Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Pedagogika społeczna. Podstawowe pojęcia i definicje

100%

Czarnecki P.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 1

389-414

Pedagogika społeczna wchodzi w skład pedagogiki ogólnej, aby zatem zrozumieć, czym owa pedagogika jest, należy przede wszystkim wyjaśnić znaczenie pojęcia "pedagogika". Otóż pojęcie to ma dwa podstawowe znaczenia: "teoretyczne" oraz "praktyczne". W znaczeniu "teoretycznym" oznacza ono teorię wychowania, a więc naukę o wychowaniu, której celem jest zrozumienie procesu wychowania oraz czynników wywierających wpływ na ten proces. W znaczeniu "praktycznym" przez "pedagogikę" rozumiemy ogół działań wychowawczych, stosowanych w celu kierowania procesem wychowawczym w pożądanym kierunku. Mówiąc o działaniach pedagogicznych, nie mamy rzecz jasna do czynienia z działaniami z dziedziny teorii wychowania, gdyż wówczas sformułowanie to byłoby wewnętrznie sprzeczne, lecz ogół umiejętności praktycznych stosowanych w codziennej pracy przez pedagogów - praktyków. Niektórzy autorzy rozróżniają terminy "pedagogika" i "pedagogia". Według A. Radziewicza- Winnickiego, pojęcie "pedagogia" - to "zespół środków i metod wychowania stosowanych przez nauczycieli" i odnosi się do "paradygmatu edukacyjnego, który może przybierać postać doktryny pedagogicznej, ideologii edukacyjnej bądź ukrytego programu wychowawczego (np. szkoły)". Z rozróżnienia tego wynika, że także wśród profesjonalistów zajmujących się zawodowo pedagogiką społeczną można dokonać podziału na teoretyków, czyli naukowców specjalizujących się w badaniach z dziedziny nauki o wychowaniu, oraz praktyków. Do tej drugiej grupy oprócz pedagogów zatrudnionych w różnych placówkach wychowawczych należy zaliczyć również nauczycieli, bowiem to właśnie oni poprzez szkoły mają istotny wpływ na funkcjonowanie dzieci i młodzieży w środowisku społecznym [Radlińska, 1961], [Kamiński, 1982], [Pilch, Lepalczyk, 1995], [Śliwerski, 2006]. (fragment tekstu)

2

Szanowna Pani Profesor dr hab. Ewa Syrek, Kierowniczka Katedry Pedagogiki Społecznej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

100%

Pilch T.

Chowanna

|

2017

|

2(49)

397-398

Mam nieodpartą potrzebę wyrażenia głębokiego smutku i żalu z powodu odejścia Profesora Henryka Gąsiora. Czynię to w imieniu całej tradycyjnej Katedry Pedagogiki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego, stworzonej przez prof. Ryszarda Wroczyńskiego, w której wspólnie z nieodżałowanym Henrykiem zdobywaliśmy pierwsze stopnie na naszej naukowej drodze pod kierunkiem prof. R. Wroczyńskiego. Profesor Henryk Gąsior, człowiek wielkiego serca i zgeneralizowanej życzliwości do otoczenia, cieszył się naszą serdeczną przyjaźnią i wielkim szacunkiem za okazywane cechy osobowe i imponujący wysiłek, jaki wkładał w rozwój naukowy, łącząc pracę naukowo-dydaktyczną z działalnością społeczną(fragment tekstu)

3

Pedagogy as Reflection on the Educability : to Understand and Promote Human Potential and the Aspirations of the New Generations

80%

Musaio M.

Rozprawy Społeczne

|

2016

|

10

|

nr 4

5-12

Artykuł podejmuje refleksję nad zagadnieniem wychowalności, widzianym jako centralny problem dla teorii osoby i jej wychowania. Wychodząc od podstawowych problemów pedagogiki, do których należy łączenie przedmiotu analiz pedagogicznych z osobą wychowanka postrzeganą jako istota wychowalna, autorka uzasadnia wagę problemu ludzkiej potencjalności dla realizacji osobowych aspiracji i dążeń każdej osoby. Celem wyjaśnienia ludzkiej wychowalności i ukazania jej znaczenia dla każdej osoby we współczesnym kontekście pedagogicznej refleksji i praktyki, Autorka podejmuje refleksję nad wybranymi aspektami ludzkiej i egzystencjalnej kondycji zwłaszcza przyszłych (nowych) pokoleń. W artykule zostały zaproponowane i podjęte następujące zagadnienia kluczowe: problemy współczesnych kontekstów edukacji; zagadnienie nowego humanizmu w edukacji; pedagogiczna teoria osoby, ukierunkowana na koncepcję wychowalności; analiza wybranych cech wychowalności i w końcu uwaga na dynamikę wychowania celem zinterpretowania potencjału i aspiracji młodych pokoleń. (abstrakt oryginalny)

