Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Plan Balcerowicza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Krytyka Planu Balcerowicza w ujęciu Grzegorza Kołodki oraz Tadeusza Kowalika
100%
Plan Balcerowicza jest przedmiotem wielu publikacji naukowych. Został on poddany dogłębnej analizie i ocenie z punktu widzenia ówczesnej sytuacji gospodarczej kraju, celowości zastosowanych rozwiązań, a także wpływu na sferę realną gospodarki (w tym na poziom życia obywateli). Analiza literatury pozwala stwierdzić, że istnieje dość ostre kryterium podziału na zwolenników i przeciwników transformacji autorstwa Leszka Balcerowicza. Brak jest niestety publikacji, które w jednoznaczny sposób kwalifikują konkretnych ekonomistów jako adwersarzy bądź adherentów sposobu przeprowadzenia transformacji gospodarczej w Polsce oraz spójnie przedstawiających ich poglądy. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja poglądów dwóch zdecydowanych krytyków Planu Balcerowicza - Grzegorza Kołodki oraz Tadeusza Kowalika, a więc częściowe uzupełnienie braków literaturowych w tej materii.(fragment tekstu)
Sylwetka Leszka Balcerowicza jako architekta polskiej terapii szokowej a obecnie prezesa Narodowego Banku Polskiego. Od jego postępowania w zakresie stóp procentowych może zależeć rozwój polskiej gospodarki w kilku najbliższych latach.
Przeobrażenia ustrojowe, jakie dokonały się na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w istotny sposób rzutowały na zmiany charakteru i treści finansów państwa. Uchwalony przez Sejm w grudniu 1989 r. pakiet ustaw umożliwiających realizację założeń programu gospodarczego, potocznie określanego "planem Balcerowicza", miał służyć szybkiemu przekształceniu gospodarki etatystycznej w gospodarkę rynkową. Przyjęty model społeczno-gospodarczy zakładał znaczne ograniczenie regulacyjnej (interwencyjnej) funkcji państwa, zwłaszcza w sferze gospodarczej, co w praktyce oznaczało wybór monetarystycznej interpretacji zjawisk życia gospodarczego, a tym samym odrzucenie idei społecznej gospodarki rynkowej, która pozwoliłaby, w opinii części ekonomistów, złagodzić "terapię szokową", jakiej poddane zostało polskie społeczeństwo w warunkach transformacji. Restrykcyjna polityka pieniężna, będąca konsekwencją uznania za cel priorytetowy planu stabilizacji gospodarki - hamowanie inflacji (inflacji, co trzeba w tym miejscu podkreślić, której przypisywano głównie charakter popytowy), determinowała politykę budżetową, wymuszając drastyczne ograniczenia wydatków budżetowych. Podobny kierunek wyznaczały finansom państwa uwarunkowania zewnętrzne, tj. program dostosowawczy MFW, zadłużenie w Klubie Paryskim i w Klubie Londyńskim. (fragment tekstu)
Artykuł ten prezentuje studium o decyzjach transgresyjnych zastosowanych w reformach ekonomicznych w Polsce w latach 1989-1991. Zbiór decyzji powziętych z zamiarem dojścia do pewnych celów nazwano wiązką decyzyjną. Autor omawia w szczegółach decyzje zawarte w wiązce decyzji antyinflacyjnych.
Przedstawiono krytyczną analizę procesu transformacji systemowej w Polsce lat 90-tych. Autor zwrócił szczególną uwagę na brak programowego zarysu całej drogi transformacji: stabilizacja - recesja - ekspansja. Jego zdaniem plan Balcerowicza skoncentrował się tylko na pierwszym członie tej drogi.
