Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 124

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pomoc finansowa UE
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Autor przedstawił możliwości rozwoju Polski dzięki naszemu wstąpieniu do UE, ale także zwrócił uwagę, że nie można liczyć na poprawę gospodarki płynącą z dotacji z UE.
W 2000 roku podpisano w Kotonu, stolicy Beninu, Układ o partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi. W artykule omówiono genezę Układu z punktu widzenia budowy modelu współpracy między UE a krajami AKP. Wyszczególniono najważniejsze postanowienia Układu: ogólne, instytucjonalne, ogólne dotyczące państw AKP najmniej rozwiniętych, śródlądowych i wyspiarskich, dotyczące strategii współpracy, współpracy na rzecz finansowania rozwoju, oraz postanowienia końcowe. Rozważono Układ z punktu widzenia członkostwa Polski w Unii Europejskiej
Artykuł omawia tendencje w zakresie pomocy publicznej w krajach poszerzonej Unii Europejskiej z wyodrębnieniem starych i nowych krajów członkowskich. Odpowiednio ukierunkowana pomoc publiczna – stanowiąc element wspólnotowej polityki konkurencji – odgrywa ważną rolę w procesie przestawiania gospodarki UE na nowe tory rozwojowe, zgodnie z założeniami odnowionej strategii lizbońskiej. Pomoc ta musi się mieścić w określonych ramach prawnych oraz finansowych, tak aby stanowiła czynnik wspomagający przedsiębiorców, nienaruszając jednak zasad zdrowej konkurencji. Komisja Europejska zachęca państwa członkowskie do ograniczenia wysokości wsparcia publicznego oraz skoncentrowania środków pomocowych na realizacji celów horyzontalnych, ale na razie (dostępne dane sięgają końca 2004 r.) wytyczne Komisji nie wpłynęły w znaczący sposób na wielkość i strukturę pomocy w większości krajów Unii. W artykule omówiono podstawowe zasady udzielania pomocy publicznej w Unii, a także — na podstawie danych statystycznych — przedstawiono zmiany poziomu oraz struktury pomocy publicznej, jakie w okresie 2000—2004 dokonały się w 15 krajach dawnej UE oraz w państwach akcesyjnych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na Polskę. (abstrakt oryginalny)
Projekt europejski stanowi nową kategorię projektów w polskiej gospodarce. Ma on cechy wyróżniające go od innych projektów. Różnice te wynikają z potrzeby spełnienia wymagań narzucanych przez sponsora tych projektów - Unię Europejską. Kluczowe cechy charakteryzujące projekty europejskie zestawiono w podziale na fazy cyklu życia projektu.
Pod względem wielkości pomocy, obrotów handlowych i inwestycji bezpośrednich Unia Europejska jest głównym partnerem krajów rozwijających się. Przez zaangażowanie w dialog polityczny, zapobieganie konfliktom i zarządzanie kryzysami odgrywa unikatową rolę na świecie. UE w znacznym stopniu przyczyniła się do przyjęcia w 2000 r. Deklaracji Milenijnej, zawierającej Milenijne Cele Rozwoju, wśród których pierwsze miejsce zajmuje redukcja ubóstwa na świecie o połowę do 2015 r. w stosunku do stanu z 2000 r. W 2004 r. UE wydała na pomoc rozwojową około 30 mld euro, co stanowiło ponad połowę globalnej pomocy na rzecz rozwoju.
Przedmiotem artykułu jest synteza badań procesu absorpcji funduszy strukturalnych Unii Europejskiej w latach 2002-2006 w Polsce. Celem badań jest identyfikacja i typologia kluczowych problemów metodycznych oraz związanych z tym trudności absorpcji funduszy. Zamieszczono dane dotyczące: wartości złożonych wniosków, podpisanych umów o dofinansowanie oraz zrealizowanych płatności (do końca października 2005 r.) z kont programowych w ramach Podstaw Wsparcia Wspólnoty jako procent realizacji zobowiązań na lata 2004-2006, a także procentu alokacji środków wspólnotowych na lata 2004-2006 (do końca października 2005 r.) w ramach programów operacyjnych oraz Inicjatyw Wspólnoty: EQUAL i INTERREG IIIA.
Głównym elementem strategii zbliżenia państw bałkańskich do UE, przyjętej w czerwcu 1999 r. jest Proces Stabilizacji i Stowarzyszenia (Stabilisation and Association Process) obejmujący swoim zasięgiem pięć państw: Albanię, Bośnię i Hercegowinę, Chorwację, Macedonię oraz Republikę Federalną Jugosławii. Istotą strategii wspólnotowej jest włączenie tych państw do współpracy politycznej i gospodarczej w Europie, m.in. przez zawieranie z nimi Porozumień o Stabilizacji i Stowarzyszeniu. Unia przewidziała wsparcia finansowe i techniczne dla zmian politycznych i gospodarczych zachodzących w tych krajach. W artykule omówiono jednostronne preferencje handlowe dla państw bałkańskich, przedstawiono, jak kształtuje się pomoc finansowa i techniczna Unii dla omawianego regionu. Szczególną uwagę poświęcono Macedonii, z którą w pierwszej kolejności Unia wynegocjowała porozumienie o Stabilizacji i Stowarzyszeniu.
