Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawo łowieckie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Zarządzanie finansami w kołach łowieckich
100%
Cel - Celem badań jest analiza zagadnień związanych z szeroko rozumianym procesem zarządzania finansami w kołach łowieckich Polskiego Związku Łowieckiego. Temat ten jest niezwykle istotny ze względu na fakt, że nieodpowiednio przeprowadzane procesy zarządzania finansami koła prowadzą do problemów z realizacją statutowych jego zadań, a w ostateczności mogą skutkować jego rozwiązaniem. Metodologia badania - W pracy została przeprowadzona analiza warunków otoczenia (w tym również prawnych), w jakich działają koła łowieckie. Ponadto przeprowadzona została analiza zarządzania finansami konkretnego koła łowieckiego (studium przypadku). Wynik - W efekcie przeprowadzonych badań literaturowych, jak również badań praktycznych (zebranych materiałów źródłowych dotyczących wytypowanego koła łowieckiego) oraz w wyniku przeprowadzonej analizy została potwierdzona hipoteza badawcza. Ponadto, na podstawie przeprowadzonej analizy przykładu, autorzy wyciągnęli wnioski i zalecenia końcowe. Dodatkowo, ze względu na pewną fragmentaryczność przeprowadzonych badań (wynikającą m.in. z ograniczeń finansowych) autorzy wytypowali dalsze kierunki i płaszczyzny badań, których przyszłe przeprowadzenie doprowadzi do pełniejszego zrozumienia zachodzących w tym specyficznym obszarze zarządzania finansowego procesów czy też nawet starych i nowo tworzących się trendów. Oryginalność/wartość - Ze względu na swoistą oryginalność, której należy upatrywać m.in. w niszowym charakterze przedmiotu badań, stanowią one oryginalne dopełnienie obrazu gospodarki rynkowej w naszym kraju w XXI wieku. Praca może stanowić przyczynek do dalszych badań, mających na celu pełniejsze spenetrowanie tego niezwykle ciekawego ze względu na uwarunkowania prawne zakresu zarządzania. Co więcej, istnieją wyraźne przesłanki co do konieczności ich dalszego przeprowadzenia - przemawia za tym m.in. ogólna liczba kół na poziomie ponad 2500 czy też ogólna liczba myśliwych kształtująca się na poziomie 113 178 (GUS 2012). (abstrakt oryginalny)
Art. 48 prawa łowieckiego wprowadza jako obowiązujące i określa sześć przesłanek, których prawne zaistnienie powoduje, iż poszkodowanemu właścicielowi lub posiadaczowi gruntu, na którym założona jest uprawa rolna, odszkodowanie za powstałe szkody łowieckie nie będzie przysługiwało. Katalog tych przesłanek jest zamknięty i odszkodowanie nie będzie przysługiwało tylko w przypadkach wprost wymienionych w art. 48 pr. łow. Przepis art. 48 pr. łow. ogranicza prawo poszkodowanego do naprawienia szkody i w pkt 1-3 określa podmiotowe przesłanki wyłączenia odpowiedzialności za szkody łowieckie. W związku z tym przepis ten należy uznawać za przepis ograniczający prawa i wolności człowieka i obywatela. Artykuł 48 pr. łow. należy interpretować wyłącznie wąsko. W codziennej działalności podmiotów wymienionych w ustawie, a zajmujących się prowadzeniem gospodarki łowieckiej, różnie się dzieje w praktyce prawnej. Poniżej omówiono i przeanalizowano podmiotowe ustawowe przypadki wyłączające wypłatę odszkodowań za szkody łowieckie powstałe w uprawach i płodach rolnych.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest prezentacja i analiza stosowania odpowiedzialności dyscyplinarnej w Polskim Związku Łowieckim jako instrumentu wspierającego realizację celów statutowych stowarzyszenia. W szczególności celu polegającego na powiązaniu między stosowaniem przepisów, a włączeniem PZŁ w system zarządzania środowiskiem i ochrony zwierzyny. Członkom Polskiego Związku Łowieckiego przypisywana jest, zarówno w ustawie jak i odbiorze społecznym, szczególna rola w zakresie troski o środowisko naturalne. Świadomość tego stanu rzeczy wymusza skutecznie zniechęcały do niepożądanych zachowań, przez m.in. przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej członków PZŁ. Istnieją dwa rodzaje sankcji: sankcje zasadnicze i kary dodatkową. Postępowanie dyscyplinarne składa się z: postępowania prowadzonego przez rzecznika, postępowania przed sądami łowieckimi i postępowania wykonawczego. Podstawy odpowiedzialności dyscyplinarnej członków PZŁ, jak i katalog kar powinny być prezentowane w Prawie łowieckim zamiast w Statucie PZŁ. Sprawowana przez sądy okręgowe kontrola orzeczeń sądów łowieckich powinna odbywać się w myśl przepisów kodeksu postępowania karnego, bowiem te przepisy stwarzają najszersze gwarancje procesowe osobie odwołującej się. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Status prawny Państwowej Straży Łowieckiej
100%
