Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 380

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Postępowanie administracyjne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
The code of administrative procedure (CAP) regulating the general Polish administrative procedure covers with the scope of its regulation currently substantive regulations in terms of the application of reliefs in the execution of administrative pecuniary fines and the procedural regulation as regards exemptions from the payment of costs of proceedings. The introduction into the CAP provisions of regulations regarding both of the aforementioned institutions - where under the CAP also cases of application of reliefs in the payment of nontaxable budgetary debts other than pecuniary fines are also settled - with the absence of their legal definitions, has become a premise to analyze and compare the modes of application of both institutions. Especially so when in the practice - due to the way they are regulated - one can observe problems as to their interpretation and application, and the parties, despite the formal separateness of both institutions, may have trouble identifying and differentiating between them. The adopted work methodology is based on the analysis of the normative material of the Polish law, in the aspect of the views of the doctrine and the case law, with the use of the dogmatic-legal method as well and the legal-comparison method. (original abstract)
Rzecznik Praw Obywatelskich to instytucja powołana do ochrony praw i wolności człowieka i obywatela ujętych zarówno w ustawie zasadniczej, jak i innych aktach normatywnych. Ochrona praw podstawowych jest prowadzona między innymi na płaszczyźnie w procesu sądowoadministracyjnego. Zgodnie z ustawą Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi RPO może wziąć udział w każdym toczącym się postępowaniu, a także wnieść skargę, skargę kasacyjną, zażalenie oraz skargę o wznowienie postępowania. RPO wkracza w relacje prawne pomiędzy podmiotami sprawującymi administrację publiczną a jednostkę wówczas, gdy w wyniku naruszenia prawa uszczerbku doznają prawa i wolności obywatelskie. RPO jest nieodzownym elementem struktury demokratycznego państwa prawnego. Jego rola jako strażnika praw obywatelskich i recenzenta działalności administracji państwa jest wartością, którą respektuje zdecydowana większość państw europejskich. (abstrakt oryginalny)
Omówiono wymagania formalne treści skargi wynikające z ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
Podjęto próbę krytycznej oceny regulacji prawnych w zakresie problematyki dowodowej w kodeksie postępowania administracyjnego.
W artykule skupiono się na odpowiedzi na pytanie: czy prokurator, który nie brał udziału w postępowaniu przed organem pierwszej instancji, może wnieść odwołanie od decyzji wydanej przez ten organ?
W sprawie z zakresu stosunków wodnych prowadzonej na podstawie art. 29 ustawy z 18.07.2001 r. - Prawo wodne, interes prawny obejmuje tylko te osoby, na których grunty negatywnie oddziałuje zmiana stosunków wodnych; do katalogu stron nie należą właściciele nieruchomości sąsiadujących ze ślepą drogą publiczną, której stan techniczny wywołany nieuprawnioną zmianą stosunków wodnych uniemożliwia lub utrudnia dotarcie do własnej nieruchomości. (abstrakt oryginalny)
Omówiono różnice między "bezczynnością" a "milczeniem" organu administracji publicznej, a co za tym idzie, zaproponowano "odejście w doktrynie od zwyczaju utożsamiania milczenia organu administracji publicznej z bezczynnością organu i wyodrębnienie go jako pojęcia o charakterze materialnoprawnym."
Stosowanie kar pieniężnych w Prawie zamówień publicznych winno uwzględniać zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych, ustanowione Kodeksem postępowania administracyjnego. Zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych kształtują nieistniejące uprzednio podstawy do odpowiednich działań prawnych Prezesa UZP. Wprowadzony stan prawny wzmacnia sytuację prawną jednostki w aspekcie nakładania i wykonywania administracyjnej kary pieniężnej w demokratycznym państwie prawnym(abstrakt oryginalny)
Przedstawiono uwagi do projektu zmian w kodeksie postępowania administracyjnego. Zdaniem autora, proponowane zmiany są szkodliwe i nie wzmocnią praw jednostki, a wpłyną na obniżenie sprawności działania administracji.
Dokonano analizy kwestii prejudycjalnej, która jest rozumiana jako okoliczność, od której osobnego ustalenia zależy rozstrzygnięcie sprawy, z punktu widzenia istoty prawa administracyjnego.
