Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Istota odróżnienia umów odpłatnych i nieodpłatnych w prawie polskim

100%

Kaźmierczyk A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2011

|

nr 870

175-186

Problematyka umów nieodpłatnych i ich odróżnienia od umów odpłatnych nie doczekała się szerszej analizy w literaturze prawniczej. Stanie się to zatem celem niniejszego opracowania. Przedstawienie wskazanej problematyki wymaga przeanalizowania kilku kwestii. Tytułem wprowadzenia zostanie ukazane znaczenie umiejętności odróżnienia umów odpłatnych od nieodpłatnych. Ponadto autorka wskaże, jakim kryterium należy posługiwać się w celu odróżnienia umów odpłatnych i nieodpłatnych oraz jak należy rozumieć samo pojęcie odpłaty. (fragment tekstu)

2

Treść umowy według Zasad europejskiego prawa kontraktów oraz Reguł międzynarodowych kontraktów handlowych UNIDROIT

75%

Kukuryk P.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 802

121-135

Omówiono treść umowy (treść czynności prawnej) w znaczeniu, jakie nadają mu Zasady europejskiego prawa kontraktów. Zasady stanowią jedynie jedną z wielu prób zmierzających do stopniowej kodyfikacji międzynarodowego prawa cywilnego (handlowego). Dokumentem chronologicznie wcześniejszym opracowanym przez Międzynarodowy Instytut Unifikacji Prawa Prywatnego (UNIDROIT) w Rzymie są Reguły międzynarodowych kontraktów handlowych UNIDROIT.

3

Problematyka wzorców umownych w ogólnych warunkach ubezpieczenia

75%

Szczepańska-Bębenek M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2005

|

nr 3-4

3-11

Pojęcie "wzorzec umowy" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa. Pod pojęciem "wzorce umowne" w doktrynie rozumiane są wszelkie jednostronnie przygotowane przed zawarciem umowy gotowe klauzule umów w postaci warunków umów, ich wzory, regulaminy itp. Stosowanie wzorców wynika z masowego charakteru obrotu oraz posługiwania się w obrocie umowami adhezyjnymi. Tego rodzaju praktyka wiąże się z powstaniem zagrożenia dla interesów drugiej strony umowy. Korzystanie z wzorców powoduje bowiem wyłączenie swobody oceny sytuacji i podjęcia decyzji przez kontrahenta proponenta. Ponadto mogą one zawierać postanowienia naruszające zarówno prawne, jak i ekonomiczne interesy drugiej strony umowy(abstrakt oryginalny)

4

Wykładnia oświadczeń woli według prawa polskiego na tle projektów ustanowienia jednolitych zasad prawa cywilnego Unii Europejskiej

75%

Dąbek P.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 802

37-47

Interpretacja oświadczeń woli powinna być dokonywana między innymi na podstawie weryfikowalnych reguł znaczeniowych związanych z kontekstem, w jakim dochodzi do złożenia oświadczenia woli. Problematyka ta została określona bardzo ogólnie w kodeksie cywilnym. Wskazano jedynie zasadnicze kryteria - zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje w kontekście okoliczności tworzących złożenia oświadczenia woli. Potrzeba szerszego uregulowania tego zagadnienia widoczna jest na gruncie europejskiego prawa prywatnego - powstanie Zasad europejskiego prawa umów (PECL). Omówiono ogólne i szczegółowe zasady wykładni umów.

5

Kwalifikacja prawna umowy o generalną realizację inwestycji opartej na warunkach kontraktowych FIDIC

