Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pigovian tax
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Według terminologii OECD, opłaty i podatki ekologiczne to obciążenia finansowe ponoszone przez podmioty gospodarcze za korzystanie z zasobów i walorów środowiska przyrodniczego. Różnice między opłatami i podatkami dotyczą przede wszystkim sposobu gromadzenia i wykorzystania dochodów z nich wynikających. W polskim systemie instrumentów ekonomicznych dominują opłaty emisyjne. Nie występują natomiast podatki ekologiczne w rozumieniu prawa podatkowego, zasilające budżet państwa lub budżety lokalne. Jedna z definicji za ekologiczny uważa każdy podatek, który ma pozytywny wpływ na ochronę środowiska. Zgodnie z tym założeniem do podatków o charakterze proekologicznym należałoby zaliczyć akcyzę na paliwa oraz energię elektryczną, podatek leśny i od środków transportowych17. Podatki te nie są jednak przedmiotem analizy w niniejszym opracowaniu. Opłaty i podatki ekologiczne spełniają głównie funkcję dochodowo-redystrybucyjną, a w mniejszym zakresie funkcję bodźcową. W związku z tym kontynuowane są prace nad reformą zmierzającą do zwiększenia motywacyjności tych instrumentów. (fragment tekstu)
2
Content available remote Podatek Pigou na rynku turystycznym
100%
Celem stosowania podatku Pigou jest internalizacja przez producenta kosztów (korzyści) zewnętrznych, jakie powoduje jego działalność. Występowanie kosztów (korzyści) zewnętrznych defi niowane jest najczęściej przez spełnienie dwóch warunków: - działalność jednostki B powoduje utratę (przyrost) dobrobytu jednostki A, - utrata (przyrost) dobrobytu przez jednostkę A nie jest zrekompensowana przez jednostkę B (A). Internalizacja kosztu zewnętrznego oznacza obciążenie jednostki B kosztami utraty dobrobytu przez jednostkę A. Internalizacja korzyści zewnętrznej oznacza zaś, iż A powinien zrekompensować dodatkowe korzyści jednostce B1. Celem podatku Pigou w przypadku problemu kosztów zewnętrznych jest administracyjne przesunięcie krzywej kosztów krańcowych producenta danego dobra (lub krzywej podaży) w lewo tak, aby osiągnąć optymalną wielkość produkcji dobra. Zgodnie z przedstawioną na rysunku 1 sytuacją, w przypadku braku interwencji równowaga ustaliłaby się przy wielkości produkcji Q0, przy której społeczne koszty produkcji dobra przekraczają korzyści prywatne (i jednocześnie społeczne, zakładając brak pozytywnych efektów zewnętrznych), zatem wielkość produkcji jest wyższa od optymalnej. Aby zrównać krańcowe koszty i przychody społeczne, należy przesunąć krzywą podaży w lewo. Podatek Pigou nakładany na producenta zwiększa koszty krańcowe producenta przez co wielkość produkcji zmniejsza się do społecznie efektywnego poziomu Q1. Celem podatku Pigou jest zmniejszenie wielkości produkcji dóbr, w przypadku których nadmierna produkcja powoduje znaczne koszty społeczne. Działanie podatku Pigou jest podobne do działania na przykład podatku od wartości dodanej, niemniej jednak w przypadku dobra, którego produkcja powoduje negatywne efekty zewnętrzne, ograniczenie produkcji nie prowadzi do zmniejszenia sumy nadwyżek (surplus). (fragment tekstu)
W 1960 r. ekonomista Ronald Coase opublikował artykuł pt. "Problem kosztów społecznych", któ-ry do dziś jest jednym z najczęściej cytowanych tekstów ekonomicznych i nadal wzbudza żywe dyskusje. Napisał tam, że problem kosztów zewnętrznych ma dwojaką naturę: negatywne efekty zewnętrzne generowane przez jeden podmiot przynoszą drugiemu stratę, lecz zakazanie szko-dzenia jest automatycznie stratą dla pierwszego. Argumentował, że w przypadku dobrze zde-finiowanych praw własności i niskich kosztów transakcyjnych problem efektów zewnętrznych może być rozwiązany poprzez transakcje pomiędzy stronami, których te efekty dotyczą. Stało to w opozycji