Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 513

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 26 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Power
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 26 next fast forward last
Moim głównym celem będzie umieszczenie problemu hegemonii w kontekście nowoczesnych procesów, które zdefiniowały praktykę rządzenia. Zajmę się najpierw wyjaśnieniem, co rozumiem przez nowoczesną władzę. Przejdę następnie do omówienia kategorii hegemonii, mając na uwadze wspomniane zjawiska towarzyszące nowoczesności. Na koniec wyznaczę kilka ścieżek do dalszych badań i postaram się przekonać Czytelnika, że zaproponowane przez Gramsciego kategorie są płodne poznawczo. (fragment tekstu)
Omówiono kompetencje głowy państwa w odrodzonej Polsce na tle zapisów z Konstytucji z 17 marca 1921 r.
3
Content available remote Mapowanie relacji władzy w procesie zmiany organizacyjnej
80%
Poniższy tekst omawia sposoby mapowania relacji władzy przydatne w procesie implementacji zmiany organizacyjnej. Przedstawiono znaczenie relacji władzy w zdobywaniu zwolenników i neutralizowaniu przeciwników zmian. W tekście omówione zostały podstawowe źródła władzy w organizacji wraz ze wskazówkami pokazującymi, gdzie należy poszukiwać aktorów występujących przeciw zmianie organizacyjnej. W podsumowaniu podano jeden z możliwych sposobów wizualizacji relacji władzy w procesie zmiany organizacyjnej. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest pokazanie problemu niedostatecznego dostrzegania przez wiejskie instytucje potrzeb działań ukierunkowanych na wyrównywanie szans życiowych obu płci i braku dostatecznego rozróżnienia problemów społecznych charakteryzujących kobiety zamieszkujące obszary wiejskie. Posługując się wynikami jakościowych i ilościowych badań terenowych autorka identyfikuje, postrzegane przez wiodące podmioty lokalnej polityki społecznej, problemy kobiet na tle problemów społeczności wiejskich.(fragment tekstu)
5
Content available remote Konstytucyjna regulacja następstwa tronu w wybranych monarchiach europejskich
80%
W artykule dokonano analizy zasad dziedziczenia tronu w wybranych monarchiach europejskich. Omówiono przepisy regulujące następstwo tronu w Belgii, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, Szwecji i Wielkiej Brytanii, pominięto zaś takie państwa o ustroju monarchicznym, jak: Luksemburg, Lichtenstein, Monako i Dania. (abstrakt oryginalny)
Władza jest jedną z podstawowych kategorii instytucjonalnych wpływających na możliwości rozwojowe każdego kraju69. Władza skorumpowana, nieefektywna. pozbawiona odpowiedzialności i tworząca instytucje wyzyskujące jest w stanic zdusić każdy potencjał wzrostu gospodarczego. Nie ma tutaj jednak symetrii, ponieważ władza sprawna, wiarygodna, odpowiedzialna i otwarta na postulatach obywateli nie implikuje w sposób automatyczny wzrostu. Poprzez dobre rządy tworzy ona odpowiednie warunki do osiągania wysokiego tempa rozwoju gospodarczego, ale niezbędne do tego są jeszcze inne czynniki, jak odpowiednie bodźce mikroekonomiczne, zaangażowanie kapitałowe sektora prywatnego czy sprawnie funkcjonujące instytucje gospodarki rynkowej (egzekwowalność kontraktów, stabilność praw własności). Znaczenie władzy dla wzrostu opiera się przede wszystkim na jej wyłączności tworzenia instytucji formalnych obowiązujących na danym terytorium oraz ich sankcjonowania i egzekwowania'". Kompatybilność tych regulacji z mechanizmami rynkowymi, ograniczona dyskrecjonalność zarządzania gospodarką oraz transparentność przepisów i ich be/wyjątkowe stosowanie stanowią fundament trwałego wzrostu. To jednak nie wszystko, ponieważ władza tworzy klimat polityczny wokół aktywności gospodarczej ludzi. Polityczna niestabilność i niepewność jutra, częste zmiany władzy, polityczna przemoc i siłowe przejmowanie zasobów hamują wzrost gospodarczy zniechęcając do podejmowania inwestycji ze względu na możliwość utraty jej owoców lub zaangażowanych kapitałów. (fragment tekstu)
