Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zakres dopuszczalnych immisji pośrednich w stosunkach sąsiedzkich w świetle orzecznictwa sądu najwyższego, sądów powszechnych i administracyjnych-zarys problematyki

100%

Krawczyk M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Administracja i Zarządzanie

|

2018

|

44

|

nr 117

71-78

Zgodnie z kodeksową regulacją właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swojego prawa powstrzymać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Przesłanki warunkujące dopuszczalność bądź niedopuszczalność określonych immisji pośrednich zostały ujęte w formy klauzul generalnych. Dopiero w oparciu o analizę bogatego orzecznictwa sądowego można dokonać właściwej interpretacji omawianej instytucji. Przedmiotem regulacji art. 144 k.c.są zarówno immisje materialne,jak i immisje niematerialne,polegające na oddziaływaniu na sferę psychiki właściciela nieruchomości sąsiedniej. Sam fakt występowania immisji nie jest jednak wystarczający dla domagania się ochrony na podstawie art. 144 k.c.Konieczne jest jeszcze,aby immisja przekraczała przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Ocena przeciętnej miary powinna być dokonana jednak na podstawie obiektywnych warunków, a nie na podstawie subiektywnych odczuć właścicieli nieruchomości. Winna ona uwzględniać m.in. przeznaczenie obu nieruchomości, częstotliwość zakłóceń, ich porę i intensywność. W przypadku wystąpienia immisji,o których mowa wart. 144 k.c.,właścicielowi nieruchomości sąsiedniej przysługuje roszczenie o zakazanie immisji i przywrócenia stanu zgodnego z prawem. W praktyce często może dochodzić do zbiegu roszczenia z art. 144 k.c. z roszczeniem odszkodowawczym w oparciu o art. 415 k.c.czy roszczeniem o ochronę dóbr osobistych na podstawie art. 24 k.c. W pierwszym przypadku domaganie się zaniechania immisji nie wyłącza równoczesnego dochodzenia stosownego odszkodowania. W drugim przypadku wybór odpowiedniego żądania przysługuje stronie poszkodowanej. (abstrakt oryginalny)

2

Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego z 2017 r.

100%

Szczurowski T.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2018

|

nr 3

26-32

W artykule zaprezentowano orzecznictwo Sądu Najwyższego z 2017 r., które miało istotny wpływ na działalność gospodarczą. Większość zaprezentowanych orzeczeń zostało wydanych na podstawie Kodeksu spółek handlowych. Orzeczenia te dotyczą tak istotnych zagadnień jak rejestracja zmiany umowy spółki, pojęcia "inna podobna umowa" w rozumieniu art. 15 § 1 Ksh, wykonywania czynności bankowych bez zezwolenia, jednoosobowej spółki osobowej, odpowiedzialności przekształcanego przedsiębiorcy, odpowiedzialności członków zarządu spółki z o.o. Autor cytuje orzeczenia, a następnie opatruje je krótkim komentarzem.(abstrakt oryginalny)

3

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego, sygn. akt V CSK 709/15

100%

Lisowska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2018

|

nr 83 Wokół policyjnych Archiwów X

117-128

Niniejsza glosa stanowi komentarz do orzeczeń Sądu Okręgowego i Apelacyjnego wydanych w sprawie o unieważnienie związku małżeńskiego z powództwa M. Z. przeciwko J. Z., w wyniku zawarcia go z pozwaną chorą na schizofrenię paranoidalną, która ukryła ten fakt przed przyszłym mężem. Przytoczono argumenty podające w wątpliwość słuszność rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd I Instancji oraz zaprezentowano przesłanki potwierdzające trafność orzeczenia Sądu II Instancji.(abstrakt oryginalny)

4

Wyrok Sądu Najwyższego z 28 września 2005 r. (I CK-104/05) : glosa

100%

Szostak R.

Samorząd Terytorialny

|

2006

|

nr 12

71-76

Przedstawiono historię kształtowania samorządności w Polsce od 1981 roku. Autor przeanalizował dokumenty i raporty dotyczące reformy samorządowej, oceniając ich trafność i realizację na podstawie dzisiejszych doświadczeń.