75%

Pawłowski G.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2021

|

nr 11

41-47

W umowie o generalną realizację inwestycji głównym zobowiązaniem wykonawcy jest podjęcie wszelkich działań służących zaprojektowaniu, realizacji i ukończeniu robót oraz usunięciu wad celem oddania inwestorowi gotowego do bezpośredniej eksploatacji obiektu wykonanego stosownie do uprzednio zdefiniowanych wymagań zamawiającego. W zamian za tak określone świadczenie, wykonawcy przysługuje wynagrodzenie. Dodatkowo postanowienia warunków kontraktowych dają stronom możliwość fakultatywnego rozszerzenia wskazanego wyżej zobowiązania poprzez dodanie odrębnego świadczenia wykonawcy w postaci przeszkolenia personelu zamawiającego w konserwacji i eksploatacji inwestycji. Identyfikacja obu wariantów umowy rzutuje na jej kwalifikację prawną. O ile bowiem w wariancie pierwszym, pozbawionym obowiązku przeszkolenia personelu, umowa o generalną realizację inwestycji mieści się w ramach kodeksowej umowy o roboty budowlane zdefiniowanej w art. 647 k.c., o tyle wariant drugi wykracza już poza zakreślone tym przepisem ramy. Powoduje to, że zależnie od przyjętej metody stosowania prawa do umów wykazujących elementy różnych nazwanych stosunków umownych w odniesieniu do obowiązku przeszkolenia personelu zamawiającego aktualna będzie kwalifikacja umowy jako umowy o roboty budowlane bądź właściwe będzie zastosowanie przepisów dotyczących świadczenia usług (zlecenia).(abstrakt oryginalny)

6

Orzekanie na podstawie zasad słuszności a klauzula porządku publicznego w arbitrażu handlowym w prawie polskim

75%

Ryszkowski K.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 10

44-50

Każdy prawnik zna łacińską maksymę Summum ius summa iniuria. Można wydać orzeczenie arbitrażowe, które jest zgodne z prawem, ale niesprawiedliwe. Porządek publiczny jest podstawą odmowy uznania i wykonania orzeczeń arbitrażowych, zawartą m.in. w Kodeksie postępowania cywilnego oraz w Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych (Konwencji nowojorskiej). Instytucja orzekania na podstawie zasady słuszności w postępowaniu arbitrażowym oraz klauzula porządku publicznego mają fundamentalne znaczenie dla postępowania arbitrażowego ze względu na swoje funkcje. Od wielu lat w doktrynie i praktyce istnieją liczne wątpliwości co do zasad funkcjonowania tych instytucji. Celem artykułu jest próba określenia wzajemnej relacji między tymi dwiema instytucjami w postępowaniu arbitrażowym.(abstrakt oryginalny)

7

Pre-Emption, Back-In And Redemption Rights as Well as the Right of Priority in Acquisition of Real Estate

75%

Dadańska K. A.

Real Estate Management and Valuation

|

2015

|

vol. 23, iss. 1

63-74

Among factors that might significantly diversify common and economic trading, in particular trading in real estate, pre-emption, back-in and redemption rights, as well as the right of priority in acquisition play an important role. These legal instruments, despite certain differences in their legal structures, serve a similar function. Namely, they may be utilized for the purpose of affecting the preferred ownership structure. The legislator in pursuit of the assumed ownership structure may - through the instruments of the pre-emption right, back-in right, redemption right and the right of priority in acquisition - particularly with their statutory character - restrict freedom to trade in ownership with regard to the selection of the real estate purchaser. Simultaneously, in the contracting process, the parties face a certain manner of proceeding imposed, the purpose of which is to conclude the contract on transferring real estate ownership with the partner preferred by the legislator. In certain cases, the legislator goes even further, granting the eligible party a claim under which the eligible party may demand that the party obliged shall submit an appropriate declaration of will, and in the event that the party obliged refuses - the eligible party may seek the judgment of the court replacing that declaration. Proper navigation in the field of real estate trading, in particular with regard to transactions in which the pre-emption right, back-in right, and redemption right, or the right of priority in acquisition is reserved for defined entities, requires defining the legal character of the given instrument, the manner of executing the due right by the eligible party, results of the failure of the parties to the contracting process to fulfill the obligations imposed by the act, and finally, defining whether there are means for the compulsory execution of the power guaranteed by the act and, if yes, what these means are. (original abstract)

8

Niedopuszczalność zastrzegania na podstawie zasady swobody umów "quasi-kar umownych" - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17.01.2020 r. (IV CSK 579/17)

75%

Drapała P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 9

67-71

Glosa dotyczy interesującego problemu dopuszczalności zastrzegania w ramach swobody umów (art. 353 1 k.c.), "quasi-kar umownych" polegających na obowiązku zapłaty oznaczonej kwoty na rzecz wierzyciela w razie odstąpienia przez niego od umowy z powodu opóźnienia dłużnika w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Jest to zagadnienie istotne dla praktyki, ponieważ tego rodzaju "kary umowne" pod różnymi nazwami są nierzadko stosowane w obrocie. Pogląd Sądu Najwyższego wykluczający dopuszczalność (ważność) tego rodzaju postanowień zasługuje na aprobatę, a w glosie przedstawiono szereg dalszych argumentów prawnych wzmacniających to stanowisko.(abstrakt oryginalny)

