Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 70

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka strukturalna UE
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
W artykule omówiono przyczyny i kierunki modyfikacji polityki strukturalnej UE w latach 2000-2006. Przedstawiono też przewidywane efekty wykorzystania środków z funduszy strukturalnych w regionach zacofanych w latach 2000-2006.
Planowanie audytu jest jednym z najważniejszych oraz najbardziej odpowiedzialnych działań, od których jakości w dużej mierze zależy kontrola całego procesu oraz jego wyniki. Jednakże przepisy Unii Europejskiej nie podają informacji na temat planowania kontroli pomocy strukturalnej Unii Europejskiej, brak również badań związanych z powyższą tematyką. Nie ma zgody co do elementów planowania, strategii, struktury planu audytu oraz metod. Planowanie audytu, programów kontroli oraz przygotowania tych elementów są także różnie interpretowane. (abstrakt oryginalny)
Artykuł jest próbą oceny skuteczności polityki spójności i polityki strukturalnej Unii Europejskiej. Omawia wykorzystanie funduszy strukturalnych UE przez Grecję, Włochy i Irlandię. Przedstawia także wnioski dla Polski na podstawie dotychczasowych doświadczeń z wykorzystaniem strukturalnych środków przedakcesyjnych (PHARE II, ISPA, SAPARD).
Celem artykułu jest przedstawienie oceny funkcjonowania systemów kontroli finansowania projektów realizowanych w ramach polityki strukturalnej, wskazanie najczęściej występujących rodzajów błędów w wydatkach projektowych, jak również zawartych w sprawozdaniach Trybunału Obrachunkowego wniosków i zaleceń. Te ostatnie zwłaszcza powinny być wnikliwie analizowane przez krajowe instytucje zarządzające i płatnicze, rozliczające (kontrolujące) projekty współfinansowane przez Unię Europejską, co powinno pozwolić w przyszłości na unikanie wskazanych nieprawidłowości i błędów. Wyniki kontroli Trybunału Obrachunkowego mogą też być pomocne w tworzeniu i prawidłowym funkcjonowaniu mechanizmów kontroli.(fragment artykułu)
Celem niniejszego opracowania jest objaśnienie jakie działania można realizować, aby zostać innowacyjnym przedsiębiorcą. Zawarto w nim opis innowacji znajdujących się w osiach priorytetowych i działaniach w trzech programach operacyjnych: PO Innowacyjna Gospodarka, PO Kapitał Ludzki i RPO Województwa Podlaskiego. Jako metodę badawcza wykorzystano analizę literatury dotyczącej funduszy strukturalnych Unii Europejskiej oraz programów operacyjnych zamieszczonych na stronach internetowych Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i podlaskiego urzędu marszałkowskiego. (abstrakt oryginalny)
Środki przyznane nowym krajom członkowskim z budżetu UE na lata 2004-2006 są kilkakrotnie większe, aniżeli uzyskane w okresie przedakcesyjnym w ramach programów: PHARE, ISPA i SAPARD. Biorąc pod uwagę doświadczenia innych krajów członkowskich UE, można stwierdzić, że pełne wykorzystanie tych środków może napotykać w tych krajach szereg problemów. W przypadku nowych krajów występuje niepełny, trzyletni okres programowania funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności, obejmujący lata 2004-2006, i pięcioletni okres ich realizacji (lata 2004-2008). W praktyce oznacza to, że sytuacja nowych krajów jest trudniejsza aniżeli krajów Piętnastki, które obecnie programują na siedem lat i będą wydawały środki w ciągu dziewięciu lat13. Dla wielu podmiotów (tj. firm i samorządów) poważną barierą może okazać się konieczność sfinansowania inwestycji ze środków własnych lub kredytów. Przyznane fundusze wypłacane są bowiem dopiero po ich realizacji i przedstawieniu faktur. Ponadto ze względu na fakt, iż środki z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności pokrywają tylko część wartości realizowanych inwestycji, podmioty te muszą zgromadzić wkład własny na uzupełnienie funduszy przyznanych z budżetu Unii. (fragment tekstu)
Prowadzona w Unii Europejskiej polityka strukturalna, w tym polityka spójności, ma duże znaczenie dla obecnych kandydatów. Jej celem jest wyrównywanie dysproporcji w poziomie rozwoju gospodarczego między krajami oraz między regionami, które to różnice - w relacji obecni członkowie Unii a państwa kandydujące - są wyjątkowo duże.
