Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 132

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prison system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
W zakładach karnych w Europie i państwach muzułmańskich wielokrotnie dokonywała się konwersja osadzonych na radykalną odmianę islamu, co w konsekwencji nierzadko skłaniało ich do podjęcia aktywności o charakterze terrorystycznym. Stąd też problematyka ta jest ważna z perspektywy zrozumienia mechanizmów konwersji na ten rodzaj ekstremizmu. Artykuł podejmuje zagadnienie radykalizacji dżihadystycznej w hiszpańskich zakładach penitencjarnych oraz związków tego procesu z aktywnością terrorystyczną. Odwołuje się do metody historycznej i systemowej oraz do teorii sieci, ujmującej dżihadyzm jako swoisty globalny ruch społeczny. Koncentruje się na analizie najważniejszych inicjatyw prewencyjnych i deradykalizacyjnych, wprowadzonych na przestrzeni ostatnich lat przez władze Hiszpanii w odpowiedzi na ten problem w celu zniwelowania ryzyka oddziaływania ekstremizmu salafickiego w więzieniach. Artykuł przybliża główne przesłanki i kierunki działań administracji penitencjarnej w tym zakresie, jak również wskazuje na wyzwania im towarzyszące. Głównym wnioskiem jest wskazanie na kompleksowe i wielopłaszczyznowe opracowanie strategii prewencyjnych w hiszpańskich zakładach penitencjarnych, które - pomimo pewnych mankamentów - należy uznać za efektywne.(abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Galery jako instytucja totalna
80%
Galery jako instytucja zamknięta /totalna/, dotyczy miejsca pobytu pewnej liczby osób odizolowanych na dłuższy okres od reszty społeczeństwa, pozostających w podobnym położeniu, których zachowanie jest pod prawie całkowitą kontrolą personelu tej instytucji. W okresie starożytności podstawową siłą napędową galer byli niewolnicy lecz ich los wynikał ze statusu społecznego. W okresie średniowiecza, galernicy, zwani po włosku galeotti, byli ludźmi wolnymi, a ich zawód cieszył się poważaniem. Od XV wieku przede wszystkim we Francji coraz częściej zaczęto wykorzystywać galery jako miejsce odbywania kary pozbawienia wolności. Sytuacja taka trwała na skalę masową do drugiej połowy XVIII w. pozostawiając w świadomości społecznej stereotyp galernika. (abstrakt oryginalny)
Kara ograniczenia wolności jest karą znaną polskiemu systemowi prawnemu od kilkudziesięciu lat. Jest to kara o tyle ciekawa, że jako jedyna wprost określiła metodę oddziaływania wychowawczego na skazanego. Tą metodą, zgodnie z decyzją ustawodawcy, jest wykonywanie przez skazanego pracy. Nie jest to jednak każda praca, lecz ta, która ma walor społeczny, czyli jest wykonywana na rzecz społeczeństwa, w celu realizacji zadań, przez to społeczeństwo wskazanych, jako istotne. Dzięki jej wykonywaniu skazany ma możliwość dostrzeżenia istotnych wartości pracy i nie chodzi tutaj jedynie o zaspakajanie, za jej pomocą, potrzeb materialnych, ale przede wszystkim o to, aby dostrzegł on korzyści, jakie praca przynosi innym osobom, dzięki czemu skazany może zrewidować swoje poglądy co do właściwego stosunku do życia1. Pewne znaczenie dla zmiany sposobu życia skazanego może mieć także przykład dawany przez innych pracowników, z którymi jest on zobowiązany wykonywać pracę. Nadto praca ta uczy skazanego odpowiedzialności i sumienności, co wynika przede wszystkim z faktu, iż taki obowiązek nakłada na niego Kodeks karny wykonawczy. Warto również dodać, iż wykonując tę pracę skazany może nauczyć się nowych umiejętności, co z jego perspektywy także może mieć istotne znaczenie. Wreszcie praca ta jest formą zadośćuczynienia społeczeństwu przez skazanego za naruszenie przez niego norm prawnych.(fragment tekstu)
