Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 191

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Portfel inwestycyjny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
W artykule rozpatrzono dwie strategie doboru struktury wartościowej portfela (składającego się z akcji) z narzuconymi ograniczeniami na jego dryf:- minimalizację prawdopodobieństwa przekroczenia przez VaR z góry zadanej wartości,- minimalizację wartości VaR przy zadanym poziomie ufności.Dobierając strukturę wartościową portfela z użyciem pierwszej strategii, otrzymywano najmniejsze prawdopodobieństwo zdarzenia, w którym wartość portfela byłaby mniejsza od wartości ustalonej przez inwestora. Korzystając z drugiej strategii, dobierano taki skład portfela, w którym - przy ustalonym przez inwestora prawdopodobieństwie α- wartość, poniżej której nie spadnie wartość portfela (z prawdopodobieństwem l-α) była jak najwyższa. W obu przypadkach można było żądać, aby dryf portfela był nie mniejszy niż wcześniej założony.W dalszej części pracy przyjęto założenie, że wartość początkowa portfela jest większa od zera, a dynamika cen akcji opisana jest geometrycznym ruchem Browna. (fragment tekstu)
W pracy ograniczymy naszą uwagę tylko do idei powiązania jednowskaźnikowego równania Sharpe'a-Lintnera-Mossina z klasycznym optymalizacyjnym modelem wyboru portfela inwestycyjnego H. Markovitza. Model ten należny do modeli typu wariancyjne ryzyko - oczekiwany dochód. (fragment tekstu)
Historycznie rzecz ujmując, występowaniu epidemii zarówno o zasięgu globalnym, jak i regionalnym towarzyszą najczęściej badania oraz empiryczne analizy jej wpływu na gospodarkę i zachowania ludzi. Wprowadzane w okresie pandemii różne ograniczenia, obostrzenia i reżimy sanitarne rozpraszają uwagę decydentów, a podejmowane przez nich decyzje często są motywowane innymi czynnikami (czynnikami emocjonalnymi) zamiast racjonalnością. Wybuch pandemii bywa szokiem dla światowej gospodarki, jednak jej konsekwencje ekonomiczne są mocno zróżnicowane, a niektóre branże stają się finansowymi beneficjentami. Rozprzestrzeniająca się od 2020 r. w świecie pandemia koronawirusa jest postrzegana globalnie jako realne zagrożenie dla gospodarki światowej, rynków finansowych oraz rynków surowcowych. Z powodu pandemii COVID-19 niektóre międzynarodowe instytucje, takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF) czy Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), dokonały radykalnego obniżenia prognozy globalnego wzrostu gospodarczego [Khatatbeh, Bani Hani, Abu-Alfoul, 2020]. Badania 30 krajów przeprowadzone przez Fernandeza [2020] pokazały, że w 2020 r. możliwy będzie spadek PKB średnio o 2,8%. Wpływ pandemii COVID-19 na gospodarki i rynki finansowe został zauważony już w pierwszych miesiącach rozprzestrzeniania się wirusa w świecie. (fragment tekstu)
4
100%
Celem artykułu jest zaprezentowanie nowej dwukryterialnej koncepcji optymalizacji portfela akcji na rynku kapitałowym. Przez dwukryterialność należy rozumieć zastosowanie kryterium maksymalizacji dochodu z portfela przy możliwie najmniejszym ryzyku rozpatrywanym w układzie dynamicznym, tj. zmieniającym się w czasie. Zaproponowana koncepcja ma charakter sprzężenia zwrotnego między kategoriami: dochód - ryzyko. Nowym elementem jest zastosowanie elementów teorii niezawodności na etapie wstępnego wyboru instrumentów finansowych (akcji). Do rozwiązania wykorzystano ponadto dotychczas niestosowaną metodę programowania dynamicznego, która pozwala wyznaczać optymalne decyzje, a więc rozwiązywać modele niezależnie od charakteru parametrów modelu. Inne metody pozwalają znajdować rozwiązania optymalne, ale ich stosowanie uzależnione jest od charakteru parametrów modelu [Sadowski 1969, s. 281]. (fragment tekstu)