5

Renta rodzinna - najnowsze orzecznictwo

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2017

|

nr 10

39-41

Autorka omawia najnowsze uchwały Sądu Najwyższego podjęte w składzie powiększonym dotyczące przesłanek nabycia prawa do renty rodzinnej. Pierwsza z nich dotyczy wykładni ogólnego przepisu zawartego w art. 65 ustawy emerytalnej, druga - przesłanek nabycia tej renty przez małżonka rozwiedzionego. (abstrakt oryginalny)

6

Dyskryminacja pracownika ze względu na przekonania polityczne

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2017

|

nr 9

42-44

W opracowaniu przedstawiono judykaty Sądu Najwyższego odnoszące się do rzadko analizowanej w orzecznictwie problematyki związanej z dyskryminacją pracownika ze względu na przekonania polityczne. W dotychczasowym dorobku orzeczniczym Sądu Najwyższego zagadnienie to było podejmowane tylko dwa razy. (abstrakt oryginalny)

7

Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w roku 2015

100%

Szczurowski T.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2016

|

nr 3

29-36

W artykule zaprezentowano wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego wydane w 2015 r. W okresie wydano szereg orzeczeń, które mają istotny wpływ na działalności gospodarczą, dlatego też konieczny był autorki wybór tych najważniejszych. Autor w artykule cytuje wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego wraz z fragmentami ich uzasadnień, a następnie opatruje je komentarzem. W artykule zwrócono uwagę na orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące: niedopuszczalności prokury łącznej niewłaściwej, przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową, charakteru umowy konsorcjum, pokrywania wynagrodzenia kuratora ustanowionego z urzędu, odpowiedzialności inwestora za wynagrodzenie podwykonawcy w przypadku odstąpienia od umowy przez wykonawcę, dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawie o wpis do rejestru zastawów, odpowiedzialności z art. 594 Ksh, wierzytelności finansującego w przypadku wypowiedzenia przez niego umowy leasingu, reprezentacji wspólnoty mieszkaniowej, konsekwencji wyroku uznającego postanowienie za abuzywne.(abstrakt oryginalny)

8

Forma dokumentowa a forma oświadczeń woli (wiedzy) w kodeksie pracy

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 4

54-55

Autorka referuje najnowszy judykat Sądu Najwyższego dotyczący zagadnienia formy oświadczeń woli (wiedzy) w prawie pracy, w którym Sąd Najwyższy po raz pierwszy odniósł się wprost do możliwości stosowania do oświadczeń stron stosunku pracy formy dokumentowej (art. 772 k.c.). (abstrakt oryginalny)

9

Wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych (opublikowane w II półroczu 1998 r. i nie publikowane)

100%

Reps S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1999

|

nr 3-4

61-63

Wyrok Sądu Najwyższego został wydany na tle następującego stanu faktycznego: Powódce Mirosławie K. w dniu 23 września 1995 r został skradziony samochód marki Cinquecento. Powódka pozostawiła samochód na parkingu zamknięty w sposób wymagany warunkami AC, ale pozostawiła w nim dowód rejestracyjny. Sąd Rejonowy w Częstochowie wyrokiem z dnia 28 lutego 1997 r. zasądził od PZU SA - I Inspektoratu w Cz. kwotę 7 600 zł (z odsetkami i kosztami procesu) tytułem odszkodowania za skradziony samochód nie podzielając stanowiska Zakładu co do wyłączenia jego odpowiedzialności ubezpieczeniowej z racji pozostawienia w samochodzie dokumentów pojazdu. Zdaniem te go Sądu § 5 ust. 1 pkt 6 ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco, zatwierdzonych uchwałą nr UZ/109/94 Zarządu PZU SA z dnia 25.11.1994 r. nie uzasadniał takiego wyłączenia, gdyż dowód rejestracyjny był umieszczony w osłonie przeciwsłonecznej, a tym samym niezabezpieczenie tego dowodu poza pojazdem nie miało wpływu na kradzież samochodu.(fragment tekstu)

10

Wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawach ubezpieczeń gospodarczych (opublikowane w I półroczu 2002 r.)