W artykule zostało przedstawione zagadnienie dopuszczalności prowadzenia kolejnego "zwykłego" postępowania administracyjnego w sprawie rozstrzygniętej uprzednio ostateczną decyzją rozgraniczeniową (lub postanowieniem sądu) zatwierdzającą ustalone granice nieruchomości. Poruszany problem Autor przedstawił na tle dywagacji dotyczących odrębności, jak i autonomiczności administracyjnego i sądowego modelu postępowania rozgraniczeniowego, w kontekście dopuszczalności wzajemnej weryfikacji zapadłych w ich ramach rozstrzygnięć. (abstrakt oryginalny)
Prawo do sądu stanowi jeden z elementów konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego, gwarantując obywatelom dochodzenie swoich interesów w toczącym się postępowaniu. Zapewnienie stronie czynnego udziału w postępowaniu administracyjnym niejednokrotnie może być utrudnione ze względu na to, że osoba znana organowi administracji publicznej jest nieobecna w miejscu zamieszkania lub w miejscu pobytu w kraju, a ponadto organowi nie jest znane jej aktualne miejsce pobytu. W takiej sytuacji ustawodawca przewidział możliwość ustanowienia dla strony przedstawiciela, którego zadaniem jest nie tylko postaranie się o ustalenie aktualnego miejsca pobytu reprezentowanego, ale również ochrona jego praw w toczącym się postępowaniu. Aby kurator mógł właściwie wykonywać swoje obowiązki, konieczne jest zagwarantowanie mu szerokich uprawnień, co ma miejsce w ramach prowadzonego przed sądem opiekuńczym postępowania w przedmiocie ustanowienia kurateli. (abstrakt oryginalny)
W 2011 r. do kodeksu postępowania administracyjnego oraz procedury sądowoadministracyjnej wprowadzono instytucję przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego. Pojęcie to nie zostało jednak zdefiniowane przez ustawodawcę, co doprowadziło do pojawienia się rożnego jego rozumienia zarówno w literaturze przedmiotu, jak i orzecznictwie. Zdaniem autora artykułu przewlekłość i bezczynność są to stadia zazwyczaj następujące po sobie, a cezurą czasową kwalifikującą ocenę stanu danego postępowania jest upływ terminu załatwienia sprawy określonego ustawowo bądź wyznaczonego przez organ. (abstrakt oryginalny)
The execution of dues in the Polish system of administrative law was regulated as a whole in a bill of acts dated 17th June 1966 [Dziennik ustaw, 1991] together with its executive acts [Dziennik Ustaw, 2001a]. Passed nearly 35 years ago, this bill introduced generał rules for the execution of dues to local government. In particular, a model was accepted with special bills regarding specific issues, as well as a comprehensive bill regarding the procedure of executing dues. On the one hand, this model is intended to ensure the proper functioning of the whole system, on the other it is supposed to lead to the execution of dues and means of control being handled by official bodies, specified by law and equipped to carry out these tasks in an appropriate and efficient way. Other rules included in the primary form of the bill worth mentioning consist of the introduction of a dichotomous division of dues into financial debts and nonfinancial dues. Moreover, the principles of executing dues were formulated and the duties and rights of specific participants, including the body enforcing the execution of dues, the body to which a due is owed (the creditor) and the body owing a due (the obliged) were defined. The procedure of the execution of a due is undoubtedly a significant part of administrative procedure. It is a kind of 'buckie', a finishing element, a closing of administrative proceedings, which are often long and arduous, and is crown(fragment of text)
16
80%
The principle of resolving interpretative doubts in favor of the party serve to extend the procedural guarantees of the parties to the proceedings. It consists in the fact that in case of doubts as to the content of the legal norm that should be applied in the case, the administrative authority is obliged to settle it in favor of the party. From the literal wording of art. 7a k.p.a. it follows that this rule may apply only in cases where the object is to impose on the party an obligation or to limit or withdraw its power. Bearing in mind that in the previous jurisprudence of administrative courts, this principle was applied regardless of the subject matter of the proceedings, such approach may lead to effects different from those assumed. Key words: party to the administrative proceedings, general principles of the proccedings, administrative jurisdiction(original abstract)