Jednym z najważniejszych wydarzeń w rozwoju Unii Europejskiej ostatnich lat stała się akcesja 12 państw Europy Środkowej i Wschodniej. Przystąpienie do Wspólnoty Europejskiej nowych państw, w większości słabiej rozwiniętych gospodarczo niż dotychczasowe kraje członkowskie spowodowało znaczący wzrost dysproporcji w rozwoju ekonomicznym i społecznym pomiędzy krajami Unii. Podobna sytuacja miała miejsce w momencie integracji z UE Hiszpanii i Portugalii. Półwysep Iberyjski stał się więc punktem odniesienia dla dokonań nowych państwach członkowskich, a także źródłem inspiracji i bogatych doświadczeń. W artykule analizie poddane zostały ekonomiczne i społeczne konsekwencje integracji Hiszpanii i Portugalii ze strukturami unijnymi oraz znaczenie funduszy strukturalnych w rozwoju regionalnym obu państw. Okazuje się, że państwa te nie osiągnęły identycznych sukcesów w sferze gospodarczej, czy też w tworzeniu nowych miejsc pracy i walce z bezrobociem. W Hiszpanii w efekcie szybkiego tempa rozwoju gospodarczego i skutecznych przemian strukturalnych nastąpił dynamiczny spadek stopy bezrobocia. Natomiast wolne tempo dostosowania gospodarki portugalskiej do wymogów współczesnego rynku ogranicza gospodarcze i społeczne korzyści płynące z członkostwa w Unii Europejskiej.(abstrakt autora)
8
Content available remote Ewolucja suwerenności wynikająca ze wzrostu współzależności międzynarodowej
80%
Suwerenność (zwierzchnictwo) jest atrybutem władzy państwowej, odróżniającym ją od innych systemów władzy publicznej i niepublicznej. W tym rozumieniu suwerenność została spopularyzowana przez J. Bodina (Sześć ksiąg o Rzeczpospolitej, 1576, wyd. polskie 1958), który defi niował ją jako "absolutną i nieustającą władzę Rzeczypospolitej". Jest to władza nieograniczona, ciągła, niezbywalna, bezwarunkowa i niezależna. Suwerenność państwa charakteryzuje się dwoma przymiotami: samowładnością i całowładnością. Samowładność oznacza, że państwo posiada wszystkie elementy konstytuujące pełną zdolność do działania w prawie międzynarodowym i posiada zdolność do: - nawiązywania i utrzymywania stosunków dyplomatycznych (prawo legacji), - zawierania umów międzynarodowych (zdolność traktatowa), - ponoszenia odpowiedzialności w zakresie prawa międzynarodowego i występowania z roszczeniami w tym zakresie, - występowania w charakterze strony przed sądami międzynarodowymi orzekającymi na podstawie powszechnego prawa międzynarodowego (zdolność procesowa).(fragment tekstu)
9
Content available remote Dwupoziomowy system polityczny w Europie
80%
Celem artykułu jest zarysowanie zjawiska dwupoziomowego systemu władzy w Europie, tj. występującego jednocześnie na poziomie europejskim i narodowym. Przykładem najczęściej podejmowanym w literaturze funkcjonowania tego systemu jest zarządzanie politykami publicznymi oraz systemu regulacyjnego w UE. W niniejszym artykule skupiam się na politycznych aspektach funkcjonowanie omawianego systemu. Obejmuje to kwestię legitymizacji władzy w Europie, a także wzajemnych powiązań między decydentami politycznymi na obu poziomach. Analiza dwupoziomowego systemu politycznego w Europie wymaga nie tylko identyfikacji głównych aktorów i instytucji uczestniczących w procesach politycznych. Istotne znaczenie ma wskazywanie na kanały dwustronnych relacji między poziomem europejskim a narodowym. Badania dwupoziomowych przepływów informacji i decyzji umożliwia również obserwowanie wzajemnych relacji władzy w systemie europejskim. Dotyczy to zwłaszcza nieformalnych wpływów i zakulisowych negocjacji, które wskazują na hierarchię znaczenia między poszczególnymi aktorami na scenie europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Porażka jest wszechobecną i główną właściwością życia społecznego. Niemniej jednak większość badań socjologicznych koncentruje się nie na porażce, ale na sukcesie. Niniejszy esej przyjmuje sceptyczne podejście do teorii socjologicznej, wyjaśniając konieczne ograniczenia analizy socjologicznej i broniąc idei prymatu porażki na dwóch frontach: po pierwsze, przez badanie podejścia socjologicznego obecnie rozwijającego się wokół Foucaultowskiej idei rządności; po drugie, przez bardziej ogólne filozoficzne rozważanie na temat powiązania między porażką a praktykami rządzenia lub kontroli. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy problematyki relacji pomiędzy Sejmem i Senatem w procedurze wykonywania przez parlament funkcji ustawodawczej. Autor zwraca uwagę, że obowiązująca Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. bardzo ogranicza wpływ Senatu na proces ustawodawczy, czym nawiązuje do polskiej tradycji ustrojowej. W ten sposób Konstytucja przyjmuje model dwuizbowości skrajnie asymetrycznej, mimo że obie izby parlamentu w polskim ustroju postrzegane są jako organ władzy ustawodawczej. Autor krytycznie ocenia obowiązujące regulacje z punktu widzenia aksjologii ustroju demokratycznego i postuluje wzmocnienie pozycji Senatu w realizowaniu funkcji ustawodawczej. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Polska jako dobro wspólne obywateli a migracje długoterminowe
