Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka dywidend
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
This research paper aims at assessing whether managers adapt their dividend policies to the changing preferences of investors, as predicted by the catering theory of dividends. To answer this question, we used an modified approach based on the method proposed by Baker and Wurgler [2004a] in their studies on dividend catering. We noted a systematic decline in percentage of companies that paid out dividends in a sample of American publicly-traded companies, excluding companies of low capitalization and low profitability. Next, we observed a parallel declining tendency in dividend premiums in our sample. The decrease in the readiness to pay out dividends among companies on the American market can be linked to the fact that investors have assigned less weight to dividends over the years, and so in turn they were less willing to reward dividend-paying companies with higher valuations. Periodic fluctuations in investor mood with regard to dividend-paying companies, and the resulting changes in their relative valuation, influence the propensity of managers to pay out dividends. We showed a statistically significant relationship between changes in dividend premiums in one year, and the proportion of companies that paid out dividends in the following year. Additionally, it looks like companies try to compensate shareholders by paying out dividends in years of worse performing market and are less likely to distribute their earnings when shareholders gain on rising stock price. We found a negative correlation between the change in proportion of companies paying out dividends and changes in the S&P500 index. However, this does not seem to reflect investor preferences and taste for dividends. We found no statistically significant correlations between the change of the dividend premium and changes in the S&P500 index and, surprisingly, we observed relatively worse valuation of dividend-paying firms in years of market downturn.In terms of originality, our work contributes to the ongoing dividend puzzle discussion in a number of ways. First, we use a sample of American companies after excluding small capitalization stocks. Second, we assume a time lag between a shift in investor preferences and a change in corporate payout policy. Finally, our studies also account for the impact of general market conditions on dividend decisions. (original abstract)
2
Content available remote Realizacja polityki dywidendy w wybranych spółkach z udziałem Skarbu Państwa
75%
|
|
nr 62
11-20
Celem opracowania była ocena zgodności polityki dywidendy realizowanej w wybranych spółkach akcyjnych z udziałem Skarbu Państwa z założeniami określonymi przez zarządy tych spółek. Stwierdzono, że w latach 2010-2012 coraz częściej występowała sytuacja, gdzie faktycznie wypłacona dywidenda była wyższa od proponowanej przez zarząd spółki. Podwyższenie dywidendy często mieściło się jednak w ramach określonej przez spółki polityki dywidendy. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono problematykę cateringowej teorii dywidendy. Zaprezentowano w nim wyniki badań, które miały na celu sprawdzenie, czy owa teoria może być wykorzystana do objaśnienia polityki dywidendy prowadzonej przez spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Badanie zostało przeprowadzone poprzez analizę relacji między liczbą spółek wypłacających dywidendę oraz inicjujących jej wypłatę, a tzw. premią za dywidendę płaconą przez rynek kapitałowy. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Powiązanie strategii wypłaty dywidendy z rentownością kapitału własnego
75%
|
|
nr 56
385-397
Artykuł podejmuję problematykę polityki dywidendowej oraz rentowności kapitału własnego jako próby ukazania powiązań pomiędzy nimi przy pewnych założeniach funkcjonowania przedsiębiorstwa. Opisano m.in. zagadnienia polityki dywidendowej, mierników atrakcyjności przedsiębiorstwa wykorzystujących zysk netto oraz stopę dywidendy. Dodatkowo przedstawiono symulację ukazującą, jak zmienia się rentowność kapitału własnego w zależności od tego, jaką politykę dywidendową zastosuje przedsiębiorstwo. Analizę oparto na dwóch skrajnych podejściach - polityki zerowej dywidendy oraz polityki dywidendowej opartej na wypłacie całego zysku. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań empirycznych nad związkiem stopnia koncentracji własności i kontroli z regularnością i wysokością wypłacanej dywidendy pieniężnej. Dla jego realizacji sformułowane zostały dwie hipotezy badawcze - hipoteza H1 stanowiąca, iż spółki o dużym stopniu koncentracji własności i kontroli wypłacają dywidendę regularniej niż pozostałe jednostki, oraz hipoteza H2 stwierdzająca, że w spółkach, w których własność i kontrola skupione są w rękach inwestorów strategicznych, obserwuje się wyższe wypłaty dywidendy niż w przedsiębiorstwach z rozproszonym akcjonariatem. Badanie przeprowadzone zostało na spółkach przemysłowych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 2010-2015. Rezultaty badań empirycznych potwierdziły obie hipotezy. (abstrakt oryginalny)
