Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zapobieganie masowym zbrodniom jako realizacja koncepcji "odpowiedzialność za ochronę"

100%

Bieńczyk-Missala A.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

9-28

Artykuł traktuje o wymiarze prewencji zawartym w koncepcji "odpowiedzialność za ochronę". Analizie poddano najważniejsze dokumenty R2P. Przedstawiono dyskusję międzyrządową, która odbywała się głównie na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ, ewolucję podejścia instytucji ONZ do R2P oraz rosnącą zgodę państw na rozwój wymiaru prewencji. Dokonana została systematyzacja i analiza międzynarodowych instrumentów zapobiegania masowym zbrodniom: wczesnego ostrzegania, dyplomacji prewencyjnej, instrumentów ekonomicznych i wojskowych. W artykule wskazano najważniejsze trudności, z którymi borykają się państwa i organizacje międzynarodowe podejmujące się zapobiegania masowym zbrodniom. (abstrakt oryginalny)

2

Humanizacja pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego w działaniach Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych po "zimnej wojnie"

84%

Popiuk-Rysińska I.

Stosunki Międzynarodowe

|

2014

|

50

|

nr 2

101-120

Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych (NZ) jest organem ponoszącym główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Jej kształt, funkcjonowanie i działalność, chociaż określone i ograniczone ramami instytucjonalnymi Karty Narodów Zjednoczonych, podlegały zmianom, w części ewolucyjnym, o charakterze trwałym lub długotrwałym. Ewolucji podlegało też samo rozumienie bezpieczeństwa, które ulegało rozszerzaniu, tak pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym. W działaniach Rady Bezpieczeństwa można bowiem zauważyć zwłaszcza przesunięcie punktu ciężkości problemów bezpieczeństwa z bezpieczeństwa państwa na bezpieczeństwo jednostek i grup społecznych czy innych zbiorowości. Wyrazem tych zmian są nowe pojęcia, które próbują oddać zmiany w zakresie rozumienia i osiągania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, takie jak bezpieczeństwo ludzkie (human security), suwerenność jako odpowiedzialność, odpowiedzialność za ochronę (responsibility to protect) czy odpowiedzialność w czasie ochrony. Towarzyszą temu postulaty redefi nicji podstawowych zasad stosunków międzynarodowych, takich jak suwerenność czy nieingerencja w sprawy wewnętrzne oraz zakaz użycia siły, głównie w kontekście konieczności reagowania na najpoważniejsze i masowe naruszania praw człowieka. Próbując oddać zmiany, jakie zachodzą w zakresie rozumienia i osiągania pokoju i bezpieczeństwa trafnie ujął je były sekretarz generalny NZ Kofi Annan, mówiąc: "odczytując współcześnie Kartę jesteśmy bardziej niż kiedykolwiek świadomi faktu, że jej celem jest ochrona jednostek, a nie tych, którzy naruszają prawa". Na proces ten zwracał też uwagę m.in. Gareth Evans, który w artykule opublikowanym w roczniku SIPRI z 2012 r. sformułował tezę, że nowym paradygmatem XXI w. są ochrona cywilów i odpowiedzialność za ochronę. Proces ten można też nazwać humanizacją bezpieczeństwa, która w działaniach Rady Bezpieczeństwa NZ ma wymiar przedmiotowy, normatywny i operacyjny. (fragment tekstu)

3

Environmental Responsibility of Respect Index Companies

84%

Krzysztofek A.

Ekonomia i Środowisko

|

2018

|

nr 2 (65)

110-123

The aim of the article is to explain one of the three areas of CSR environmental responsibility. The CSR initiatives aimed at the environment, which are implemented by selected Respect Index companies, will be presented, 5 companies with a similar profile of activity in the industrial sector were selected for the survey. The subject of the study was the analysis of reports, briefs prepared by companies and information from websites. The subject of the study are selected listed companies, which were included in the 10th edition of the Respect Index. Adequate research methods were necessary to achieve the objective of this article. The methods of analysis of literature, analysis of reports, briefs, the comparison method and the observation method were applied. Companies perceive the problems of the natural environment and that care for its condition is a priority for them. The main objective of the activities carried out by the companies in the field of environmental protection is the implementation of business strategies, promotion of an appropriate image, as well as promotion of ecology and effective waste management. The analysis of environmental practices shows that environmental education is one of the most popular measures taken. Not only children, but also consumers, customers, residents of large cities, and representatives of specific industries are the targets of the activities.