W artykule przedstawiono długoterminowy program gospodarczy Unii Europejskiej w nowych warunkach konkurencyjnych wyzwań w procesie globalizacji na początku XXI wieku. Szczególną rolę w tym programie odgrywa spójność i polityka strukturalna na lata 2007-2013 i 2014-2020 roku. Jej celem jest stworzenie z Unii Europejskiej najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej, opartej na wiedzy gospodarki, zdolnej do stabilnego, stałego rozwoju, tworzenia większej liczby lepszych miejsc pracy oraz odznaczającej się większą spójnością społeczną. W nowych warunkach rozwoju pojawiają się nowe priorytety budżetu zwłaszcza w zakresie finansowania Wspólnej Polityki Rolnej (WPR).
Przedstawiono instrumenty polityki strukturalnej Unii Europejskiej: Europejski Bank Inwestycyjny, Fundusz Spójności, fundusze strukturalne (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny, Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Instrument Finansowy Orientacji Rybołówstwa) oraz Inicjatywy Wspólnotowe (INTERREG, EQUAL, URBAN i LEADER). Przybliżono cele polityki strukturalnej i związane z tym szanse dla Polski.
10
Content available remote Turystyka we wspólnej polityce rolnej UE
75%
Powiązanie turystyki z różnymi obszarami, w tym obszarami objętymi wspólną polityką UE, rodzi pytanie o miejsce, jakie turystyka w nich zajmuje. Jednym z takich obszarów jest rolnictwo i służąca jego rozwojowi Wspólna Polityka Rolna - WPR (Common Agricultural Policy - CAP). W artykule autor omówił miejsce turystyki we Wspólnej Polityce Rolnej. Na przestrzeni lat obserwuje się zmianę w podejściu do wykorzystywania turystyki do realizacji celów cząstkowych WPR. Zmiana ta ma ścisły związek ze zmianą głównych celów tej polityki. W początkowym okresie celem nadrzędnym WPR był wzrost produkcji rolnej, dlatego nie dostrzegano potrzeby rozwoju na wsi działalności pozarolniczej, takiej jak turystyka. Wraz jednak z przesuwaniem się punktu ciężkości ze wzrostu produkcji rolnej na rozwój wsi zaczęto ją traktować jako ważny instrument polityki strukturalnej, która, obok polityki rynkowo-cenowej, stała się drugim podstawowym segmentem WPR UE.(abstrakt oryginalny)
Pokrótce przedstawiono politykę strukturalną Unii Europejskiej, zakres pomocy otrzymanej w ramach funduszy strukturalnych przez Polskę oraz wdrażanie polityki strukturalnej w Polsce za pomocą sektorowych programów operacyjnych i podział środków w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.
W latach 2007-2013 głównym beneficjentem pomocy strukturalnej z budżetu ogólnego UE będzie Polska. Podstawowymi źródłami finansowania tej pomocy będą fundusze strukturalne (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Europejski Fundusz Społeczny) i Fundusz Spójności. Przyznane dla Polski środki pomocowe zostaną wykorzystane na realizację 5 ogólnopolskich programów operacyjnych i 16 regionalnych programów operacyjnych oraz programów europejskiej współpracy terytorialnej. Zakłada się, biorąc pod uwagę doświadczenia innych krajów członkowskich UE, w tym szczególnie Irlandii, że w Polsce wykorzystanie pomocy unijnej będzie miało wpływ na poprawę podstawowych wskaźników makroekonomicznych, takich jak: inwestycje, zatrudnienie, bezrobocie, produktywność, handel zagraniczny. Syntetycznym wyrazem zachodzących w gospodarce zmian będzie natomiast przyspieszenie tempa wzrostu gospodarczego. W konsekwencji wykorzystanie funduszy pomocowych powinno przyczynić się do zmniejszenia dystansu w poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego dzielącego Polskę od "starych" krajów UE. (abstrakt oryginalny)
Niniejsze opracowanie stanowi zaczyn do dyskusji na temat perspektyw i wyzwań jakie stoją przed polityką strukturalną UE uwzględniając między innymi istotę polityki strukturalnej UE oraz cele i zasady jej finansowania, możliwości budżetowe UE w warunkach jednoczesnego poszerzania i pogłębiania europejskiej integracji przy realizacji Strategii Lizbońskiej (w tym likwidacji luki technologicznej wobec USA) i mankamentach w procesie reformowania funkcjonowania JRW UE oraz przebieg i wyniki posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli (21- 23.06.2007),a także warstwę wnioskową obiektywnego prawa nierównomiernego rozwoju w przestrzeni, w tym tzw. geografii ekonomicznej o centrum i peryferiach zintegrowanego obszaru gospodarczego. (fragment tekstu)
14
75%
W artykule przedstawiono dane pozwalające ocenić sposób absorpcji środków unijnych w latach 2007-2013 przez województwo świętokrzyskie. Zaprezentowane zestawienia pokazują, jak ważną rolę dla innowacji, rozwoju przedsiębiorstw, infrastruktury transportowej oraz społeczeństwa pełnią środki unijne. Aktywność jednostek samorządu terytorialnego województwa świętokrzyskiego jest zróżnicowana, jednak uzyskane i wykorzystane środki unijne pozwoliły umocnić pozycję województwa oraz wchodzących w jego skład powiatów na tle całego kraju. Kolejny okres programowania 2014-2020 niewątpliwie jest szansą, aby w jeszcze bardziej efektywny sposób zwiększyć możliwości rozwoju regionu kieleckiego. (abstrakt oryginalny)
Zwrócono uwagę, iż przystąpienie Polski do Unii Europejskiej i pierwszy okres alokacji środków strukturalnych (z budżetu lat 2004-2006) unaocznił konieczność daleko idących zmian w sposobie realizacji polityki regionalnej. Chodzi o takie doprecyzowanie zasad dystrybucji środków strukturalnych w nowym zdecentralizowanym modelu, które umożliwią uwolnienie energii społeczności lokalnych.