4

Problematyka wychowania w koncepcji pedagogicznej Heliodora Muszyńskiego

80%

Szulakiewicz M.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2016

|

nr 21

93-105

W niniejszym artykule autor zwraca uwagę na pojmowanie procesu wychowania przez Heliodora Muszyńskiego, jednego z przedstawicieli pedagogiki socjalistycznej. Wylicza przedstawione przez niego cele i zadania wychowania. Skupia się na wyodrębnianych przez tego polskiego pedagoga rolach społecznych, jakich dziecko uczy się w trakcie kontaktu z wychowawcą. Zarysowuje prezentowaną przez H. Muszyńskiego problematykę wychowania moralnego. Przedstawia także zagadnienia dotyczące wychowania w obrębie rodziny. (abstrakt oryginalny)

5

Dorosłość jako etap rozwojowy a zarazem kategoria pedagogiczna

80%

Ochman D.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2015

|

nr 2

117-124

Podejmując temat dorosłości jako etapu w życiu, w kontekście osoby dorosłej w roli ucznia nasuwa się szereg pytań. Począwszy od rozumienia samego terminu - różnorako definiowanego przez badaczy, po rozważania odnośnie czynników, które wyzwalają, a także warunkują podejmowanie aktywności edukacyjnej przez osoby dorosłe. (fragment tekstu)

6

Pedagogy of creativity or creative pedagogy

80%

Łączek M.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 1

475-481

The concept of creativity is present in all areas of human activity, including modern foreign languages teaching and learning (the field of pedagogy, didactics and methodology). According to Encyclopedia of Giftedness, Creativity and Talent (2009: 200) "[c]reativity can be understood only if it is clearly defined". It is vital to note that members of the National Advisory Committee on Creative and Cultural Education (NACCCE), established in 1998 by the Secretary of State for Education and Employment and the Secretary of State for Culture, Media and Sport in England distinguish between the idea of teaching creatively (in an interesting and effective manner), and teaching for creativity (developing students' individual abilities to think and act creatively which, as a matter of fact, is carried out in three steps: encouraging, identifying and fostering). (original abstract)

7

Opportunities for innovative activities in education and prevention

80%

Marzec A., Karpuszenko E.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 1

339-350

Rapid progress in a variety of areas, technological advances and the accompanying cultural and awareness transitions have had far-reaching consequences for development of pedagogical science. This situation implies two directions of considerations. First of them points to the fact that the new reality opens up new opportunities (such as information and communication technologies), but it also generates new educational problems and difficulties, whereas current problems are not sufficiently solved. This is particularly noticeable in pedagogical science and educational activities. Both contemporary schools and educators should be equipped in a variety of abilities and competencies, which also include being creative and taking innovative activities. Creativity and innovativeness has become a determinant of a contemporary teacher or, according to a prominent educator, A. Nalaskowski they are even an obligation. Considerations of the present study concern challenges and tasks the teachers must face. Therefore, they concern a way the innovativeness of education is understood and the question whether innovative activities in educational practice and prevention are possible (and necessary). HowevOpportunities for innovative activities in education and prevention Społeczeństwo i Edukacja - Międzynarodowe Studia Humanistyczne Nr 1/2012 340 er, in order to provide the answers to these questions, one should analyse the current educational reality and at least signal current challenges. In a variety of pedagogical studies, discussions and scientific conferences, the problems of pathologies and dysfunctions of families, their deficiencies or educational difficulties caused by young people and behaviour disorders have been widely discussed [Sołtysiak, Nowakowska, 2010; Sołtysiak, Kowalczyk-Jamnicka, 2007; Sakowicz, 2004]. (fragment of text)

8

Podstawy metodologiczne kształtowania wizji pożądanych, generalnych cech i właściwości człowieka zaawansowanych faz XXI wieku

80%

Pomykało W.