Celem niniejszego rozdziału jest prezentacja głównych założeń solidaryzmu Leopolda Caro oraz porównanie wynikających z niego poglądów na model ekonomiczny państwa z programami transformacji ekonomicznej po upadku systemu komunistycznego w Polsce. Pierwszym ze wspomnianych programów jest - mający na celu przejście do gospodarki rynkowej - Plan Balcerowicza oparty na doktrynie neoliberalnej. Programem drugim - dążącym do zmodernizowania gospodarki i przyspieszenia jej rozwoju - jest, bliższy solidaryzmowi, Plan Morawieckiego. (fragment tekstu)
Artykuł jest poświęcony książce Tadeusza Kowalika, www.Polska transformacja.pl. Zdaniem autora książka zasługuje na uwagę ponieważ obnaża bez skrupułów niewielkie kwalifikacje ekonomiczne najważniejszych decydentów, którzy zaaplikowali Polsce dwadzieścia lat temu szokową metodę transformacji systemowej; odpowiada również na pytanie, dlaczego przez tych dwadzieścia lat nie można było zaniechać stosowania tej terapii, oraz zarysowuje kierunki możliwej transformacji polskiej gospodarki w przyszłości. Autor dzieli się również swoimi doświadczeniami i refleksjami dotyczącymi tamtego okresu. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Reflections on the Balcerowicz Plan
63%
This article looks at the Balcerowicz Plan, which was undertaken in Poland between the years 1989 to 1995. It is entitled so because Leszek Balcerowicz was the man who was responsible for overseeing Polish transition from a state planned economy to a free market one. The Plan was based on the Washington Consensus theory, put forth by Williamson with assistance from Sachs and Lipton. It was a rudimentary model of how transition should be followed. The article looks at different aspects of the plan, which are the following. First of all, price liberalisation and the freeing of domestic trade. Secondly, fiscal responsibility which means the balancing of the national budget. Then it covers restrictive monetary policy used to control inflation and improve Polish competitiveness. This is followed by income policy aimed at inflation, done through a weak indexation of nominal wage. The next section deals with foreign trade liberalisation and the impact of importation of western goods on the Polish market. Also the role of privatisation, done late in comparison to other transition economies. Furthermore, changes in banking, financial and tax reform are also analysed. Lastly, the changes of the social safety net system which were adopted, rather poorly and unfairly, is compared to western models. The work uses the view and theories of different authors both from Europe and abroad. Such economists as Boyko, S. Gomułka, Zukrowska and Balcerowicz himself from Poland. As well as foreigners such as Lipton, Sachs, Hunter, Lavigne, A.nSmith Williamson and most importantly Kornai. (original abstract)
11
Content available remote Plan Balcerowicza w oczach wybranych oponentów
63%
Z perspektywy bez mała trzydziestu lat od opracowania oraz podjęcia próby wdrożenia w życie Planu Balcerowicza można wskazać zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki zapoczątkowanych w 1989 roku przemian systemowych. W początkowej fazie reform oceny krytyków nie wywarły wpływu na przebieg transformacji ustrojowej, której realizacji sprzyjał względnie szeroki konsens wśród sporej części środowiska polskich ekonomistów co do konieczności przeprowadzenia radykalnej reformy rynkowej [Rosati 1998, s. 27]. Niemniej jednak dalszy bieg wypadków (w tym zwłaszcza skala popełnionych przez reformatorów błędów oraz dokonana w latach 1991-1992 przez samego Leszka Balcerowicza i jego następców rewizja założeń "szokowej terapii")[Bugaj 2015, s. 89] w dużej mierze przyznał rację krytycznym poglądom, w tym przedstawionym w ramach niniejszego artykułu. Jak się zresztą wydaje, brak jest dotąd publikacji, które w jednoznaczny sposób kwalifikują oraz spójnie przedstawiają poglądy wykazujących różnego rodzaju zastrzeżenia wobec metod dochodzenia do gospodarki rynkowej adwersarzy ówczesnego wicepremiera. Dlatego też celowym powinno być przytoczenie przynajmniej niektórych tego typu opinii, także z myślą o wyciągnięciu należytych wniosków w przyszłości, która z pewnością będzie nacechowana jeszcze wieloma przełomowymi momentami czy wielkimi wyzwaniami rozwojowymi. (fragment tekstu)
12
Content available remote Alternatywne propozycje programowe w stosunku do Planu Balcerowicza
63%
Swoistą ciekawostką jest, że poza opublikowanym jesienią 1989 roku na łamach ówczesnego rządowego dziennika "Rzeczpospolita" dokumentem "Program gospodarczy - główne założenia i kierunki" sygnowany przez Leszka Balcerowicza plan tak zwanej "szokowej terapii" nigdy nie pojawił się w formie zwartego opracowania [Kowalik 2000]. Pod nazwą "Plan Balcerowicza" kryją się w gruncie rzeczy różne enuncjacje i dokumenty rządowe oraz przedłożenia ustawowe, a także fakty składające się na politykę gospodarczą i społeczną [Bugaj 2010, s. 68], które obecnie możemy jedynie zrekonstruować na podstawie analizy różnych elementów. Autorów przedstawionych w artykule propozycji transformacyjnych łączyło z pewnością zdecydowane dążenie do odejścia od stosowanego do 1989 roku systemu gospodarki radzieckiej typu nakazowo-rozdzielczego (to jest istnienia de facto jednego wielkiego przedsiębiorstwa sterowanego przez nomenklaturę partyjną). Tym samym nie można tutaj dostrzec apologetów systemu socjalistycznego z jego ideą gospodarki bez rynku i własności prywatnej. Ponadto wśród autorów tych propozycji znaleźli się z reguły doskonale wykształceni ekonomiści, nierzadko rozpoznawani także w świecie nauki zachodniej czy znający realia funkcjonowania nie tylko polskiej, ale i współczesnej gospodarki kapitalistycznej. (fragment tekstu)
Autorzy przedstawili dwie podstawowe koncepcje przejścia gospodarek postsocjalistycznych do gospodarki rynkowej: koncepcję "big-bang" nazywaną radykalną polityka stabilizacyjną lub terapią szokową oraz koncepcję polityki ewolucyjnej. Przeprowadzono analizę i ocenę programów gospodarczych zastosowanych w polskiej gospodarce w latach dziewięćdziesiątych.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie dlaczego wzrost gospodarczy w Polsce w okresie po 1989 roku jest znacznie szybszy niż w innych krajach transformacji gospodarczej, i dlaczego zjawisko niestabilności makroekonomicznej i stagnacji, którego doświadczyły Węgry w latach 1995-1996 i Czechy w latach 1997-98, szczęśliwie ominęło Polskę. W artykule omówiono także rolę jaką w tym podwójnym sukcesie odegrały warunki wyjściowe, przyjęty model transformacji oraz wybór konkretnej polityki gospodarczej. Przedstawiono także konieczność dalszych reform i zaproponowany przez Balcerowicza plan II, mający zwiększyć oszczędności i podtrzymać szybki rozwój w dłuższym okresie czasu.