Fundusze managed futures zdobywają w ostatnich latach rosnącą popularność. Dobrowolność raportowania ich wyników do baz danych powoduje powstanie szeregu obciążeń, które zniekształcają obraz. Niniejszy artykuł składa się z dwóch części: przeglądu i charakterystyki różnego rodzaju obciążeń, które wpływają na informacje płynące z baz danych, oraz symulacji zasadności wykorzystania funduszy managed futures w optymalizacji portfela inwestycyjnego przy różnych poziomach wpływu obciążeń danych. Przeprowadzone analizy skłaniają do wniosków, że obciążenia indeksów i baz danych mogą istotnie rzutować na zasadność wykorzystania funduszy managed futures w budowie portfela, i powinny być traktowane jako przyczynek do dalszych badań.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 19
116-133
Inwestycje portfelowe mają niewątpliwy wpływ na rozwój światowych rynków finansowych, szczególnie w przypadku krajów o rosnącym znaczeniu dla światowej gospodarki. Rosja jest jednym z krajów, których gospodarka jest bardzo silnie związana z wydobywaniem surowców naturalnych oraz ze źródłami energii nieodnawialnej, w związku z czym w okresie wahań na rynkach tych dóbr cała gospodarka staje się mniej przewidywalna dla inwestorów. Regulacje rynku finansowego Rosji dla inwestorów krajowych i zagranicznych powinny zostać przeformułowane w taki sposób, aby redukować efekty negatywnych zdarzeń na międzynarodowych rynkach finansowych i odbudować rynek wewnętrzny. Rosja posiada znaczące rezerwy kapitału, które można przeznaczyć na inwestycje, więc interesującą kwestią pozostaje kierunek przepływu inwestycji portfelowych z Rosji do innych krajów w czasie, kiedy rodzimy rynek nie stwarza zachęt do inwestycji na rynku finansowym. W zaprezentowanym artykule zawarto rozważania na wskazane tematy, wykorzystując bilans płatniczy Rosji i informacje o inwestycjach portfelowych w ujęciu napływu kapitału na ten rynek i jego odpływu wraz z analizą atrakcyjności inwestycyjnej tego kraju. Inwestycje portfelowe uważane za mniej znaczące dla gospodarki kraju przyjmującego i często krótkoterminowe są najbardziej podatne na okresy recesji, które powodują gwałtowne zmiany w przepływie tego rodzaju kapitału. Zjawisko to można wyraźnie zaobserwować w gospodarce Rosji. Silne zainteresowanie zagranicznych inwestorów gospodarką rosyjską w formie inwestycji bezpośrednich i portfelowych rozpoczęło się w 2000 r. i trwało do 2006 r. W związku z trendami światowymi i kryzysem gospodarczym w pierwszej połowie 2008 r. na rynku kapitałowym w Rosji odnotowano znaczne spadki (w porównaniu z rokiem poprzednim wyniosły prawie 100%, co wskazuje na spadek zainteresowania inwestorów zagranicznych rosyjskim rynkiem papierów wartościowych). Rosyjska gospodarka od początku XXI wieku doświadczyła znacznego napływu kapitału zagranicznego, w tym w formie inwestycji portfelowych. Jednak w porównaniu z możliwościami rozwoju potencjału gospodarczego Rosji jest to nadal niewielka liczba. (abstrakt oryginalny)
|
|
16
|
nr 374
71-91
