Przedsiębiorstwo PKS w Cieszynie powstało w 1990 roku jako samodzielny podmiot gospodarczy. Jego podstawę stanowił oddział PKS w Cieszynie. Prowadziło działalność przewozową osób i ładunków, a także w małym zakresie spedycję. Działalnością obejmowało obszar 11 gmin, 4 dworców autobusowych i 2 zajezdnie. Teren działania Przedsiębiorstwa jest słabo pokryty siecią kolejową, średnio uprzemysłowiony - Celma, Polifarb, OLZA, Kopalnia "Morcinek" - to największe zakłady. Jest on zapleczem wypoczynkowym Górnego Śląska. Wszystko to, uwzględniając przejście graniczne, określa potrzeby przewozowe regionu. W chwili powstania Przedsiębiorstwo PKS w Cieszynie posiadało rozbudowaną strukturę organizacyjną. Początkowo obejmowało 8 obiektów, obecnie 4. Liczba stanowisk kierowników działów z 19 spadła do 6. Doszło do połączenia komórek i zmiany ich pionowego podporządkowania, według układu kompetencyjno-terenowego, tj. tak, by kierownik działu nie zajmował się wąsko wybraną działalnością, lecz by zarządzał danym obiektem i posiadał kompetencje do załatwienia spraw bez konieczności zasięgania opinii innych kierowników. W latach 1990-1992 w Przedsiębiorstwie wystąpiły zmiany w ilości i strukturze zatrudnienia, a także w stanie posiadania środków trwałych oraz osiągniętych wyników. Proces przygotowań do prywatyzacji poprzedzono analizą sytuacji wewnętrznej w Przedsiębiorstwie, jego możliwości reagowania na występujące zjawiska, dokonano oceny oraz potrzeby i zakresu zmian strukturalnych w firmie, oceniono przepisy obowiązujące w przedsiębiorstwach państwowych i spółkach prawa handlowego. Argumentami przemawiającymi za podjęciem przygotowań do prywatyzacji w ocenie kierownictwa Przedsiębiorstwa i współpracujących z nim czynników związkowo-samorządowych były m.in.: negatywna ocena możliwości szybkiego reagowania przedsiębiorstwa państwowego na rynkowe zjawiska gospodarcze, bowiem firmy prywatne podejmują przewozy rozkładowe osób bez przestrzegania zapisów prawa przewozowego i taryfy, zaś administracja terenowa sprzyja firmom i egzekwuje przestrzeganie uzgodnień rozkładów jazdy tylko od państwowego przewoźnika, skrępowanie przedsiębiorstw państwowych przepisami; w warunkach prawa handlowego możliwa jest większa swoboda działania, spadek zapotrzebowania na przewozy osób, szczególnie w masowych przewozach do pracy, wytrącanie przewozów na skutek ograniczonych możliwości obniżki kosztów, np. większe firmy prywatne płacą za gospodarcze użytkowanie środowiska, natomiast małe są z tej opłaty wyłączone. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.