Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 99

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Plaint
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Omówiono wymagania formalne treści skargi wynikające z ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
Przedmiotem glosowanego orzeczenia była ocena prawna zarzutów skargi kasacyjnej wniesionej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30.11.2018 r. (V SA/Wa 1780/18), mocą którego stwierdzono nieważność decyzji kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie. Kontrolowane rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji wykraczało poza granice jego kognicji w ramach rozpatrywanej sprawy. Orzeczenie, które zapadło przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, można uznać za poprawne wyłącznie z formalnego punktu widzenia. Sąd ten skargę kasacyjną odrzucił jako niedopuszczalną. Jednak sposób, w jaki to uczynił oraz to, jak ocenił orzeczenie WSA w Warszawie, budzą ogromne wątpliwości co do kompletności regulacji procesowych.(abstrakt oryginalny)
Zamieszczono definicję i charakterystykę skargi konstytucyjnej. Omówiono prawodawstwo polskie gwarantujące równość płci. Przedstawiono orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego dotyczące problemów dyskryminacji ze względu na płeć.
Niniejszy artykuł dotyczy problematyki zaskarżania uchwał w spółkach osobowych. Tematyka ta nie była dotychczas przedmiotem głębszej analizy przedstawicieli doktryny. W pierwszej części artykułu autor prezentuje nieliczne wypowiedzi doktryny w tym przedmiocie. W drugiej części artykułu autor przytacza wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29.8.2013 r. dotyczącego powyżej wskazanej problematyki. W trzeciej wreszcie części autor przedstawia swoje własne stanowisko, podzielając pogląd, iż podstawę prawną zaskarżenia uchwały wspólników spółki osobowej może stanowić jedynie art. 189 kpc, przy czym współuczestnictwo spółki i wspólników w tego typu sporze ma w jego ocenie charakter konieczny, co jest uwarunkowane naturą sporu.(abstrakt oryginalny)
Na podstawie spraw zbadanych przez Rzecznika Praw Obywatelskich w 2003 roku, omówiono postrzeganie prawa przez jednostki samorządu terytorialnego.
Artykuł przedstawia omówienie nowego środka odwoławczego w procesie karnym wprowadzonym na podstawie nowelizacji kodeksu postępowania karnego z marca 2016 r., której głównym założeniem było zmniejszenie kontradyktoryjności w procesie. Skarga na wyrok sądu odwoławczego przysługuje na orzeczenie sądu II instancji uchylające wyrok sądu I instancji i przekazujące mu sprawę do ponownego rozpoznania. Zdaniem ustawodawcy orzekanie kasatoryjne w procesie karnym jest nadużywane, wobec czego konieczne jest stworzenie środka, który ma spowodować częstsze orzekanie merytoryczne i w ten sposób przyspieszyć proces. (abstrakt oryginalny)
Artykuł analizuje funkcjonowanie w praktyce skargi na przewlekłość postępowania przed polskim Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA). Autor przeanalizował orzecznictwo NSA w tym zakresie w latach 2015-2019, także pod kątem statystyki uwzględnianych skarg oraz długości trwania postępowania przed NSA. Badania te prowadzą do wniosku, że skarga ta jest nieefektywnym środkiem ochrony naruszonego prawa do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, wynikającego z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Problem długotrwałości postępowania przed NSA ma charakter systemowy i strukturalny, przy czym jest związany przede wszystkim z niewystarczającą liczbą etatów sędziowskich i urzędniczych w NSA. Argumentacja prezentowana w ustabilizowanym orzecznictwie NSA oddalającym skargi na przewlekłość, powołująca się na oczekiwanie danej sprawy na rozpoznanie zgodnie z kolejnością wpływu spraw do NSA i dużą liczbę skarg kasacyjnych wpływających do tego sądu, nie znajduje uzasadnienia w świetle standardów wynikających z orzecznictwa ETPC. Prowadzi bowiem do przerzucenia na jednostkę skutków niewydolności organizacyjnej, kadrowej i finansowej sądownictwa. (abstrakt oryginalny)
Mimo błędnego uzasadnienia, co do zasady należy podzielić pogląd NSA o dopuszczalności zaskarżenia decyzji dziekana uczelni w przedmiocie odmowy przyznania stypendium naukowego. (fragment tekstu)
Artykuł 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2.04.1997 r.1 - dalej Konstytucja - gwarantuje każdemu prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd. Z kolei art. 175 ust. 1 Konstytucji jest swego rodzaju zaczynem ustroju sądownictwa w Polsce, stanowiąc, że wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe. W cyklu poświęconym szeroko rozumianej problematyce podatkowej interesują nas oczywiście przede wszystkim sądy administracyjne. Będę więc celowo zawężał rozważania do spraw podatkowych, choć znacząca większość uwag ma charakter uniwersalny i odnosi się do każdego typowego postępowania przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi.(fragment tekstu)
Omówiono instytucję skargi, tzw. powszechnej, na akt organu gminy, która jest uregulowana w ustawie o samorządzie gminnym, zgodnie z którą można zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie podjęte przez organ gminy a sprawie z zakresu administracji publicznej, do sądu administracyjnego.
