrost ilości roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej, ich szerszy zakres, zwiększoną skuteczność oraz wyższy poziom przyznawanych odszkodowań i świadczeń. Z uwagi na wielopłaszczyznowe implikacje tego wzrostu tendencja ta jest analizowana w kontekście ekonomiki funkcjonowania systemów odpowiedzialności cywilnej (zwłaszcza deliktowej) oraz ubezpieczeń odpowiedzialności. Poszukuje się przyczyn, rozważa konsekwencje oraz możliwe lub konieczne modyfikacje - tak w zakresie regulacji prawnych, jak i w obszarze zarządzania ryzykiem i ubezpieczeń. W toku dyskusji wskazuje się w niektórych krajach, a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Irlandii, że w dużej mierze wzrost ilości (wartości) roszczeń wynika ze zmiany podejścia społeczeństw do problemu szkody i jej kompensacji. Zjawisko to - określane, jako compensation culture, claiming culture - postrzegane jest często w aspekcie negatywnym. Pojawia się jednak pytanie czy większa skłonność i determinacja poszkodowanych w dochodzeniu kompensacji szkody nie wynika ze wzrostu świadomości prawnej, w tym ubezpieczeniowej, czy nie jest jedynie realizacją prawa do pokrycia strat przez podmiot odpowiedzialny. Zagadnienia te i tendencje zyskują na znaczeniu także w odniesieniu do polskiego rynku, tak ze względu na wspomniany wzrost ilości i wartości roszczeń, w tym także w obszarach dotychczas rzadziej "eksplorowanych", jak błędy w sztuce medycznej, dobra osobiste, jak i z uwagi na aktualne zmiany i dyskusje w obszarze regulacji istotnych dla analizowanego obszaru czy komentowaną ostatnio na rynku intensyfikację usług doradczych w zakresie odszkodowań (tzw. kancelarie odszkodowawcze). Celem opracowania jest analiza pojęcia i genezy zjawiska kultury roszczeniowej oraz czynników determinujących zmianę zachowań społecznych w zakresie dochodzenia roszczeń, w kontekście tendencji na innych rynkach i aktualnych zmian na polskim rynku. Uwaga poświęcona została także konsekwencjom dla funkcjonowania ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej. (fragment tekstu)

14

Pasażer jako ubezpieczony w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych - konsekwencje wyroku TSUE w sprawie C-648/17 BTA Baltic Insurance Company

75%

Oleszczak J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2020

|

nr 1

37-48

W artykule przedstawiono konsekwencje wyroku TSUE w sprawie BTA Baltic Insurance Company. Zgodnie ze wspomnianym orzeczeniem obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne OC obejmuje szkodę wyrządzoną otwarciem drzwi pojazdu przez pasażera i uderzeniem nimi w inny pojazd stojący na parkingu. Z treści przywołanego wyroku wynika, że ubezpieczyciel jest zobowiązany do pokrywania szkód wyrządzonych przez pasażerów pojazdu. Należy jednak wskazać, że zakład ubezpieczeń będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia OC tylko wówczas, gdy ubezpieczonemu zostanie przypisana odpowiedzialność cywilnoprawna za wyrządzenie szkody. Zgodnie zaś z polskim prawem ubezpieczonymi w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego OC są wyłącznie posiadacz pojazdu oraz kierujący nim. Tymczasem istnieją sytuacje, w których w świetle prawa polskiego jedynym odpowiedzialnym za wyrządzenie szkody będzie pasażer. W takich wypadkach poszkodowany pozbawiony jest ochrony ubezpieczeniowej, co pozostaje w sprzeczności z przywołanym wyrokiem TSUE. W związku z powyższym należy postulować zmianę polskiego prawa przez dodanie pasażera do katalogu osób ubezpieczonych w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.(abstrakt oryginalny)

15

Odpowiedzialność cywilnoprawna przedsiębiorcy - wspólnika spółki cywilnej

75%

Lic J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 203 Odpowiedzialność cywilnoprawna w obrocie gospodarczym