Inwestorzy poszukują możliwości zabezpieczenia przed stratami swoich portfeli inwestycyjnych. Jedną z nich jest dywersyfikacja, która polega na uwzględnieniu w portfelu nowych klas aktywów, w tym m.in. złota. Celem artykułu jest ocena roli złota jako komponentu portfela inwestycyjnego. Analizowano efektywność portfeli w aspekcie wysokości stopy zwrotu i ryzyka w ujęciu Markowitza. Ocenie poddano sześć typów skonstruowanych portfeli trzyskładnikowych, tj. złota połączonego z czterema indeksami reprezentującymi analizowane klasy aktywów: akcje, surowce, nieruchomości i obligacje. Na podstawie danych historycznych notowań tych aktywów zbudowano dwuskładnikowe portfele inwestycyjne o minimalnej wariancji, a następnie odpowiednio portfele trzyskładnikowe z udziałem złota oraz portfele Sharpe'a. Badania wykazały, że efekt dywersyfikacji w postaci wzrostu oczekiwanej stopy zwrotu przy równoczesnej redukcji ryzyka, w porównaniu z portfelami dwuskładnikowymi, inwestorzy osiągnęli w przypadku 3 portfeli, natomiast 5 portfeli Sharpe'a charakteryzuje się wyższą efektywnością niż portfel rynkowy.(abstrakt oryginalny)
Podstawą konstrukcji portfela inwestycji finansowych jest określenie udziałów poszczególnych aktywów (instrumentów inwestycyjnych). Z matematycznego punktu widzenia zagadnienie to sprowadza się do optymalizacji struktury aktywów portfela w warunkach ryzyka. Jest to problem optymalizacyjny typowo rozwiązywany za pomocą metody Markowitza, która maksymalizuje średnią stopę zwrotu przy minimalizacji miary ryzyka. Praca przedstawia koncepcję rozkładu najgorszego przypadku stóp zwrotu aktywów finansowych, który wykorzystany w modelu Markowitza pozwala poza próbą otrzymać wyniki nie gorsze niż w próbie w sensie rozważanych wskaźników jakości. Rozkład najgorszego przypadku jest definiowany w oparciu o relację dominacji stochastycznej pierwszego rzędu. W pracy posłużono się metodą kopuł. Proponowane podejście zostanie zilustrowane wynikami analizy eksperymentalnej dla wybranych akcji notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.(abstrakt oryginalny)
Strategie opisane w pracy pozwalają inwestorom w skonstruowanych przez nich portfelach zarządzać wartością narażoną na ryzyko. Symulowany portfel przedstawiony w pracy składał się z akcji dwóch różnych podmiotów. Ze względu na małą ilość stopni swobody tego portfela, nie można było skonstruować dodatkowych założeń (np. na dryf lub zmienność portfela). (fragment tekstu)
Istnienie korelacji pomiędzy różnymi walorami odgrywa kluczową rolę w teorii doboru najefektywniejszego portfela dóbr finansowych. Metody tworzenia taksonomii portfela inwestycyjnego wykorzystują informacje zawarte w szeregach czasowych dotyczących cen akcji, wskazując na stopień synchronizacji dynamiki obrotów akcjami na rynkach finansowych. W pracy zaprezentowano metody pozwalające otrzymać hierarchiczne i niehierarchiczne reprezentacje struktury portfela inwestycyjnego. (fragment tekstu)
Przedstawione wyżej modele linearyzują problem zarządzania portfelem aktywów kapitałowych. Jest to rozwiązanie ograniczone do dziedziny aktywów kapitałowych pozbawionych ryzyka wartości przyszłej. Zbiory decyzji dopuszczalnych pokazanych tutaj zadań optymalizacyjnych można dodatkowo ograniczyć warunkami powstającymi znajdują przy rozważaniu problemu immunizacji portfela. Zaprezentowane modele mogą zostać wykorzystane przy zarządzaniu portfelem obligacji stałokuponowych. Znajdują także zastosowanie przy wyznaczaniu Linii Rynku Kapitałowego opartej na punkcie obrazującym instrument finansowy wolny od ryzyka. Reasumując, przedstawione wyniki mogą znaleźć zastosowanie w deterministycznych sektorach dowolnych rynków finansowych. (fragment tekstu)