do wcześniejszych prób rozwiązania tego problemu poprzez regulację rządową lub opodatkowanie zaproponowane przez Arthura Pigou. W istocie - patrząc przez pryzmat sys-temu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami - rozwiązanie sprowadza się do rozstrzygnięcia: czy opłaca się ograniczyć zatrudnienie osób sprawnych lub zasoby finansowe pracodawców, aby zapewnić pracę mniej wydajnym osobom z niepełnosprawnościami, czy po-zostawić te osoby bez wsparcia na rynku pracy. W każdym przypadku chodzi o wyrządzenie jak najmniejszej szkody społecznej. W niniejszym artykule przedstawiono obie koncepcje na przy-kładzie systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w Polsce.(abstrakt oryginalny)
Już ponad 100 lat ekonomiści posługują się pojęciem podatku Pigou. Natomiast istnieją ważne przyczyny sprawiające, że przez cały ten czas ochrona środowiska była w praktyce realizowana bez owego podatku. Jest to spowodowane zarówno nieporozumieniami na temat jego definicji, jak i ryzykiem oszustwa, którego trudno uniknąć, jeśli by całkowicie uzależnić ochronę środowiska od tego typu instrumentów. Mimo nieobecności podatku Pigou w praktyce gospodarczej, jego koncepcja jest jednak bardzo przydatna w analizach ochrony środowiska, ponieważ unaocznia fakt, że wszelkie instrumenty polityki implikują koszty równoważne obciążeniu podatkowemu. (abstrakt oryginalny)
Ronald Coase wskazywał, że problem kosztów zewnętrznych ma dwojaką naturę: negatywne efekty zewnętrzne generowane przez jeden podmiot przynoszą drugiemu stratę, lecz zakazanie szkodzenia jest automatycznie stratą dla pierwszego, a argumentował on, że w przypadku dobrze zdefiniowanych praw własności i niskich kosztów transakcyjnych problem efektów zewnętrznych może być rozwiązany poprzez transakcje pomiędzy stronami, których te efekty dotyczą. Stało to w opozycji do wcześniejszych prób rozwiązania tego problemu poprzez regulację rządową lub opodatkowanie zaproponowane przez Arthura Pigou. Patrząc przez pryzmat systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami, rozwiązanie sprowadza się do rozstrzygnięcia: czy opłaca się ograniczyć zatrudnienie osób sprawnych lub zasoby finansowe pracodawców, aby zapewnić pracę mniej wydajnym osobom z niepełnosprawnościami, czy też lepiej pozostawić te osoby bez wsparcia na rynku pracy. W każdym przypadku chodzi o wyrządzenie jak najmniejszej szkody społecznej. W artykule przedstawiono obie koncepcje na przykładzie systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w Polsce. (abstrakt oryginalny)
The difference between the usefulness of a particular good for its purchaser (expressed by the purchaser's willingness to pay for it) and the market price of that good is called the consumer's rent. The consumer while purchasing a particular good is getting the so-called rent i.e. the benefit resulting from external conditions. The purchased good has to have for such consumer the value at least equal to the price he pays for it, otherwise there would be no point in buying it. If the value of that particular good for its purchaser equals the price he pays for that good, the consumer's rent is zero. However, for most purchasers the value of the good is higher than its price and they do get a rent. In Fig. 1 below the total of rents of all the consumers of the good is the area below the curve (in simplification: the straight line) of demand and above the straight line of the price of the balance.(fragment of text)