Cel - Celem artykułu jest wykazanie zróżnicowanej roli i znaczenia mikro- i makroekonomicznych czynników kształtujących wypłatę dywidendy przez przemysłowe spółki notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Metodologia badania - W przeprowadzonych badaniach empirycznych nad efektami działania przemysłowych spółek notowanych na GPW w latach 2001-2017 wykorzystano przekrojowo-czasowy logistyczny model regresji (łącznie 2209 obserwacji), współczynnik pseudo-R2 oraz test istotności różnic t-Studenta i test Cochrana-Coxa. Wynik - Wypłata dywidendy zależała głównie od czynników mikroekonomicznych, a szczególnie od rentowności aktywów całkowitych i wypłaty dywidendy w latach ubiegłych, zaś w mniejszym stopniu warunkowana była czynnikami makroekonomicznymi. Prawdopodobieństwo wypłaty dywidendy wzrastało wraz ze wzrostem dynamiki PKB, dynamiki nakładów inwestycyjnych, dynamiki indeksu WIG i wzrostem wartości PMI. Oryginalność/wartość - Wartością dodaną artykułu jest wypełnienie luki w literaturze przedmiotu przez przedstawienie wyników badań empirycznych zawierających relatywnie szersze spektrum determinant z uwzględnieniem w analizie ilościowych i jakościowych czynników makroekonomicznych. (abstrakt oryginalny)
|
|
26
|
nr 2
30-44
Celem głównym artykułu było zbadanie, czy istnieją spółki akcyjne notowane na FSE w latach 2000-2017, wypłacające dywidendy regularnie. Próbę badawczą podzielono na spółki dywidendowe oraz pozostałe spółki. Celem pomocniczym było porównanie spółek dywidendowych i pozostałych spółek w odniesieniu do charakteru przepływów pieniężnych (dodatni/ujemny). Na podstawie przeprowadzonych badań należy stwierdzić, że spółki dywidendowe realizują średnio wyższą wartość DPS niż inne spółki. Z przeprowadzonych badań wynika, że udział spółek dywidendowych w wariantach 1-4 modeli opisujących sytuację przedsiębiorstwa ze względu na rodzaj działalności i charakter przepływów pieniężnych netto jest większy niż udział pozostałych spółek. Wartością dodaną są rekomendacje dotyczące atrakcyjności inwestowania w spółki dywidendowe. Wnioski mogą być również przydatne dla spółek notowanych na innych giełdach, m.in. GPW. Polityka dywidendy powinna być wspierana racjonalnym zarządzaniem przepływami pieniężnymi.(abstrakt oryginalny)
Polityka dywidend od kilku dziesiątek lat wzbudza kontrowersje. Znane są wyniki badań wskazujące na pozytywny wpływ wypłaty dywidendy na sytuację finansową przedsiębiorstw, ale również takie, z których wynika jej niekorzystne oddziaływanie. Istnieje również teoria wskazująca na neutralny charakter polityki dywidend. Niespotykane są jednak tego typu badania w przedsiębiorstwach rolniczych. W artykule podjęto próbę specyfikacji czynników determinujących politykę dywidend będących konsekwencją poglądów (opinii) kierownictwa przedsiębiorstw.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Polityka dywidendy spółek z udziałem Skarbu Państwa
75%
Polityka dywidendy jest deklaracją zarządu spółki, która obejmuje ogólne założenia co do sposobu podziału wypracowanego zysku w przedsiębior - stwie. Jasno i precyzyjnie określona polityka dywidendy stanowi ważne źródło informacji w zakresie budowania oczekiwań względem spółki przez inwestorów. Zasadniczym celem artykułu jest analiza i ocena realizowanych polityk wypłat dywidend przez przedsiębiorstwa z udziałem Skarbu Państwa notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Analiza przeprowadzonych badań wskazuje na to, iż spółki z udziałem Skarbu Państwa posiadały zdefiniowane polityki wypłat dywidend, które znajdowały swój wyraz w regularnych i stabilnych wypłatach dywidend. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Reakcja akcjonariuszy na zmiany polityki dywidend - przegląd wyników badań
63%
|
|
nr 60
251-261