17
80%
Javier Barnes wyróżnił trzy generacje postępowania administracyjnego. Niniejszy esej będzie próbą analizy Kodeksu postępowania administracyjnego pod kątem trzech generacji postępowania administracyjnego. Pierwsza generacja jest najstarsza. Jest to postępowanie orzecznicze, czyli klasyczne postępowanie administracyjne. Organy administracji publicznej wydają formalne decyzje adresowane do indywidualnego adresata. Model ten w anglosaskiej literaturze określany jest jako command and control. Kodeks postępowania administracyjnego zawiera wyłącznie normy I generacji. Druga generacja postępowania administracyjnego, zwana rulemaking procedure, czyli postępowaniem w sprawach wydawania aktów administracyjnych generalnych nie doczekała się całościowego uregulowania w polskim systemie prawa. W tym zakresie istnieje cały szereg regulacji o charakterze szczegółowym w przepisach prima facie materialnego prawa administracyjnego. Inaczej niż w I generacji postępowania administracyjnego generalny akt administracyjny kierowany jest do adresata określonego w sposób generalny. Trzecia generacja postępowania administracyjnego, czyli postępowanie służące kształtowaniu i wdrażaniu polityki publicznej, nie została uregulowana w Kodeksie postępowania administracyjnego. W polskim systemie prawa administracyjnego normy zawierające cechy III generacji znajdują się w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 2013, poz. 1235 ze zm.). (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Przywrócenie terminu w postępowaniu administracyjnym
80%
W postępowaniu administracyjnym obowiązują dwa podstawowe rodzaje terminów. Pierwszy rodzaj terminów to te, które wynikają bezpośrednio z ustawy (terminy ustawowe z kolei dzieli się na zawite i instrukcyjne), drugi rodzaj terminów to terminy dodatkowe wyznaczone przez organ administracyjny prowadzący daną sprawę. Zasadnicza różnica pomiędzy terminami zawitymi i instrukcyjnymi sprowadza się do konsekwencji prawnych, które występują po ich przekroczeniu. W przypadku przekroczenia terminu zawitego przez stronę dochodzi do nieskuteczności podjętych czynności, natomiast przekroczenie terminu zawitego przez organ powoduje z kolei utratę przez niego kompetencji do rozpatrzenia danej sprawy. W przypadku przekroczenia terminu instrukcyjnego nie dochodzi do powstania tak doniosłych konsekwencji prawnych. Terminy instrukcyjne mogą być zarówno wydłużane, jak i skracane. Oznacza to, że strona nie traci definitywnie prawa do występowania z określonymi żądaniami. Warto zaznaczyć jednak że, jeżeli dojdzie do przekroczenia terminu zawitego, to istnieje jeszcze możliwość jego przywrócenia. Przywrócenie terminu następuje zawsze na wniosek strony. W myśl obowiązujących przepisów strona ma siedem dni na złożenie stosownego wniosku. Termin ten liczy się od momentu (od dnia) ustania przyczyny powstania uchybienia. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, dokonanych ustawą nowelizującą z 11.09.2019 r., w zakresie jednego z najważniejszych środków prawnych - zarzutu. Celem artykułu jest natomiast weryfikacja nowelizacji pod kątem intencji projektodawcy, który chciał zwiększyć efektywność postępowania egzekucyjnego w zakresie rozpatrywania zarzutów, zabezpieczyć zobowiązanego oraz ułatwić pracę organowi egzekucyjnemu i wierzycielowi. Głównym tego przejawem ma być fakt, że ciężar rozpatrywania zarzutów od 30.07.2020 r., czyli od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, spoczywa na wierzycielu. Autorki w swoim artykule badają, czy nowelizacja rzeczywiście wpłynęła pozytywnie na usprawnienie procedury wnoszenia zarzutu.(abstrakt oryginalny)
Podmiot, który nie reguluje swoich zobowiązań publicznoprawnych, narażony jest na wszczęcie wobec niego postępowania egzekucyjnego. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie tylko reguluje sposób prowadzenia egzekucji, ale również zawiera środki ochrony prawnej zobowiązanego. Jednym z ważniejszych środków ochrony prawnej zobowiązanego wymienionych w ustawie jest zarzut. Jest to zarazem środek prawny specyficzny dla postępowania egzekucyjnego. Podmiotem postępowania egzekucyjnego, który posiada prawo do złożenia zarzutu, jest tylko i wyłącznie zobowiązany. Prawo to wynika ze wskazania podstaw prawnych do wniesienia zarzutu. Celem opracowania jest przedstawienie zmian wprowadzonych do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji dotyczących zarzutu. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 19 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.