Typy zakładów karnych są narzędziem realizacji indywidualizacji wykonywania kary pozbawienia wolności i należą do instytucjonalnych form indywidualizacji wykonywania tej kary. Zakłady karne typu otwartego i półotwartego ze swej istoty posiadają szereg walorów sprzyjających readaptacji społecznej skazanych. W prezentowanym artykule omówiona została geneza koncepcji zakładów karnych typu półotwartego i otwartego, której idea zrodzona w XIX w. we Francji rozwijała się i doskonaliła w systemach prawnych różnych państw, w tym i w Polsce, mając wsparcie nie tylko w Regułach Minimalnych, ale i w Zaleceniach ONZ z 1955 r. Polskie prawo wykonawcze stworzyło dobre podstawy wykonywania kary w różnych typach zakładów karnych. W artykule zwrócono również uwagę na wyraźną preferencję wykonywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych typu otwartego i półotwartego wyrażoną w uzasadnieniu do kodeksu karnego wykonawczego z 1997 r. Konsekwencje wynikające z tej preferencji mają postać przepisów stanowiących podstawę prawną wykonywania kary w tych zakładach. Walory readaptacyjne, które stanowią istotę niniejszego artykułu zostały uszeregowane i usystematyzowane przez autorkę, a dzięki zaprezentowanym danym statystycznym za lata 1998-2010 powstał kompleksowy obraz tendencji i struktury populacji więziennej odbywającej kare pozbawienia wolności w zakładach karnych typu otwartego i półotwartego w Polsce. W podsumowaniu zwrócono uwagę na problemy, niekonsekwencje, ale i w związku z tym sformułowane postulaty dotyczące wykonywania kary w omawianych typach zakładów karnych i propozycje jak najlepszego wykorzystania możliwości jakie dają typy zakładów karnych otwartych i półotwartych. (fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest ukazanie egzystencji żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego Okręgu Armii Krajowej Pomorze w męskim Rozszerzonym Więzieniu Policyjnym na Radogoszczu w Łodzi w czasie II wojny światowej. Żołnierze, zakwalifikowani jako więźniowie polityczni, byli szczególnie narażeni na brutalność ze strony załogi więzienia oraz Tajnej Policji Państwowej, która prowadziła względem nich śledztwo. W artykule zwrócona została uwaga zarówno na relacje między więźniami, jak również na więzi łączące osadzonych z ich rodzinami, zwłaszcza w kontekście prowadzonej przez nich tajnej korespondencji. W styczniu 1945 r. ci z żołnierzy, którzy nie zostali wywiezieni transportami specjalnymi do obozów koncentracyjnych, ponieśli śmierć w czasie likwidacji więzienia. Rodziny na wieść o podpaleniu więzienia wyruszyły do Łodzi, by w zgliszczach zidentyfikować ciała swoich bliskich.(abstrakt oryginalny)
6
Content available remote System dozoru elektronicznego jako alternatywa dla kary pozbawienia wolności
80%
System dozoru elektronicznego jest coraz popularniejszym sposobem odbywania kary za popełnione przestępstwa. Występuje w trzech postaciach, które zostały oddzielnie omówione w tekście. W artykule dokonana została analiza zagadnienia, a także przedstawione zostały warunki konieczne do spełnienia, aby możliwe było orzeczenie odbywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Uwzględnione zostały regulacje prawne obowiązujące w Polsce, a także w innych krajach. (abstrakt oryginalny)
Wiek XIX to okres zasadniczych reform więziennictwa niemalże w całej Europie Zachodniej. Był to czas, w którym wiele europejskich ustawodawstw karnych (w tym także na ziemiach Królestwa Polskiego) przechodziło od sankcji cielesnych w kierunku kary pozbawienia wolności. Fakt ten wywołał szeroką dyskusję na temat nowej organizacji więziennictwa. Sytuacja w polskich zakładach karnych u progu XIX wieku nie odpowiadała nawet ówczesnym standardom. Pewna poprawa nastąpiła dopiero po 1818 roku, na skutek niezadowolenia cara Aleksandra I z wizytacji niektórych warszawskich zakładów karnych. Od tego momentu obserwowano istotne działania centralnych organów administracji rządowej, a także pojawienie się śmiałych koncepcji polskich reformatorów penitencjarnych. Niestety, regulacje wydane przez Komisje Rządowe nie miały charakteru ogólnosystemowego. Odnosiły się one tylko do niektórych kwestii podnoszonych w doktrynie. Brakowało niewątpliwie przepisów określających zasady opieki lekarskiej i duchowej nad więźniami, a także wytycznych co do urządzenia i utrzymania cel, jak również odpowiedniego wyżywienia osadzonych, nauki rzemiosła czy też organizacji fabryk więziennych.(abstrakt oryginalny)