Studia Społeczne

|

2019

|

nr 4 (27)

17-26

Opracowanie to jest próbą wypełnienia ważnej społecznie i naukowo luki występującej we współczesnym naukowym i nie tylko naukowym świecie. Dotyczy ona braku choćby najogólniejszych prób naszkicowania całościowej wizji człowieka przyszłości opartej na diagnozie dotychczasowego globalnego rozwoju rodzaju ludzkiego i jego możliwej do przewidzenia wizji rozwojowej na najbliższe dziesięcioleciach i w nieco dalszej perspektywie. Oczywiście z góry należy założyć, że deficyt opracowań i publikacji na ten ważny temat jest efektem prawidłowego uświadomienia sobie przez ewentualnych kandydatów na autorów podejmujących ten arcytrudny temat wielkiego ryzyka autorskiego przy podejmowaniu go. Wynika on w dużej mierze z generalnych słabości wszystkich współczesnych dziedzin wiedzy społecznej a szczególnie pedagogiki. Pedagogika bowiem - jakby z natury rzeczy - najbardziej uprawniona jest naukowo do bardziej szczegółowego niż filozofia i bardziej syntetycznego niż inne dziedziny wiedzy społecznej zarówno zdiagnozowania tego dotąd dobrnął współczesny, globalny człowiek oraz odpowiedzieć na pytanie jakie zmiany osobowe i osobowościowe muszą w nim nastąpić, aby stał się realnym, rzeczywistym podmiotem wyjścia z pogłębiającego się jego gatunkowego kryzysu. Jednakże współczesna pedagogika zawiodła w tym zakresie na całej linii. Daremnie szukać we współczesnych jej dziełach a zwłaszcza podręcznikach akademickich nawet prób wypełnienia występującej i pogłębiającej się luki w tej dziedzinie. Jednakże jest to zarazem temat niezwykle pasjonujący, jak i nad wyraz ważny naukowo i społecznie. Niestety też niedoceniany i równie zaniedbany nie tylko przez pedagogikę ale też przez inne dziedziny wiedzy społecznej. Wydaje się, że w tej sytuacji jako autor publikacji na ten deficytowy temat miałem prawo uznać, że ważniejsza niż ryzyko popełnienia znaczących błędów w czasie jego opracowywania i prezentacji jest szansa i potrzeba oddania pod naukowy osąd i szerszą społeczną weryfikacje propozycji publikacji dotyczącej tak ważnego zakresu problemów.(abstrakt oryginalny)

9

Magdalena Ciechowska, Maria Szymańska, Wybrane metody jakościowe w badaniach pedagogicznych, cz. I, Kraków 2017, ss. 294 + XIX

80%

Cęcelek G.

Społeczeństwo i Polityka

|

2017

|

nr 3(52)

183-186

Recenzowana książka stanowi przejrzyste i uporządkowane kompendium wiedzy z obszaru procesu gromadzenia oraz analizy danych, realizowanego w nurcie badań jakościowych, sprzyjających rozwojowi humanistycznego podejścia badacza do podmiotu badania. Adresatem opracowania, jak przytaczają autorki we wstępie, są badacze zajmujący się jakościowym poznawaniem rzeczywistości pedagogicznej, zwłaszcza zaś studenci i nauczyciele, którym rozwój umiejętności badawczych powinien towarzyszyć nieustannie i umożliwiać niezwykle dokładne poznanie otaczającej rzeczywistości, co jednocześnie istotnie sprzyja rozwojowi humanistycznego podejścia w relacjach zachodzących w środowisku edukacyjno- -wychowawczym. Opracowanie wprowadza młodych badaczy w przestrzeń metodologiczną tworzoną przez strategię metodologii humanistycznej i kreowaną przez walory humanistycznych paradygmatów, takich jak paradygmat synergiczno-artycypacyjny oraz podmiotowo-partycypacyjny, zapraszając do poruszania się w jej obszarze przez bliższe przyjrzenie się takim metodom badawczym, jak: badania fokusowe, studium przypadku, autoetnografi a oraz badania w działaniu.(fragment tekstu)