8
Content available remote Finansowanie polityki regionalnej Unii Europejskiej a wyzwania XXI wieku
100%
W Unii Europejskiej zawsze istniały regiony o zróżnicowanym poziomie rozwoju gospodarczego. Problem ten dotyczył i dotyczy także najbogatszych państw Wspólnoty. Typowym przykładem takiego państwa są Włochy, gdzie bogata północ kraju przeciwstawiana jest biednemu południu (region Mezzogiorno). Zróżnicowanie regionalne Unii Europejskiej powiększyło się jeszcze w związku z ostatnim rozszerzeniem Wspólnoty (2004 r.). Władze unijne zawsze uważały, że zróżnicowanie poziomu rozwoju ekonomicznego poszczególnych regionów Europy jest zjawiskiem niekorzystnym, prowadzącym do zmniejszenia spoistości poszczególnych państw oraz Unii jako całości. Ostatecznym rezultatem powyższego zjawiska miałoby być zahamowanie procesów integracyjnych. W związku z tym postanowiono te różnice zniwelować poprzez wprowadzenie w życie polityki regionalnej i powiązanej z nią ściśle polityki strukturalnej. Pojęcia "polityka regionalna" i "polityka strukturalna" używane są często zamiennie, ponieważ ponad 90% środków przeznaczonych na politykę strukturalną jest ściśle powiązane z polityką regionalną. (fragment tekstu)
In this paper, we examine the causal relationship between aid inflows and economic growth for Ghana during the period from 1970-2013, taking into account structural breaks. To better reflect causality, corruption and trade are included as control variables. To test for causality in the face of cointegration, a vector error correction model (VECM) is used in place of a vector autoregressive (VAR) model. This approach is complemented with Toda and Yamamoto's method to indicate the causal direction. Our estimation results suggest GDP growth has one cointegrating vector relationship with corruption, EU aid inflows and trade in both the short and long runs. There is a long-run unidirectional causal relationship from EU aid inflows to GDP growth and a short-run unidirectional causal relationship from trade to GDP growth. Corruption (which is a governance issue) was ineffective in inducing GDP growth. The error correction terms are the source of causation in the long run. The results indeed confirm the popular conjecture that corruption in Ghana is endemic and stifles development. Therefore, the decision by the government to launch a national anti-corruption campaign in 2011, though long overdue, was justifiable. We urge all stakeholders to work together to deepen good governance to promote sustainable growth and serve as inducement for continued aid inflows from multilateral donors to sustain efforts at achieving the national development thrust of poverty reduction and sustainable development in Ghana. (original abstract)
10
Content available remote Wpływ funduszy unijnych na konkurencyjność województwa wielkopolskiego
75%
Konkurencyjność województwa wielkopolskiego to zdolność przystosowania się tego regionu do zmieniających się wyzwań i zadań gospodarczych, społecznych i środowiskowych. To także tworzenie nowych warunków rozwoju, które pozwalają utrzymać lub wzmocnić pozycję regionu w układzie krajowym i międzynarodowym. Zadaniem pracy jest określenie, jaki wpływ na ten rozwój mają w województwie wielkopolskim środki Unii Europejskiej. Środki z tego źródła wykorzystuje się m.in. do wspierania polskiej myśli naukowej, dostępu do nowoczesnych technologii teleinformatycznych, a także skuteczniejszej ochrony środowiska naturalnego. Dzięki funduszom unijnym możemy mówić o rozwoju znaczącej liczby wielkopolskich firm i umacnianiu ich pozycji na rynkach międzynarodowych.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono sytuację Grecji na tle kryzysu gospodarczego. Opisano również plan pomocowy dla Grecji, wymieniono przyczyny kryzysu.
