Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Oszustwa ubezpieczeniowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W 2004 roku, w porównaniu z rokiem poprzednim, nastąpił znaczny spadek liczby przestępstw ubezpieczeniowych - z 4422 przypadków do 3428. W Polskiej Izbie Ubezpieczeń zostały opracowane wyniki dotyczące przestępstw popełnionych z art. 286 i 298 k.k. na szkodę ubezpieczycieli. W przypadku przestępstw popełnionych przez klientów zakładów wyszczególniono następujące rodzaje ubezpieczeń będące podstawą popełnienia przestępstwa: OC komunikacyjne, autocasco, OC rolników, od kradzieży z włamaniem, od ognia i innych zdarzeń, ubezpieczenia mieszkań. (abstrakt oryginalny)
The subject of this article are insurance crime and instruments to counteract them. Insurance fraud covers both criminal offenses and economic crimes, whose common feature is that they infringe the interests of the insurance sector, regardless of their source. Only in the U.S. and UK alone, the losses resulting from insurance frauds are run in billions. Insurance fraud is a complex phenomenon with complicated phenomenology and etiology. The study focuses on innovative instruments for counteracting insurance fraud. The research process required the application of the following research methods and techniques: literary critical analysis, desk research method, observation, qualitative methods, and techniques of graphic presentation of the research results.(author's abstract)
Enumeratywnego zestawienia wszelkich typów przestępstw, możliwych do popełnienia na szkodę ubezpieczyciela, niepodobna dokonać bez ryzyka pominięcia jakichś nietypowych zdarzeń, skierowanych zwłaszcza przeciw dobrom trudno mierzalnym w postaci konkretnych strat (np. ujawnienie przez maklera poufnej informacji dot. ubezpieczyciela jako inwestora z naruszeniem art. 119 ustawy z 22.03. 1991 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi...). Zdarzeń takich, możliwych do ukonkretnienia jako szkodliwe także dla ubezpieczyciela, może być bardzo wiele z uwagi na liczne role tego podmiotu i jego organów oraz pracowników w obrocie krajowym i zagranicznym. (abstrakt oryginalny)
Analiza występowania określonych kategorii zdarzeń losowych umożliwia ustalenie i poznanie ich przyczyn, co stanowi niezbędny warunek skutecznego zwalczania szkodowości losowej. Klasyfikacja wypadków losowych z punktu widzenia przyczyn ich powstawania doprowadziła do podziału zdarzeń losowych na wynikające z sił przyrody i będące wynikiem działania ludzkiego.(abstrakt oryginalny)
Przepis art. 298 kodeksu karnego, przewiduje karę od 3 miesięcy do lat 5 dla osoby umyślnie powodującej zdarzenie będące podstawą do wypłaty odszkodowania z tytułu umowy ubezpieczenia, w celu uzyskania takiego odszkodowania. Jest to niemal dosłowne powtórzenie wcześniejszej regulacji prawnej zawartej w art. 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego.(fragment tekstu)
Szczegółowej analizie poddano zagadnienie przestępczości ubezpieczeniowej. Przedstawiono skalę zjawiska oraz scharakteryzowano sprawców i motywy ich działania. Omówiono rodzaje przestępstw ubezpieczeniowych oraz rolę Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w procesie weryfikacji szkód i przeciwdziałaniu przestępczości ubezpieczeniowej.