W artykule zostały przedstawione główne założenia teorii polityki dywidend, w szczególności teoria nieistotności dywidend, teoria zwana "ułudą wróbla w garści" oraz teoria preferencji podatkowych. Ponadto, opisane zostały dwa zjawiska zaobserwowane i ściśle związane z polityką dywidend: efekt klienteli i efekt sygnalizacyjny dywidendy. Relacja pomiędzy decyzjami dotyczącymi podziału zysku i ich wpływu na wartość przedsiębiorstwa jest przedmiotem wielu badań empirycznych. W niniejszym opracowaniu został dokonany przegląd wyników badań reakcji akcjonariuszy na zmianę polityki dywidendy jako rynkowej oceny wpływu zdarzenia na wartość rynkową przedsiębiorstwa na rynkach rozwiniętych oraz na polskim rynku kapitałowym. Wyniki analizy wskazują, że reakcja inwestorów jest podobna, a akcjonariusze spółek rozpoczynających lub zwiększających wypłatę dywidendy realizują pozytywne wartości dodatkowych stóp zwrotu. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Zastosowanie polityki dywidend na przykładzie przedsiębiorstwa energetycznego
63%
Dywidenda jest jednym z podstawowych sposobów przekazywania akcjonariuszom zysków. Decyzja o podziale wypracowanego przez spółkę zysku należy do decyzji strategicznych, mających wpływ na dalszą przyszłość spółki. Zagadnienie polityki dywidend może być rozpatrywane z dwóch odmiennych punktów widzenia: spółki i udziałowca (akcjonariusza). Celem artykułu jest przedstawienie polityki dywidend opracowanej i wdrożonej w jednym z przedsiębiorstw energetycznych. Przedsiębiorstwo to posiada udziały w spółkach generujących zyski i zaistniała potrzeba usystematyzowania zasad podejmowania decyzji na zgromadzeniu wspólników co do pozostawienia zysku lub wypłaty dywidendy. Jest to przykład polityki dywidend prowadzonej w stosunku do spółek grupy kapitałowej. Przedstawiony model polityki dywidend wdrożony w przedsiębiorstwie energetycznym spowodował wiele korzystnych dla firm zmian. Zmobilizował on zarządy do szerszego spojrzenia na przyszłość firmy oraz na możliwości jej rozwoju, a tym samym na realizację celu jakim jest wzrost wartości przedsiębiorstwa.(abstrakt oryginalny)
Artykuł odnosi się do problematyki występowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie spółek dywidendowych oraz regularności wypłaty dywidend. Opisano te determinanty wypłaty dywidend, które najczęściej pojawiają się w opisach polityki dywidend, jak również te, które inwestorzy są w stanie sami analizować na podstawie danych rynkowych i sprawozdań finansowych. Celami badań były wytypowanie tych emitentów, którzy wypłacają dywidendy bez przerwy (10 wypłat w okresie 2009- 2018) oraz analiza dynamiki wypłaty dywidend tych emitentów. Wyniki badań potwierdzają istnienie takich spółek na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, które dodatkowo charakteryzują się dodatnią dynamiką zamian wypłaty dywidend.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 4
247-255
W artykule została dokonana krytyczna analiza polskich ograniczeń dotyczących wypłat dywidendy na tle rozwiązań wspólnotowych, w tym skuteczności zaleceń Komisji Nadzoru Finansowego kierowanych do polskich banków w zakresie oczekiwanej polityki dywidendowej. Zdaniem autora istnieją istotne rozbieżności pomiędzy polskimi a wspólnotowymi regulacjami w tym zakresie. Mają one przy tym charakter systemowy, gdyż regulacje wspólnotowe opierają się na jasnym algorytmie, a polskie mają bardziej dyskrecjonalny charakter. Autor podkreśla jednak, iż pomimo zidentyfikowanych rozbieżności zalecenia Komisji Nadzoru Finansowego kierowane do polskich banków w zakresie oczekiwanej polityki dywidendowej na przestrzeni lat 2011-2014 były skuteczne i pozwoliły na wzmocnienie bazy kapitałowej banków, poprawiając tym samym ich zdolność do absorbowania potencjalnych strat. (abstrakt oryginalny)
14
63%
W artykule porównano i scharakteryzowano klasyczne, regularne dywidendy oraz dywidendy specjalnie (specialty designated dividends), jako dwa główne instrumenty płatności inwestorskich w małych i średnich podmiotach gospodarczych. Autor analizuje znaczenie obu instrumentów polityki płatności inwestorskich, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich wykorzystania w mniejszych przedsiębiorstwach. W artykule przedstawiono główne zalety i wady tych instrumentów w praktyce zarządzania dywidendą, a także dokonano analizy głównych różnic między dywidendą regularną a specjalną.(abstrakt oryginalny)