W 1960 r. R. Coase opublikował artykuł pt. "Problem kosztów społecznych", który do dziś jest jednym z najczęściej cytowanych tekstów ekonomicznych i nadal wzbudza żywe dyskusje. Wskazał, że problem kosztów zewnętrznych ma dwojaką naturę: negatywne efekty zewnętrzne generowane przez jeden podmiot przynoszą drugiemu stratę, lecz zakazanie szkodzenia jest automatycznie stratą dla pierwszego. Argumentował, że w przypadku dobrze zdefiniowanych praw własności i niskich kosztów transakcyjnych problem efektów zewnętrznych może być rozwiązany poprzez transakcje pomiędzy stronami, których te efekty dotyczą. Stało to w opozycji do wcześniejszych prób rozwiązania tego problemu poprzez regulację rządową lub opodatkowanie zaproponowane przez A. Pigou. W istocie - patrząc przez pryzmat systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami - rozwiązanie sprowadza się do rozstrzygnięcia: czy opłaca się ograniczyć zatrudnienie osób sprawnych lub zasoby finansowe pracodawców, aby zapewnić pracę mniej wydajnym osobom z niepełnosprawnościami, czy pozostawić te osoby bez wsparcia na rynku pracy. W każdym przypadku chodzi o wyrządzenie jak najmniejszej szkody społecznej. W niniejszym artykule przedstawiono obie koncepcje na przykładzie systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w Polsce.(abstrakt oryginalny)
Doprowadzenie do trwałego i zrównoważonego rozwoju wymaga od państwa umiejętnego stosowania mechanizmów oddziaływania na przebieg procesów społeczno-gospodarczych i, co z tym związane, doboru odpowiednich instrumentów polityki fiskalnej, które będą nie tylko gwarantem stabilności systemu finansów publicznych, ale także stymulatorem rozwoju. Nękające wiele gospodarek państw wysoko rozwiniętych problemy związane ze słabym tempem wzrostu gospodarczego, trwałym bezrobociem, występowaniem deficytu budżetowego i realna groźba kryzysu w ubezpieczeniach społecznych sprawiają że aktualna jest dyskusja na temat reformy finansów publicznych. Wpisuje się ona oczywiście w szerszą debatę nad rolą i zakresem oddziaływania państwa na gospodarkę. Jednym z jej wątków jest możliwość stosowania podatków ekologicznych. W niniejszym tekście dyskutowane są dylematy związane ze stosowaniem tego typu podatków oraz argumenty za i przeciw tzw. ekologicznej reformie podatkowej. (fragment tekstu)
Różnica pomiędzy indywidualną użytecznością danego dobra (określaną przez skłonność nabywcy do zapłaty za nie) a jego ceną rynkową nazywa się rentą konsumenta. Konsument kupując dane dobro realizuje w ten sposób pewną rentę, to znaczy korzyść wynikającą z warunków zewnętrznych. Dobro kupowane musi mieć dla niego wartość co najmniej równą cenie, inaczej by go nie kupił. W krańcowym przypadku wartość danego dobra dla nabywcy równa się cenie i renta konsumenta jest zerowa. Jednak dla większości nabywców wartość dobra jest większa od ceny i oni uzyskują dodatnią rentę. W prezentacji graficznej suma rent wszystkich konsumentów to pole poniżej krzywej (w uproszczeniu: prostej) popytu i ponad prostą ceny równowagi (fragment tekstu)
Celem artykułu było określenie wielkości wpływów do budżetów państw UE z tytułu podatków środowiskowych oraz zmian, jakie zachodziły w ciągu ostatnich 13 lat (okres 2006-2018). Na gruncie teoretycznym natomiast podjęto próbę określenia podstaw teoretycznych funkcjonowania podatków ekologicznych w UE. Stwierdzono, że określenie "podatki ekologiczne", występujące w terminologii UE, jest pojęciem technicznym, niezwiązanym z teoretycznymi założeniami podatku Pigou. Natomiast zwiększająca się w UE presja na zastępowanie podatkami ekologicznymi podatków standardowych uzasadniana jest zjawiskiem podwójnej dywidendy. W badanym okresie na podstawie danych Eurostatu stwierdzono niewielki wzrost znaczenia podatków środowiskowych, znacznie różniący się jednak w poszczególnych krajach UE. Zauważono, iż wielkość wpływów z tego tytułu powiązana jest ze zużyciem energii. W największych gospodarkach UE wpływy z podatków ekologicznych stanowią od 4,3% do 8,5% wszystkich wpływów podatkowych, co dla całej UE stanowi średnio 2,41% PKB.(abstrakt oryginalny)