Państwowa Straż Łowiecka jako umundurowana oraz uzbrojona formacja realizuje zadania m.in. w zakresie ochrony zwierzyny, zwalczania kłusownictwa, szkodnictwa łowieckiego, a także zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie łowiectwa. Jest ona bezpośrednio powiązana z wojewodą, jemu podległa. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej mogą używać środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej lub wykorzystywać te środki, czy broń palną. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Zastosowanie nowoczesnych rozwiązań IT w szacowaniu szkód łowieckich
100%
Celem pracy jest omówienie roli, jaką w erze informacyjnej odgrywa IT w gospodarce łowieckiej. Praca swoim zakresem obejmuje analizę krajowej i zagranicznej literatury przedmiotu dotyczącej z jednej strony aktualnie panujących warunków przyrodniczych, a z drugiej strony obowiązującego modelu łowiectwa. W tym aspekcie niezwykle istotne wydaje się zastosowanie szeroko rozumianego IT w gospodarce łowieckiej (w pracy został przytoczony przykład praktycznej możliwości zastosowania IT). Jako metodę badawczą w pracy przyjęto analizę literatury przedmiotu oraz studium przypadku. (fragment tekstu)
6
Content available remote Economic Activity in the Field of Hunting
100%
Purpose: Economic activity in the field of hunting consists in the provision of tourist services involving hunting and in the activities in the field of trade in live animals, as well as carcasses and parts thereof. It should be noted that the protection of natural resources, including wild animal species, is one of the most important obligations of the state. The aim of the article is to analyse the legal regulations in force regarding the conditions for undertaking and conducting economic activity in the field of hunting. Design/methodology/approach: Legal provisions, jurisprudence and literature were analysed in the study. Findings: The article attempts to evaluate the applicable legal regulations and contains proposals for changes in legal provisions relating to the performance of economic activities in the field of hunting. Particular attention was paid to the importance of the adequate manner of controlling entrepreneurs regarding the provision of tourist services involving hunting and economic activity in the field of trade in live game, game carcasses and their parts. Originality/value: The article indicates the issues related to conducting economic activities in the field of hunting. Attention should be paid to the fact that, so far, legal issues related to this type of economic activity have been marginally present in the literature.(original abstract)
Since the late 1920s, the legislator has been trying to indicate the place of animals in the legal system. Due to their psychophysical features, they can be classified neither as things nor as persons. Determination of the place of animals in the legal system was extremely important due to the need to grant them legal protection in order to combat inhumane treatment. Today, the term "animal" is regulated in the Animal Protection Act, which clearly states that an animal is not a thing. However, in matters not regulated in the said act, laws applicable to things apply. Such subjectivity of animals is opposed by the understanding of game under the Hunting Law. What is more, this is not the only significant difference in the understanding of these related terms based on analysis of the two legal instruments. Humaneness viewed through the prism of the two pieces of legislation seems to be contradictory - the above-mentioned acts present different understanding thereof as well as different implementation by law. The cited acts were analysed in terms of literal, purposive, logical, and functional interpretation. Research into the issues in question was carried out with the use of dogmatic-legal, theoretical-legal, historical-legal, and sociological methods. This publication indicates the problem of ambiguity of the term "animal" based on the Hunting Law. Its aim is an in-depth analysis of the legal aspects of humane protection of animals, as well as an a contrario presentation of hunting practices. The research work carried out has suggested both inconsistencies as to identical terms in the above-mentioned acts, and a clear problem with regard to respecting and implementing the norms that stem from the provisions of the Hunting Law. Such results lead to a justified concern about the topicality of the legal solutions presented in the said act, while approval of this position should result in a conclusion that there is a need to amend the Hunting Law. (original abstract)
Omówiono definicję kłusownictwa, zagadnienia zwalczania i szkodliwości społecznej oraz regulacje prawne dotyczące kłusownictwa.