9

Wykonywanie umów w prawie polskim i według PECL - część druga

75%

Lic J.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 809

39-51

Drugi etap prac badawczych poświęcony jest dyskusji na temat norm dotyczących wypełniania zobowiązań zawartych w przepisach ogólnych trzeciej księgi (zobowiązania) i porównaniu ich z normami zawartymi w PECL. Wśród poruszanych artykułów: art. 353, art. 354, art. 355, 357, 357 i art. 358 Kodeksu cywilnego, tylko art. 354, 357 oraz art. 357 mają wyraźne odpowiedniki w PECL. Odpowiedniki te nie zostały zamieszczone wśród przepisów o wykonywaniu zobowiązań (rozdział 7 PECL), ale w innych rozdziałach. Pozostałe przepisy: art. 353, art. 355 oraz art. 358 Kodeksu cywilnego nie mają wyraźnych odpowiedników w przepisach PECL. Spośród nich art. 358 ma ukryty odpowiednik w postaci bardziej ogólnego art. 6.111 z PECL. W sytuacjach, gdy artykuły Kodeksu cywilnego nie mają wyraźnego odpowiednika w PECL można jedynie szukać ich interpretacji w różnych przepisach mających na ogół charakter klauzul generalnych.

10

Wielość podmiotów zobowiązania oraz ich zmiana według zasad europejskiego prawa umów i prawa polskiego

75%

Łuc M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 809

65-75

Omówiono zagadnienia związane z podmiotami stosunku umownego, czyli kwestie występowania wielości podmiotów oraz zagadnień zmiany podmiotów stosunku zobowiązaniowego.

11

Materialno-prawne wskazanie a kolizyjnoprawny wybór prawa

75%

Pazdan M.

Problemy Prawne Handlu Zagranicznego / Uniwersytet Śląski

|

1995

|

nr 18

105-119

Badania praktyki międzynarodowego obrotu handlowego dowodzą, że uczestnicy tego obrotu nie zawsze wiedzą z jakiej postaci autonomi woli korzystają. Wprowadzane do kontraktów odpowiednie postanowienia często są źródłem wątpliwości interpretacyjnych i otwierają furtkę do rozbieżnych ocen prawnych. Autor stara się więc przybliżyć w swoim opracowaniu to zagadnienie w nadziei, że będzie ono pomocne w formułowaniu postanowień kontraktowych.

12

Zastrzeżenie zadatku w umowie deweloperskiej

75%

Tenenbaum-Kulig M.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr 3

143-154

Przedmiotem artykułu jest zagadnienie dopuszczalności zastrzegania zadatku w umowie deweloperskiej. Zagadnienie to zostało przeanalizowane w kontekście semiimperatywnego charakteru norm prawnych zawartych w ustawie deweloperskiej. Rozważono, które skutki ustanowienia zadatku są mniej korzystne dla nabywcy, a tym samym nie wystąpią w analizowanym przypadku. Przedmiotem analizy uczyniono również kwestię, czy klauzula zadatku może stanowić niedozwolone postanowienie umowy konsumenckiej. Druga część pracy dotyczy sposobu ustanowienia zadatku w umowie deweloperskiej. Wyjaśniono w niej zagadnienia dotyczące sposobu zastrzeżenia zadatku w umowie deweloperskiej, formy klauzuli zadatku, przedmiotu zadatku oraz sposobu jego przekazania. (abstrakt oryginalny)

13

Wykonywanie umów w prawie polskim i według PECL - część pierwsza

63%

Lic J.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 802

77-90

W latach 1990-2003 z inicjatywy profesora Olafa Lando podjęte zostały w środowisku cywilistów z państw europejskich prace nad ujednoliceniem zasad prawa kontraktów. Dla realizacji tego zadania powołana została Komisja ds. Europejskiego Prawa Kontraktów (Komisja Lando). Efektem prac Komisji było opracowanie Zasady europejskiego prawa umów (PECL). PECL składa się z 17 rozdziałów. Rozdział 7 poświęcony jest wykonywaniu umów i składa się z dwunastu artykułów. Omówiono pięć z nich: - miejsce wykonania umowy; - termin spełnienia świadczenia; - kolejność świadczeń; - świadczenia alternatywne; - spełnienie świadczenia przez osobę trzecią.