Stres w pracy jest obecnie jednym z największych zagrożeń. Niesie ze sobą nie tylko konsekwencje natury neuropsychologicznej, lecz także ekonomicznej. Koszty związane ze stresem są szacowane w Unii Europejskiej na 617 mln euro w skali roku. Dobre sposoby zapobiegania stresowi swoich pracowników - funkcjonariuszy znaleziono w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Koszalinie. Doceniła to Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy, przyznając tej jednostce nagrodę w Konkursie Dobrych Praktyk, przeprowadzonym w ramach unijnej kampanii "Stres w pracy? Nie, dziękuję!". (fragment tekstu)
Artykuł podejmuje problematykę relacji mężczyzn i kobiet, etnicznie kreowanych przez kulturę muzułmańską. Analiza odmienności postrzegania ról społecznych jest przyczynkiem do dyskusji o kwestii postępowania z mężczyznami muzułmanami w polskich więzieniach. Zasygnalizowano pojawiające się trudności związane z nadrzędną pozycją kobiet funkcjonariuszek wobec skazanych muzułmanów. Postępowanie z więźniem odmiennym religijnie dodatkowo komplikuje system międzynarodowych rekomendacji, które zakładają, iż wykonywanie kary będzie przebiegało w inny sposób niż standardowy, właśnie z uwzględnieniem odmienności religijnej i kulturowej osadzonych. W tym tyglu sprzecznych oczekiwań podjęto analizę poglądów funkcjonariuszy Służby Więziennej na sytuację konfliktogennej relacji. Poddano analizie sytuację problemową, gdy muzułmanin odmawia współpracy z kobietą funkcjonariuszką Służby Więziennej. Zasadniczym celem było poszukiwanie odpowiedzi, czy taka sytuacja wymaga rozwiązania i przerwania tej relacji czy nie? Dodatkowo poszukiwano motywacji, jakie uzasadniają podejmowane decyzje. W wynikach badań zaprezentowano analizę argumentacji 80 funkcjonariuszy więziennych, zarówno wychowawców, psychologów, jak i oficerów ochrony. (abstrakt oryginalny)
Rewelacyjnie skuteczny sposób na resocjalizację czy wyrzucanie pieniędzy podatników w bioto? Prasa więzienna, której twórcami są osadzeni w zakładach karnych i aresztach, to kontrowersyjny temat. Krytycy tej nowatorskiej formy resocjalizacji przewyższają liczbą jej zwolenników. Trudno się temu dziwić, skoro tak naprawdę ludzie, których nic nie łączy z więzienną rzeczywistością, po prostu nie mogą zdobyć informacji na temat czasopism redagowanych przez skazanych i aresztowanych. W polskich jednostkach penitencjarnych ukazuje się łącznie kilkadziesiąt tytułów gazet przygotowywanych przez więźniów. Czy te pisemka zasługują na miano prasy? Jak uzasadniają celowość ich istnienia dyrektorzy placówek penitencjarnych? Co sądzą o nich sami więźniowie? Artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania. (abstrakt oryginalny)
The transport system can initiate development activities in the economy if it can meet the expectations of users. A special type of transport is the transport of prisoners, carried out within the prison system. Due to the specific nature of this type of transport, the aim of the article was to analyze the interferences occurring in the process of transporting prisoners. The scope of research concerned the analysis of convoys and escorts of prisoners in one of the largest Polish custodial remands. The Ishikawa Diagram was used to diagnose the interferences. (original abstract)