4

Miejsce interwencji zbrojnej w koncepcji "odpowiedzialność za ochronę" (R2P)

84%

Grzebyk P.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

61-77

Artykuł dotyczy roli interwencji zbrojnej w koncepcji "odpowiedzialności za ochronę" (R2P). Analizuje warunki uzgodnione przez państwa (członków ONZ), które muszą być spełnione, aby uzasadnić użycie siły w ramach R2P. Wskazuje przypadki, w których NZ odnosiły się do R2P, żeby uzasadnić użycie siły (wskazano na przykłady interwencji w Libii i braku interwencji w Syrii). Ponadto dokonano oceny rozwoju koncepcji R2P pod względem jej wymiaru zbrojnego, w odwołaniu do propozycji brazylijskich i chińskich. Autorka twierdzi, że koncepcja R2P jest nadal żywa i przydatna do opisu sytuacji politycznej, w której społeczność międzynarodowa powinna reagować na naruszenia praw człowieka. Koncepcja ta nie może być jednak wykorzystywana jako samoistna podstawa uzasadniania interwencji zbrojnej, gdyż oznaczałoby to pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych. (abstrakt oryginalny)

5

Legal Preconditions for Armed Intervention in the Responsibility to Protect Concept : Remarks de lege lata and de lege ferenda

84%

Kowalski W.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

Vol. 32, nr 1

159-189

Celem artykułu jest analiza prawnych uwarunkowań interwencji zbrojnej w ramach koncepcji "odpowiedzialności za ochronę" (Responsibility to Protect, R2P). Autor przedstawił i ocenił skuteczność podejmowania działań wojskowych w jej ramach. Należy podkreślić, że zbrojny aspekt koncepcji R2P nie był szeroko analizowany w doktrynie. Autor omówił kwestie skuteczności interwencji wojskowej na przykładzie operacji "Odyssey Dawn" i "Uniied Protector" w Libii w 2011 r. Odniósł się także do koncepcji zastosowania mechanizmu interwencji wojskowej w Syryjskiej Republice Arabskiej po 2011 r. W tekście wskazano, że największą słabością koncepcji interwencji zbrojnej w ramach mechanizmu R2P jest ogólnikowość i niejasność jej form realizacji. W kontekście interwencji wojskowej w Libii, do której doszło w wyniku braku weta ze strony któregoś ze stałych członków Rady Bezpieczeństwa, autor wykazał, że jakkolwiek zastosowanie formuły interwencji wojskowej w ramach modelu R2P jest wciąż możliwe, to uzasadnione jest także założenie, iż w najbliższym czasie w zbliżonej sytuacji stali członkowie Rady Bezpieczeństwa skorzystają z prawa weta. (abstrakt oryginalny)

6

Zasada odpowiedzialności za ochronę i możliwość jej praktycznego zastosowania. Casus Libii

67%

Heidrich D.

Stosunki Międzynarodowe

|

2013

|

47

|

nr 1

167-190

Zasada "odpowiedzialności za ochronę" (ang. Responsibility to Protect, R2P lub RtoP) ma, patrząc z punktu widzenia rozwoju prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych, dość krótką historię. Jej powstanie wiąże się z pragnieniem znalezienia odpowiedzi na pytanie: jeśli interwencja humanitarna jest postrzegana jako bezprawny zamach na suwerenność państwową, to jak wspólnota międzynarodowa powinna reagować na masowe naruszenia praw człowieka czy zbrodnie, które uderzają w podstawowe wartości moralne całej ludzkości, tak jak to miało miejsce w Rwandzie czy Srebrenicy? Potrzeba rozwiązania tego dylematu okazała się dodatkowo paląca po interwencji wojsk Sojuszu Północnoatlantyckiego w Kosowie w 1999 r. Ta akcja zbrojna, nawet jeśli przez niektórych uważana była za uzasadnioną (ang. legitimate), uznana została, ze względu na brak zgodności zasad jej przeprowadzenia z Kartą Narodów Zjednoczonych, za nielegalną (ang. illegal). Niezależna Międzynarodowa Komisja ds. Kosowa w swoim raporcie opublikowanym w 2000 r. stwierdziła, że doświadczenia płynące z interwencji NATO w Kosowie wskazują na potrzebę zniwelowania rozbieżności pomiędzy problemem legalności takich działań a ich zasadnością. (fragment tekstu)