Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polish Act on Economic Activity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Opracowanie omawia ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 2004 i zastąpiła obowiązujące od 2001 r. Prawo o działalności gospodarczej.
Zaprezentowano zmiany regulacji prawnej odnośnie działalności reglamentowanej. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, obok koncesji i zezwoleń wprowadziła działalność regulowaną, której wykonywanie wymaga spełnienia specjalnych warunków, określonych przepisami prawa. W pracy omówiono rodzaje działalności regulowanej.
Artykuł poświęcony jest niektórym prawnym warunkom prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby fizyczne, spółki cywilne i inne podmioty objęte ustawą o działalności gospodarczej z 1988 roku. Przez pojęcie warunków autor rozumie w szczególności ograniczenia, jakim w świetle aktów prawnych prawa publicznego poddana jest sama działalność gospodarcza i jej podejmowanie.
Artykuł zawiera analizę ustawy z 23 XII 1998 roku o działalności gospodarczej. Omówiono ograniczenia swobody podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej wskazane w ustawie, podmioty uprawnione do prowadzenia tej działalności oraz zakres przedmiotowy każdego ze sposobów, w jaki działalność gospodarcza może być prowadzona.
Przedmiotem artykułu jest regulacja reglamentacji działalności gospodarczej (koncesji, zezwoleń, rejestrów działalności regulowanej) w nowej ustawie Prawo przedsiębiorców na tle wcześniejszych ustaw z 1988, 1999 i 2004 r. Autor stara się udzielić odpowiedzi na podstawowe, z perspektywy systemowej, pytania: czy nowy kształt regulacji reglamentacji działalności gospodarczej koresponduje z celami oraz zakresem ustawy Prawo przedsiębiorców oraz czy jego skutkiem będzie wzmocnienie, czy może osłabienie, poziomu prawnej ochrony wolności działalności gospodarczej przedsiębiorców prowadzących reglamentowaną działalność gospodarczą? Poszukując odpowiedzi na te pytania, przed dokonaniem oceny nowych przepisów, autor dokonuje przeglądu prawnej regulacji reglamentacji działalności gospodarczej we wcześniej obowiązujących ustawach oraz porównuje je z unormowaniem aktualnie obowiązującym. Porównanie to prowadzi do wniosku, że ustawodawca przesunął ciężar regulacji reglamentacji działalności gospodarczej z ustawy ogólnej, jaką jest Prawo przedsiębiorców, do ustaw szczególnych, poświęconych poszczególnym działalnościom reglamentowanym. Jakkolwiek nie spowodowało to istotnych zmian w treści samych przepisów, to jednak w ocenie autora zmiana ich umiejscowienia w systemie prawnym może mieć wpływ na ich wykładnię, a w konsekwencji na pozycję prawną przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na rynkach objętych reglamentacją. (abstrakt oryginalny)
Tematem rozważań są regulacje prawne dotyczące działalności ochroniarskiej i detektywistycznej w Polsce.
Celem opracowania jest przedstawienie ram prawnych, zakreślonych przez ustawodawstwo dla osób fizycznych, podejmujących indywidualną działalność gospodarczą, szczególnie w zakresie obowiązków, które osoba fizyczna musi wypełnić, aby rozpocząć legalne prowadzenie działalności gospodarczej.
W artykule autor przedstawił jak przebiegał proces deregulacji w sektorze usług w Polsce. Przeprowadzenie tego procesu było możliwe dwoma drogami. Pierwsza z nich określona została jako "wielkie otwarcie", uzyskane dzięki uczynieniu swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Jednym aktem prawnym (ustawa z 23 grudnia 1988 roku. O działalności gospodarczej) można było wprowadzić gospodarkę rynkową, otwierając tym samym nowy okres rozwoju dla sektora usług rynkowych. Druga droga polegała na stopniowej liberalizacji i przebiegającego już wolniej "otwarcia" uzyskiwanym dzięki nowym regulacjom prawnym i zawieranym umowom międzynarodowym. Dotyczy ona tych usług, których prowadzenie obwarowane jest dodatkowymi regulacjami, uzupełniającymi (np. bankowe, ubezpieczeniowe). Skupiając uwagę na tych ostatnich można odtworzyć przebieg tej drugiej drogi.