14

Zasady ogólne zabezpieczenia wykonania kontraktów w świetle Zasad europejskiego prawa kontraktów oraz polskiego prawa zobowiązań

63%

Kaźmierczyk A., Szaraniec M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2009

|

nr 802

65-76

Zbiór Zasad europejskiego prawa kontraktów służyć ma idei harmonizacji określonych dziedzin prawa w tym prawa cywilnego w ramach Wspólnoty Europejskiej. Wśród Zasad uregulowana została także problematyka zabezpieczenia wykonania umów oraz w niewielkim stopniu same zabezpieczenia. Omówiono szczegółowe regulacje dotyczące zabezpieczenia w prawie polskim na tle porównawczym zasady ogólnej PECL.

15

Ochrona uprawnionego z tytułu prawa pierwokupu przed pozornymi oświadczeniami woli

63%

Mularski K., Olejniczak A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2013

|

nr 1

29-42

Prawo pierwokupu (art. 596 i n. k.c.) kreuje po stronie zobowiązanego obowiązek sprzedaży rzeczy osobie trzeciej pod warunkiem, że uprawniony ze swego prawa nie skorzysta. Uprawniony z prawa pierwokupu ma zaś możliwość złożenia oświadczenia, że ze swego prawa korzysta. W wyniku złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa pierwokupu dochodzi do zawarcia umowy między zobowiązanym a uprawnionym na warunkach co do zasady takich, jak te określone w umowie między zobowiązanym a osobą trzecią. Zobowiązany i osoba trzecia mogą na różne sposoby próbować pozbawić uprawnionego jego prawa albo możliwości skorzystania z niego. Jednym z nich jest zawieranie umów pozornych przez zobowiązanego z osobą trzecią. Celem artykułu była próba ustalenia, jakie środki prawne do ochrony przed takimi umowami przysługują uprawnionemu. Szczególne środki przewidziane w Kodeksie cywilnym do ochrony uprawnionego z tytułu prawa pierwokupu okazują się zawodne w wypadku zawarcia pozornej umowy przez zobowiązanego z osobą trzecią. Uzyskanie odszkodowania na podstawie art. 599 § 1 k.c. wymagałoby przeprowadzenia niezwykle trudnego dowodu pozorności, a instrument określony w art. 600 § 1 zd. 2 k.c. w ogóle nie znajduje zastosowania. Bardzo ograniczone są też możliwości korzystania z domniemań faktycznych dla udowodnienia złej wiary zobowiązanego i osoby trzeciej. Nietypowe postępowanie stron (np. zastrzeżenie rażąco nieekwiwalentnej ceny) tylko wtedy może stanowić przesłankę takiego domniemania, gdy strony nie mogą podać żadnego racjonalnego powodu swego postępowania. (abstrakt oryginalny)

16

Ponownie o umownych terminach zawitych w kontekście przedawnienia roszczeń majątkowych - polemika

63%

Łolik M.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2018

|

nr 7

39-44

Niniejszy artykuł jest repliką na artykuł polemiczny autorstwa profesora A. Szlęzaka, który ukazał się w związku z moją wcześniejszą publikacją traktującą o umownych terminach zawitych. Zwrócenie uwagi na tę tematykę cieszy przede wszystkim z tego względu, że jest to istotny problem praktyczny, który niestety nie doczekał się należytego opracowania na gruncie doktryny i judykatury. Praktyka wyprzedza tutaj piśmiennictwo, które powinno wnikliwie przeanalizować omawianą tematykę i wypracować przekonujące stanowisko w tym zakresie. Niniejszy artykuł ma na celu obronę i dodatkowe uzasadnienie tez, które są rozbieżne pomiędzy mną i A. Szlęzakiem. (abstrakt oryginalny)

17

Contemporary Significance of the Cultivation Contract

63%

Lipińska I.