Przestępczość socjalną należy uznać za szczególną odmianę szeroko pojmowanej przestępczości gospodarczej. W ramach prowadzonych rozważań teoretycznych zwrócono uwagę na zależności występujące pomiędzy nimi. Główny wątek prowadzonych rozważań koncentruje się na poznaniu różnic i ustaleniu podobieństw w definicjach przestępczości socjalnej i gospodarczej. Temu celowi posłużyło zaprezentowanie różnych koncepcji przestępczości gospodarczej budowanych na przestrzeni lat. Sprecyzowano zasadnicze kierunki zagrożeń rodzajem przestępczości wymierzonej w system ubezpieczeń społecznych, pomoc społeczną, instytucje rynku pracy oraz wsparcie finansowe rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Na uwagę zasługują zdiagnozowane czynniki sprzyjające popełnianiu przestępstw socjalnych, porównywane na tle ich odpowiedników właściwych dla przestępczości gospodarczej. Artykuł zawiera kilka innych elementów pozwalających na dokonywanie ukierunkowanych porównań na tej płaszczyźnie. (abstrakt oryginalny)
Jednym z karnoprawnych aspektów zwalczania przestępczości socjalnej jest skutecznie przeprowadzone postępowanie, prowadzące do udowodnienia popełnionego przestępstwa. Opracowanie łączy w sobie zagadnienia teoretyczne oraz praktyczne nawiązujące do metod, za pomocą których weryfikuje się podejrzenia popełnienia wyłudzenia świadczenia socjalnego. Artykuł zwraca uwagę na specyfikę procesu dowodowego w tych sprawach. Poszukiwanie i gromadzenie dowodów przestępstw socjalnych koncentrują się wokół konkretnej osoby, której przyznano świadczenie. Oprócz dobrej znajomości przepisów regulujących przyznawanie świadczeń działania te wymagają także niezbędnej wiedzy z zakresu prawa karnego, zwłaszcza gdy chodzi o oszustwo, które jest najczęściej popełnianym przez sprawców przestępstwem socjalnym. Rola instytucji socjalnych w udowodnieniu popełnionych przestępstw jest bardzo ważna - to one uczestniczą w inicjowaniu procesu zbierania potrzebnych dowodów. Dokładnie przedstawiono zależności pomiędzy świadczeniami nienależnie pobranymi a towarzyszącymi im praktykami wyczerpującymi znamiona oszustwa. Poza informacjami o wykryciu popełnionego nadużycia wspomniane instytucje dysponują większą wiedzą specjalistyczną z zakresu prawa socjalnego niż organy ścigania. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł został zainspirowany wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonym przez francuski Cour de Cassation (Mutuelle assurance des travailleurs mutualistes (Matmut) przeciwko TN i innym, sprawa C-236/23). Cour de Cassation zwrócił się z pytaniem, czy "art. 3 i 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/103 z dnia 16 września 2009 r. należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uznaniu nieważności umowy ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej wobec pasażera będącego poszkodowanym, w sytuacji gdy osoba ta jest również ubezpieczającym i umyślnie złożyła fałszywe oświadczenie w momencie zawierania umowy, które spowodowało tę nieważność". Cour de Cassation zauważył, że TSUE dotychczasowo nie orzekł, czy na nieważność umowy można się powołać wobec poszkodowanego, który był pasażerem pojazdu, w przypadku gdy poszkodowany jest jednocześnie ubezpieczającym i osobą, która złożyła umyślnie fałszywe oświadczenie, co spowodowało nieważność umowy ubezpieczenia w świetle prawa krajowego. Żaden z wyroków wydanych przez TSUE nie odnosi się do takiej sytuacji. W tym przypadku mamy do czynienia z oczywistym oszustwem ubezpieczeniowym popełnionym przez osobę, która następnie doznała obrażeń w wypadku spowodowanym przez kierowcę pojazdu, na który została wykupiona polisa przez poszkodowanego będącego jednocześnie ubezpieczającym. Czy prawo unijne powinno chronić również te osoby, które ewidentnie próbują nadużyć umowy ubezpieczenia? Czy mamy pomijać fakt, że umowa ubezpieczenia ze swej natury zawsze opierała się na wzajemnym zaufaniu (umowa uberrimae fidei)? Czy zasady rządzące ubezpieczeniami komunikacyjnymi OC powinny iść tak daleko, jak w żadnym innym ubezpieczeniu? Czy oszuści zasługują na ochronę?(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono wyniki badania przestępczości ubezpieczeniowej w Polsce, które zostały przeprowadzone w 2009 roku. Polska Izba Ubezpieczeń takie badania przeprowadza cyklicznie od 2002 roku. Dane uzyskane na podstawie badania pogrupowano w ujęciu ilościowym i wartościowym w podziale na usiłowania i skuteczne wyłudzenia. Czyny klientów podzielono na dwie kategorie: przywłaszczenia składek oraz inne czyny zabronione.