100%

Reps S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2002

|

nr 11-12

77-82

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 2001 r. II CKN 458/99. "Zakład ubezpieczeń był obowiązany do wypłaty odszkodowania za szkodę na osobie - mimo nieustalenia sprawcy szkody, który wszedł w posiadanie pojazdu w wyniku kradzieży - jeżeli ustalone zostały dane użytego przez niego pojazdu (§ 10 ust. 1 i 3 oraz ust. 6 i § 33 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie ogólnych warunków obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (Dz. U. nr 96, poz. 475 ze zm.)."(fragment tekstu)

11

Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego z zakresu kodeksu spółek handlowych w 2018 r.

100%

Szczurowski T.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

nr 5

36-44

Przedmiotem artykułu jest analiza najważniejszych wydanych w 2018 r. orzeczeń Sądu Najwyższego. Zaprezentowane orzeczenia przede wszystkim dotyczą tematyki objętej kodeksem spółek handlowych. Odnoszą się one do tak istotnych zagadnień, jak: postępowanie przymuszające, sukcesja po spółce osobowej rozwiązanej bez likwidacji, ugoda mediacyjna, zaskarżanie uchwał zgromadzeń wspólników, czas właściwy do ustalenia niedozwolonego postanowienia umownego, odpowiedzialność za zobowiązania w kontekście podziału spółki przez wydzielenie. Autor najpierw cytuje fragmenty orzeczeń, a następnie opatruje je krótkim komentarzem.(abstrakt oryginalny)

12

Konstytucyjne uwarunkowania pozbawienia funkcjonariuszy nabytych przywilejów emerytalnych

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2017

|

nr 11

40-42

Autorka omawia wybrane judykaty Sądu Najwyższego, w których Sąd odniósł się do charakteru konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych, a w których podkreślił, że zasada lex retro non agit nie ma charakteru absolutnego i dopuszczalne są od niej odstępstwa. (abstrakt oryginalny)

13

Niedopuszczalność dowodu z prowokacji policyjnej w procesie amerykańskim i niemieckim w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego USA i ETPCz

100%

Kulesza C.

Ius Novum

|

2022

|

16

|

nr 2

39-56

Celem artykułu jest dokonanie próby porównania standardu amerykańskiego i standardu europejskiego w zakresie niedopuszczalności dowodów z nielegalnej prowokacji policyjnej. Mimo jakościowych różnic pomiędzy systemem common law i systemem civil law (opisywanym tu na przykładzie Niemiec) w obu systemach uznano prowokację policyjną za efektywną metodę zwalczania przestępczości, jednakże przyjęto różne standardy jej stosowania. W procesie amerykańskim, który dopuszcza aktywne formy prowokacji, Sąd Najwyższy USA i większość sądów federalnych przy ocenie zarzutu obrony stosują subiektywny test obrony opartej na zarzucie prowokacji, koncentrujący się na predyspozycjach prowokowanej osoby do popełnienia przestępstwa. Z kolei wypracowany przez orzecznictwo ETPCz (w tym w sprawach niemieckich) standard oceny dopuszczalności dowodów z nielegalnej (przede wszystkim aktywnej) prowokacji opiera się na stosowaniu dwóch testów: materialnego (badającego zarówno predyspozycje prowokowanej osoby, jak i legalność skierowanej wobec niej działań policji) oraz procesowego, polegającego na weryfikacji rzetelności rozpoznawania przez sądy krajowe zarzutu podżegania przez policję do przestępstwa. Podstawowej różnicy między analizowanymi standardami należy szukać w skutkach nielegalnej prowokacji. W systemie amerykańskim stanowi ona kontratyp odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo popełnione wskutek prowokacji, zaś standard strasburski dopuszcza sanowanie negatywnych skutków takiego nielegalnego dowodu w postępowaniu sądowym wtedy, gdy Trybunał uznaje, że "proces sądowy oceniany jako całość był rzetelny", zaś dowód z nielegalnej prowokacji nie był istotny dla skazania oskarżonego. (abstrakt oryginalny)

14

Wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego (opublikowane w II półroczu 2000 r.)

