Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polish Broadcasting Act
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przepisy o karach pieniężnych nakładanych na funkcjonujących na rynku przedsiębiorców przez organy regulacyjne pojawiły się w Polsce wkrótce po transformacji ustrojowej 1989 r., (...) początkowo w nieobowiązującej już ustawie o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym z 1990 r. oraz właśnie w ustawie o radiofonii i telewizji, a następnie także w innych ustawach. (fragment tekstu)
Kluczową sprawą w świetle zaprezentowanych na konferencji rozwiązań finansowania mediów publicznych jest zdefiniowanie ich misji. W tej sytuacji dotychczasowy zapis o zadaniach i obowiązkach nadawców publicznych nie jest wystarczający do tego, aby przypisać środki do celów. I choć słuszne wydaje się twierdzenie, iż pozostawienie tego zapisu na pewnym poziomie ogólności pozwala im zachować konkurencyjność wobec nadawców komercyjnych, to w świetle przedstawionej propozycji traci zasadność. Wydaje się, że istotą zmian w tej sferze jest pozbawienie nadawcy publicznego dobrowolności realizacji misji, a nałożenie obowiązku. Przedstawione na konferencji założenia nowej ustawy o mediach elektronicznych oraz kierunki europejskiej polityki audiowizualnej wraz z wybiegającą w przyszłość charakterystyką rynku zakreśliły obszar, w jakim ustawodawcy pochylający się nad regulacjami prawnymi w tym zakresie powinni się poruszać. Zaproponowane na konferencji rozwiązania tworzą pewną logiczną całość, stanowiącą dobry wstęp do dalszych prac celem zaprowadzenia ładu na polskim rynku mediów. W chwili, gdy w tak wielu obszarach przychodzi z trudem dostosowywanie polskiego prawa do unijnych wymagań, tym bardziej inicjatywa organizatorów konferencji zasługuje na uznanie. (fragment tekstu)
Rewolucję informacyjną dokonującą się w sferze komunikowania, pod wpływem dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej oraz żywiołowych procesów rynkowych, cechuje nie tylko znaczna szybkość i intensywność, lecz także kompleksowość i globalny charakter. Narastające zjawiska liberalizacji, komercjalizacji, globalizacji budzą poważny niepokój badaczy o tożsamość, funkcje społeczne i przyszłość środków społecznego przekazu. Stąd niezwykle ważny staje się społeczny dyskurs obejmujący wszystkie podmioty działające w sferze mediów, którego celem byłoby stworzenie kompleksowej strategii postępowania wyznaczającej kształt rynku medialnego. Zakres tego dyskursu najlepiej oddaje, inkorporowane do polskiej terminologii medioznawczej przez T. Kowalskiego pojęcie mediamorfoza. Szeroki zakres znaczeniowy tego terminu obejmuje zarówno aspekty prawno-ekonomiczne, jak i podstawowe problemy związane z funkcjonowaniem całego systemu społeczno-polityczno-gospodarczego z uwzględnieniem rozwoju nowych technologii. Zgodnie z takim stanowiskiem środki społecznego przekazu nie są analizowane wyłącznie z perspektywy determinizmu rynkowego, technologicznego, czy też rygoryzmu prawnego, lecz są traktowane jako jeden z najistotniejszych elementów tworzących złożony system społeczeństwa obywatelskiego. System, który stara się zachować równowagę między subiektywnymi potrzebami odbiorców, konsumentów, klientów, stanem konkurencji na rynku mediów, istniejącą strukturą polityczną, ekonomiczną, systemem prawnym, czyli równowagę między interesami wolnych obywateli i demokratycznego państwa.(fragment tekstu)
Media elektroniczne często ogniskują zainteresowanie opinii publicznej i polityków. System mediów publicznych rozwijany w okresie transformacji ustrojowej po 1989 roku jest budowany na podstawie ustawy o radiofonii i telewizji z uwzględnieniem odrębnej specyfiki rynku radiowego i telewizyjnego. Przedstawiono podstawowe teorie funkcjonowania mediów w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem mediów publicznych.