11
Content available remote Znamiona przestępstwa oszustwa ubezpieczeniowego w polskim prawie karnym
75%
Problem przestępczości ubezpieczeniowej od kilku lat budzi w kraju coraz większy niepokój, stanowiąc przedmiot zainteresowania nie tylko organów ścigania, lecz także całego rynku ubezpieczeniowego. Przestępstwa ubezpieczeniowe związane są ze znacznymi kosztami społecznymi oraz stratami samych zakładów ubezpieczeń, akcjonariuszy i ubezpieczonych. Przepisy karne dotyczące zakładów ubezpieczeń powinny chronić sytuację finansową ubezpieczycieli, gdyż przestępstwa ubezpieczeniowe mogą znacznie utrudnić prowadzenie działalności gospodarczej i wręcz doprowadzić do bankructwa zakładów ubezpieczeń. W tym celu należy przepisy już istniejące udoskonalać. Treść art. 298 k.k. jest źródłem wielu rozbieżności interpretacyjnych. Nie można jasno stwierdzić bez żadnych wątpliwości, jaka jest pełna interpretacja oszustwa ubezpieczeniowego. Sytuacja ta hamuje zatem stosowanie przepisów prawa i możliwość odwoływania się do wskazanego artykułu k.k. Konieczna wydaje się zmiana, która uszczegółowi opis znamion strony przedmiotowej czynu zabronionego. (abstrakt oryginalny)
Przestępczość ubezpieczeniowa jest jaskrawym przykładem zagrożenia, które może wpływać negatywnie na prawa lub obowiązki ubezpieczonych, gdyż działania lub zaniechania mające na celu wyłudzenie odszkodowania uderzają ostatecznie w interesy konsumentów. Przejawia się to choćby poprzez wzrost składki ubezpieczeniowej oraz stosunek zakładów ubezpieczeń do osób poszkodowanych. Pozyskiwanie informacji dotyczących strat ponoszonych przez zakłady ubezpieczeń w związku z działaniem przestępców ubezpieczeniowych ma na celu wskazanie rozmiaru tego procederu oraz szacunkowe wyliczenie wielkości tych strat. Artykuł przedstawia wybrane aspekty zjawiska, jakim jest przestępczość ubezpieczeniowa. We wstępie wyjaśniono pojęcie przestępczości ubezpieczeniowej oraz zarysowano ogólną problematykę zjawiska. W dalszej kolejności zidentyfikowano problem naruszeń prawa przez klientów firm ubezpieczeniowych oraz źródła jego pochodzenia. Dalsza część artykułu przedstawia przykłady oszustw ubezpieczeniowych - zarówno popełnionych w Polsce, jak i w wybranych krajach europejskich. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Zagrożenie przestępczością socjalną w obszarze ubezpieczeń społecznych
75%
Artykuł przedstawia nieznaną dotąd szerszemu odbiorcy problematykę przestępczości socjalnej, z którą boryka się m.in. Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Oprócz założeń teoretycznych koncepcji przestępczości socjalnej prezentuje skróconą wersję badań ogólnokrajowych nad przypadkami przestępstw, ujawnianych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w latach 2010-2014. Badania obejmowały geografię zjawiska przestępczości i jego natężenie w czasie, rodzaje ujawnionych przestępstw, rodzaje wyłudzonych świadczeń, straty majątkowe powstałe w wyniku popełnionych przestępstw, sposoby ujawniania przestępstw, informacje o sprawcach przestępstw oraz skrót najważniejszych wniosków końcowych. Jest to pierwsze w Polsce kompleksowe badanie dotyczące przestępczości socjalnej jako takiej. (abstrakt oryginalny)
Przestępstwo jest w środowisku ubezpieczeniowym powszechnie uznawane za jedną z istotnych przyczyn szkód aktualizujących obowiązek odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczyciela, w przypadku uszczerbku w dobrach ubezpieczonych, będącego następstwem czynu kryminalnego. Umyślne bądź nieumyślne czyny skutkujące owe szkody zwykło się określać mianem przestępstw ubezpieczeniowych bądź przestępstw na szkodę ubezpieczyciela, wiążąc te określenia z takim zachowaniem, które powoduje pomniejszenie jego aktywów majątkowych w wyniku wypłaty nienależnego odszkodowania, bądź innego bezpośredniego zamachu na składowe majątku przedsiębiorstwa ubezpieczyciela (kradzieży, rozboju, podpalenia, itp.).(abstrakt oryginalny)