119-135

Status zobowiązań spółki cywilnej jest niejasny. Należy uznać, że zobowiązania spółki stanowią dług łączny, który jest długiem wspólnym wszystkich wspólników i jest pojęciowym odpowiednikiem wspólności praw majątkowych ujętych w ustrój wspólności łącznej. Nie jest natomiast długiem solidarnym w rozumieniu art. 366 k.c. Stosownie do istnienia łącznego długu wszystkich wspólników ponoszą oni też za niego łączną odpowiedzialność. Zagwarantowana w art. 864 k.c. odpowiedzialność solidarna wspólników jest tylko wzmocnieniem ich łącznej odpowiedzialności za dług łączny. Odpowiedzialność tę ponoszą swoimi majątkami osobistymi, a nie majątkiem wspólnym. Z majątków osobistych wspólników może być realizowana tylko odpowiedzialność w formie pieniężnej. Nie można domagać się od wspólnika zaspokojenia świadczeń niepieniężnych, które powinna spełnić spółka (wszyscy wspólnicy) w oparciu o majątek wspólny. (abstrakt oryginalny)

16

Odpowiedzialność cywilnoprawna hotelarzy

75%

Marak K.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 203 Odpowiedzialność cywilnoprawna w obrocie gospodarczym

156-175

Niniejsze opracowanie poświęcono cywilnoprawnej odpowiedzialności hotelarzy. Przedstawiono zakres i podstawy prawne różnych rodzajów odpowiedzialności odszkodowawczej prowadzących hotele i podobne zakłady. W opracowaniu przybliżono problematykę odpowiedzialności hotelarzy za utratę lub uszkodzenie rzeczy wniesionych do hotelu przez gości hotelowych, następnie wyróżniono odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy hotelowej. Przybliżono też problematykę odpowiedzialności za szkody na osobie gościa hotelowego oraz poruszono kwestię odpowiedzialności hotelarza i organizatora imprezy turystycznej za szkody powstałe na osobie lub mieniu uczestnika wycieczki, który korzysta z usług hotelarskich w ramach imprezy turystycznej. (abstrakt oryginalny)

17

Solidarna odpowiedzialność wykonawców za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zamówienia publicznego

75%

Kalina-Nowaczyk M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 203 Odpowiedzialność cywilnoprawna w obrocie gospodarczym

106-118

Celem niniejszego opracowania jest ustalenie, w jakich okolicznościach w zamówieniach publicznych powstaje odpowiedzialność solidarna wykonawców zamówienia. Autorka omawia odpowiedzialność solidarną wykonawców wynikającą: ze złożenia jednej oferty przez kilku wykonawców (art. 141 p.z.p.), z zawarcia nienazwanej umowy przystąpienia do długu (dozwolona na podstawie zasady swobody umów z art. 3531 k.c.), z zawarcia umowy spółki cywilnej (art. 864 k.c.), z umowy o roboty budowlane w zakresie wynagrodzenia podwykonawców (art. 6471 §5 k.c.). Analizuje kwestię odpowiedzialności solidarnej wykonawców i podwykonawców w prawie polskim i austriackim. W świetle obowiązujących przepisów taki rodzaj odpowiedzialności jest niedopuszczalny, a §74 ust. 1 pkt 4 BVergG 2006 jest niezgodny z postanowieniami Dyrektywy 2004/18/WE. (abstrakt oryginalny)

18

Zasady i zakres odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy turystycznego : Próba uogólnień

75%

Gospodarek J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 203 Odpowiedzialność cywilnoprawna w obrocie gospodarczym

60-105

Autor analizuje występujące w praktyce turystycznej pojęcie „przedsiębiorca turystyczny”, które nie jest zdefiniowane przez przepisy prawne, oraz ekonomiczne pojęcie „przedsiębiorstwo turystyczne”. Wspólną cechą tych określeń jest odwoływanie się do świadczenia usług turystycznych. W opracowaniu poddano analizom odpowiedzialność cywilną przedsiębiorców świadczących najbardziej typowe usługi turystyczne, tj. usługi organizatorskie, pośrednictwa, hotelarskie, gastronomiczne, przewozowe i rekreacyjne, wykonywane na rzecz turystów lub odwiedzających. Zagadnienia te są uregulowane przez bardzo liczne przepisy szczególne, co odnosi się zwłaszcza do organizatorów turystyki, hotelarzy i przewoźników. Generalnie opierają one odpowiedzialność cywilną tych przedsiębiorców turystycznych na zasadzie ryzyka, korzystnej dla konsumentów korzystających z usług organizatorskich biur podróży, hotelarskich lub przewozowych. Jednak te przepisy szczególne przewidują zarazem liczne ograniczenia zakresu odpowiedzialności przedsiębiorców świadczących wskazane usługi, zwłaszcza przez ustalenie granic wypłacanych odszkodowań. Natomiast przedsiębiorcy świadczący usługi gastronomiczne i rekreacyjne generalnie podlegają ogólnym przepisom kodeksu cywilnego dotyczącym odpowiedzialności cywilnej. W podsumowaniu autor wskazuje, że ani przepisy kodeksowe, ani przepisy szczególne nie chronią należycie interesów konsumentów korzystających z usług turystycznych. Lepsze perspektywy w tym zakresie stwarza wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2 grudnia 2008 r. dotyczący prawa przewozowego oraz omówione w opracowaniu rozporządzenia unijne odnoszące się do transportu lotniczego, kolejowego, żeglugi morskiej i śródlądowej oraz transportu autobusowego i autokarowego. (abstrakt oryginalny)