Obecnie w strukturach Wspólnoty Europejskiej działają cztery fundusze strukturalne: EFRR (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), EFS (Europejski Fundusz Społeczny), FIWR (Finansowy Instrument Wspierania Rybołóstwa) oraz EFOiGR (Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej). Z uwagi na fakt, że największa część budżetu Unii Europejskiej (w 1999 r. przeznaczono na ten cel 42,2 proc. budżetu) udostępniana jest w ramach EFOiGR, artykuł przedstawia zasady jego funkcjonowania w polskich realiach.
Celem niniejszego opracowania jest ustalenie wpływu absorpcji funduszy strukturalnych w poszczególnych regionach (poziomu NUTS 2) Hiszpanii na przedsiębiorczość oraz rozwój gospodarczy. Jako miary przedsiębiorczości użyto wskaźnika przedsiębiorczości (entrepreneurship index), mierzonego liczbą przedsiębiorstw na 1000 mieszkańców regionu. Jako miary rozwoju gospodarczego użyto wartości produktu krajowego brutto (PKB) na mieszkańca regionu. Jest to wskaźnik syntetyczny, używany do oddania zróżnicowanych, ekonomicznych i społecznych aspektów rozwoju. Do przeanalizowania związków między wykorzystaniem przez podmioty zlokalizowane w regionie funduszy strukturalnych a przedsiębiorczością i rozwojem gospodarczym zastosowano dwie metody: statystyk opisowych pozwalających przebadać zmiany zachodzące w badanych zjawiskach w analizowanym okresie, modelowania ekonometrycznego, pozwalającego ująć relacje między wielkościami w postaci funkcji. Zmienną niezależną jest tu absorpcja funduszy na mieszkańca regionu, która zależy nie tylko od sprawności lokalnych podmiotów, ale też od ustalonej na podstawie unijnych i krajowych regulacji prawnych wyjściowej alokacji. Zmienne zależności to wskaźnik przedsiębiorczości oraz wartość PKB per capita. W badaniu wykorzystano dane z lat 1991-2005, pochodzące z Eurostatu, banku centralnego Hiszpanii (Banco de Espana) oraz hiszpańskiego urzędu statystycznego (Instituto Nacional de Estadistica). (fragment tekstu)
Fundusze Strukturalne są zasadniczym źródłem finansowania celów polityki strukturalnej Unii Europejskiej. Przedstawiono jak przebiegała ewolucja zasad wspierania rozwoju regionalnego Unii Europejskiej.
Unia Europejska w perspektywie pięciu lat ma włączyć do ugrupowania pięć, a może więcej krajów Europy Środkowej i Wschodniej. W związku z tym przedstawiono wyzwania, jakie stoją przed Unią Europejską odnośnie do kosztów rozszerzenia, polityki rolnej i strukturalnej. Przedstawiono możliwą "mapę drogową" w kierunku do "Agendy 2007", jak powinny przebiegać negocjacje odnośnie rozszerzenia na Wschód, aby zapewnić stopniowe rozwiązywanie problemów w miarę ich pojawiania się.
W tekście przedstawiono najważniejsze instrumenty polityki strukturalnej Unii Europejskiej ze szczególnym naciskiem na pobudzanie rozwoju przedsiębiorczości oraz metody oceny celowości i efektywności projektów inwestycyjnych. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.