Środki pomocy publicznej w Polsce, mimo iż wysokie w odniesieniu do poziomu dochodu narodowego, są dotychczas niewystarczające, by skutecznie wspomagać przygotowanie małych i średnich przedsiębiorstw do konkurowania na rynkach Unii Europejskiej. Dotychczasowe wykorzystanie środków finansowych przekazywanych przedsiębiorstwom przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości i Regionalne Instytucje Finansujące wskazuje na to, iż przedsiębiorcy mają znaczne kłopoty z opracowaniem i realizacją projektów. Dlatego niezbędna jest pomoc w postaci sieci ośrodków świadczących tanie lub bezpłatne usługi doradcze w ramach sieci KSU. Ich liczba jest nadal znacznie mniejsza niż w innych krajach Unii Europejskiej, poza tym są one skoncentrowane głównie w dużych ośrodkach. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym opracowaniu przedstawiono rodzaje pomocy finansowej UE udzielanej Polsce i jej regionom poprzez fundusze strukturalne oraz kierunki wspieranych działań na rzecz budowania konkurencyjności. (fragment tekstu)
Problemom z zakresu zarządzania projektami rozwoju, które są finansowane ze środków Unii Europejskiej, został poświęcony artykuł. Przybliżona została teoretyczna strona zarządzania takim projektem (jego istota, procesy, planowanie czasu i kosztów), jak również podjęta została próba praktycznego wprowadzenia tej koncepcji z powrotem do praktyki gospodarczej. Informacje zawarte w tym artykule są oparte na doświadczeniach własnych autorki oraz współpracy z takimi agencjami rządowymi jak, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości oraz Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Celem artykułu jest ukazanie, jak ewoluowało członkostwo Polski w Międzynarodowym Funduszu Walutowy (MFW), a szczególnie jakie programy finansowe można było wykorzystać w okresie po transformacji gospodarczej. W artykule zaprezentowano motywy członkostwa, jak i korzystanie z wybranych transz pożyczkowych udzielonych Polsce przez Fundusz. (abstrakt oryginalny)
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej powinno stworzyć korzystniejszą sytuację dla polskich małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie możliwości uzyskania większego wsparcia z funduszy unijnych. W artykule podkreślono, że z przyczyn czysto biurokratycznych tylko wąska grupa firm ubiegających się o dotacje na inwestycje z funduszy strukturalnych otrzymuje pozytywną odpowiedź. Zwrócono uwagę, że w czwartej edycji składania wniosków o unijne dotacje Państwowa Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości uprościła biurokratyczne procedury.
W artykule przedstawiono zasady i aspekt praktyczny udzielania przedsiębiorstwom pomocy publicznej ze środków UE oraz problem ryzyka naruszenia procedury i związaną z tym konieczność zwrotu uzyskanych środków. Małe doświadczenie polskich przedsiębiorców hamuje absorpcję potencjalnie dostępnych funduszy. Niezbędna jest zatem popularyzacja zasad udzielania pomocy publicznej w warunkach zintegrowanej Europy oraz doświadczeń w tym zakresie z innych krajów UE. Niedostateczna informacja w tej dziedzinie powoduje, że polscy przedsiębiorcy nie wykorzystują dostępnych szans na dofinansowanie i nie składają poprawnie sformułowanych wniosków. Niekiedy po uzyskaniu pozytywnej oceny ex ante i wydatkowaniu przez nich otrzymanych środków, ryzykują konieczność zwrotu dotacji. Następuje to w przypadku negatywnych wyników kontroli ex post przeprowadzonej przez Komisję Europejską. Zagrożenie to jest rzadko sygnalizowane w publikacjach poświęconych funduszom Unii Europejskiej. (fragment tekstu)
Umowa o przystąpieniu Grecji do Wspólnoty Europejskiej została podpisana w Atenach 28 maja 1979 r. Po procedurach ratyfikacyjnych Grecja stała się członkiem Wspólnoty 1 stycznia 1981 r. Większość polityków greckich wiązała z tym duże nadzieje na wsparcie ekonomiczne i finansowe, pozwalające na zmniejszenie dystansu dzielącego Grecję od reszty Europy i pokonanie wewnętrznych problemów gospodarczych. Szczególną rolę w tym względzie miały odegrać polityka regionalna i przewidziana przez nią pomoc finansowa. W traktacie akcesyjnym Grecja w kwestii polityki regionalnej nie wnioskowała o specjalne traktowanie w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Już po podpisaniu traktatu Rada Ministrów ustaliła (16 grudnia 1980 r.), że udział Grecji w pomocy finansowej w EFRR będzie wynosił 13%. W wyniku tej decyzji zostały zmniejszone środki przeznaczone na finansowanie rozwoju pozostałych krajów członkowskich. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono sformułowane na podstawie przeprowadzonych badań silne i słabe strony obecnego systemu instytucjonalnego wdrażania funduszy strukturalnych w województwie lubelskim. Analiza SWOT została przeprowadzona w kontekście okresu 2004-2006 w dwóch wymiarach: po pierwsze, pokazuje, które aspekty są generalnie silną, a które słabą stroną systemu. Po drugie, pokazuje, które instytucje są najsilniejsze, a które najsłabsze.
Wobec Bałkanów UE wypróbowała już właściwie wszystkie swoje narzędzia budowy tożsamości międzynarodowej, od najtwardszych, czyli misji wojskowych w ramach EPBiO, poprzez programy pomocy finansowej, aż do polityki rozszerzeniowej. Co więcej, nie widać perspektyw stabilizacji subregionu (...). Można powiedzieć, że po 2007 roku zostały na zewnątrz UE już same przypadki trudne i szczególne, co wyostrzyło wszystkie słabości, niekonsekwencje i błędy polityki wobec Bałkanów. Warto zatem zastanowić się nad aktualnym podejściem UE wobec niedawno zdefiniowanego subregionu. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.