80%
The principle of the common good indicates the first constitutional value, the fundamental goal that the state is to serve - the integral development of the individual in society. Essential in a radical sense - a goal that all elements of the state serve. The common good is the sum of the conditions of social life that allow individual members of society and their associations to achieve more or easier perfection. It is the raison d'etre of all public authorities. The principle of the common good is primarily a principle defining what the state should be, and not how citizens should behave towards the state. The state is a common good, not because everyone has obligations to it, but because it serves the development of all members of the political community.(original abstract)
13
Content available remote Dobro wspólne jako racja istnienia władzy publicznej
80%
The principle of the common good indicates the first constitutional value, the fundamental goal that the state is to serve - the integral development of the individual in society. Essential in a radical sense - a goal that all elements of the state serve. The common good is the sum of the conditions of social life that allow individual members of society and their associations to achieve more or easier perfection. It is the raison d'etre of all public authorities. The principle of the common good is primarily a principle defining what the state should be, and not how citizens should behave towards the state. The state is a common good, not because everyone has obligations to it, but because it serves the development of all members of the political community(original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest analiza zwycięstwa Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2016 roku w kontekście porażki projektu centro-lewicowego w tym kraju. Szczególna uwaga zostanie poświęcona geografii wyborczej tzw. Pasa Rdzy, który stanowi jeden z najbardziej symbolicznych regionów Ameryki, w którym możemy zaobserwować negatywne konsekwencje neoliberalnej globalizacji. Autor artykułu skupi się także na języku politycznym Donalda Trumpa, silnym przekazie antyglobalistycznym użytym przez republikańskiego kandydata zarówno w czasie prawyborów, jaki i podczas debat prezydenckich z Hillary Clinton. Studium zaprezentuje także na ile "polityka tożsamości" oraz inne indywidualistyczne koncepty wpłynęły na porażkę wyborczą amerykańskiej lewicy oraz dlaczego bardziej kolektywne i antagonistyczne podejście może w przyszłości mieć pozytywny wpływ na cały transatlantycki ruch postępowy. (abstrakt oryginalny)
Mistrz Wincenty Kadłubek w Kronice polskiej stworzył dwa modele władcy. Bez wątpienia na ich treść miały wpływ wydarzenia polityczne z okresu spisywania dzieła. Wizerunek władcy niesprawiedliwego-tyrana został przeciwstawiony władcy sprawiedliwemu-idealnemu. Jednym z podstawowych kryteriów podziału był stosunek panującego do poddanych. Wincenty zapragnął ująć relacje i tendencje społeczno-polityczne i kulturalno-ideologiczne, takie jak stosunek między monarchą a możnymi, Kościołem a państwem, duchowieństwem a świeckimi. Kadłubek pisze o czynach władców ale ważniejszą rolę niż sprawy rodów i poszczególnych osób upatruje w instytucji państwa i w prawno-etycznych podstawach życia społeczności narodowej. Władcy są związani prawem i ograniczeni w swym działaniu przez czynnik społeczny stojący na straży porządku publicznego i sprawiedliwości. Społeczeństwo ma prawo wymówić posłuszeństwo władcy niesprawiedliwemu - tyranowi, tak jak to miało miejsce w 1079 roku z Bolesławem Śmiałym i w 1177 roku z Mieszkiem III Starym. Z kolei władca idealny powinien być obdarzony szlachectwem cnoty, zespołem powinności i zobowiązań moralnych określonych ramami porządku publicznego, a w szczególności troską o dobro każdej rodziny. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu pozostaje rekonstrukcja normatywnych powiązań unijnej władzy ustawodawczej ze sferą polityki zagranicznej Unii Europejskiej. Prezentowane analizy koncentrują się wokół wybranych zagadnień prawnych wskazanego problemu. Zgodnie z przyjętą hipotezą, mimo że zakres prawnych powiązań instytucji ustawodawczych UE ze sferą polityki zagranicznej Unii jest szeroki, instytucje te w ramach wskazanej polityki jedynie w ograniczonym zakresie realizują definiowaną traktatowo funkcję ustawodawczą, która jest rozumiana jako stanowienie prawa w ramach szczególnego (cechowanego określonym standardem transparentności i legitymacji demokratycznej) ustalonego traktatowo trybu. Weryfikacja hipotezy oparta została o metodę dogmatyczno-prawną i wymaga poczynienia ustaleń w zakresie natury unijnej polityki zagranicznej, identyfikacji instytucji (organów) i funkcji ustawodawczych UE oraz ich prawnych powiązań ze wskazaną polityką Unii.(abstrakt oryginalny)
Autorzy literatury dotyczącej zarządzania sieciami dostaw czynią ambitne założenie, że uczestnicy związku dostawca - odbiorca są skłonni i zdolni do pielęgnowania wzajemnie korzystnych stosunków -co prowadzi do satysfakcji dostawcy. Jednak pozostaje kwestią sporną, czy firma o znacznej władzy może koniecznie dążyć do ustanowienia obopólnie korzystnego związku (win-win alliance), ponieważ może osiągnąć własną rentowność i efektywność przez kontrolę nad dostawcami, którzy od niej zależą. Innymi słowy, firmy z siłą przetargową nie mają powodów, by zrezygnować z kontroli i powstrzymać się od egzekwowania władzy. Szukając własnego zysku i sukcesów, firmy dominujące mogą być w lepszej sytuacji realizując własne, indywidualne programy sieci dostaw.(abstrakt oryginalny)
Władza i politykowanie to terminy zbliżone. Władza jest utajoną zdolnością wpływania na działania, myśli i emocje innych. Politykowanie natomiast odnosi się do użycia władzy i autorytetu, by osiągnąć rezultaty na poziomie organizacji. Prostymi słowy, władza jest potencjalnym wpływem, podczas gdy politykowanie jest jej sprawowaniem (stosowaniem). W niniejszym artykule przedstawiono przede wszystkim procesualne i instytucjonalne spojrzenie na problem władzy. Dyskusja o władzy organizacyjnej skupia się na jej dychotomicznym charakterze i przedmiotem zainteresowania staje się rozważanie czy władza powinna być postrzegana, jako proces interakcji czy jako zinstytucjonalizowane relacje? (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest analiza zagadnień związanych z przewrotem politycznym jako formą sukcesji władzy królewskiej w monarchii zjednoczonej Izraela w okresie panowania pierwszego króla Hebrajczyków - Saula, po czasy ostatnich lat pobytu na tronie Dawida. W okresie, który został poddany analizie, miało miejsce kilka nieudanych prób przejęcia władzy królewskiej w drodze przewrotu politycznego. W związku z faktem, iż w królestwie izraelskim nie wprowadzono w sposób jednoznaczny dziedziczenia tronu na zasadzie primogenitury, doszło pod koniec życia króla Dawida do najpoważniejszego przewrotu, określanego jako przewrót pałacowy. W następstwie tego wydarzenia na tron Izraela wstąpił młodszy syn Dawida - Salomon, mimo że nie było uzasadnionych podstaw do przejęcia przez niego władzy. (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Rady uczelni jako nowy organ władzy w szkołach wyższych. Przykład Niemiec
80%
Celem niniejszego artykułu jest próba opisania roli i znaczenia rad uczelnianych w niemieckim systemie szkolnictwa wyższego. Rady uczelni funkcjonują w Niemczech dopiero od dwudziestu lat i narzędzia, jakimi się posługują są jeszcze stosunkowo słabo zbadane. Członkowie rad uczelni widzą swoje funkcje zasadniczo w trzech wymiarach: strategicznym doradztwie dla kierownictwa uczelni, pomoście łączącym szkoły wyższe ze społeczeństwem oraz nadzorowaniu zarządzających uczelnią. Duże znaczenie dla przyszłej pracy rad mają procedury doboru jej członków.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 26 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.