Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Podział dochodu narodowego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem opracowania było określenie wpływu czynników otoczenia makroekonomicznego na wielkość i kanały retransferu dochodów w wybranych krajach OECD i identyfikacja głównych kierunków dostosowań. Analizą objęto grupę wysokorozwiniętych krajów stosujących zróżnicowane systemy wsparcia.
2
Content available remote Płace i dochód narodowy
100%
W artykule podjęto temat relacji wynagrodzenia za pracę do dochodu narodowego. Przyjęto, że zatrudnieni poprzez wynagrodzenia czerpią bezpośrednie korzyści ze wzrostu gospodarczego. Przedstawiono pierwotny podział dochodu narodowego w formie udziału kosztów zatrudnienia i płac w PKB oraz porównano tempo wzrostu średnich płac realnych i PKB w cenach stałych. W dalszej części artykułu starano się wyjaśnić powody przesunięcia podziału dochodu narodowego od pracowników do przedsiębiorców(abstrakt oryginalny)
Celem pracy była analiza podziału dochodu narodowego przeprowadzona w oparciu o model zaproponowany przez Samuelsona. Model ten opiera się na wykorzystaniu teorii równań różnicowych. W pracy pokazano, że wspomniany model Samuelsona prowadzi do równania różnicowego liniowego rzędu drugiego o współczynnikach stałych, niejednorodnego. W przedkładanej pracy przeprowadzono wszechstronną analizę zachowania się rozwiązań otrzymanego równania różnicowego. Analizę tę przeprowadzono w oparciu o interpretację ekonomiczną zachowania się tych rozwiązań. Ponadto, rozpatrzone zostało pewne uogólnienie modelu Samuelsona związane z konkretną sytuacją ekonomiczną. Przeprowadzono również analiza zachowania się rozwiązań równania różnicowego modelującego tę uogólnioną sytuację.(abstrakt oryginalny)
Development patterns of any country are determined by a wide array of factors. Those factors differ in developed and less developed countries. Developed countries, as a rule, rely on human resources, while less developed countries build their wellbeing on available natural resources. Anyway, income distribution across society of any country is an important constituent of entrepreneurship competitive potential. If the middle class prevails in a society, a consumption and saving model is to be expected, and if, on the contrary, lower or upper class dominates, the prevailing lifestyle and consumption patterns will be different. Successful entrepreneurship, which is the precondition of competitiveness of any country, requires clear understanding what income distribution patterns are characteristic for different countries and how these distribution changes are reacting to external factors, such as macroeconomic cycles in partnering countries or political climate, Trumps' policy, Brexit scenarios, Eurozone or global crises etc. The presented here study will be based on the comparison of distribution patterns of income and wealth in developed European countries, which would be represented by Germany, then in comparatively less developed European countries, which would be represented by Lithuania and Romania, and also in Qatar. After juxtaposing of income distribution patterns and generalizations, sensitivity of income distribution across society to external factors, listed above, will be checked. For that purpose, a modelling tool provided by the Passport database owned by the Euromonitor International Company will be used. This modelling tool is available for official subscribers of the Passport. The obtained results reveal income distribution patterns and resilience of the selected countries to external factors. The results have both theoretical and practical value since consistent patterns of income and wealth distribution are revealed. (original abstract)
John Atkinson Hobson był niezwykłym teoretykiem społecznym. Jego teoria imperializmu przyniosła mu szerokie uznanie, w największym stopniu wpłynęła ona na marksistów, pod wpływem Hobsona pozostawali Róża Luksemburg i Lenin. Jednocześnie teoria makroekonomiczna Hobsona i Mummery'ego słusznie może uchodzić za prekursorską wobec makroekonomii Keynesa. Jakkolwiek mogło by wydać się dziwne, że Hobson był jednocześnie prekursorem Keynesa i Lenina, nie ma w tym przypadku. Podział dochodu społecznego jest bo-wiem kwestią łączącą hobsonowską teorię ekonomiczną z jego teorią imperializmu. Wedle Hobsona koncentracja produkcji i wzrost zysków wielkiego kapitału rodzi problem nierównowagi w gospodarkach krajów rozwiniętych. Wzrostowi zysków nie towarzyszy odpowiednio szybki wzrost płac, a nie-dostatek popytu na dobra masowej konsumpcji sprawia, że kapitaliści nie mają okazji do zyskownych inwestycji w kraju, inaczej mówiąc krajowy popyt nie wystarcza dla realizacji możliwości produkcyjnych gospodarki. Atrakcyjną alternatywą dla użycia kapitału w kraju okazuje się wówczas jego lokowanie za granicą, to zaś prowadzi do rywalizacji o terytoria za-morskie i przyczynia się do wojen imperialistycznych. Zdaniem Hobsona zmiana podziału dochodu społecznego na rzecz klas pracujących mogłaby jednocześnie rozwiązać problem niedostatecznego popytu w gospodarce, zapewnić bardziej sprawiedliwy ład społeczny, a jednocześnie powstrzymać wojny imperialistyczne. Była to propozycja przebudowy światowej gospodarki w duchu liberalnego egalitaryzmu, stanowiąca wyzwanie zarówno dla kapitalistycznego imperializmu, jak i socjalistycznej rewolucji.