Umowa dzierżawy obwodu łowieckiego jest jednym z instrumentów ochrony środowiska. W ramach dzierżawionych obwodów łowieckich koła łowieckie są zobowiązane do prowadzenia gospodarki łowieckiej. Konstrukcja przepisów normujących instytucję umowy dzierżawy obwodów łowieckich powoduje, że w doktrynie i judykaturze nadal nie wypracowano jednolitej koncepcji w przedmiocie jej charakteru prawnego. (abstrakt oryginalny)
Odpowiedzialność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego za szkody wyrządzone w uprawach i płodach rolnych nie jest nieograniczona. Prawo łowieckie w art. 48 zawiera takie ograniczenia w ich wypłacie, bowiem zakres podmiotowy oraz przedmiotowy powołanego przepisu wskazuje przypadki ustawowe, gdy odszkodowanie nie przysługuje. Dotyczy to szkód wyrządzonych osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa jako deputaty rolne na gruntach leśnych; wyrządzone posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie odbiegającym więcej niż 14 dni od dnia zakończenia okresu zbioru tego gatunku roślin w danym regionie, określonego przez zarząd województwa; wyrządzonych posiadaczom uszkodzonych upraw lub plonów rolnych, którzy nie wyrazili zgody na budowę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom; nieprzekraczających wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na 1 hektar uprawy; powstałych w płodach złożonych w sterty, stogi i kopce, w bezpośrednim sąsiedztwie lasu; w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad agrotechnicznych. W artykule tym zostaną przeanalizowane i przedstawione przedmiotowe przypadki wyłączeń obowiązku wypłaty odszkodowań za szkody powodowane przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny w uprawach i plonach rolnych.(abstrakt oryginalny)
Z formalnego punktu widzenia zwierzęta leśne stanowią majątek państwa, a więc dobro wszystkich obywateli. Chociaż część kosztów utrzymania bogactwa naturalnego obciążą każdego podatnika, to już nie każdy ma prawo z tego bogactwa korzystać. Myślistwo jest w naszym kraju stosunkowo elitarnym hobby; w liczbie myśliwych przegrywany z Czechami, Niemcami i Włochami.
Ustawa z 13.10.1995 r. (wraz z późniejszymi przepisami) reguluje sprawy związane z prawem łowieckim i koncesjami w zakresie obrotu w kraju i za granicą dziką zwierzyną lub jej tuszami oraz sprzedażą usług turystycznych polegających na udostępnianiu lasów dla polowań.