100%

Reps S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2001

|

nr 3-4

60-63

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 1999 r. III CKN 489/981) "Niedopuszczalne jest w świetle art. 3581 § 3 k.c. uznanie społeczno-gospodarczego celu umowy i rodzaju zobowiązania za podstawowe kryterium waloryzacji." Orzeczenie zostało wydane na tle treści umowy ubezpieczenia renty odroczonej(abstrakt oryginalny)

15

Sankcje z tytułu naruszenia przez pracownika wymagań formalnych przy dokonywaniu wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2020

|

nr 7

42-45

Autorka referuje orzecznictwo Sądu Najwyższego w odniesieniu do zagadnienia formalnej wadliwości wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bezzwłocznego dokonanego przez pracownika. (abstrakt oryginalny)

16

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy (art. 47 i 57 k.p.)

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 8

57-59

Autorka referuje wybrane, najważniejsze ustalenia orzecznictwa Sądu Najwyższego odnoszące się do roszczenia o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy pozostającego w związku z przywróceniem pracownika do pracy (art. 47 i 57 k.p.). Koncentruje się przy tym nie tylko na kwestiach materialnoprawnych, ale porusza również kwestie procesowe. (abstrakt oryginalny)

17

Mobbing

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2006

|

nr 7

34-35

Na uwagę zasługuje także częsta sytuacja podejmowania działań mobbingowych przez samych pracowników. Z uzasadnienia wyroku z 29 czerwca 2005 г., I PK 290/04* wynika, że podejmowanie działań mobbingowych przez innego pracownika może zostać zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowni-czych. Działania mobbingowe należy bowiem wiązać z naruszeniem pracowniczego obowiązku prze-strzegania w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego (art. 100 § 2 pkt 6 k.p.). (fragment tekstu)

18

Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2013 r. (I KZP 24/13)

100%

Kruk E.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2015

|

nr 33

122-124

Autorka aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale rozstrzygającej zagadnienie prawne związane ze statusem prokuratora biorącego udział w sprawie wszczętej na podstawie aktu oskarżenia wniesionego przez oskarżyciela posiłkowego (art. 55 § 4 k.p.k.). Glosatorka, podobnie jak Sąd Najwyższy, jest zdania, że w świetle reguł wykładni funkcjonalnej prokuratorowi przysługują wówczas prawa strony. Zwraca przy tym uwagę na to, że w świetle k.p.k. zagadnienie to cały czas może wydawać się jednak dyskusyjne, dlatego postuluje stosowne zmiany w zakresie brzmienia przepisu art. 55 § 4 k.p.k. (abstrakt oryginalny)

19

Kwestionowanie przez pracodawców uprawnień organizacji związkowych działających w zakładzie pracy

100%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 2

64-66

Opracowanie zawiera omówienie orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego możliwości zakwestionowania przez pracodawcę uprawnień działających u niego organizacji związkowych. (abstrakt oryginalny)

20

Wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego (opublikowane w I kwartale 1999 r.)

100%

Reps S.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1999

|

nr 7-8

67-69

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 1998 r. I CKN 774/971> "Powołanie w kasacji tylko przepisów ogólnych warunków ubezpieczenia, które miały zostać naruszone, bez wskazania naruszenia konkretnego przepisu prawa, nie jest przytoczeniem podstawy kasacyjnej". Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco: Powód Wojciech M. wnosił o zasądzenie od Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji "W/.../" SA kwoty 39 100 zł o odsetkami tytułem odszkodowania z umowy ubezpieczenia autocasco, w związku z kradzieżą samochodu. Sąd Wojewódzki w Zielonej Górze wyrokiem z dnia 5 czerwca 1996 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12 007,80 zł z odsetkami i kosztami procesu, zaś w pozostałej części powództwo oddalił.