Autor analizuje bariery w zakresie przepływu informacji i elastyczności, skłonności uczestników gospodarowania do dostosowań oraz możliwości takich dostosowań w aspekcie stabilizacji gospodarki Polski w procesie urynkowienia.
W poprzednim numerze KNoP (4/2009) został opublikowany artykuł polemiczny Pawła Bożyka, O dwadzieścia lat za późno, dotyczący książki Tadeusza Kowalika, www.Polska transformacja.pl. Jej autor przedstawił własne spostrzeżenia i refleksje dotyczące polityki gospodarczej początku lat 90. Artykuł jest nie tylko odpowiedzią autora książki na zarzuty mu postawione, ale również okazją do dyskusji o dokonanym wówczas wyborze systemu społeczno-ekonomicznego. (abstrakt oryginalny)
W oparciu o lekturę książki 20 lat transformacji, zawierającej prace przygotowane na międzynarodową konferencję naukową, której organizatorem było Centrum Badawcze TIGER, autor omawia wybrane zagadnienia przemian społeczno-gospodarczych, jakie dokonały się w tym okresie w Polsce. Przeprowadzając wnikliwą, retrospektywną analizę polityki gospodarczej z początku transformacji i jej polską specyfikę, autor odwołuje się do doświadczeń innych krajów oraz zastanawia się, czy dwadzieścia lat przemian przygotowało polską gospodarkę do konkurowania w globalnej gospodarce. Jego zdaniem, z punktu widzenia długofalowych wyzwań miniony okres został stracony. (abstrakt oryginalny)
Omówiono efekty podjętej w sierpniu 1989 r. próby reformowania systemu ekonomicznego przez urynkowienie gospodarki żywnościowej oraz koszty poniesione przez gospodarkę i społeczeństwo w związku z realizacją po 1 stycznia 1990 r. programu stabilizacyjnego i uruchomienie mechanizmu rynkowego.
Finanse publiczne stanowią niezwykle ważną dziedzinę nauki jak i działań publicznych realizowanych w ramach tak zwanego sektora finansów publicznych. Sektor ten podlegał ogromnym przeobrażeniom w okresie ostatnich 20 lat. W artykule uporządkowano te przeobrażenia w etapy. Za etapy uznano główne reformy finansów publicznych. Szerzej omówiono etap określany jako reforma budżetu zadaniowego. Podano również stan makroekonomiczny finansów publicznych w latach 2007-2008, z uwypukleniem małorozwojowej struktury wydatków publicznych. W artykule starano się ukazać rolę budżetu jako szczególnego rodzaju instytucji zarządzania zadaniami publicznymi.(fragment tekstu)
W artykule autor podejmuje próbę odniesienia poglądów polskich ekonomistów o transformacji gospodarki do współczesnych wzorców zachodniej myśli ekonomicznej. Poza schematami klasyfikacji używanymi w ekonomii akademickiej, zarówno w głównym nurcie jak i podejściach alternatywnych, zostały również użyte jako wzorzec odniesienia schematy z nauk politycznych i okresu ekonomii reform lat 70-tych i 80-tych. Została też dołączona charakterystyka filozofii ekonomicznej Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Trochę miejsca poświęcono analizie trudności związanych ze zdefiniowaniem wpływu zachodnich koncepcji na proces stabilizacji i reformy systemowe. Podjęto także formalną identyfikację problemów neoliberalnych w programie Balcerowicza.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.