W 1960 r. ekonomista Ronald Coase opublikował artykuł pt. Problem kosztów społecznych który do dziś jest jednym z najczęściej cytowanych tekstów ekonomicznych i nadal wzbudza żywe dyskusje. W tekście tym napisał, że problem kosztów zewnętrznych ma dwojaką naturę: negatywne efekty zewnętrzne generowane przez jeden podmiot przynoszą drugiemu stratę, lecz zakazanie szkodzenia jest automatycznie stratą dla pierwszego. Argumentował to tym, że w przypadku dobrze zdefiniowanych praw własności i niskich kosztów transakcyjnych problem efektów zewnętrznych może być rozwiązany przez transakcje między stronami, których te efekty dotyczą. Stało to w opozycji do wcześniejszych prób rozwiązania tego problemu przez regulację rządową lub opodatkowanie zaproponowane przez Arthura Pigou. W istocie - patrząc przez pryzmat systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami - rozwiązanie sprowadza się do rozstrzygnięcia: czy opłaca się ograniczyć zatrudnienie osób sprawnych lub zasoby finansowe pracodawców, aby zapewnić pracę mniej wydajnym osobom z niepełnosprawnościami, czy pozostawić te osoby bez wsparcia na rynku pracy. W każdym przypadku chodzi o wyrządzenie jak najmniejszej szkody społecznej. W artykule przedstawiono obie koncepcje na przykładzie systemu wspierania zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w Polsce. (abstrakt oryginalny)
Artykuł jest przeglądem badań nad wpływem cen energii na jej spożycie oraz na emisje CO2, dokonanych w niektórych krajach Wspólnoty Europejskiej w ramach przygotowań do wprowadzenia podatku węglowego. Pierwsza część artykułu stanowi prezentację propozycji Komisji Wspólnot Europejskich. W drugiej omawiane są prognozy reakcji wzorów konsumpcji energii i emisji CO2 na wprowadzenie podatku. W trzeciej części artykułu podsumowano przytoczone wyniki.
Stan środowiska przyrodniczego jest istotnym czynnikiem kształtującym warunki życia społeczeństwa. W wyniku działalności bytowo-gospodarczej człowieka powstają i przenikają do środowiska substancje uznawane powszechnie za szkodliwe. Stopień zanieczyszczenia środowiska jest określany w oparciu o przyjęte normy zanieczyszczeń. Przy określaniu ich obiektywności należy uwzględnić stan pierwotny zastanego środowiska, jego możliwości asymilacyjne oraz zastosować jednolity system pomiaru szkodliwości substancji emitowanych w procesie produkcji. Dla ekonomisty zanieczyszczenie środowiska stanowi pewnego rodzaju zakłócenie, dla producenta spowodować może zwiększenie jednostkowych kosztów produkcji, a dla konsumenta oznacza ubytek dobrobytu. Analogicznie każde zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia środowiska przynosi korzyści społeczeństwu i może przyczynić się także do zmniejszenia kosztów produkcji. Zanieczyszczenie środowiska jest więc niepożądane. Zanieczyszczenie środowiska powoduje negatywne efekty zewnętrzne. Są one jedną z głównych przyczyn niesprawności rynku. Zakłócenie funkcjonowania rynku sprawia, że nie zapewnia on maksymalnego dobrobytu społecznego. Skuteczną metodą eliminacji niekorzystnych zjawisk spowodowanych zanieczyszczeniem środowiska jest interwencja państwa . Celem artykułu jest przedstawienie problemu zanieczyszczenia środowiska w świetle teorii ekonomii dobrobytu. Niezależnie od teoretycznych rozważań na temat funkcjonowania rynku, maksymalizacji dobrobytu oraz efektów zewnętrznych wskazano na konieczność interwencji państwa celem eliminacji negatywnych skutków zanieczyszczeń. (fragment tekstu)
Przedstawiono system opłat i funduszów ekologicznych w Polsce, strukturę nakładów na ochronę środowiska, rolę systemu opłat, podatki ekologiczne i rolę ceł, a także nowe narzędzia zorientowane rynkowo takie jak, powszechnie stosowana w USA, sprzedaż pozwoleń na emisję zanieczyszczeń.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.