The constitutional complaint entered into the Polish legal system under the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997.The institution of constitutional complaint has been therefore in existence for nearly two decades and one might imagine that after this length of time a matter of such practical importance as delineating a group of entities entitled to lodge a constitutional complaint should cause no actual problems whatsoever. However, quite the opposite is in fact the case and the question of the capacity to file a constitutional complaint is still unresolved. It is open for discussion whether a constitutional complaint may be lodged by public law entities. The article deals with this problem, in particular, with the capacity of economic entities, units of local government and political parties. There are many arguments for enabling them, at least partially, to commence proceedings before the Polish Constitutional Tribunal.(original abstract)
Artykuł analizuje możliwość wniesienia skargi na bezczynność organu administracyjnego. W doktrynie prawa procesowego administracyjnego oraz judykaturze słusznie zauważa się, że zwłoka w załatwieniu sprawy powoduje wiele następstw procesowych, może uzasadniać odpowiedzialność organu administracji zarówno za opóźnienie, jak i z powodu szkody wyrządzonej stronie. Za pomocą procedury zażalenia, zgodnie z art. 37 kodeksu postępowania administracyjnego, prawodawca zmierza do przymuszenia organu niższego stopnia poprzez czynności organu wyższego rzędu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie "głównej", które strona będzie mogła zaskarżyć odwołaniem (innym właściwym środkiem zaskarżenia), a następnie skargą do sądu. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest ocena konstrukcji skargi na czynności egzekucyjne w kształcie nadanym jej ustawą z 11.09.2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw - dalej nowelizacja z 11.09.2019 r. - w związku z deklarowanym przez twórców zmian celem w postaci uproszczenia postępowania egzekucyjnego w interesie wszystkich uczestników postępowania egzekucyjnego. Przedstawiona analiza dowodzi, że dokonana zmiana nie tylko nie upraszcza, lecz wręcz komplikuje i tak już złożony system środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Powstaje zatem pytanie o granice formalizmu postępowania egzekucyjnego, które z założenia powinno koncentrować się na dążeniu do zwiększenia efektywności egzekucji, przy zapewnieniu odpowiedniego poziomu ochrony zobowiązanego. Celowi temu nie sprzyja rozbudowa środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym, czego przykładem jest poddana analizie skarga na czynności egzekucyjne. W artykule sformułowano wniosek o potrzebie jej modyfikacji lub zniesienia jako elementu szerszej koncepcji usprawnienia postępowania egzekucyjnego poprzez redukcję środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego w sytuacji, gdy w charakterze strony skarżącej wystąpi więcej niż jeden podmiot. W takiej sytuacji zachodzi bowiem wielopodmiotowość po stronie skarżącej, a w relacji pomiędzy tymi podmiotami współuczestnictwo procesowe. Stan taki wiązać się będzie z szeregiem komplikacji w przypadku dokonania cofnięcia skargi przez tylko niektórych współuczestników. Odmienność relacji zachodzącej pomiędzy skarżącymi, a także intensywność więzi materialnoprawnej, jaka między nimi miała miejsce jeszcze na etapie postępowania administracyjnego, rzutować będzie na podmiotowy zakres skuteczności czynności cofnięcia skargi. Na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego skuteczne cofnięcie skargi może mieć nawet miejsce w tych przypadkach, kiedy w postępowaniu administracyjnym łączny udział wszystkich stron był konieczny. W takim przypadku zabezpieczenie interesu takiego podmiotu będzie możliwe poprzez jego udział w postępowaniu w charakterze uczestnika obligatoryjnego, o którym jest mowa w art. 33 § 1 p.p.s.a.(abstrakt oryginalny)