Ustawa o radiofonii i telewizji była kilkakrotnie nowelizowana, ale jedynie dwukrotnie, w nowelizacji z marca 2000 r. i kwietnia 2004 r. udało się uwzględnić przepisy dostosowujące prawo polskie do standardów wspólnotowych. Artykuł zawiera diagnozę przedakcesyjną - stan dostosowania przed nowelizacja ustawy o radiofonii z kwietnia 2004 roku.
Artykuł jest analizą transformacji telewizji w Polsce w latach dziewięćdziesiątych. Autor zauważa, że chociaż ustawa o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji została uchwalona w 1993 r., to do 2000 r. była już nowelizowana dziesięć razy. Ważny wkład w proces przystosowania polskiego prawa do regulacji unijnych wniosła Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. W ciągu ostatnich dziesięciu lat liczba nadawców radiowych i telewizyjnych znacząco wzrosła. Oprócz telewizji publicznej istnieją także prywatni nadawcy ogólnopolscy, np: Telewizja Polsat i TVN, a także kilka stacji regionalnych i lokalnych. Ich ofertę uzupełnia kilkanaście polskojęzycznych kanałów nadawanych przez satelity. Telewizja publiczna jest pod znaczącą presją polityków, ale jej programy nie są stronnicze. Walka o widownię, spowodowana komercjalizacją telewizji w Polsce obniżyła jakość programów. Stały się banalne i trywialne. Mimo to telewizja w Polsce pozostaje podstawowym środkiem masowego komunikowania się, a przeciętny dzienny czas jej oglądania wynosi cztery godziny. (abstrakt oryginalny)
Artykuł porusza problematykę koncentracji kapitału w mediach. Punktem wyjścia jest teza, że pewien poziom koncentracji mediów może stanowić zagrożenie dla wolności słowa i pluralizmu w mediach. Autor omawia regulacje prawne w tym zakresie, analizując prawo Unii Europejskiej, wybranych państw członkowskich UE oraz aktualny stan prawny obowiązujący w Polsce, a także projekty zmian ustawy o radiofonii i telewizji. W konkluzjach zamieszczono propozycje zmian de lege ferenda. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Autopromocja mediów lokalnych
63%
Celem artykułu jest przedstawienie zagadnienia autopromocji mediów lokalnych jako jednego z wymiarów promocji regionu w związku z komunikowaną problematyką o charakterze lokalnym i regionalnym. Zdefiniowano pojęcie mediów lokalnych i prawne aspekty autopromocji mediów elektronicznych. W artykule przedstawiono także działania w obszarze autopromocji prasy lokalnej w latach 1918-1939, ale również współczesne metody promowania lokalnej prasy oraz mediów elektronicznych. Charakterystyka ta została uzupełniona opisem wybranych kampanii reklamowych. Podkreślono również znaczenie mediów lokalnych w informowaniu o lokalnych wydarzeniach i przekazów reklamowych z uwagi na zasięg, treść i krąg odbiorców. (abstrakt oryginalny)
W artykule zdefiniowano pojęcie kryptoreklamy i scharakteryzowano bieżącą sytuację prawną w Polsce w zakresie praktyki dozwolonej reklamy w mediach.