10

U źródeł szans i możliwości edukacji dla pokoju

80%

Piejka A.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

66-74

"Pedagogika niepokoju" i "pedagogika kultury pokoju" to określenia współbrzmiące, przenikające się nawzajem, komplementarne, jeśli chodzi o ich sens i znaczenie merytoryczne. Pedagogikę kultury pokoju definiuję bowiem jako sposób myślenia i działania pedagogicznego, który koncentruje się na zadaniach i wyzwaniach edukacyjnych, wynikających z zaniepokojenia światem i człowiekiem w świecie, a których celem jest budowanie i umacnianie pokoju na świecie i w ludziach. (fragment tekstu)

11

Polska edukacja wobec szansy i zagrożeń jej reformowania

80%

Banach C.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

75-79

Polska okresu transformacji ustrojowej początku XXI wieku to poważne wyzwanie dla państwa i społeczeństwa - w budowaniu ustroju demokratycznego i społecznej gospodarki rynkowej. Zmienna cywilizacja i integracja europejska przesuwa akcenty edukacji z jej funkcji adaptacyjnej na otwartą, twórczą i w konsekwencji na innowacyjną. Trzeba się uczyć przyszłości, formułowania programów i działań adaptacyjnych i twórczych. (fragment tekstu)

12

O trudnościach i szansach szkolnej edukacji aksjologicznej

80%

Kobyłecka E.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

94-100

Jednostronny postęp techniczny, gwałtowne zmiany cywilizacyjne, dominacja skrajnej racjonalności w życiu człowieka powodują wiele zagrożeń, co budzi niepokój nie tylko współczesnych filozofów i etyków, ale również bezpośrednich opiekunowie kolejnych pokoleń dzieci i młodzieży. Warto, aby wychowawcy i nauczyciele doskonalili kompetencje aksjologiczne, zapoznawali się z już istniejącymi projektami edukacji aksjologicznej oraz tworzyli swoje własne autorskie propozycje w tej dziedzinie. (fragment tekstu)

13

Zakończenie

80%

Wojnar I.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

122-124

Przedstawiony podczas spotkania i wzbogacony przez nadesłane wypowiedzi materiał refleksyjny jest bogaty i wielowątkowy, jak osobiste są źródła i ekspresje indywidualnych autorskich zaniepokojeń. Zwraca uwagę ich wymowa, jak wskazywano, zarówno pesymistyczno-katastroficzna, jak optymistyczna, czy - ostrożniej - konstruktywna. Kluczowa problematyka zaniepokojeń pojawia się na styku zagadnień "świat" i "człowiek" oraz "człowiek" i "edukacja". (fragment tekstu)

14

Wprowadzenie

80%

Kleer J.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

13-14

W dniu 21 listopada 2013 roku odbyło się w sali Kołłątaja Pałacu Staszica w Warszawie interdyscyplinarne spotkanie dyskusyjne zorganizowane przez Komitet Prognoz "Polska 2000 Plus" przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Zaproponowany temat spotkania "Obszary humanistycznego zaniepokojenia" nawiązywał do wieloletnich dyskusji i studiów, które znalazły wyraz w dziesięciu już zbiorowych publikacjach Komitetu. Podczas kolejnych spotkań, a także we wspólnych publikacjach uwydatnialiśmy wielokrotnie ważne obszary edukacyjnej troski, które uzasadniane są powszechnie odczuwanym wzmagającym się zagrożeniem podmiotowej tożsamości człowieka, samodzielności jego myślenia, wrażliwości i poczucia odpowiedzialności za podejmowane decyzje w świecie. Wskazywaliśmy na nieustającą potrzebę naprawy "skrzywionego drzewa edukacji", w warunkach istniejącej destrukcji normatywności. (fragment tekstu)

15

Edukacja i gry z niepewnością

80%

Leksicka K.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

105-109

A więc metoda PROedukacja pozwala nam nie tylko rozumieć edukację jako prowokowanie zadań otwartych, ale jednocześnie odkrywać w niej realne możliwości uczenia i uczenia się owej sztuki gry z niepewnością. Mamy takie przekonanie, albowiem ćwiczenie się w zadaniach otwartych, to jednocześnie ćwiczenia, w których mamy do czynienia z sekwencjami działań nie wypróbowanych. (fragment tekstu)