19

Wykorzystanie rozwiązań ubezpieczeniowych dla zaspokojenia roszczeń pacjentów

75%

Bożek D. R.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2017

|

nr 2

59-70

Głównym celem opracowania jest wskazanie zakresu, w jakim ubezpieczenia gospodarcze mogą być wykorzystane przez ustawodawcę w celu zabezpieczenia roszczeń pacjentów. Autorka przedstawia trend, jakim jest rosnąca liczba pacjentów dochodzących odszkodowań za szkody powstałe w związku z leczeniem i podejmuje próbę diagnozy przyczyn tego zjawiska. Wskazuje na aktualny zakres wykorzystania ubezpieczeń, opisując konstrukcję ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotów wykonujących działalność leczniczą i formułując zarzuty w stosunku do aktualnego modelu. Następnie ocenia podjętą przez ustawodawcę w 2012 roku próbę uzupełnienia systemu zabezpieczenia roszczeń pacjentów o elementy ubezpieczenia no-fault. W artykule przedstawiono także pokrótce opcje alternatywne wobec metod ubezpieczeniowych. Rozważania te prowadzą do wniosku, że nie jest aktualnie możliwa rezygnacja z rozwiązań ubezpieczeniowych, a celem ustawodawcy powinno być rozwijanie tego systemu. (abstrakt oryginalny)

20

Japońskie ubezpieczenie od fałszywego oskarżenia o molestowanie w środkach komunikacji miejskiej - innowacja czy marketing?

75%

Bernardelli A.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2017

|

nr 3

95-104

Niektóre produkty ubezpieczeniowe są w swojej konstrukcji stosunkowo uniwersalne i można je wykorzystać niezależnie od kraju, w którym się je nabywa. Jednak część oferty zakładów ubezpieczeń dopasowywana jest do lokalnych potrzeb społeczności. W Stanach Zjednoczonych nie dziwią kompleksowe ubezpieczenia ślubów i wesel, natomiast w Japonii od niedawna można ubezpieczyć się od fałszywego oskarżenia o molestowanie w publicznych środkach transportu. Faktycznie, nękanie seksualne w metrze jest od dłuższego czasu ogromnym problemem, szczególnie w dużych japońskich miastach, takich jak Tokyo czy Kyoto. Kultura kraju i duża rola hierarchii w społeczeństwie utrudniają ofiarom (głównie młodym dziewczynom) wskazywanie i oskarżanie sprawców (głównie starszych od nich mężczyzn). Dopiero od niedawna można zaobserwować rosnącą świadomość i coraz liczniejsze przypadki reakcji na niechciane zachowania natury seksualnej. Budzi to spore emocje wśród mężczyzn, którzy obawiają się kierowania pod ich adresem fałszywych oskarżeń. W odpowiedzi na te obawy jeden z japońskich ubezpieczycieli wprowadził do swojej oferty produkt reklamowany jako ubezpieczenie od fałszywych oskarżeń o molestowanie. Produkt jest podzielony na trzy obszary: ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, pokrycie kosztów reprezentacji prawnej, w tym honorarium adwokata, oraz pokrycie kosztów konsultacji prawnej. Celem artykułu będzie bliższe przyjrzenie się temu produktowi i ustalenie, czy na pewno stanowi innowację w zakresie ubezpieczania odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym oraz ubezpieczeniu ochrony prawnej, czy też japoński zakład ubezpieczeń wykorzystał zabiegi marketingowe w celu dotarcia ze standardowym produktem do konkretnej grupy odbiorców, w odpowiedzi na zgłaszane przez nich zapotrzebowanie w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)