Każde towarzystwo ubezpieczeniowe stara się prowadzić jak najlepszą politykę lokacyjną, bowiem od tego właśnie zależy wysokość przychodów jakie ono osiągnie z dobrze ulokowanych środków finansowych. Większość zakładów ubezpieczeń nie wykorzystuje wszystkich możliwości inwestycyjnych jakie daje ustawa. Towarzystwa ubezpieczeniowe w swoich portfelach inwestycyjnych posiadają najczęściej te same lokaty, tzn. obligacje, akcje, bony skarbowe, lokaty terminowe, lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych oraz właśnie nieruchomości. W niniejszym opracowaniu zostanie przedstawiony udział nieruchomości w portfelach inwestycyjnych zakładów ubezpieczeń w ostatnich latach. (fragment tekstu)
13
76%
Analizując wyniki inwestycyjne osiągane przez zespoły odpowiedzialne za zarządzanie aktywami, dąży się do oceny umiejętności inwestycyjnych zarządzających. Umiejętności takie rozumiane są jako zdolność do podejmowania właściwych decyzji w zakresie zaangażowania w określone klasy aktywów i instrumenty finansowe. Aby taka ocena była możliwa, potrzebne są odpowiednie narzędzia do jej przeprowadzenia. Narzędzia takie muszą definiować pojęcie właściwych decyzji inwestycyjnych i umożliwiać kwantyfikację wpływu tych decyzji na wynik inwestycyjny. Celem artykułu jest prezentacja takich narzędzi i wyjaśnienie ich roli we współczesnej firmie inwestycyjnej. (fragment tekstu)
Efektywność funkcjonowania PTE rozpatrywana jest przez członków OFE głównie w obszarze racjonalizacji kosztów zarządzania oraz osiągania konkurencyjnych wyników z inwestycji. Właściciele PTE traktują ich działalność podstawową - zarządzanie OFE - w kategoriach generatora wartości zainwestowanego kapitału. Celem publikacji jest ocena wybranych aspektów efektywności funkcjonowania PTE w Polsce w świetle wymogów ich właścicieli i członków zarządzanych OFE. (abstrakt oryginalny)
Możliwości dotyczące użycia w celach inwestycyjnych finansowych instrumentów pochodnych opartych na indeksach pogody, jak dotąd, nie zostały szczegółowo zbadane i opisane. Niemniej jednak ta klasa instrumentów może być bardzo atrakcyjna dla inwestorów, zwłaszcza w procesie dywersyfikacji ich portfela. Celem tego artykułu jest dokładne przedstawienie tej klasy instrumentów w kontekście inwestycyjnym. (fragment tekstu)
Towarzystwa funduszy inwestycyjnych działają na rynku kapitałowym we własnym imieniu, ale na rachunek uczestników funduszu. Dlatego ważnym elementem ich działalności jest konieczność ustalenia przejrzystych zasad budowy portfeli inwestycyjnych. Dużą dowolność zasad gwarantują fundusze ustawy. Jednak na przykład wybór aktywów do portfela pozostawia się zarządzającemu funduszem.Inwestorzy indywidualni coraz częściej będą się decydować raczej na inwestycję, która nie będzie powodować u nich strachu przed utratą zgromadzonych środków, a nie na inwestycję optymalną z punktu widzenia maksymalizacji zysku. Decydując o wyborze funduszu agresywnego, inwestor wskazuje na chęć podejmowania ryzykownych przedsięwzięć, ale jednocześnie pragnie zapewnienia mu przez fundusz względnego bezpieczeństwa środków.Powstaje pytanie, czy fundusze akcji są rzeczywiście funduszami agresywnymi sensu stricto, czy też są wynikiem pewnego konsensusu pomiędzy agresywnym inwestowaniem a bezpieczeństwem. W celu zbadania relacji między rzeczywistym sposobem inwestowania środków a zaszeregowaniem oferty funduszu poprzez nazwę (fundusz akcji) wykorzystano współczynniki ryzyka rynkowego beta i częstościową miarę skłonności do ryzyka. (fragment tekstu)