Artykuł porusza problematykę możliwości zaskarżenia skargą pauliańską czynności prawnych dokonanych przez obu małżonków i dotyczących ich majątku wspólnego, gdy małżonek dłużnika nie wyraził zgody na zaciągnięcie zobowiązania. Celem niniejszego artykułu są rozważania czy wierzyciel może żądać uznania takiej czynności prawnej za bezskuteczną. Na wstępie dokonano omówienia przesłanek, które muszą wystąpić, aby skarga pauliańska znalazła zastosowanie oraz skutków, które występują po jej uwzględnieniu. Analiza uchwały Sądu Najwyższego z dnia 12 maja 2011 roku prowadzi do wniosku, że zgodnie z artykułem 41 §1 k.r.o. wierzyciel ma prawo uznać czynność prawną za skuteczną w sytuacji, gdy małżonek zaciągnął zobowiązanie bez zgody drugiego małżonka.(abstrakt oryginalny)
W opracowaniu dokonano analizy systemu instrumentów prawnych ukierunkowanych na zapewnienie realizacji obowiązków wynikających z ustawy systemowej o zapewnieniu dostępności. W artykule dokonano opisu m.in. postępowania skargowego wraz z oceną jego efektywności. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach - uwagi krytyczne
75%
Składanie petycji jest jednym z podstawowych praw. Zgodnie z art. 63 Konstytucji RP każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg określa ustawa. Procedura rozpatrywania petycji określona jest w ustawie z 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz.U. 2014, poz. 1195). Akt ten wszedł w życie 6 września 2015 r. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie genezy polskiego ustawodawstwa dotyczącego petycji, a zwłaszcza krytyczna analiza ustawy o petycjach. Analiza ustawy o petycjach prowadzi do wniosku, iż przyjęte rozwiązania dalekie są od jasności i precyzji. Główny zarzut związany jest z tym, że ustawa nie definiuje w sposób wyraźny i jednoznaczny pojęcia petycji, a tym samym nie usuwa wątpliwości co do wzajemnych relacji między petycjami a skargami i wnioskami. (abstrakt oryginalny)
Przepisy prawa telekomunikacyjnego regulują przeprowadzenie aukcji w celu rozdysponowania częstotliwości niezbędnych do świadczenia usług w technologii 5G. Po raz pierwszy przewidziano w przepisach wymagania w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury telekomunikacyjnej. Przedmiotem analizy jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie środki zaskarżenia przysługują jakim podmiotom na poszczególnych etapach prowadzonej aukcji, a także w okresie ją poprzedzającym. W szczególności zbadano, czy środki zaskarżenia przy- sługują od aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej podejmowanych w okresie poprzedzającym aukcję lub przypadającym na jej rozpoczęcie.(abstrakt oryginalny)
W orzecznictwie sądów administracyjnych można spotkać się z praktyką wzywania stron skarżących (albo ich pełnomocników) do uzupełniania braku formalnego skargi poprzez nadesłanie dokumentu potwierdzającego datę jej nadania. Sankcją procesową za nieuzupełnienie tego braku jest odrzucenie skargi. Terminowość wniesienia skargi stanowi warunek dopuszczalności skargi do jej merytorycznego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Jednak wątpliwości w tym zakresie, w przypadku nieczytelnej daty widniejącej na stemplu pocztowym operatora pocztowego wyznaczonego, nie powinny obciążać strony skarżącej oraz skutkować negatywnymi konsekwencjami w postaci uniemożliwienia realizacji prawa do sądu. Taką praktykę orzeczniczą należy uznać za przejaw nadmiernego formalizmu.(abstrakt oryginalny)
Artykuł został poświęcony nowelizacji przepisów o skardze na czynności referendarza sądowego pełniącego funkcję sędziego-komisarza dokonanej ustawą z 28.05.2021 r. z dniem 1.12.2021 r. Zwrócono uwagę, że zmiany te weszły w życie niedługo po upływie roku od rozpoczęcia obowiązywania unormowań dotyczących tego środka zaskarżenia. Pierwotnie uchwalone przepisy o skardze, obowiązujące zaledwie od 24.03.2020 r., wymagały zatem zdaniem ustawodawcy szybkiej modyfikacji. W artykule podjęto więc próbę oceny, czy ich zmiany doprowadziły do wyeliminowania wszystkich mankamentów pierwszej wersji regulacji ustawowej w omawianym zakresie.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.