The Polish post-release assistance system for prisoners suffers from multiple dysfunctions, such as formalization, excessive bureaucracy, low flexibility, and a chronic shortage of funds. Attempts have been made to solve these issues by departing from a standard set of measures, introducing changes to the funding mechanism, improving personnel training, and ensuring a higher level of openness to more innovative measures. The first part of this paper describes the operations of the 'Mateusz' Re-adaptation Centre in Toruń, with a special focus on the 'Dąbrowski method' and on positive adaptation, which constitute the basis of the Centre's activities and are referred to as 'initial post-release prisoner assistance.' The second part of the paper presents the concept of social laboratories, through which the theoretical concepts of 'resilience' and 'empowerment' will be used to conduct a two- or three-year-long research at the Centre to prepare a proposal for reforming the Polish post-release assistance system and ensure improved flexibility, beneficiary empowerment and, above all, greater effectiveness in the rehabilitation process. (original abstract)
Pandemia wywołana wirusem SARS-CoV-2 spowodowała zmiany w funkcjonowaniu ludzi na całym świecie. Konsekwencje pandemii oraz wprowadzanych w związku z nią obostrzeń mających na celu minimalizowanie zakażenia wirusem są przedmiotem wie****lu badań. Jedną z grup szczególnie narażonych zarówno na zachorowanie na COVID19, jak ii na doświadczanie negatywnych skutków pandemii są osoby odbywające karę pozbawienia wolności w zakładach karnych. W związku z tym celem badań własnych była próba określenia sposobów radzenia sobie z sytuacją trudną, jaką stanowiła pandemia, oraz jej konsekwencji w percepcji osób odbywających karę pozbawienia wolności Główny problem badawczy zawarł się w pytaniu: Jakie konsekwencje pandemii dostrzegają oraz z jakich sposobów radzenia się z tą sytuacją trudną korzystają badani więźniowie? Badania przeprowadzono w drugim kwartale 2021 r. z wykorzystaniem metody sondażu diagnostycznego oraz autorskiego kwestionariusza ankiety. Grupę badanych stanowiło 429 osób odbywających karę pozbawienia wolności. Uzyskane wyniki badań pozwalają na stwierdzenie, że osoby odbywające karę pozbawienia wolności dostrzegają zmiany jako dolegliwe dla nich w obszarze: kontaktów z osobami bliskimi, pracy, poczucia wolności, zdrowia psychicznego oraz własnego rozwoju. Ponadto badani deklarują, że częściej niż przed pandemią starają się być lepsi dla innych, więcej czytać oraz myśleć o bliskich ujmowanych jako sposoby radzenia sobie z trudną sytuacją. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie między osobami odbywającymi karę do roku a skazanymi przebywającymi w izolacji powyżej 12 miesięcy w zakresie postrzegania skutków pandemii. Z kolei długość pobytu różnicuje badane osoby jedynie w zakresie częstości przejawiania zachowań agresywnych. Odnośnie do pozostałych sposobów radzenia sobie z sytuacją trudną nie występują między grupami różnice istotne statystycznie.(abstrakt oryginalny)
Okres transformacji ustrojowej od 1989 roku to czas zmian społecznych, poli-tyczno-gospodarczych oraz nowelizacji prawa i reformy systemu karnego i karno-wykonawczego. W 1996 roku weszła w życie Ustawa o Służbie Więzien-nej zaś Kodeks Karny oraz Kodeks Karny Wykonawczy w roku 19971. Przyjęte zmiany w prawie karno wykonawczym miały w swych założeniach wpłynąć na sposób i celowość wykonywania kary pozbawienia wolności a także wyznaczyć nowy kierunek polityki karnej. Koniecznością było też dostosowanie prawa do wymogów państwa demokratycznego oraz wywiązania się z podpisanych kon-wencji międzynarodowych.2 W niniejszym artykule chciałbym prześledzić spektrum zagadnień związanych ze zmianami, jakie dokonały się w wyniku wprowa-dzenia nowej kodyfikacji. W tym celu zaprezentowane zostaną najważniejsze założenia, które przyświecały autorom kodeksów z 1997r., dane odnośnie orzecznictwa, poziomu punitywności systemu sprawiedliwości oraz populacji skazanych w odniesieniu do zasady "ultima ratio" kary pozbawienia wolności. Postaram się także wskazać na czynniki, które przyczyniły się do obecnego stanu systemu karno-wykonawczego w Polsce.(abstrakt oryginalny)
Artykuł traktuje o funkcjonowaniu instytucji penitencjarnych w kontekście paradygmatu instytucji totalnych, autor analizuje dotychczasowe ustalenia metodologiczne w zakresie badania instytucji penitencjarnych /P. Moczydłowski, M. Ciosek. H. Machel, M. Kamiński/. Następnie prezentuje własne propozycje metodologiczne dotyczący badania instytucji penitencjarnych. (abstrakt oryginalny)