Autor podejmuje problematykę przestępczości na rynku finansowym, charakteryzując ogólne założenia, co do kwestii bezpieczeństwa ekonomicznego, uwarunkowań ekonomicznych tego stanu oraz przeprowadza szczegółową charakterystykę przestępczości na rynku finansowym. Bezpieczeństwo ekonomiczne jest warunkowane - zdaniem autora - zachowaniem odpowiednich parametrów ekonomicznych, stanowiących jednocześnie gwarancje stabilności rynku finansowego. Istotnym pozostaje zagadnienie przestępczości o charakterze ekonomiczno-finansowym na tym rynku i strat z tego tytułu. Na podstawie analizy danych statystycznych autor charakteryzuje skalę i dynamikę tych przestępstw oraz dokonuje interpretacji danych. Metoda badawcza ilościowa pozwala na określenie skali oraz wielkości danych badanego zjawiska. Została także przeprowadzona typologia tych przestępstw oraz omówiono obowiązujące regulacje prawnokarne. W konkluzji wskazuje się na znaczny i dynamiczny wzrost przestępstw prania pieniędzy, co - zdaniem autora - może świadczyć o wykorzystywaniu rynku finansowego do legalizacji środków pochodzących z przestępczej działalności.(abstrakt oryginalny)
Absentyzm chorobowy to zjawisko nadużywania zwolnień lekarskich i wykorzystywania ich niezgodnie z przeznaczeniem. Obecnie problem ten stanowi jedno z największych wyzwań dla systemu zabezpieczenia na wypadek choroby. Celem niniejszego artykułu jest diagnoza opinii i postaw pracowników etatowych wobec tego zjawiska w Polsce. Na tej podstawie podjęta została próba ustalenia skali, przejawów oraz uwarunkowań absentyzmu chorobowego. Materiał źródłowy pochodzi z badania sondażowego przeprowadzonego w 2021 r. metodą CAWI. Uzyskane wyniki sugerują, że tolerancja dla nadużywania zwolnień lekarskich jest w Polsce dość wysoka, zwłaszcza w niektórych zbiorowościach (wśród najmłodszych pracowników oraz wśród pracowników negatywne oceniających swoją sytuację materialną). (abstrakt oryginalny)
W artykule zbadano pojęcia zdarzenia oraz wypadku ubezpieczeniowego na tle konstrukcji przestępstwa tzw. oszustwa asekuracyjnego wskazanego w art. 298 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku - Kodeks karny. Wykładnia tych pojęć prowadzi autorkę do wniosku, że znamiona czynu zabronionego nie zostały precyzyjnie sformułowane, co może prowadzić do unikania odpowiedzialności przez sprawców oszustw asekuracyjnych, a w konsekwencji - do ponoszenia strat finansowych przez zakłady ubezpieczeń.(abstrakt oryginalny)
Opracowanie oparto głównie na materiałach Europejskiego Komitetu Ubezpieczeń (Comitć Europćen des Assurances - CEA) w Paryżu. Komitet ten stwierdził, że oszustwa ubezpieczeniowe są obecnie jednym z najważniejszych problemów sektora ubezpieczeniowego. Mimo iż przestępstwa ubezpieczeniowe występują we wszystkich krajach i dotykają każdego rodzaju ubezpieczeń, można ogólnie stwierdzić, że ubezpieczyciele europejscy nie skoordynowali dostatecznie swoich działań w tym zakresie.(abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł zawiera krytyczną analizę oszustwa ubezpieczeniowego przy wykorzystaniu ujęcia komparatystycznego. W ocenie autora nie ulega wątpliwości, że polskie rozwiązanie wymaga zmian. Różny może być jednak ich zakres. Pomocna w formułowaniu wniosków de lege lata oraz postulatów de lege ferenda może być optyka na ten typ czynu zabronionego w obcych porządkach prawnych. W związku z powyższym w części pierwszej skupiono się na analizie dogmatycznej przestępstwa z art. 298 § 1 Kodeksu karnego oraz na jego odpowiednikach w subsydiarnym modelu w Niemczech, Austrii i Finlandii. Szczegółowy wywód poprzedza proces modelowania odpowiedzialności za realizację oszustwa asekuracyjnego, uwzględniający specyfikę przestępczości gospodarczej oraz różnorodne podejścia ustawodawców europejskich. W podsumowaniu pokuszono się o sformułowanie wstępnych wniosków, wynikających z przeprowadzonych analiz. W tym miejscu należy podkreślić, że finalne konkluzje zostaną zamieszczone w drugiej części opracowania, po uwzględnieniu rozważań dotyczących modelu samoistnego. (abstrakt oryginalny)
Omówiono zagadnienie ubezpieczenia komunikacyjnego, a dokładniej ryzyka wyłudzania odszkodowań z tego tytułu. Zaprezentowano wyniki badań dotyczące zjawiska wyłudzania. Badaniem objęto 74 ekspertów zarządzających procesem likwidacji szkód w 10 największych towarzystwach ubezpieczeniowych. Tematem badań była ocena czynników zagrażających rozwojowi sektora ubezpieczeniowego.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.