Journal of Agribusiness and Rural Development

|

2013

|

z. 1 (27)

133-142

Umowa kontraktacji jest umową ściśle związaną z procesem produkcji w rolnictwie. Nie jest to umowa obligatoryjna, choć jej zawarcia wymagają przepisy krajowe oraz unijne, w odniesieniu do niektórych produktów rolnych. Celem artykułu jest próba wskazania współczesnej roli umowy kontraktacji. Ponadto została podjęta próba odpowiedzi na pytanie, czy obecna regulacja prawna zabezpiecza interesy jej stron. Omawiana umowa pełni wiele funkcji, które wraz z rozwojem technologii ulegają modyfikacjom. Jednakże nadal powinna być postrzegana jako główny trzon systemu zaopatrzenia przemysłu rolno-spożywczego w surowiec. Ponadto pełni ona znaczącą rolę jako prawny instrument ograniczający występowanie szeroko rozumianego ryzyka w produkcji rolnej. (abstrakt oryginalny)

18

O umownych terminach zawitych bez kontekstu przedawnienia - polemika

63%

Szlęzak A.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2018

|

nr 11

43-46

The author disagrees with M. Łolik's view that as it is forbidden by law to interferere in the statute of limitations, then all the more does the law prohibit the parties to agree that with the lapse of time, or upon fulfillment of a dissolving condition, their claim (subjective right) will expire. In the author's opinion, there is no room for a fortiori reasoning, as the two legal institutions are incomparable. The contractual prescription terms should be considered as a "term" under Articles 110 - 116 of the Civil Code (in conjunction with Articles 89 et seq. of the Civil Code); in turn, the admissibility of stipulating a "term" should be analysed from the perspective of freedom of contract (and its limits), as well as from the point of view of lawful content of a legal transaction (Articles 58 and 94 of the Civil Code), and not by analogy to the Civil Code's prohibitions regarding the contractual interference in the statute of limitations (Article 119 of the Civil Code). (original abstract)

19

Umowne a ustawowe prawo do odstąpienia od umowy

63%

Karkowski P.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2017

|

nr 39

273-284

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dwóch niezwykle doniosłych praktycznie, a także budzących kontrowersje interpretacyjne regulacji - umownego prawa odstąpienia od umowy uregulowanego w art. 395 k.c. oraz ustawowego prawa odstąpienia od umowy uregulowanego w przepisach od art. 491 k.c. do 496 k.c. Problemem są nie tylko same trudności interpretacyjne poszczególnych uregulowań tj. podobieństwo do warunku art. 395 k.c., skutki wykonania uprawnień z tych artykułów czy też ich względne albo bezwzględne obowiązywanie, ale przede wszystkim ich wzajemny stosunek względem siebie, który będzie stanowił rdzeń rozważań. Autor przeprowadzi analizę tej relacji odpowiadając na pytanie czy przepisy umownego prawa odstąpienia od umowy można stosować per analogiam do ustawowego prawa odstąpienia od umowy. Ma to szczególne znaczenie w przypadku art. 492 k.c., który swoim brzmieniem przypomina art. 395 k.c. Odpowiadając na to pytanie Autor rozwieje wątpliwości co do sposobu i skutków stosowania art. 492 k.c. (abstrakt oryginalny)

20

Przeniesienie praw i obowiązków klienta wynikających z umowy o imprezę turystyczną

63%

Robaczyński W.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2009

|

nr 20 Turystyka a prawo

7-22

Przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umowy o imprezę turystyczną jest jednym z najistotniejszych uprawnień klienta biura podróży. Uprawnienie to przewidziane jest w art. 16 ustawy o usługach turystycznych. Polskie rozwiązanie jest odpowiednikiem art. 4 ust. 3 dyrektywy 90/314/EWG w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek. Niniejszy artykuł porusza podstawowe zagadnienia związane ze zmianą uczestnika imprezy turystycznej, a w szczególności: warunki zmiany uczestnika, termin powiadomienia organizatora turystyki o zmianie, koszty zmiany uczestnika, w tym problem pobierania z tego tytułu tzw. opłat manipulacyjnych, odpowiedzialność dotychczasowego i nowego klienta względem organizatora, a także relacje między art. 16 ustawy o usługach turystycznych a ogólnymi rozwiązaniami kodeksu cywilnego, dotyczącymi zmian podmiotowych w zobowiązaniu. (abstrakt oryginalny)