W niniejszym artykule przedstawiono udział województwa w tworzeniu i podziale dochodu narodowego oraz regionalny układ dochodu narodowego. Na koniec zaprezentowano wnioski.
W opracowaniu została przeprowadzona analiza kluczowych procesów ekonomicznych w czterech największych gospodarkach świata, USA, Chinach, Japonii i Niemczech. Od początku nowego stulecia w badanych państwach nasiliły się negatywne tendencje w podziałach dochodów narodowych, zmniejszył się udział wynagrodzeń w PKB, obniżył się poziom oszczędności społecznych oraz wzrósł stopień zadłużenia prywatnego. Po kryzysie finansowym z 2008 roku do wymienionych mankamentów dołączył gwałtowny wzrost zadłużenia sektora finansów publicznych. Jednoczesność oraz intensywność opisanych zjawisk nie stworzyły pozytywnych uwarunkowań dla przyszłego wzrostu gospodarczego w poszczególnych państwach i na całym świecie. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu było zaprezentowanie teoretycznych podstaw problemu koordynacji działań zbiorowych oraz zaproponowanie metod sprawiedliwego podziału, które mogą być zastosowane do konstruowania budżetów polityki rolnej. W publikacji przedyskutowano wyniki badań eksperymentalnych nad skłonnością jednostek do kooperacji i podziałów sprawiedliwych, a następnie zaprezentowano możliwości zastosowania algorytmów sprawiedliwego podziału, które mają prowadzić do akceptowanych podziałów w praktyce wyboru publicznego. Wyniki badań wskazują, że osiągnięcie poczucia sprawiedliwości wymaga transparentności podziałów na podstawie jednoznacznie określonego wyboru kryteriów i metod.(abstrakt oryginalny)
Dokonano analizy porównawczej udziału zapasów w tworzeniu i podziale produktu krajowego brutto. Zebrano dane dotyczące 14 krajów o ukształtowanej gospodarce rynkowej. W szczegółowych wyliczeniach ograniczono się do trzech krajów, tj. Austrii, Danii i Wielkiej Brytanii, gdyż w odniesieniu do tych krajów uzyskano w całości dane analizowanego okresu: od 1973 do 1976 i od 1982 do 1986. Otrzymane dane porównano z danymi dotyczącymi Polski. W ten sposób wykazano, że wskaźniki dotyczące krajów wysoko rozwiniętych odbiegają zasadniczo od wskaźników dotyczących Polski.
W artykule przedstawiono wyniki eksperymentalnego rozwiązania zagadnienia optymalnego podziału dochodu narodowego w tzw. zamkniętym modelu wzrostu typu Solowa-Shella, które otrzymano posługując się warunkami optymalności znanymi w teorii sterowania pod nazwę zasady maksimum Pontriagina. Przy szacunkach parametrów modelu korzystano z danych statystycznych o gospodarce polskiej w latach 1960-70. Model - w tej postaci, w jakiej prezentujemy go w pracy - nie uwzględnia m.in. powiązań gospodarki z zagranicą, a także działania szeregu sprzężeń zwrotnych między rzeczową i finansową sferą działalności gospodarczej. Jest on, jak to często w ekonomii matematycznej bywa, rezultatem kompromisu między dążeniem do opisu procesów ekonomicznych w języku matematycznym w miarę możliwości zgodnego z naszym wyobrażeniem o mechanizmie gospodarczym, a potrzebą utrzymania ściśle określonej konwencji matematycznej narzuconej przez teorię sterowania. (fragment tekstu)
Nierówność ekonomiczną czy społeczną można mierzyć na wiele sposobów - biorąc pod uwagę podział majątku, dochodu lub konsumpcji między jednostkami, jak również uwzględniając różnice w zakresie rasy, płci czy regionu zamieszkania. Rozważania prowadzone w niniejszym rozdziale koncentrują się na nierównościach dochodowych. Znaczenie nierówności jest przedmiotem wielu badań, jednak ekonomiści traktują je zwykle jako wynik pewnych procesów gospodarczych i znacznie rzadziej zajmują się badaniem wpływu, jaki mogą one mieć na wzrost gospodarczy. W rozdziale jest mowa zarówno o jednym, jak i drugim obszarze badań, lecz z akcentem położonym na wpływ nierówności na wzrost i rozwój gospodarczy. Treść rozdziału została podzielona na cztery części. W pierwszej z nich zostaje opisany dylemat, czy podział dochodu między członków społeczeństwa stanowi problem natury etycznej, czy raczej ekonomicznej. Druga zawiera wyjaśnienie istotnych z punktu widzenia całości rozdziału pojęć i miar. W części trzeciej podejmuje się próbę prezentacji dorobku teoretycznego dotyczącego relacji między nierównościami dochodowymi a wzrostem i rozwojem gospodarczym, W czwartej pokrótce nawiązuje się do prezentowanych przez różne władze gospodarcze i społeczeństwa poglądów na temat rozpiętości dochodowych.