Cel - Celem artykułu jest ukazanie podejścia do polityki dywidend spółek notowanych na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych w kontekście relacji inwestorskich. W artykule podjęto próbę identyfikacji i oceny koncepcji przekazywania inwestorom informacji o stosowanej polityce dywidend. Metodologia badania - Badania objęły 118 spółek dywidendowych wybranych spośród spółek notowanych na GPW w latach 2006-2012. Autorzy analizowali składniki polityki dywidend spółek oraz kanały informowania o niej inwestorów. Wyniki analizy odniesiono do teoretycznych zasad kształtowania relacji inwestorskich formułowanych w literaturze. Wynik - Jeśli poziom kształtowania relacji inwestorskich przez polskie spółki publiczne można uznać za przeciętny, to komunikacja w zakresie polityki dywidend musi być uznana za niezadawalającą. Brak konsekwencji, systematyczności komunikowania i ogólnikowość sformułowań to główne niedoskonałości tego obszaru relacji inwestorskich. Znaczna część spółek dywidendowych w ogóle nie informuje inwestorów o założeniach swojej polityki dywidendowej, a sposób formułowania polityki dywidend przez spółki ogłaszające ją w publikowanych materiałach w niewielkim stopniu przyczynia się do pogłębienia wiedzy inwestorów w tym zakresie. Oryginalność/wartość - Opisywane w polskiej literaturze badania nad realizacją relacji inwestorskich przez polskie spółki w niewielkim stopniu uwzględniały problem polityki dywidend. W tym kontekście podjęte przez autorów artykułu badania są przyczynkiem do opisu słabo poznanego obszaru komunikacji między spółkami a inwestorami. Jednocześnie jest to obszar ważny dla inwestorów budujących portfele w oparciu o spółki dywidendowe. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 2 (938)
101-110
Artykuł prezentuje zagadnienie wypłat dywidend w małych i średnich spółkach z rynku NewConnect. Analiza wypłat nie pozwala doszukać się długookresowej polityki wypłat dywidend w przeważającej większości badanych spółek. Zamiast o polityce dywidend bardziej realistycznie można byłoby mówić o wypłatach dywidend w spółkach. Wypłaty dywidend z różnych powodów nie mają dla badanych spółek priorytetowego charakteru.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 2
759-767
Polityka dywidend ma istotny wpływ na finanse przedsiębiorstw i obok kwestii związanych z inwestycjami, płynnością oraz strukturą kapitału jest jednym z ważniejszych obszarów zainteresowań wielu analiz teoretycznych oraz empirycznych. Polityka dywidend ze względu na powiązania z kwestiami dotyczącymi kształtowania struktury kapitału może być wyjaśniana przy wykorzystaniu teorii struktury kapitału w tym m.in. teorii hierarchii źródeł finansowania. W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań przeprowadzone wśród menedżerów finansowych w zakresie postrzegania przez nich polityki dywidend i możliwości wyjaśnienia przyczyn wypłat dywidend przy wykorzystaniu założeń i czynników uwzględnianych w teorii hierarchii źródeł finansowania. (abstrakt oryginalny)
Ocena jakości wyniku finansowego ze względu na jego syntetyczny i jednocześnie decyzyjny charakter sprawia wiele problemów związanych ze sposobem pomiaru, a także określeniem czynników go determinujących. W pracy pokazano, iż na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie jeszcze wyraźniej niż na rozwiniętych rynkach kapitałowych na jakość wyniku finansowego wpływa polityka dywidend spółek. Spółki płacące dywidendy charakteryzują się wyższą jakością wyników finansowych mierzonych ich trwałością niż spółki niepłacące dywidend.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest empiryczna weryfikacja wybranyh hipotez z zakresu polityki dywidend w odniesieniu do wypłat zusku na polskim rynku giełdowym na przykąłdzie wybranych spółek notowanych na GPW w okresie 1998-2004. (fragment tekstu)
20
Content available remote Efekty kalendarzowe a stopa zwrotu z indeksu WIG
63%
|
|
2(4)
17-25
Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie tematu efektów behawioralnych, a dokładniej efektów kalendarzowych w kontekście neoklasycznej teorii finansów. Autor próbuje zweryfikować czy na polskiej Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie występują efekty kalendarzowe - efekt miesiąca w roku oraz efekt dnia w tygodniu. W analizie zostały wykorzystane dane dotyczące indeksu WIG. Okres, jakim zostało objęte badanie to styczeń 2005-grudzień 2015. W wyniku przeprowadzonego badania odrzucono hipotezę dotyczącą możliwości osiągnięcia ponadprzeciętnych stóp zwrotu występowania efektu dni tygodnia w zaproponowanej próbie badawczej. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.