Zarówno powody wprowadzenia przepisów regulujących przygotowanie skazanych do zwolnienia z zakładu karnego, jak i cele tych rozwiązań prawnych wskazują na funkcję profilaktyczną kuratorów, którzy realizują w tym trudnym procesie, przygotowującym osadzonych w zakładach karnych do życia na wolności, przypisane im zadania, ponieważ kurator w ramach wykonywanych zadań pomaga skazanemu pokonać te trudności i wyeliminować te czynniki, które w sposób znaczący przyczyniły się do wejścia w konflikt z prawem przez skazanego. Funkcja ta wydaje się być dominująca spośród innych funkcji realizowanych przez kuratorów w ramach omawianej instytucji, jednakże jej realizacja związana jest z licznymi trudnościami. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Pojęcie i zakres socjolingwistyki kryminalnej
61%
W artykule zaprezentowane zostały najbardziej typowe określenia istoty i przedmiotu socjolingwistyki. Autor wyjaśnia pojęcie socjolingwistyki oraz przedstawia jej zakres. Przedstawia różne odmiany języka narodowego, związane z istnieniem jakiegoś środowiska lub grupy społecznej, określane mianem gwary środowiskowej, slangiem, żargonem lub socjolektem. Autor podaje warunki istnienia socjalnej odmiany języka, podaje ich różne przykłady, szczególną uwagę poświęcając socjolektom środowisk przestępczych.
Penitentiary science as a study of prison sentence and its effectiveness is a relatively new science in the Czech conditions. Its beginning has been observed in the 20th century. It uses the findings in psychology, sociology, law, criminology and other sciences. It is a part of a broader science - penology, which is the study of imposing and serving all sentences, including prison sentence and alternative punishment, as well as their effectiveness. Given these facts, the paper is the author's effort to introduce penology and penitentiary science in the Czech Republic and the attempt to regain mutual contacts. (original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie roli, jaką odgrywa instytucja rodziny w życiu skazanych na karę pozbawienia wolności. Uwaga zostanie skoncentrowana na wpływie środowiska rodzinnego na zachowanie i postępowanie skazanego w okresie "przedwięziennym", "więziennym" i "powięziennym". W opracowaniu została podjęta próba wyłonienia fundamentalnej wartości w życiu więźniów, jaką jest instytucja rodziny. Niniejszy artykuł został opracowany przy pomocy metody: analityczno-syntetycznej. W opracowaniu przyjęta została perspektywa psychospołeczna, która odnosi się do rozważania kategorii aksjologicznej omawianej grupy społecznej, a także z punktu widzenia badacza. Z przeprowadzonych analiz wynika, że rodzina odgrywa zasadniczą rolę w życiu skazanych, aczkolwiek zdarzają się sytuacje, że bywa inaczej. Utrzymywanie więzi rodzinnych daje skazanym poczucie, że mają do kogo wracać po odbyciu kary pozbawienia wolności. (abstrakt oryginalny)
Osoby odbywające karę pozbawienia wolności są często postrzegane przez społeczeństwo jako osoby z różnego rodzaju zaburzeniami, prowadzącymi do obawy przed nimi. Skazani są postrzegani jako osoby nie akceptujące powszechnie uznawanych kategorii aksjologicznych i stanowiące zagrożenie dla ładu społecznego. Dlatego tak ważne jest, aby w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności proces resocjalizacji przebiegał skutecznie i pozwolił im na powrót do normalnego życia po opuszczeniu więzienia. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja wiedzy dotyczącej instytucji i form resocjalizacji penitencjarnej i postpenitencjarnej więźniów Aresztu Śledczego w Piotrkowie Trybunalskim. Pierwszorzędnymi materiałami źródłowymi, które posłużyły do przygotowania prezentowanego opracowania są dane otrzymane w wyniku wywiadów pogłębionych. W opracowaniu przyjęta została perspektywa psychospołeczna. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.