Artykuł dotyczy problematyki prawnej łączenia funkcji publicznej z zarządzaniem kołem łowieckim. Na wstępie autorka nawiązuje do unormowań ogólnych dotyczących ograniczeń związanych z pełnieniem funkcji publicznej i konsekwencji ich naruszenia. Wskazuje, że w myśl art. 4 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne nie mogą one prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Z uwagi na wątpliwości wynikające z przepisów ustawy z 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie, autorka, analizując przepisy ustawy, wskazuje, że podstawowym celem działania koła łowieckiego jest prowadzenie gospodarki łowieckiej. Koła łowieckie oraz Polski Związek Łowiecki (PZŁ) na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 Prawa łowieckiego mogą prowadzić działalność gospodarczą, której warunki określa Statut PZŁ. Działalność gospodarcza koła łowieckiego powinna mieć charakter uboczny i być podejmowana wyłącznie dla realizacji celów statutowych. Koła łowieckie, działając w sferze działalności gospodarczej, mają status przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Autorka wskazuje też, że uznanie koła łowieckiego za podatnika na gruncie ustawy 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przesądza o tym, iż prowadzi ono działalność gospodarczą. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem rozważań są czyny zabronione stypizowane w art. 66 ustawy z dnia 15.01.2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych. Przestępstwo z art. 66 ust. 1 pkt 1 polega na narażeniu zwierząt na niepotrzebny ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie organizmu w związku z prowadzoną działalnością w zakresie wykorzystywania zwierząt do celów naukowych lub edukacyjnych i ma ono charakter materialny. Przedmiotem czynności wykonawczej jest zwierzę, choć w ustawie użyta została liczba mnoga ("naraża zwierzęta"). Jest to przestępstwo indywidualne, które może być popełnione jedynie umyślnie (w obu postaciach zamiaru). Istotą występku z art. 66 ust. 1 pkt 2 jest wykorzystywanie zwierząt w procedurach objętych doświadczeniem bez uzyskania odpowiedniej zgody w związku z prowadzoną działalnością w zakresie wykorzystywania zwierząt do celów naukowych lub edukacyjnych. Ma on charakter formalny, a jego sprawcą może być tylko osoba przeprowadzająca doświadczenia lub osoba odpowiedzialna za ich przeprowadzenie (przestępstwo indywidualne). Strona podmiotowa wyraża się w umyślności (zamiar bezpośredni i ewentualny). W typie kwalifikowanym (art. 66 ust. 2) okolicznością kwalifikującą jest spowodowanie śmierci zwierzęcia w następstwie podjęcia czynności wskazanych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lub 2. Jest to przestępstwo materialne (skutkiem jest śmierć zwierzęcia), które ma charakter indywidualny. Nie jest to jednak przestępstwo kwalifikowane przez następstwo, bowiem ustawodawca nie używa formuły "jeżeli następstwem czynu jest", co oznacza, iż nie ma zastosowania culpa dolo exorta. Po stronie sprawcy musi wystąpić umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego (chciał śmierci zwierzęcia) albo ewentualnego (przewidując możliwość śmierci zwierzęcia, godził się na nią). Jeżeli śmierć zwierzęcia objęta jest przez sprawcę nieumyślnością, wówczas jego odpowiedzialność ograniczy się jedynie do art. 66 ust. 1 u.o.z.n.e. (abstrakt oryginalny)
Przestępstwo znęcania się nad zwierzętami określone jest w ustawie o ochronie zwierząt w art. 35 ust. 1a (typ podstawowy) oraz art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany: zabijanie zwierzęcia lub znęcanie się nad nim ze szczególnym okrucieństwem). Przez znęcanie się nad zwierzętami ustawodawca rozumie zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, wymieniając w art. 6 ust. 2 u.o.z. najbardziej typowe przypadki takich zachowań. Występek z art. 35 ust. 1a u.o.z. jest przestępstwem powszechnym, które może zostać popełnione zarówno w postaci działania, jak i zaniechania. Jest to przestępstwo o charakterze formalnym. W zakresie strony podmiotowej w grę wchodzi umyślność w obu postaciach zamiaru. Przestępstwo stypizowane w art. 35 ust. 2 u.o.z. (typ kwalifikowany) ma charakter powszechny oraz może zostać popełnione tylko umyślnie (w zamiarze bezpośrednim), zarówno w formie działania, jak i zaniechania. Często przepisy art. 35 ust. 1a i 2 pozostają w rzeczywistym właściwym zbiegu z innymi przepisami (np. z art. 52 pkt 4 ustawy z 13.10.1995 r. - Prawo łowieckie; z art. 128 pkt 1 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody; z art. 207 k.k., art. 288 k.k., art. 202 §3 k.k.). Należy pamiętać, że zgodnie z art. 1 u.o.z. "zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą", jednakże dereifikacja zwierząt nie spowodowała ich personifikacji ze skutkiem w postaci upodmiotowienia i zdolności nabywania i posiadania praw. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.