Dochód narodowy jest kategorią ekonomiczną sfery produkcji materialnej oraz podstawową wielkością wynikową działalności gospodarczej społeczeństwa. Przez pryzmat wielkości dochodu narodowego można wyrażać opinię o efektywności wykorzystania pracy żywnej i uprzedmiotowionej w gospodarce narodowej. Dochód narodowy, stanowiąc nowo wytworzoną wartość pracy żywej decyduje nie tylko o możliwościach reprodukcyjnych procesu produkcji, ale również stosunków społecznych. (fragment tekstu)
Artykuł ma charakter polemiczny. Poświęcony jest problematyce zmian demograficznych i ich wpływowi na rynek pracy oraz na rozwiązania w zakresie systemu emerytalnego ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań polskich. Autor uważa, że prowadzone dyskusje na temat zagrożenia społeczno-ekonomicznego, jakie wynikają z faktu przewidywanego starzenia się społeczeństwa polskiego (i nie tylko polskiego) oparte są na fałszywym założeniu, iż wielkość przyszłej produkcji będzie zdeterminowana wielkością zatrudnienia. Tymczasem rzeczywisty problem będzie polegać na niebezpieczeństwie powstawania bezrobocia technologicznego w wyniku przyspieszonego procesu postępu technicznego i zwielokrotnieniu wydajności pracy. Z drugiej strony, zmniejszenie zapotrzebowania na pracę może spowodować spadek popytu globalnego, który wywoła kryzys, w wyniku którego nie będzie uzasadnienia dla wysokowydajnych, zautomatyzowanych procesów produkcyjnych. Warunkiem efektywności tych procesów jest bowiem masowa, potokowa produkcja na dużą skalę. Przyszła struktura demograficzna charakteryzująca się dużym udziałem osób w wieku nieprodukcyjnym, wbrew temu, co sądzi wielu demografów i ekonomistów, może być okolicznością sprzyjającą rozwojowi cywilizacji. Autor artykułu poddaje krytyce pięć - jego zdaniem - najbardziej rozpowszechnionych stereotypów dotyczących rynku pracy i systemu emerytalnego. Są to przekonania, iż: - spadek populacji zagraża przyszłemu rozwojowi kraju, - wydłużenie czasu życia i w konsekwencji wzrost stosunku osób niepracujących do pracujących jest zjawiskiem niekorzystnym z ekonomicznego punktu widzenia, - zmiana struktury demograficznej powoduje konieczność przesunięcia wieku emerytalnego, - wzrost oszczędności w funduszach emerytalnych jest dobrym rozwiązaniem dla zapewnienia bytu przyszłym emerytom, - wydłużanie okresu nauki jest dobrym sposobem na ograniczenie bezrobocia. (abstrakt oryginalny)
Omówiono procesy monopolizacji gospodarki. Zanalizowano przejawy niesprawności rynku: niedoskonałą konkurencję, pozytywne i negatywne efekty zewnętrzne, tzw. makroekonomiczne niesprawności rynku oraz niesprawiedliwy podział dochodu narodowego.
P. Domagała przedstawił dyskusyjne problemy wykorzystywania instrumentów podatkowych w zakresie regulowania funduszów nabywczych ludności. Zwrócono uwagę na celowość pełniejszego wykorzystywania instrumentów podatkowych w celu przywrócenia równowagi rynkowej, a w warunkach zreformowanej gospodarki - jako instrumentu korygującego nieprawidłowy udział ludności w podziale dochodu narodowego oraz uzupełniające źródło dochodów budżetu państwa. (fragment tekstu)
O sukcesach rozwoju gospodarki świadczy trwały, zrównoważony i ustabilizowany wzrost gospodarczy mierzony tempem wzrostu produktu krajowego brutto na osobę. W artykule przedstawiono niedostatki PKB jako miernika wzrostu gospodarczego, omówiono dylematy i warunki równości w gospodarce rynkowej oraz opisano determinanty, symptomy i skutki nierówności w Polsce. Ukazano również stan polityki gospodarczej kraju.
