Urlop ojcowski jest samodzielnym i fakultatywnym uprawnieniem pracownika-ojca, wprowadzonym do kodeksu pracy nowelizacją ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 237, poz. 1654, ze zm.), przy czym pracownicy mogli korzystać z tego prawa dopiero od 1 stycznia 2010 r. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że prawo do urlopu ojcowskiego jest wyłącznym uprawnieniem pracownika-ojca wychowującego dziecko, co umożliwia korzystanie z tego prawa niezależnie od sytuacji prawnopracowniczej matki dziecka. Trzeba zauważyć, że w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiane uprawnienie do kodeksu pracy nie wskazano motywów, jakimi się wówczas kierowano. Pracownicy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w swoich wypowiedziach podkreślali, że instytucja urlopu ojcowskiego ma zachęcić ojców do podjęcia opieki nad dzieckiem, a także sprzyjać podziałowi obowiązków między rodzicami. Ponadto zamysłem ustawodawcy było skłonienie pracodawców do zmiany postawy wobec pracownic-matek korzystających z uprawnień rodzicielskich poprzez przyznanie pracownikom-ojcom tego samego rodzaju uprawnień, w tym wyłącznego prawa do urlopu ojcowskiego. Obecne brzmienie art. 182 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 1666, ze zm.; dalej: k.p.) zostało ustalone ustawą nowelizującą system uprawnień rodzicielskich z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1268, ze zm.; dalej: nowelizacja ustawy). Jedną z głównych determinant oddziałujących na kształt wprowadzonej nowelizacji do systemu uprawnień rodzicielskich były zmiany w zakresie organizacji życia rodzinnego wśród Polaków. Przejawem tych zmian jest m.in. wzrost zaangażowania w opiekę nad dziećmi ze strony mężczyzn. Wśród innych czynników, które mają wpływ na codzienne życie rodziców, wskazuje się zjawisko budowania tzw. relacji partnerskiej, jak również upowszechnianie się w społeczeństwie koncepcji work-life balance, co wynika z treści uzasadnienia do projektu nowelizacji ustawy. W niniejszym artykule zwrócę uwagę na te aspekty urlopu ojcowskiego, które budzą wątpliwości odnośnie do jego zastosowania w praktyce, równocześnie proponując inne rozwiązania w tym zakresie. Biorąc pod uwagę rosnącą liczbę mężczyzn korzystających z omawianego uprawnienia (z 28,5 tys. w 2013 r. do 107,1 tys. w okresie od stycznia do sierpnia 2017 r.), wydaje się, że istnieje potrzeba ulepszenia rozwiązań wskazanych w art. 182 k.p. Należy mieć także na względzie fakt, że urlop ojcowski może stanowić punkt wyjścia dla pracownika-ojca do korzystania z innych uprawnień rodzicielskich, charakteryzujących się dłuższym wymiarem, tj. urlopu rodzicielskiego oraz urlopu wychowawczego. (fragment tekstu)