10
Content available remote Problem koncesji na nadawanie programu nadawców internetowych
63%
Artykuł przedstawia zjawisko funkcjonowania stacji radiowych w Internecie, koncentrując się na aspektach prawnych tego zagadnienia. Podjęto w nim próbę odpowiedzi na pytanie, czy w świetle uregulowań międzynarodowych. Unii Europejskiej i Rzeczpospolitej Polskiej na nadawanie programu radiowego w Internecie jest konieczne uzyskanie koncesji. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Wybrane zagadnienia prawne przekazu audiowizualnego
63%
Przedmiotem prowadzonych rozważań są wybrane aspekty emisji programów telewizyjnych, rozumianych jako prasa, zgodnie z przepisami ustawy Prawo prasowe oraz Ustawy o radiofonii i telewizji. Autorzy przedstawiają stan normatywny w omawianym zakresie, podstawowe pojęcia związane z przekazem audiowizualnym, zasady emisji programów, jak również zagadnienia odpowiedzialności mediów.(abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Radiofonia publiczna w Polsce. Zarys problematyki
63%
Od początku swego istnienia radio (1925 rok3) pełniło funkcje misyjną. Przed wojną program ogólnopolski składał się z audycji przygotowanych w Warszawie i w rozgłośniach regionalnych. Z naszej inicjatywy Polskie Radio współpracowało również od marca 1927 roku z innymi europejskimi nadawcami - na zasadzie wymiany transmitowano koncerty z Wiednia, a Międzynarodowa Unia Radiofoniczna wyłoniła specjalną Komisję Wymiany Programów, powierzając jej kierownictwo Polakowi, Zbigniewowi Chamcowi (wcześniej dyrektorowi Polskiego Radia w Warszawie). W roku 1929 Polskie Radio otrzymało nową koncesję, umożliwiającą uruchomienie radiostacji, która byłaby słyszalna na terenie całego kraju. Od maja 1931 roku pracę rozpoczęła radiostacja w Raszynie. Równocześnie w całym kraju prowadzono akcję radiofonizacyjną, promując sprzedaż taniego detektorowego (niewymagającego zasilania prądem) odbiornika polskiej konstrukcji. Nowa koncesja stawiała również wymóg powołania Rady Programowej we wszystkich rozgłośniach regionalnych i w Warszawie. Wypada podkreślić, że propozycje poszczególnych rozgłośni zawierały wszystkie elementy misji Radia, które do dziś uważane są za konieczne u nadawców publicznych. Edukacja, poradnictwo, muzyka, literatura, rozrywka wypełniały codzienny ogólnopolski program. Działały Redakcje: Wiadomości, Literacka, Odczytowa, Muzyczna. Lata do drugiej wojny światowej określano złotymi. Umiejętności dziennikarzy i możliwości techniczne radia były na wysokim poziomie, sprawdzianem okazała się transmisja z uroczystości pogrzebowych Józefa Piłsudskiego w maju 1935 roku. Wykorzystano 34 mikrofony sprawozdawcze, 51 linii przesyłowych oraz pracę 44 techników i 11 dziennikarzy. Przez 15 godzin relacjonowano ostatnią drogę Marszałka z Warszawy do Krakowa, na Wawel.(fragment tekstu)
Aby móc stać się członkiem Unii Europejskiej, Polska musiała zmienić swoje prawodawstwo, dostosowując je do wymogów obowiązujących w krajach członkowskich. Konieczne zmiany w tym aspekcie dotknęły także sektor mediów, wówczas już działający na rynku wolnych mediów, gdzie podmioty komercyjne walczyły o uwagę na równi z nadawcą publicznym. Artykuł traktuje o zmianach w obrębie sektora radiowego, których dokonano przed 1 maja 2004 roku. Podstawę prawną stanowi Ustawa o radiofonii i telewizji. (abstrakt oryginalny)
14
63%
Celem artykułu jest prześledzenie i ocena wpływu na jakość zarządzania najważniejszych regulacji ustawowych w obrębie mediów publicznych, jakie dokonały się po wyborach parlamentarnych w 2015 roku. Badane nowelizacje dotyczą wyboru kadry kierowniczej i trybu przyznawania dotacji. Autor dostrzega mieszanie rozwiązań politycznych z zarządzaniem przedsiębiorstwem medialnym, stanowiące zagrożenie dla pluralizmu i bezstronności mających istotny wpływ na zarządzanie przez jakość. Można jednak przyjąć, że realizacja zadań misji publicznej w mediach publicznych, według zapisów ustawy medialnej, posiada odniesienia do procesów doskonalenia zarządzaniem jakością, chociaż istnieje konieczność poszukiwań np. właściwego wariantu ustawowego praktykowanych rozwiązań.(abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł jest poświęcony problematyce wzajemnych relacji ustawy o radiofonii i telewizji oraz kodeksu spółek handlowych w zakresie, w jakim akty te regulują funkcjonowanie jednostek publicznej radiofonii i telewizji. Kwestia ta stanowi ciągle źródło sporów prawnych wywołanych w znacznej mierze mało przejrzystą redakcją art. 26 ust. 4 u.r.t. Zdaniem autora, ramy kodeksu spółek handlowych wydają się zbyt ciasne dla wspomnianych podmiotów. Być może byłoby więc lepiej, gdyby funkcjonowały one niejako spółki akcyjne, lecz jako osoby prawa publicznego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.