16

"Katar" Lema i strategia synergii alternatyw

80%

Łukaszewicz R.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

nr 1 (numer specjalny)

110-114

Strategia synergii alternatyw jest propozycją tworzenia wolnych stref innowacji i eksperymentów w edukacji/kształceniu. Na początek to może być zaproszenie do tworzenia akademickich przestrzeni, w których podejmowane są czy mogą być rozmaite próby realizacyjne właśnie w zakresie owych innowacji i eksperymentów; choć można wyobrazić sobie takie wolne strefy i poza ośrodkami akademickimi. Mogą one dotyczyć wybranych składowych systemu, jak i jego najróżniejszych kontekstów (np. celów, układów i doboru treści, metod i form edukacji/kształcenia, modeli organizacyjnych, kształcenia nauczycieli czy ścieżek współdziałania z otoczeniem oraz z inicjatywami w sieci).(fragment tekstu)

17

Innowacyjne podejście do kształcenia przyszłych nauczycieli

80%

Chyżna O., Andruszkiewicz F.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2015

|

z. 85

75-85

W artykule przedstawiono autorskie doświadczenia wykorzystania potencjału pedagogicznych pomiarów w celu udoskonalenia kształcenia przyszłych nauczycieli. Otrzymane wyniki konstatowały, że właśnie zadania w testowej formie mogą stać się ważnym ogniwem nauki przyszłych specjalistów. Biorąc jako podstawę do opracowania zadań w testowej formie, prace E.Ł. Biełkina i teorię pedagogicznych pomiarów W. Awanesowa, według dyscyplin psychologiczno-pedagogicznego bloku, opracowano system zadań różnego stopnia złożoności, a także przedstawiono metodykę realizacji tego systemu w procesie zawodowego przygotowania pedagogicznych kadr. W artykule ukazano wyniki praktycznej realizacji opracowanego systemu w procesie przygotowania studentów Instytutu pedagogiki i psychologii Narodowego Pedagogicznego Uniwersytetu imienia M.P. Dragomanowa (Ukraina) oraz Opolskiego Uniwersytetu (Polska).(abstrakt oryginalny)

18

The Program of Pedagogical Disciplines in Pedagogical Educational Institutions in Ukraine (The 30s of the 20th Century)

80%

Bashkir O.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2016

|

74

26-32

The process of forming program provision for teaching pedagogical disciplines, pedagogy in particular, in pedagogical educational institutions has been characterized in the article on the basis of analyzed pedagogical literature, archival records, and scientific researches in periodicals. Pedagogical educational institutions in Ukraine were reorganized from the institutes of public education to "the united pedagogical institutes" at the beginning of the 30s of the 20th century (1933). The content of programs for disciplines of pedagogical direction (pedagogy, paedology, didactics, and history of pedagogy) has been revealed. They had undergone some changes due to the reformation of higher pedagogical education in Ukraine before the creation of classical pedagogical educational institution. (original abstract)

19

Aplikácia vybraných salzburských princípov do doktorandského študijného programu pedagogika

80%

Dupkalová M.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2014

|

nr 7 (1)

59-67

There were received Salzburg principles aimed to creating the doctoral programs in 2005. From a theoretical perspective, the article focuses on selected Salzburg principles and their implementation in conditions of Faculty of Humanities and Natural Sciences at University of Presov. There are presented the partial results of a quantitative content analysis of text documents in the presented article (individual characteristics of the curricula of the doctoral program in the field of study - pedagogy at selected universities in Slovakia and the Czech Republic)(original abstract)

20

Wywiad narracyjny podejścia i perspektywy badawcze nad rolą przekonań młodych dorosłych w kreowaniu ich szans życiowych

80%

Trojankowski D.

Prace Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości z siedzibą w Wałbrzychu

|

2017

|

44 (5) Zeszyty pedagogiczno-medyczne

181-189

Celem mojego artykułu jest zaprezentowanie możliwości wykorzystania w badaniach przyjętej narracyjnej orientacji badawczej jako jednej z wielu, dominującej, nadającej projektom badawczym charakterystycznego rysu, ale także z możliwością łączenia jej z wieloma innymi metodami/technikami badawczymi o różnym charakterze. (abstrakt oryginalny)