Pod koniec lat 90. i na początku XXI w. Niemcy nazywano często "chorym człowiekiem Europy",...; Rzeczywiście, od 1998 do 2005r wzrost gospodarczy w Niemczech wynosił średnio zaledwie ok. 1,2% rocznie, łącznie z recesją z 2003r, a stopy bezrobocia wzrosły z 9,2% w 1998r do 11,1% w roku 2005 (według danych Banku Światowego). Dzisiaj, po Wielkiej Recesji, Niemcy opisuje się jako "ekonomiczną mega gwiazdę". Łączna liczba bezrobotnych w Niemczech spadła z pięciu milionów w 2005r do około trzech milionów w 2008r, a stopa bezrobocia obniżyła się do 7,7% w roku 2010. W jaki sposób w ciągu niespełna dekady Niemcy, z czwartym co do wielkości PKB na świecie (po Stanach Zjednoczonych, Chinach i Japonii), zmieniły się z "chorego człowieka Europy" w "ekonomiczną mega gwiazdę"? (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono dwa ciągłe zadania sterowania optymalnego związane z optymalnym podziałem dochodu narodowego na inwestycje i konsumpcję. Przyjęto układ założeń modelu wzrostu typu Harroda-Domara, z autonomiczną ścieżką wzrostu liczby ludności. Zaproponowano metodę estymacji parametrów zadań. Rozwiązania teoretyczne zweryfikowano na podstawie danych statystycznych dla gospodarki polskiej w latach 1970-1975. Wykazano, że aparat pojęciowy teorii sterowania optymalnego - tradycyjnie wykorzystywany w naukach fizycznych - można również stosować jako skuteczny instrument analizy procesów ekonomicznych. (abstrakt oryginalny)
Z ogólnoteoretycznego punku widzenia rozwój wykształcenia pociąga za sobą wzrost poziomu kwalifikacji, wydajności i produkcji. Osiągnięty wzrost produkcji dostarcza środków na stworzenie nowych miejsc pracy i jednocześnie zwiększa popyt na siłę roboczą, co umożliwia zmniejszenie bezrobocia. Ekspansja wykształcenia powoduje także relatywny spadek liczby i relatywny wzrost płac ludzi niewykształconych, a więc sprzyja równomiernemu podziałowi dochodów osobistych. Po II wojnie światowej w krajach mniej zaawansowanych nastąpił gwałtowny rozwój oświaty, który spowodował istotny wzrost przeciętnego poziomu wykształcenia ludności tych; krajów. Jednakże w wielu z nich oczekiwane przez polityków i działaczy gospodarczych pozytywne skutki ekspansji szkolnictwa nie nastąpiły. Są one uzależnione bowiem także od tego, jaka struktura kryje się za zmianą przeciętnego poziomu wykształcenia oraz od relacji tej struktury do struktury gospodarki. Dokonana w pracy analiza potwierdza tezę mówiącą, że w Trzecim Świecie struktura. oświaty jest na ogólnie dostosowana do struktury gospodarki. W ekspansji oświaty dominuje szkolnictwo wyższe i średnie ogólnokształcące. Szybki rozwój szkolnictwa ponadpodstawowego może być uzasadniony jedynie w krajach hardziej rozwiniętych (np. w nowo uprzemysłowionych państwach Azji Płd.-Wsch.), jednak głównie w odniesieniu do kierunków ścisłych spowodowane ekspansją przemysłu przetwórczego, usług i eksportu przemysłowego zmiany strukturalne zapewniają tym krajom środki na finansowanie rozwoju szkół i uczelni oraz kreują miejsca pracy dla absolwentów. Powszechne szkolnictwo podstawowe i nieźle rozwinięte średnie szkolnictwo zawodowe sprzyjają wykorzystaniu wysoko kwalifikowanych specjalistów. Jednakże w wielu pozostałych krajach przemysł jest niedostatecznie rozwinięty, co hamuje zatrudnienie absolwentów szkół i uczelni, a rolnictwo zbyt mało efektywne, by wypracować nadwyżkę wystarczającą na pokrycie wysokich kosztów rozwoju oświaty. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.