Dopiero pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku w Polsce odchodzi się od gospodarki nakazowo-rozdzielczej, budując podstawy gospodarki wolnorynkowej. Warunkiem funkcjonowania nowego modelu gospodarczego opartego na mechanizmach rynkowych jest wprowadzenie w systemie gospodarczym wolności gospodarczej. Wolność gospodarczą w tym okresie w Polsce należy również ocenić z perspektywy orzecznictwa. Szczególną uwagę w tym zakresie należy zwrócić przede wszystkim na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowisko tych podmiotów ma wpływ na orzekanie sądów powszechnych i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Z analizy wybranego orzecznictwa wynika wyraźnie, że funkcją Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego jest nie tylko wykładnia wolności gospodarczej jako zasady ustrojowej (zob. art. 20 Konstytucji) oraz jako prawa podmiotowego publicznego o charakterze negatywnym (zob. art. 22 Konstytucji), ale również właściwe rozumienie regulacji ujętych w ustawodawstwie zwykłym w zakresie swobody działalności gospodarczej. Należy podkreślić, że stanowisko organów władzy sądowniczej w Polsce od końca lat osiemdziesiątych ostatniego stulecia chroni społeczną gospodarkę rynkową. Orzecznictwo w omawianym obszarze jest wskazówką dla organów publicznych do właściwego stosowania prawa w zakresie wolności gospodarczej, jak również stanowi niekiedy istotny sygnał dla ustawodawcy do zmiany regulacji prawnych dotyczących podejmowania, prowadzenia, zawieszenia i zakończenia działalności gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
W 2014 r. obchodzono 25-lecie wolności w Polsce. Szczególną wartością w płaszczyźnie aktywności człowieka jest wolność gospodarcza. W gospodarce rynkowej ważne znaczenie spełniają regulacje prawne dotyczące swobody w prowadzeniu działalności gospodarczej. Aktualnie trwają prace w zakresie przygotowania nowej ustawy dotyczącej prawa działalności gospodarczej. W związku z wejściem z dniem 1.05.2004 r. Polski do struktur Unii Europejskiej szczególne znaczenie w sferze działalności gospodarczej mają regulacje prawne występujące w ramach Unii Europejskiej. Warto więc było dokonać analizy wolności gospodarczej w ujęciu normatywnym w Polsce. W tym względzie należało również przedstawić podstawowe uwagi historyczno- prawne i prawno-porównawcze związane z wolnością gospodarczą. Wolność gospodarcza w systemie prawa polskiego jest zarówno zasadą konstytucyjną (zob. art. 20, 22 Konstytucji RP), jak i zasadą ujętą w ustawodawstwie zwykłym (zob. art. 6 ust. 1 u. o s. dz. g.). W gospodarce rynkowej ustawodawca nie kreuje zasady swobody gospodarczej, która jest wolnością człowieka związaną z podejmowaniem, prowadzeniem i zakończeniem działalności gospodarczej. Zadaniem ustawodawcy jest wyznaczanie granic wolności gospodarczej w konstytucji oraz w ustawodawstwie zwykłym. Państwo jest uprawnione do ingerencji w wolność gospodarczą. Reglamentacja publicznoprawna w gospodarce rynkowej jest dopuszczalna wyłącznie w sytuacjach wskazanych przez ustawodawcę. Zadaniem państwa jest więc stworzenie takich rozwiązań prawnych, aby udział przedsiębiorców w życiu gospodarczym był najbardziej efektywny. Służą temu m.in. nowe regulacje prawne, które ograniczają bariery administracyjne dla przedsiębiorców. (abstrakt oryginalny)
Autorka poddaje analizie rozwiązania dotyczące Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) uregulowane w ustawie z 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy. Za punkt wyjścia przyjmuje założenia określone w uzasadnieniu projektu ustawy i ocenia zmiany, jakie wprowadza nowa ustawa pod kątem tych założeń, w szczególności w zakresie uporządkowania przepisów, podziału danych zawartych w CEIDG, ich wymiany oraz ułatwień dla przedsiębiorców. Autorka analizuj także tzw. działalność niepodlegającą wpisowi do CEIDG (tzw. nieewidencjonowaną) wprowadzoną przepisami ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. (abstrakt oryginalny)
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to jeden z ważniejszych terminów niezbędnych do właściwego ustalenia miejsca opodatkowania usług. Mimo wagi zagadnienia istnieją rozbieżności w jego definiowaniu. Próbę wyjaśnienia wątpliwości interpretacyjnych powyższego terminu podejmował Trybunał Sprawiedliwości, jednakże jak wynika z doświadczeń przedsiębiorców czy też organów skarbowych były to dotychczas nieudane próby. Autorzy artykułu skupiają się na definicji tzw. pasywnego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Podejmują próbę zdefiniowania przyczyn braku jednoznaczności powyższego terminu, wskazując na rozbieżność treści przepisów z obecnymi realiami prowadzenia działalności gospodarczej. Uzasadniają jednocześnie dlaczego pojęcie to jest niezależne od wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Na zakończenie autorzy omawiają treść pytań prejudycjalnych zadanych przez polski sąd administracyjny, które w ich ocenie mogą nie przyczynić się do dostatecznego wyjaśnienia wątpliwości w rozumieniu terminu "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej" oraz formułują postulat działań legislacyjnych na poziomie unijnym w celu doprecyzowania analizowanego pojęcia. (abstrakt oryginalny)
Podstawą prawną do określenia obowiązków obciążających przedsiębiorców wprowadzających na rynek krajowy produkty w opakowaniach wielomateriałowych oraz po środkach niebezpiecznych, a dotyczących ich odzysku i recyklingu, jest obowiązująca od 1 stycznia 2014 r. ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1863 z późn. zm.) o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (zwana dalej "Ustawą") wdrażająca postanowienia dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. UE.L. 1994.365.10 z późn. zm.). (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawił rozwój regulacji prawnych przemysłu od okresu międzywojennego do czasów dzisiejszych oraz model austriacki wraz z jego najnowszymi ujęciami. Scharakteryzował także koncesje, kontyngenty i certyfikaty jako instrumenty ograniczenia wolności gospodarczej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.