W opracowaniu zaprezentowano wyniki szacowania wartości zagrożonej spółek oraz optymalnych portfeli inwestycyjnych. Badania przeprowadzono na minutowych notowaniach spółek wchodzących w skład indeksu S&P100. W symulacjach uwzględniono dwa podejścia konstrukcji empirycznych rozkładów logarytmicznej stopy zwrotu użytych do wyznaczania wartości zagrożonej. W pierwszym z nich rozpatrywany szereg zawierał kolejne notowania cen akcji. W podejściu drugim w konstrukcji rozkładów empirycznych dokonano podziału dni na części i wyznaczano rozkład na podstawie danych z wybranych części dnia sesyjnego (np. z jednej godziny) z kilku, kilkunastu dni. W wyniku przeprowadzonych badań wykazano, iż w pewnych przypadkach (użyte podejście, zakres parametrów) zgodność oszacowanej wartości zagrożonej z realnymi stratami była wysoka.(abstrakt oryginalny)
|
|
nr 8
281-286
U podstaw niniejszego artykułu tkwi założenie, że stopę zwrotu można w pełni scharakteryzować za pomocą ryzyka i oczekiwanego zwrotu. Jest to założenie klasyczne w teorii ryzyka. Jego konsekwencją jest fakt, że macierz wariancji-kowariancji opisuje wszystkie możliwe do utworzenia portfele, w szczególności globalny portfel minimalnego ryzyka. Problemem natomiast jest metoda ekstrakcji informacji zawartych w tej macierzy. W niniejszym artykule uzyskano bardzo proste wzory na udziały w globalnym portfelu minimalnego ryzyka. Wzory te stosują się do modelu rynku z krótką sprzedażą. Kwestią otwartą jest natomiast przypadek rynku z ograniczoną lub niedozwoloną krótką sprzedażą. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy ograniczenie analizowanych wskaźników finansowych do wskaźników zadłużenia (wraz z ich dynamikami) w kontekście doboru spółek do portfela, pozwala na wskazanie portfela kwantylowego, który będzie lepszy od portfela kwantylowego skonstruowanego na podstawie wskaźników finansowych opisujących każdy z obszarów działalności przedsiębiorstwa. Spółki do portfeli są kwalifikowane na podstawie ich pozycji w rankingu konstruowanym na podstawie wybranych wskaźników finansowych. Budowane są dwa rankingi: ranking TMAI jest konstruowany na podstawie wszystkich wskaźników finansowych i ich dynamik oraz ranking TMAI_Z jest konstruowany na podstawie wskaźników zadłużenia ich dynamik. Analizowane spółki są notowane na rynku podstawowym lub rynku równoległym organizowanym przez GPW w Warszawie S.A. w latach 2001-2011. Rankingi oraz portfele są budowane oddzielnie dla każdego roku. W wyniku przeprowadzonych badań można stwierdzić, że zarówno portfel 2 w rankingu TMAI, jak i portfel 4 w rankingu TMAI_Z systematycznie dają wyższe stopy zwrotu niż portfel odniesienia. Spośród tych dwóch portfeli częściej wyższą stopę zwrotu ma portfel w rankingu TMAI, natomiast niższym ryzykiem charakteryzuje się portfel 4 w rankingu TMAI_Z niż portfel 2 w rankingu TMAI. (abstrakt oryginalny)
|
|
nr 242
219-230
Wzrost liczby spółek notowanych na rynkach kapitałowych, oznacza poszukiwanie efektywnych metod umożliwiających ograniczenie analizowanych i wycenianych spółek w kontekście budowanych portfeli. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy w kontekście doboru spółek do portfela należy wykorzystywać nominalne wartości wskaźników finansowych czy ich dynamiki. W tym celu budowane są portfele kwantylowe na podstawie obu grup wskaźników. Spółki do portfeli są kwalifikowane ze względu na pozycję w rankingu konstruowanym na podstawie analizowanych wskaźników finansowych. Budowane są dwa rankingi: ranking TMAI_nom jest konstruowany na podstawie wartości nominalnych wskaźników finansowych oraz ranking TMAI_delta budowany jest na podstawie dynamiki wskaźników finansowych. Uzyskane wyniki wskazują na przydatność stosowania dynamiki wskaźników finansowych w ocenie spółek giełdowych.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 10 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.